- •1 Метадалагичныя асновы и прынцыпы вывучэння гисторыи. Яе перыядызацыя. Фармацыйны и цывилизацыйны падыход.
- •2. Прадмет вывучэння гісторыі ў кантэксце цывілізацыйнага, рэгіянальнага развіцця, як складовай часткі ўсх-славянскай і агульна-еўрапейскай гісторыі.
- •3. Айчынныя гістарычныя школы
- •6. Прысвойваючая(спажывецкая) і вытворчая гаспадарка. Тэрыторыя Беларусі ў старажытных геапалітычных умовах(4тыс. Да н.Э. – 9 ст. Н.Э.)
- •7. Пачатак рассялення славян на тэрыторыі Беларусі і славянізацыя балтаў.
- •8. Грамадскі лад усходніх славян VIII-IX стст.
- •10. Развіццё феадальных адносін у зах.Еўропе і ўзровень сац.-эк.Развіцця бел.Зямель у перыяд сярэднявечча.
- •11. Сацыяльна-эканамічнае і палітычнае перадумовы фарміравання вкл. Роля ўсходнеславянскіх зямель у працэсе дзяржаўнага будаўніцтва вкл.
- •12. Асаблівасці сац.-эк. Развіцця бел.Зямель у вкл.
- •13. Цэнтралізатарская палітыка і ўмацаванне ўлады вялікіх князёў. Крэўская ўнія
- •14. Барацьба з Тэўтонскім ордэнам. Грунвальдская бітва і яе вынікі.
- •15. Суперніцтва вкл з Маскоўскай дзяржавай. Лівонская вайна.
- •16 Эвалюцыя вкл ад адзинауладдзя да саслоуна-прадстауничай манархии (15в-1569)
- •17. Этнічная сітуацыя на бел.Землях у перыяд утварэння вкл. Усходнеславянскі этнічны падмурак.
- •18. Асноўныя канцэпцыі паходжання бел.Народа.
- •19. Галоўныя гіпотэзы паходжання назвы Беларусь
- •20. Фармираванне этничнай тэрыторыи б у 14-15 стст. Эканамичныя и палитычныя фактары кансалидацыи б этнасу.
- •21. Візантыйская імперыя, яе геапалітычнае становішча і духоўны ўплыў на славян.
- •22. Духоўнае жыццё ўсходніх славян у эпоху ранняга сярэднявечча. Паганства (язычніцтва)
- •23. Прыняцце хрысціянства і распаўсюджанне пісьменнасці на бел. Землях.
- •24. Асаблівасці развіцця духоўнай культуры беларускіх зямель у вкл. Месца і роля беларускай культуры ў духоўным жыцці ўсходніх славян і ў агульнаеўрапейскім культурна-цывілізацыйным працэсе.
- •25. Эвалюцыя форм дзяржаўнага і сацыяльна - палітычнага ладу на бел.Землях пасля Люблінскай уніі і ўваходжанне вкл у склад рп да канца XVIII ст.
- •26. Статуты вкл. Працэс сацыяльнай і палітычнай кансалідацыі прывілеяваных саслоўяў у XVI ст.
- •27. Сацыяльна-эканамічнае жыццё ў вкл. Аграрная рэформа 1557 г і яе вынікі.
- •28. Сацыяльна-палітычнае развіццё бел.Гарадоў у XV-xviiIст. Магдэбургскае права.
- •29. Рамяство і гандлёвыя сувязі падчас знаходжання бел.Земляў у складзе рп. Мануфактурная вытворчасць. Фарміраванне саслоўяў. Юрыдычнае і эканамічнае становішча сялян 18 -19 ст
- •31.Асаблівасці сац.-эк. Развіцця Беларусі і асноўныя напрамкі палітыкі самадзяржаўя ў Беларусі пасля уключэння у склад Расийскай имперыі.
- •32. Крызіс феадальна-прыгонніцккай сістэмы,адмена прыгоннага права на Беларус
- •34. Расійскі шлях палітычнай мадэрнізацыі. Буржуазные реформы 60-70 гг. 19ст., асаблівасці іх правядзення на Беларусі.
- •35.Шляхецкія паустанні і іх уплыў на палітыку самадзяржаўя ў беларуских губернях. Паўстаннее 1830-1831 гг. Паўстанне к.Калиноўскага 1863 г.
- •36.Народніцкі и сац-дэмакратычны рух на Беларусі ў 2 пал.19-пач.20 ст.
- •37.Рэвалюцыя 1905-1907 гг. Пачатак парламантарызму.Лютаўская рэвалюцыя 1917 г. Беларускі нацыянальны рух і яго роля ў рэвалюцыйным працэсе пачатку 20 ст.
- •38.Этнічная структура насельніцтва Беларусі ў 17-19 ст. Фарміраванне самасвядомасці бел. Народа.
