Вопрос №37. Борьба против фашизма в предвоенные годы. Воссоединение Зап. Беларуси и бсср.

Уз’яднанне Зах Бел з БССРу 20-я – 30-я гг. Першыя пераутварэнні. Эканамічны крызіс 1929–1933 гг. надзвычай абвастрыў міждзяржаўныя і ўнутрыкласавыя супярэчнасці ў большасці краін свету. Пасля заключэння ў студзені 1934 г. германска-польскага дагавора ў краіне хутчэй пайшла фашызацыя грамадскага жыцця. У красавіку 1935 г. былі прыняты новая канстытуцыя Польшчы і новы выбарчы закон. Рашаючую ролю ў перабудове ўсяго рэвалюцыйнага руху адыграў VII кангрэс Камінтэрна (1935), які распрацаваў тактыку барацьбы супраць фашызму і вайны. Працэс рэалізацыі задачы па стварэнні адзінага фронту барацьбы ўсіх дэмакратычных сіл супраць фашысцкага наступу праходзіў вельмі цяжка і з пераменным поспехам. Польская сацыялістычная партыя (ППС), створаная ў 1892 г., стаяла на антысавецкіх і антыкамуністычных пазіцыях. Значны ўплыў на працоўных гарадоў і мястэчак Заходняй Беларусі мелі яўрэйскія дэмакратычныя арганізацыі. Асобнае месца займалі беларускія нацыянальныя партыі. Ва ўмовах нарастання барацьбы працоўных і значных поспехаў па стварэнні адзінага народнага фронту ў Польшчы, Заходняй Беларусі і Заходняй Украіне Кампартыя Польшчы і яе састаўныя часткі – КПЗБ і КПЗУ – у сакавіку 1938 г. былі распушчаны і перасталі існаваць. Нягледзячы на такі ўдар па сацыяльным і нацыянальна-вызваленчым руху ў Польшчы, барацьба працоўных, хоць і не так інтэнсіўна, як раней, усё ж працягвалася аж да 17 верасня 1939 г.У 1921–1939 гг. заходнебеларускія землі з’яўляліся прыдаткам Польшчы. Беларускі народ не мірыўся з прыгнечаным становішчам і змагаўся за сацыяльную і нацыянальную незалежнасць, за ўз’яднанне з БССР. У 1939 г. здзейснілася мара беларускага народа. Заходняя Беларусь уз’ядналася з БССР.

Вопрос №38 Начало вов. Мобилизация советского народа на отпор фашисцкой агресси. Причины поражения воветских войск в начальный перид войны.

22 июня1941г. фашисцкая Германия без объявления войны напала на СССР. В первые часы противник провел обстрел пограничных районов Беларуси. Мощные бомбовые удары были нанесены по скоплениям войск Красной Армии. Прорвав юоборону пограничных войск, фашисты, енсмотря на сопротивление Красной Армии, быстро продвигались вглубь страны.Серьезная угроза нависла над Минском(фактически не был подготовлен к защите.Битва за Минск была короткой, но жестокой. Гитлеровцы потеряли сотни солдат.Силы были неравные, советским войскам не удалось удержать столицу Беларуси. Враг захватил много боевой техники, оружия, и военного имущества. Отступая на Восток, части Красной Армии вели тяжелые оборонительные бои. Вся тяжесть защиты Родины была возложена на плечи простых солдат. В начале 1941 советское командование приняло меры по созданию линии обороны вдоль Зап Двины и Днепра с целью не допустить прорыва гитлеровцев в московском направлении. С 3 по 26 июнля продолжалась оборона Могилева, осуществляли войска под командованием Бакунина. 12-19 августа-борьба за Гомель, потеряв значительное кол-во солдат иофицеров, все-таки захватили город. К началу сентября 1941 вся территория Бел была оккупирована немецко-фашисцкими захватчиками.

Причины поражения: 1)просчеты в определении срока нападения врага(Сталин был ловко обманут гитлером, тот смог внушить ему, что Германия будет верна пакту о ненападении и что она не собирается воевать с СССР) 2)советские войска не были привидены в боевую готовность 3) Массовое уничтожение в кадровых военных армиях. 4)не был использован для усиления обороны стратегический фактор, как присоединение к СССр западной Беларуси и Балтики. 5) стратегические просчеты рук-ва страны и высш. Военного командования(считали что гитлеровцы в войне в 1 очередь попытаются овладеть Украиной). Не смотря на сложное положение Красная Армия оказала упорное сопротивление мощной гитлеровской ггруппировке, своими героическими действиями содействовала срыву плана “молниеносной войны”

.