Вопрос №21 Правапис змякчальнага мяккага знака.

Мякки знак пишацца пасля литар дз, з, л, н, с, ц, для перадачы мяккасци адпаведных гукау: 1) на канцы слова, 2) у сярэдзине слова пасля мяккага зычнага перад цвёрдым, пратым мякки знак тут захоуваецца и тады, кали цвёрды зычны пры змене слова становицца мякким, 3) пасля мяккага л мерад мякким и цвёрдым зычным, 4) перад суффиксам ск у прыметниках, утвораных ад назвау месяцау на нь, 5) у слове ледзьве, а таксама у постфиксе сьци (сь), суффиксе еньк ( эньк, аньк).

Мякки знак не пишацца: 1) пасля няпарных цвёрдых ж, дж, р, ц, ( не з (т)), ч, ш, губных б, п, м, в, ф, и т.д, 2) памиж падвойными зычными, 3) перад суффиксам ск у прыметниках, што утварылися ад назоуникау на нь (акрамя тых, штоутвораны ад назвау месяцау, 4) пасля дз, з, с, ц перад мяккими зычными , якия у гэтых словах не могут быць цвёрдыми.

Вопрос №22 Правапис раздзяляльнага мяккага знака и пастаноука апострафа.

Раздзяляльны мякки знак и апостраф ужываюцца для таго, кааб паказаць, што литары е, ё, и, ю, я абазначаюць 2-а Гуки – зычны й и адпаведны галосны у становишчы пасля зычных, мякки знак ставицца пасля литар, якия абазначаюць мяккия зычныя, а апостраф – цвёрдыя зычныя: лье.

Раздзяляльны мякки знак пишацца: 1) пасля литар дз, з, л, н, с, ц перад ётавыми галосными е, ё, и, ю, я у словах иншамоунага паходжання, а таксама ва уласных имёнах, утвораных ад имён на Ий, перад суффиксальным еу (ев), 2) пасля литары л ва утварэннях ад дзеяслова лиць и у некаторых имёнах, апостраф пишацца перад ётавыми галосными е, ё, ю, я и нацискнам и у наступных выпадках: а) пасля прыставак, якия заканчваюца на зычную, б) пасля няпарных цвёрдых зычных (ж, дж, ч, ш, р), губных (б, п, м, в, ф), в) заднеязычных (г, к, х). Апостраф не пишацца пасля у нескладовага перад ётавыми галосными.

Вопрос №23 Виды марфем. Формаутваральныя и словаутваральныя марфемы.

Марфема – гэта найменьшая значымая частка слова.

Виды марфем: корань, прыстаука, суффикс, канчатак, аффикс, постфикс.

Словаутваральная марфема – гэта раздзел мовазнауства, у яким вывучаецца будова слоу и спосабы их утварэння.

Вопрос №24 Спосабы утварэння новых слоу.

Марфемны – вытворныя словы звычайна утвараюцца пры дапамозе тых ци иншых марфем.

Прыставачны – утварэнне слоу шляхам далучэння прыстауки да утваральнага слова.

Суфиксальны – утварэнне слоу з дапамогай суффикса, яки далучаецца да асновы утваральнага слова разам з канчаткам.

Бяссуфиксны - утварэнне слоу без матэрыяльна выражанага суффикса.

Прыставачна – суфиксальны – утварэнне слоу шляхам адначасовага далучэння да утваральнай асновы прыстауки и суффикса.

Постфиксны – утварэнне новых слоу з дапамогай постфиксау.

Складанне – утварэнне новых слоу на базе дзвюх ци больш асноу

Зрашэнне – абъяднанне двух слоу, звязаных падпарадкавальнай сувяззю, у адно без далучэння афиксау, без змены формау слоу-кампанентау словазлучэння, простым зрашчэннем их у адно цэлае.

Вопрос №25 Паняцце часцины мовы. Роля часцины мовы у сказе, их месца.

Часцины мовы – гэта лексика-граматычныя классы слоу, словы таких класау характарызуюцца адзинствам абагульнення значэння, агульными граматычными катэгорыями и синтаксичными асабливасцями.

У сказе часцины мовы выступаюць у роли дзейника, выказника, дапаунення, азначэння и г.д.