Вопрос №12 Фанетычныя працэсы беларускай мовы.

1. Змена зычных: зычныя Гуки у слове, як и галосныя, вымауляюцца неанолькава. Адны з их чуюцца выразна, другия у моунай плыни пад уплывам сумежных гукау або у канцы слова могут змяняцца, набываць розныя адценни.

2. Асимиляцыя – гэта прыпадабненне аднаго гука да другога. (асимиляцыя па мяккасци и асимиляцыя па глухасци.

3. Падаужэнне зычных – характэрнай асабливасцю зъяуляецца фанетычнае падаужэнне зычных. Гуки у мяккасци (з, с, ц, дз, л, н, ж, ч, ш) могуць вымауляцца падоужана. На письме падоужаныя зычныя абазначаюцца двайным написаннем литар, а доуги гук (дз) абазначаецца 3-ма литарами (ддз).

Вопрос №13 Правапис о, э, а.

Галосныя гуки о, э у спрадвечна беларуских словах вымауляюцца тольки пад нацискам, у ненацискных становишчах замест их чуецца -а- (аканне), у адпаведнасци з фанетычным прынцыпам беларускага правапису гэта перадаецца и на письме. Литара –о- пишацца у ненацискных складах тольки у нязменных иншамоуных словах на канцы слова пасля галоснай. У запазычаных иншамоуных словах замест нацискнога –о- таксама вымауляецца гук –а-, яки перадаецца на письме. У невяликай группе слоу на месцы ненацискнога –о- пишацца –ы- гэта словы СА спалучэннями ро, ло, якия не пад нацискам пераходзяць у ры, лы. Литара –э- не пад нацискам захоуваецца: 1) у иншамоуных словах, 2) у першай частцы складаных слоу. У запазычаннях са славянских моу, а таксама у ненекаторых иншамоуных словах на месцы ненацискнога –э- пишацца –а-. У асобных иншамоуных словах на месцы ненацискнога –э- у адпаведнасци з вымауленнем пишацца –ы- и вытворныя ад их.

Вопрос №14 Правапис е, ё, я.

Литара –ё- звычайна пишацца пад нацискам. У першым складзе перад нацискам на месцы –ё- и –е- пишацца –я- (яканне), у иншых складах перад нацискам и пасля пишацца –е-. Карэннае –я- перадаецца на письме нязменна незалежна ад нациску. Пачатковае –я- (карэннае ци на месцы, -е-, -ё-, у першым складзе перад нацискам) у имёнах и прозвишчах захоуваецца незалежна ад месца нациску. Словы иншамоунага паходжання не падлягаюць правилу якання, гэта значыць, литара –е- захоуваецца у их и у першым складзе перад нацискам. У невяликай группе иншамоуных слоу на месцы –е- у першым складзе перад нацискам пишацца –я-. У словах запазычаных са славянских моу, у першым складзе перад нацискам пишацца –я-.

Вопрос №15 Правапис спалучэнняу галосных у иншамоуных словах.

Спалучэнне галосных гукау –ио-, -иа- у иншамоуных словах перадаюцца на письме у беларускай и рускай мовах неаднолькава: у рускай мове гэтыя спалучэнни не змяняюцца, а у беларускай – галосныя раздзяляе гук –й- пасля –и- (ы) пишацца литары –ё-, -я-. Спалучэнне –иа- памиж зычными перадаецца литарами –ия- (пасля цвёрдых –ыя-). Спалучэнне –ио- у сярэдзине слова перадаецца пад нацискам литарами –иё- (ые), не пад нацискам –ия- (ыя). У пачатку слова спалучэнне –ио- пад нацискам захоуваецца, не пад нацискам перадаецца литарами –иа-. Спалучэнне –йо- пасля галосных и у пачатку слова перадаецца литарай –ё- пад нацискам и литарай –я- не пад нацискам. Спалучэнне –иэ- на письме перадаеццца литарами –ие- (ые) незалежна ад нациску и месца у слове. Спалучэнне –йэ- перадаецца литарай –е-. Спалучэнни галосных –эо-, -эа- на письме перадаюцца литарами –эо-, -эа- ( пасля мякких зычных –ео-, -еа-, прычым у ненацискным становишчы замест –о- пишацца –а-.