Вопрос №16 Правапис д-дз, т-ц.

На месцы д, т, перад галосными е, ё, и, ю, я и перад ь у адпаведнасци з вымауленнем пишуцца дз и ц. Перад мякким в зычныя д и т таксама змяняюцца на мяккия дз и ц, аднак прыставачнае д и суфиксальнае т перад мякким в захоуваюцца. У словах иншамоунага паходжання зычныя д и т звычайна цвёрдыя, пасля их пишуцца литары ы, э. Аднак перад суффиксами и злучэннями ейск, еец,, ёр, ин, ир, мяккия дз, ц, што абазначаецца адпаведна литарами дз, ц. Пишуцца литары дз, ц у иншамоуных словах таксама перад галоснай литарай ю. У имёнах уласныя зычныя д, т, або дз, ц, пишуцца у адпаведнасци з вымауленнем.

Вопрос №17 Правапис галосных у складаных словах.

Складаныя словы утвараюцца пры дапамозе злучальных галосных о (а), е (я), або без их. У складаных словах могуць быць два нациски – асноуны и дадатковы – пабочны. Пабочны нациск маюць тыя словы, у яких асноуны нациск прыпадае не на першы склад. Кали у складаным слове нациск падае на першы склад другой асновы, то галосныя палпарадкоуваюцца агульным правилам, ненацискное о пераходзиць у а, е, ё – у я. Кали ж у другой частцы складанага слова нациск падае не на першы склад, тады у першай частцы праяуляецца пабочны нациск и пишуцца о, ё. Складаныя словы, у яких першая частка личэбник, пишуцца як простыя словы незалежна ад месца нациску у другой частцы. Литара о пишацца у складаных словах з личэбниками, займенниками, а таксам аз частками проци, фота, мота, гросс, контр. Кали складанае слова мае больш за дзве асновы, то кожная з гэтых асноу мае свой нациск, пад нацискам захоуваецца о. Литара э у першай частцы складаных слоу захоуваецца.

Вопрос №18 Правапис спалучэння зычных на стыку кораня и суффикса.

Спалучэнни зычных дс, тс, чс, кс вымауляюцца як гук ц. Спалучэнни дч, тч вымауляюцца як двайны гук ч, а спалучэнни дц, тц, чц - як доуги зацвярдзелы ц. Литара ц на месцы спалучэнняу тс, чс, кс, цс. Спалучэнни зычных зс, жс, шс, гс, хс. Зычны яд, т у спалучэннях дс, дч, тч.

Вопрос №19 Правилы написання литар на стыку прыстауки и кораня.

Литары з або с у прыстауках з (с), раз (рас), без (бес), уз (ус), цераз (церас). Пасля прыставак, якия канчаюцца на зычны, а наступная частка слова пачынаецца з и , замест и пишацца литара ы. Аднак литара и захоуваецца у словах з прыстауками миж, звыш, пан, суб, контр, дэз. Литара и таксама пишацца у некаторых складаных словах. Пасля прыставак, якия канчаюцца на галосны, замест и пишацца й. Аднак пасля прыставак на галосны литара и захоуваецца, кали утварае склад.

Вопрос №20 Правапис прыстауных зычных и галосных.

У беларускай мове ёсць прыстауныя зычныя в, г и галосныя и, а.

Прыстауное в пишацца: перад пачатковым нацискным о и пасля прыставак, кали нациск сыходзиць з о и на месцы о становицца а , то прыстауное в не пишацца, у сярэдзине некаторых слоу перад нацискным о, у, перад каранёвым у у пачатку и у сярэдзине слова, пал нацискам и у вытворных ад их словах не пад нацискам.

Прыстауное в не пишацца: перад пачатковым нацискным о у словах иншамоунага паходжання и уласных назвах, перад пачатковым у (нацискным ци ненацискным) у словах иншамоунага паходжання и ва уласных назвах, перад у прыставачным и перад у, якое развилося з в, прыстауное а пишацца у нямногих словах перад збегам зычных, першая з яких р, м., прыстауное и пишацца заусёды перад збегам зычных, яки пачынаецца з м, а кали пачынаецца з л, р, то пишацца пасля папярэдняга слова, якое заканчваецца на зычную литару, пасля знакау прыпынку и у пачатку сказа, кали папярэдняе слова канчаецца на галосную литару, то прыстауное и не пишацца, пасля прыставак и першай частки складанага слова, якия канчаюцца на галосную, прыстауныя литары перад м, р, л не пишуцца