- •VI сыйныф 26
- •VII сыйныф 37
- •VIII сыйныф 52
- •Кадерле укучылар!
- •V сыйныф Әкиятләр
- •Чәчәкләр (Әкият)
- •А. Алиш иҗаты
- •Ш. Рәкыйпов. «Чәчәкләр сөйли белә»
- •Г. Тукай. «Исемдә калганнар» Асрарга бала бирәм, кем ала? (Инша)
- •Автобиография
- •Г. Тукай. «Шүрәле»
- •Г. Тукай. «Пар ат»
- •Ф. Әмирхан. «Нәҗип»
- •Ф. Әмирханның «Нәҗип» хикәясендә пейзаж
- •Минем яраткан эшем (Инша)
- •Г. Ибраһимов. «Алмачуар»
- •Закирның кичерешләре
- •Алмачуар тай булыр (Инша)
- •Һ.Такташ. «Ак чәчәкләр» Кышкы салкын көннәрдә (Инша)
- •Беренче кар (Инша)
- •Карлы көз (Инша)
- •Кыш килде (Инша)
- •Һ. Такташ. «Караборынның дусты»
- •Караборынның кичерешләрен сурәтләүдә авторның осталыгы (Хикәя итү)
- •Минем этем (Инша)
- •Ә. Еники. «Курай»
- •Ә. Еники. «Бала» Зарифның кичерешләре (Инша)
- •Г. Кутуй. «Сагыну»
- •Г. Кутуй. «Рөстәм маҗаралары»
- •Әгәр мин тылсымчы булсам... (Инша)
- •М. Җәлил. «Җырларым»
- •«Ана бәйрәме» шигыренең халык авыз иҗаты белән уртаклыгы (Инша)
- •М. Җәлилнең «Ана бәйрәме» шигырендә ананың кичерешләре (Инша)
- •Ф. Кәрим. «Үлем уены»
- •Әхтәм образы
- •Нәни солдатның тапкырлыгы (Инша)
- •М. Кәрим. «Озын-озак балачак»
- •Шагыйрь җанлы Әсгать (Инша)
- •Ш. Галиев. «Шәвәли маҗаралары»
- •Ш. Галиев. «Рәхмәтләр хакында»
- •Ш. Галиев. «Сабантуйда җиңелгән малай»
- •Л. Фәттаховның «Сабан туе» картинасының репродукциясе өстендә эшләү
- •Г. Сабитов. «Ярсулы яз»
- •Н. Исәнбәт. «Хуҗа Насретдин» Хуҗа Насретдин − халык герое (Инша)
- •VI сыйныф Җырлар
- •Г. Камал. «Беренче театр» Хәмзә бай образы (Инша)
- •Вәли һәм Хәбибрахман образлары (Инша)
- •Биби образы (Инша)
- •С. Рәмиев. «Уку»
- •С. Рәмиев. «Авыл»
- •Туган авылым (Инша)
- •Шигырьдә сурәтләнгән авыл (Инша)
- •Ә. Фәйзи. «Тукай»
- •X. Туфан. «Гөлләр инде яфрак яралар» Шигырьнең үзенчәлеге
- •Г. Ибраһимов. «Кызыл чәчәкләр» Биш дусның язмышы (Инша)
- •Г. Гобәй. «Маякчы кызы»
- •Мәрдән абзый − бары әти, әти... (Инша)
- •Илсөяр образына характеристика (Инша)
- •И. Юзеев. «Бакчачы турында баллада» Көчле рухлылар гына мактауга лаек (Инша)
- •И. Гази. «Өч Мәхмүт»
- •Ч. Айтматов. «Беренче мөгаллим» Беренче укытучым (Инша)
- •Яхшылык җирдә ятмый (Инша)
- •Б. Урманченың «Салтык болыны» картинасы буенча эш
- •Р. Миңнуллин. «Энекәш кирәк миңа!»
- •Р. Миңнуллин. «Әни, мин көчек күрдем!»