- •39. Асаблівасці складвання канфесійных адносін на Беларусі ў 16-17 ст. Брэсцкая царкоуна - рэлігійная ўнія. Рэфармацыя і контрэфармацыя, фарміраванне ўніяцкай царквы.
- •40. Канфесійная сітуацыя на бел.Землях у 19-пач. 20 ст. Ліквідацыя царкоўнай уніі і яе наступствы.
- •41.Асноўныя тэндэнцыі і дасягненні ў развіцці культуры ў эпоху Адраджэння і Асветніцтва. Роля і месца бел.Культуры ў еўрапейскім культурна-цывілізацыйным працэссе.
- •42.Нараджэнне і развіццё беларусазнаўства.Складванне бел.Літаратурнай мовы.Першыя праявы бел.Нац. Ідэі ў мастацкай літаратуры, гістарычных і этнаграфічных іследаванняў.
- •43. Беларускае нац.-культурнае адраджэнне ў пач. 20 ст.
- •44. Войны 17-18 ст. І іх наступствы. Казацка-сялянская вайна, вайна рп з Расіяй.
- •45. Паўночная вайна 1700-1721 г.І яе наступствы на бел.Землях.
- •46.Беларусь ў вайне 1812 г.
- •47. Геапалітычнае становішча і сац.-эк.Сітуацыя ў Беларусі ва ўмовах 1 Сусветнай вайны. Галоўныя бітвы на бел.Землях.
- •49.Роля Кастрычніцкай рэвалюцыі ў гістарычным лёсе бел.Народа. Устанаўленне сав.Улады.Барацьба з германскімі і польскімі інтэрвентамі.
- •50.Шляхі фарміравання бел.Дзяржаўнасці нац.Дэм.І рэв.Клас.Асновах пазіцыя бальшавікоў у нац.Пытанні.Вынікі ўсебеларускага з’езда.
- •52.Генезіс бел сав.Дзяржаўнасці 1917-1921г. Роля і месца бсср
- •54. Палітычныя рэпрэсіі 30х гг.Вызначэнне грамадска-палітычнага ладу ў ссср як “дзяржаўнага сацыялізму”.Грамадска-палітычная сітуацыя ў бсср у першае пасляваеннае дзесяцігоддзе.
- •55.Асаблівасці працэсу дэмакратызацыі грам.-паліт.Жыцця ў пал.50-60 г 20 ст.
- •56. Грамадска-палітычнае жыццё бсср у 70-80 г 20 ст
- •57. Спробы мадэрнізацыі сав.Грам.-пал. Сістэмы пад час палітыкі перабудовы. Прычыны крызісу і распаду ссср.
- •58. Асаблівасці ажыццяўлення новай эканамічнай палітыкі ў бсср.
- •59. Стварэнне матэрыяльна-тэхнічнай базы індустрыяльна-аграрнага грамадства.Індустрыялізацыя.Калектывізацыя сельскай гаспадаркі ў бсср.
- •61. Нарастанне экалагічных праблем. Чарнобыльская тэхнагенная аварыя і яе наступствы, прычыны паступовага запавольвання тэмпаў эк.Росту і ўзнікненне цяжкасцей ў сац.Сферы.
- •62.Культурнае і духоўнае жыццё ў бсср.Станаўленне і развіццё
- •63.Асноўныя дасягненні бел-мастацкай культуры і навукі ў 60-80 г 20 ст. Змена ў культ-дух жыцці бел.Народа ў канцы 1980 г.
- •65. Грамадска-палітычнае, эканамічнае, нац.-культ.Становішча зах.Беларусі ў складзе Польскай дзяржавы.
- •66. Удзел бсср у заснаванні і дзейнасці аан.
- •68. Нарастанне крызісу сав-сац.Сістэмы. Распад ссср і новыя суадносіны сілаў на сусветнай арэне. Працэсы дэмакратызацыі ў бсср і складване шматпартыйнасці падчас палітыкі перабудовы.
- •69. Абвяшчэнне Рб. Заканада
- •71. Асноўныя тэндэнцыі сац-эк. Развіцця рб. Пошук шляхоў пераходу да рыначнай эканомікі.
- •72. Геапалітычнае становішча рб. Роля Беларусі ў станаўленні і стварэнні снд. Міжнароднае прызнанне суверэннай рб.
- •73. Працэс стварэння саюза Беларусі і Расіі. Месца рб у інтэграцыйных працэсах на постсав. І еўразійскай прасторы ва ўмовах глабалізацыі і нарастання пагрозы міжнароднага тэрарызму.
- •74. Духоўнае і культурнае жыццё бел.Народа на мяжы 20-21 ст. Нац-культ.Адраджэнне. Далейшае фарміраванне бел.Нац.Ідэі. Асэнсванне гістарычнага мінулага і сучаснасці ў творах літ-ры і мастацтва.
