- •1. Засяленне беларускiх зямель.
- •2.Індаеурап. Перыяд.(балцкі і славянскі)
- •3. Увядзенне хрысцiянства на беларускiх землях. Культура у іх-хііі ст..
- •4.Узнiкн. Бел.: розн. Падых.Ы I канцэп.
- •5.Полацкае і Тураўскае княствы – першыя раннефеадальныя дзяржавы-манархіі на тэрыторыі Беларусі. Барацьба супраць крыжакоў I татара-манголаў.
- •6. Утварэнне вкл: розныя падыходы і канцэпцыі.
- •7.Палiт. Барац. Ў вкл у XIV-XV ст.(1341, 1377,1381 гг.)
- •8..Крэуская унія. Грамадз. Вайна у вкл 1386-1392. Востраускае пагадненне. Вітаут і цэнтраліз. Дзяржавы.
- •9. Асабл. Дзярж. І сасл. Ладу вкл. Тры статуты вкл.
- •10. Знешняя палітыка вкл
- •11. Фарміраванне бел. Народнасці.
- •12.Люблінская Унія. Утварэнне рп.
- •13.Грам.-палiт. Лад рп. Дзярж.-прававое станов. Вкл у складзе рп.
- •14.Брэсцкая царк. Унія. Уніяцкая царква.
- •15 Знешняя палiт. Рп. Войны др. Пал. 16-18 ст.
- •16. Паглыбленне паліт. Крызісу. Тры падзелы рп.
- •17. Культура Бел. У др. Пал. 16-18 ст. Асвета, кнігадрукаванне, літаратура.
- •18. Уваходжанне Бел. Ў склад Расiйскай Iмперыi. Унутраная паліт. Расійскага урада на Бел.
- •19. Адм. Прыг. Права. Бурж. Рэф. 60-х гг., іх асабл.
- •20. Паустанне 1863-64 гг. У Поль., Літве, на Беларусі.
- •21.Сацыяльна-эканамічнае развіццё Беларусіў канцы хіх ст. – 1917.
- •22.Грамадска-палітычнае становішча Беларусі ў канцы XIX – пачатку XX ст. Фарміраванне палітычных партый.
- •23.Асабл. Сац.-экан. Развіцця Бел. У др. Пал. 19-пач. 20 ст. Сталыпінская рэформа.
- •24. Бел. У гады першай сусветнай вайны.
- •25.Лютауская бурж.-дэмакратычная рэвалюцыя. Перамога рэвалюцыі на Беларусі.
- •26.Барацьба бел. Народа супраць нямецкіх акупантау (1918). Абвяшчэнне бнр.
- •27. Бел. У перыяд польскай інтэрвенцыі (1919-20). Бел. Нацыян. Рух. Аднауленне бсср.
- •28.Утварэнне бсср. Аб’яднанне бсср з ЛітСср.
- •29.Пачатак мірнага будауніцтва. Нэп, вынікі, сутн.
- •30. Грамадска-паліт. Жыцце на Бел. У 20-30-я гады.
- •31. Асабл. І вынікі правядзення палітыкі індустрыялізацыі у Бел. У 20-30-я гады.
- •33.Культура у 20-30-я гг. Асвета, навука, выдавецтва.
- •34. Грамадска-паліт. Жыцце на Бел. У 20-30-я гады.
- •35. Зах.Бел. Пал уладай Польшчы у 1921-1939 гг.: сац.-эканам., паліт. І культурнае развіцце.
- •36.Перадваенны крызіс і пачатак 2-й сусв. Вайны. Уз’яднанне Зах. Бел. З бсср. Далуч. Віленшч. Да Літвы.
- •37. Нападзенне фашысц. Германіі на ссср. Абаронч. Баі на тэр. Бел.. Прычыны няудач Чырв. Арміі у пач..
- •38.Акупацыйны рэжым на тэр. Бел. У гады вАв.
- •39.Барацьба бел. Народа супраць ням.-фаш. Захопнікау у гады вАв.
- •40.Вызваленне Бел. Ад ням.-фаш. Захопнікау. Заканчэнне вАв і 2-й сусв. Вайны. Хто унес раш. Уклад?
- •41.Вызваленне Бел ад ням-фаш захопнікаў. Уклад бел народа ў разгром фашыстаў.
- •42.Аднауленне нар. Гасп. Рэспублікі пасля вАв. Подзвіг бел. Народа у адрадж. Роднай зямлі.
- •43.Асаблівасці эканам. Развіцця бсср у 50-я - пер. Пал. 80-х гг. Хх ст.