- •Ф. Яруллин иҗаты Олы җанлылык кече яшьтән башлана (Инша)
- •Ф. Яруллин. «Ак төнбоек»
- •VII сыйныф Татар халык мәкальләре
- •«Сөембикә бәете»
- •Язмышларың фаҗигале, Сөембикә-ханбика
- •К. Насыйри. «Әбүгалисина»
- •Гыйлем алу − бәхетеңә бару (Инша)
- •Г. Тукай иҗаты
- •Г. Тукай. «Печән базары, яхуд Яңа Кисекбаш»
- •Поэмадагы әкият алымнары (Инша)
- •Г. Исхакый. «Кәҗүл читек»
- •Әхмәдулланың кичерешләре
- •Дәү әнием (Инша)
- •Дәрдемәнд. «Видагъ»
- •К. Тинчурин. «Җилкәнсезләр» Батырхан образы
- •Һ. Такташ. «Гасырлар һәм минутлар»
- •М. Әмир. «Агыйдел»
- •Артыкбикә образына характеристика
- •Ф. Хөсни. «Йөзек кашы» Айдар образы (Инша)
- •Минем Госман образына мөнәсәбәтем (Инша)
- •Минем халкым − минем язмышым (Инша)
- •Шулай үлде Ватан улы (Инша)
- •Ә. Еники. «Әйтелмәгән васыять»
- •Н. Арсланов иҗаты
- •Г. Ахунов иҗаты
- •Г. Ахунов. «Артышлы тау буенда»
- •Хәсән − минем яшьтәшем (Инша)
- •Х. Сарьян. «Бер ананың биш улы»
- •Маһисәрвәр апа − бөек ана! (Инша)
- •Хәвадис образы (Инша)
- •Эчкән кеше − беткән кеше (Инша)
- •Мирзаның үлеме − иң югары дәрәҗәдәге мәгънәле үлем (Инша)
- •VIII сыйныф Дастаннар һәм аларның барлыкка килүе
- •«Идегәй» дастаны (Инша)
- •Ф. Кәрими. «Салих бабайның өйләнүе»
- •Салих бабайның өйләнүе (Инша)
- •М. Фәйзи. «Галиябану»
- •Галиябану һәм Хәлил − иске гадәт-йола корбаннары (Инша)
- •Ш. Камал. «Акчарлаклар»
- •Егет кешене кыюлык бизи (Инша)
- •Һ. Такташ. «Алсу»
- •Һ. Такташ. «Киләчәккә хатлар»
- •Г. Бәширов. «Туган ягым − яшел бишек»
- •Халкымның күңел байлыгы (Инша)
- •М. Җәлилнең тоткынлыктагы кичерешләре (Эссе)
- •Яраткан шигырем (Инша)
- •Н. Фәттах. «Итил суы ака торур»
- •Тарихлардай килгән хакыйкать (Инша)
- •А. Гыйләҗев. «Язгы кәрваннар» Сезнең тормыш − үзе батырлык (Инша)
- •Һәр кешенең гомере − язылмаган китап (Инша)
- •С. Сөләйманова иҗаты Саҗидә Сөляйманова − минем яраткан шагыйрәм (Инша)
- •Ач, шигърият, серләреңне... (Инша)
- •Иң татлы тел − туган тел, Анам сөйләп торган тел (Инша)
- •По страницам учебников литературы
Х. Сарьян. «Бер ананың биш улы»
Бирем. «Маһисәрвәр апа − бөек ана!» дигән темага инша языгыз.
Маһисәрвәр апа − бөек ана! (Инша)
-
Әнкәйнең ак чәчләре
Агарган безнең хакка.
Ул һаман яктыра бара
Күңеле, җаны акка.
Сокланып карап торырлык −
Күзне ала алмыйбыз.
Әнкәйләрнең бөеклеген
Яши-яши аңлыйбыз.
Р. Миңнуллин.
Әни, әнием, әнкәй... Һәркем өчен бик кадерле, назлы сүз бу. Күңелебездә булган бөтен матурлыкны, рәхмәтне шушы гади сүзгә салабыз, һәрвакыт яныбызда булган, уңышларыбызга шатланып, кайгыларыбызны уртаклашып яшәгән мәрхәмәтле әниебезгә дәшәбез.
Күренекле татар язучысы Х. Сарьян да «Бер ананың биш улы» әсәрендә олы җанлы анна − Маһисәрвәр турында искиткеч матур итеп яза. Маһисәрвәр апа үзенә татар хатыннарына хас акылны, сабырлыкны, әхлакны, рухи ныклык һәм ихтыяр көчен җыйган. Балаларын да шул рухта тәрбияләгән. Аның балалары: «Әни ни әйтер?», «Апай, син әнине уйладыңмы?» − дип, әниләрен кайгыртып яшиләр. Әнә шулай гаиләдәге туганлык, берең турында икенчең кайгырту, дуслык, татулыкка нигез салучы олы җанлы ана ул. Маһисәрвәр апага хәсрәт арты хәсрәт килеп кенә тора. Иң элек ире үлеп китә, биш бала белән тол кала, аннан бер-бер артлы өч баласын югалта. Табигать кануннары буенча ата-ана, балаларын калдырып, дөньядан иртәрәк китәргә тиеш. Иң якын кешеләреңнең үлеме авыр булса да, шулай булырга тиеш, дигән уй бераз юаныч бирә. Баланын вакытсыз үлеме − ата-ана өчен иң зур хәсрәт. Моннан да олы хәсрәтнең булуы мөмкин түгел. «Бала хәсрәте күрсәтмәсен Ходай»,− диләр бит. Маһисәрвәр апа имәндәй таза, арысландай көчле өч улын җирли. Күз яшен күрсәтми, сабыр, түземле булырга тырыша. Хәтта Мирзасы үлгән көнне Сирингә туй итәргә рөхсәт бирерлек көч таба ул үзендә. Күпме сабыр булырга тырышса да, бер-бер артлы килгән бу олы кайгылар аны иртә картайталар. Картлык көненә терәге − Раббание үлгәч, ананың чәче ап-ак була. Әмма монда да ул көчле рухлы булып кала. Сирингә җавабында ул: «Мин дә акылдан язсам, Раббани улымның бәбәйләрен кем карар?» − ди.
Ананың сүзләрендә хаклык зур. Тормыш шулай корылган инде. Берәү китә, берәү килә. Раббани үлеме балаларның үсүен, яшәүнең дәвам итүен туктата алмый. Ана бу сүзләре белән тормышның мәңгелеген раслый.
Маһисәрвәр апа бик күп матур сыйфатларны үзенә туплаган, тормышны тавыш-тынсыз, җай гына алып баручы сабыр холыклы, булдыклы, бөек Ана булып истә калды.