16 Эвалюцыя вкл ад адзинауладдзя да саслоуна-прадстауничай манархии (15в-1569)
2 палова 14-1 палова 15.Вялікі князь-заканадаучая, выканаучая, судовая, ваенная улада.
Сярэдзіа і др.палова15.ст.Рада(агульны сойм)-Спачатку дарадчая, затым заканадаучая, распарадчая улада
Заканадаўчыя акты(Прывілеі 1447,Судзебнік 1468,Статуты 1529,1566,1588) замацоўвалі геты дзяржаўна-палітычны лад.Згодна статусных нормаў галоўным кіраўніком княства лічыўся вялікі князь літоўскі. Ён узначальваў узброеныя сілы, мог абвяшчаць вайну, заключаць мір, уступаць у саюзы з іншымі дзяржавамі.
Прывілеем 1447г. Казімір дараваў феадалам розных катэгорый усе правы і вольнасці, якімі ў Каралеўстве ПОЛЬСКІм валодалі адпаведныя саслоўі. ДзякуючЫ гэтым уступкам ВЯЛІКІ КНязь страціў уладу над значнай часткай насельніцтва, якая трапіла пад уладу землеўладальнікАЎ- Сяляне, аддадзеныя прыватным уласнікам, вызваляліся ад дзяржаўных павіннасцей. ВЯЛІКІ КНязь страціў крыніцу папаўнення казны і быў пастаўлены ў матЭрЬІЯЛЬНуЮ залежнасць ад землеўладальнікаў-феадалаў, да якіх вымушаНы быў звяртацца, калі зусім спустошвалася казна. Феадалы ж атрымалі магчымасць дабівацца ад князя ўсё новых правоў, вольнасцей і прывілеяў.
Прывілей 1492 г. устанавіў, што толькі раШэнні гаспадара з паны-радай адаюць сілу закону, які быў абавязк0ВЬІМ і для самога вялікага князя. Ён не меў права іх МЯНЯЦЬ без згоды з радай. Прывілей 1506 г. пайшоў яшчэ далей: ён увёў катэгарычнае правіла - усе законы і распараджэнні агульнага характару павінны выдавацца князем толькі са згоды паны-рады. У Статуце 1529 г. гаварылася аб неабходнасці выдаваць прывілеі выключна на вальным сейме.
у XIV - XVI стст. у Вялікім княстве Літоўскім склалася дакладная і акрэсленая сістэма саслоуна-прадСтаўнічай манархіі.
17. Этнічная сітуацыя на бел.Землях у перыяд утварэння вкл. Усходнеславянскі этнічны падмурак.
Як лічыцца, што маглі быць розныя варыянты далучэння тых ці іншых народнасцей, да тых ці іншых дзяржаў.Некаторыя гісторыкі разглядаюць гіпотузу: частка ВКЛ, а яшче Турава-Пінскага княства магла быць далучана да Лідска-Валынскага княства, і гэта значыць, што гісторыя пайшла іншым шляхам, і землі маглі уваходзіць у сучасную Украіну. Есць канцепцыя, што сапрайды паўночная частка Беларусі магла быць далучана да Наўгародскай зямлі, і таксама яна пайшла сваім шляхам у гісторыі і г.д. Усе ж патрэбна адзначыць, што данныя плямены, данныя народнасці, якія пачалі засноўвацца на Беларускіх землях дзяржаўныя утварэнні, і Полацкае княства і Турава-Пінскае княства і Літва. Яны былі бліжей адзін да аднаго Чым скажам да Валынскіх зямель або да Кіеўскага княства. Іх аб’ядноўвала і мова агульная, і культура, і сваеасаблівасці, якія выпрацоўваліся, і эканамічныя фактары. Можна сказаць, што будучы роднаснымі Полацкае княства, Турава-Пінскае княства і Літва аб’ядналіся ў ВКЛ. Этнічны фактар, тое што дадзенныя народы пратерліся адзін да аднаго, былі даволі блізкія. Насельніцтва ВКЛ называла сябе ліцвінамі. Ліцвіны былі асноўнымі жыхарамі ВКЛ.Зах.частка Віцебскай вобл. і усх. частка Магілеўскай вобл. называліся, як белая Русь-Беларусь.Аднак пад час войнаў з Маскоўскай дзяржавай нашы, якія трапілі ў палон называлі сябе ліцвіны-беларусы. Тым не менш на центральнай часцы Беларусі і паўдневай, заходняй адназначна-ліцвіны. Гэта мы бачым і ў шматлікіх запісах вялікіх людзей: Тадэвуш Кастюшка:”Я-не паляк, я -ліцвін”.А.Міцкевіч-“Мая айчынна-Літва”. .Назву Літва ў 1840 г забаранілі. Пасля гэтага вырашана было даць не этнічную, а геаграфічную. У выніку наша тэрыторыя адтрымала назву “Паўночна-заходні край.”