Вопрос №1 Мовы мира и их классификация.

У нашы днi, паводке звестак вучоных, вядома каля 5000 розных (жывых i мёртвых) моу, (па iншых звестках — 3000, ад 2,5 да 5000), з якiх на 180 мовах размауляюць амаль тры з паловай мiльярды жыхароу зямлИ, а 4000 моу абслугоуваюць нязначную частку насельнiкау зямлi, iншы раз мовай карыстаюцца сотнi i нават дзесяткi людзей.

Мовы свету: 1) роднасныя (индаевропейская, мовная семья – разговаривает каждый второй) – Группы: а) германская – кельтская, б) балтийская – индийская, в) славянская – романская – выделяют в 3 тысячелетии до н.э. – была прославянской – распалась в 4 тысячелетии до н.э. Она разделились на: а) усходнеславянскую ( белорусская, украинская, русская) – размауляла звыш 180 млн человек, б) заходнеславянская ( польская, чешская и 2 лужецкие мовы) – талабская и кашубская мовы, в) пауднёваславянская.

2) нероднастные: (болгарская, сербско-харватская, славенская, македонская, старославянская ( мёртвая мова).

Вопрос №2 Мова, её функции и уласцивасци.

Мова – гэта сродак зносин памиж людзми, сродак афармлення наших думак у эстэтычным плане выступае як сродак пабудження, волевыяулення пачуцця. Функцыи мовы – гэта прызначэнне и роля мовы, якую яна выконвае у жыцци чалавека и грамадства: 1) камуникатыуная (грамадскага характару, сацыяльнага характару, тэхничныя прыродныя мовы), 2) наменатыуная (нызыуная), 3) функцыя адлюстравання, 4) пазнавальная, 5) экспрэсиуная, 6) эстэтычная (мастацкая).

Уласцивасци моу: 1) мова – гэта сродак зносин у грамадстве, 2) мова удзельничае у фармираванни и выражэнни думак, 3) мова мае пэуную будову, зъяуляецца систэмна-структурнай арганизацыяй, 4) мова можа функцыянираваць у вуснай и письмовай формах, 5) мова атрымливае пры адпаведных гистарычных умовах литаратурнае, нарматыунае и стылявое чляненне.

Вопрос №3 Мауленне, яго функцыи и тыпы.

Мауленне – гэта арганизаваны па законах мовы працэс, выкарыстоуванне моуных адзинак з мэтай выражэння пэунага зместу.

Вопрос №4 Вусная и письмовая формы мовы.

Вусная мова – гэта групавая форма мовы, якой карыстаюцца людзи у непасрэдных зносинах памиж сабой. (гаварэнне и слуханне)

Письмовая мова – гэта графичная форма мовы, якая дазваляе кантактаваць апасрэдавана, гэта значыць з дапамогай тэкста. (письмо и чытанне).

Вопрос №5 Формы белорусской национальной мовы: литаратурная и дыялектная.

Дыялектная мова – гэта сукупнасць мясцовых гаворак, што бытуюць на тэрыторыи Беларуси. (дыялект, гаворка, дыялектызмы).Дыялект – группа аднатыповых гаворак абЪяднаных пэунай тэрыторыей. Гаворка – мова пэунай мясцовасци аднаго ци некальки населённых пунктау. Дыялектызмы словы мясцовых гаворак ужитыя письменникау у мастацких творах.

Литаратурная мова – гэта унармаваная, агульнапрынятая и абязковая для усих членау грамадства.

Вопрос №6 Систэмы норм беларускай литаратурнай мовы.

Арфаэпичная – правильнасць вымаулення гукау.

Акцэнталагичная – гэта правильная пастаноука нациску у слове.

Арфеграфичная – гэта перадача вуснай мовы на письме у адпаведнасци с пэуными правилами.

Фразеалагичная – гэта правилы карыстання устойливыми вырастами роднай мовы.

Лексичная – гэта правила ужывання слоу ва уласцивых им значэннях и правильнасць спалучэння слоу па сэнсу.

Граматычная : 1) марфалагичная – правильнасць ужывання слоу, 2) синтаксичная – гэта правильнае спалучэнне слоу у словазлучэннях и сказах.

Словаутваральная – гэта правильны адбор марфем для утварэння слоу ад иншых.

Пунктуацыйная – правильная расстаноука знакау прыпынку.

Стылистычная – гэта правильнае выкарыстоуванне моуных сродкау у адпаведнасци з выбранным стылем.