- •44.Палітыка перабудовы. Развал ссср. Абвяшчэнне суверэннай рб.
- •45.Рэспубліка Беларусь у міжнародным супольніцтве на сучасным этапе
- •46. Культура Беларусі на сучасным этапе
- •47.Этапы гіст. Шляху бел. Нар. Рб.
- •48. Рб на шляху рыначных рэформ. Асабл. Правядзення рыначных рэформ у 1994-2003 гг..
17. Культура Бел. У др. Пал. 16-18 ст. Асвета, кнігадрукаванне, літаратура.
У гісторыі культуры Беларусі сярэдзіны XVI – XVIII ст. можна выдзеліць тры перыяды: 1) другая палова XVI ст. – рэфармацыйна-гуманістычны рух; 2) канец XVI – першая палова XVII ст. – эпоха контррэфармацыі і ўсталявання барока; 3) другая палова XVII – XVIII ст. – панаванне ў мастацтве стылю барока і пачатак стылю класіцызму.
Асвета і кнігадрукаванне. На тэрыторыі Беларусі з’яўляюцца найбольш перадавыя для свайго часу пратэстанцкія і брацкія школы. У школах вывучаліся гуманітарныя навукі – лацінская, грэчаская, польская, нямецкая мовы, рыторыка, гісторыя, правазнаўства, матэматыка, фізіка. У канцы XVI – першай палове XVII ст. на Беларусі адчыняюцца брацкія школы. Яны з’яўляліся і цэнтрамі кнігадрукавання. У XVIII ст. на беларускіх землях пашыраецца свецкая адукацыя. Гэтаму садзейнічала рэформа школ.
Бібліятэчная і архіўная справа. Багацейшай у Рэчы Паспалітай з’яўлялася Нясвіжская бібліятэка Радзівілаў, заснаваная ў 1600 г. У бібліятэцы налічвалася больш за 20 тыс. тамоў кніг амаль на ўсіх еўрапейскіх мовах. У 1772 г. бібліятэка была канфіскавана і перавезена ў Пецярбург. У бібліятэцы захоўваліся таксама рэдкія рукапісы. Сярод іх – Радзівілаўскі летапіс, упрыгожаны 617 каляровымі малюнкамі. Больш за 6 тыс. рэдкіх кніг, старажытных рукапісаў, геаграфічных карт Беларусі, Літвы і Польшчы знаходзіліся ў Шчорсах, у маёнтку магната Храптовіча. У Нясвіжскім замку знаходзіўся і архіў, у якім налічвалася больш за 500 тыс. гістарычных актаў, грамат, пісьмаў і іншых дакументаў. Гэтыя матэрыялы былі сабраны з 1551 г., калі Мікалай Радзівіл Чорны атрымаў права захоўвання ў Нясвіжы т. зв. Літоўскай метрыкі – дзяржаўнага архіва Вялікага княства Літоўскага.
Літаратура. Агульнадзяржаўныя летапісы і хронікі паступова саступаюць месца новым літаратурным відам і жанрам: публіцыстыцы, гісторыка-мемуарнай літаратуры, палітычнай сатыры, паэзіі.
Тэатр і музыка. Шырокае распаўсюджанне на Беларусі ў XVI ст. атрымаў тэатр лялек – батлейка. Сюжэты батлейкі былі заснаваны на біблейскай і евангельскай тэматыцы, а таксама бытавых матывах.Выяўленчае мастацтва. У беларускім жывапісе акрэсліліся два напрамкі. Першы – мастацтва, заснаванае на старажытнарускіх традыцыях; другі – жывапіс, які знаходзіўся пад уплывам заходнееўрапейскай мастацкай школы. ца новаму стылю ў выяўленчым мастацтве – класіцызму.
Архітэктура. У XVI – першай палове XVII ст. працягвалася стварэнне абарончых і культавых збудаванняў у стыле барока. Беларускі феадальны горад, як і раней, меў тыповую забудову: умацаваны замак – рэзідэнцыя феадала і размешчаны вакол замка гандлёва – рамесны пасад пад аховай замкавых.
18. Уваходжанне Бел. Ў склад Расiйскай Iмперыi. Унутраная паліт. Расійскага урада на Бел.
Пасля падз. РП тэр. Бел. ўвайш. ў склад Рас.. На бел. землi распаўсюдз. агульн. прынц. расiйс. кiрав.. Былi створ. наст. губернi: Мiнс., Магiл., Вiцеб., Гродз., Вiленс. – Зах. губ. Расii. Усе насель. прыводзiл. да прысягi, хто быў нязг. прысяг. – павiнен быў ў 3-мес. тэрмiн пакiн. межы i меў права прадаць нерухом..
Умацоўв. свае пазiц., урад Расii лiчыўся з гiст. адрозненн. Расii ад Зах. губ.. Такiмi адрозн. былi: узр. развiцця вытв. аднос. у Расii быў вышэйшы; Расiя развiв. ў цэнтралiзац., а РП – дэцэнтралiз., у Рас. тав.-граш. аднос. развів. хутчэй, калі сял. яшчэ сядзелі на паншчыне, У Рас. не было такой групы землеулад.-дроб. шляхта. Пагэт. палiт. царызму на 1-м этапе ў Бел. была вельмi памярк., асцяр.. Захоўвал. практ. ўсе ранейш. правы i прывiл.. Аднак было лiквiдав. права вета, шляхта згубiла правы на канфедэрацыi i права мець прыв. войска i ўласн. крэпасць. У 1777 г. адбылiся выб. павятов., губернс. кiраўн., былi створ. павятов. цi губернс. орг. кiраван.. У аднос. да катал. царквы праводзiл. вельмi асцярож. палiт.. Нават была ўтвор. катал. епархiя. Маемасць заставалася недатык-й. Забаранял. хрысцiць у сваю веру правасл.. У 1794 г. была ўстаноўл. мяжа яўр. аседл. на тэр. Бел. i iнш. землях. Яны сялiлiся толькi ў гар. i мяст., займ. рамяст. i гандл., забаранялася займацца земляробст. i купляць зямлю. Яны маглi запiсв. ў мяшчанс. i купецкае саслоўi з умовай выплаты падат. у двайным памеры. Асн. заканад. кодэксам быў статут ВКЛ 1588 года (да 1840 г.). Аднак рост незадавол. шляхты, катал. дух-тва прымусiла царызм дзейнiч. больш акт.: на Бел. ўводзiцца землеўлад. расiйскага дваранс. за кошт дзярж. фонду; паступ. абмяжоўв. правы мясц. дваранст., канфiскоўв. маенткi за ўдзел у антыўрад. дзейнасцi. Асабл. жорст. меры сталi прымацца ў 30-я гады XIX ст. Гэта было абумоўл. дзвюма прычынамi: рост апазiцыйн. грам.-палiт. настр. i разлаж. феад.-прыгон. права. Першымi праявамi бел. нацыян. руху было стварэнне i дзейнасць тайных таварыстваў фiламатаў (прых. навукі) i фiларэтаў (прых. дабрачыннасці). Значна узмацн. грам.-паліт. рух
Культ.-нацыян. iмкненнi выявiлiся ў новай бел. лiт-ры (Баршчэўскi, Чачот, Багрым, Сыракомля, Дунiн-Марцiнкевiч). Гэта сведчыла аб фармiраваннi бел. народн. iнтэлiгенцыi. Пасля падаўл. паўстання ў 1831 г. у Бел., як у Расii, пачын. рух рэвалюц.-дэмакр. разначынцаў. Усе гэта прымусiла рас. ўрад дзейнiчаць больш рашуча. Царызм праводзiў разбор шляхты (змянш. кольк. прывілеяв. саслоуя шляхам пераводу у падатн. сасл. асоб, я-я не мелі дакум. аб шляхецтве); быў адменены статут у 1840 г.; усiм пасадам i дзярж. установам былi дадзены рас. назвы, У 1832 г. быў створ. асоб. камiтэт па справах Зах. губерняў , які распрац. планы пашыр. дваранс. землеулад. і адпав. меры у гал. кірав., суда, асветы, культ., у мясц. адміністр. органы прызнач. перав. рас. чыноун.. У 1832 г. быў закр. Вiленскi ўнiверс.. Усе справаводства было перакл. на рус. мову.У 1839 г. была аб`яднана ўнiяцкая царква з правасл.. Мэта – аслаб. поль.-катал. ўплыў на бел. землi. Усе дух-ва пазбаўлял. зямлi.
Т.ч. гэтымі мерамі была поун. ліквідавана юрысдыкц. мясц. феад. на Бел., падарв. іх фундам. – каліцт.. Адначас. царскі урад распачау пошук шырокай апоры у асяроддзі сялянс., чаму спрыяу дазвол 1860-1862 гг. ужываць бел. мову у школах ніжэйш. ступені.