
- •1 Прадмет і задачы дысцыпліны
- •11. Атрад Курападобныя (Galliformes)
- •52 Тэхналогія развядзення глушца, бажанау, качак
- •2Кароткі агляд гісторыі даследаванняў па біялогіі лясных звяроў і птушак
- •3. Роля дысцыпліны ў ахове і рацыянальным выкарыстанні фауны лясоў
- •13. Атрад Лялякападобныя (Caprimulgiformes)
- •54. Сезонныя змены складу кармоў звяроў. Сутачная норма харчу
- •14. Атрад Ракшападобныя (Coraciiformes)
- •10. Биотехнические мероприятия для зверей
- •63.Развядзенне дзиких звяроу (ласёу,дзикоу,аленяу)
- •5. Асаблівасці вонкавай і унутранай будовы птушак.
- •15. Атрад дзятлы (piciformes)
- •16. Атрад Свіргулепадобныя (Аpodiformes)
- •55. Роль хищных в лесных биоценозах.
- •56. Плямисты и высакародны алень як абьект для вальернага ўтрымання
- •8. Экалагічныя групоўкі птушак
- •18. Атрад Вераб’інападобныя (Passeriformes)
- •58. Тэхналогія вальернага развядзення звяроу
- •19. Атрад Гусепадобныя (Anseriformes)
- •20. Атрад Вусякаедныя (Insectivora)
- •21. Атрад сеўцападобныя (Charadriiformes).
- •22. Атрад Журавападобныя (Gruiformes)
- •23.Атрад сокалападобныя (falconiformes)
- •24.Атрад совападобныя (strigiformes)
- •25. Пашырэнне птушак у лесе: шчыльнасць, відавая разнастайнасць у залежнасці ад лясной фармацыі.
- •26. Ахова месцаў пражывання птушак
- •59.Аценка дзейнасци грызуноу у лесе
- •38. Атрад Зайцавыя (Lagomorfha)
- •39.Атрад Грызуны (Rodentia).
- •40.Сям’я сабакавыявыя (Canidae).
- •41.Сям'я Мядзведзевыя (Ursidae) .
- •60.Значнасць минеральнага страваварэння для жывёл
- •29.Уплыў птушак на раслінасць і іншых жывых істот.
- •27.Тэхнічнае прыцягненне птушак.
- •43.Сям’я Каціныя (Felidae).
- •44. Сям’я Янотавыя (Procyonidae).
- •45.Сям’я Дзікоў (Suidae).
- •46.Сям’я аленяу (Cervidae).
- •33.Лесагаспадарчае, эпідэмічнае і эстэтычнае значэнне птушак
- •64.Тыпы сховішчаў і тэрытарыяльнасць у звяроў.
- •65.Вопыт дзічнаразвядзення: замежны, краін снд і айчынны
- •30.Птушкі, якія занесены ў Чк рб.
- •47.Сям’я Пустарогіх (Bovidae)
- •67.Метад двухкратнага картавання слядоў на прасеках.
- •68.Улік звяроў метадам прагону.
- •51.Уздзеянне звяроў на пладаноскасць і натуральнае ўзнаўленне лесу.
- •70.Правілы перавозкі дзічыны ў іншыя мясціны пры расяленні.
- •35.Асаблівасці будовы звяроў.
- •36.Адносины памиж палами у звяроу
- •71.Спосабы адлову звяроў.
- •49.Уплыў звяроў на санітарны стан і біялагічную ўстойлівасць лесу,пашкоджванне лясных раслін смактунамі і абарона насаджэнняў.
- •48.Cучасны стан і перспектыва зубра ў рб.
- •72.Патрабавані да тэхнічных збудаваняў пры ферміркім развядзенні дзічыны.
- •31.Cучасны стан і перспектыва глушца ў рб.
- •50.Узаемаўплыў жывёл у лесе
- •73.Патрабаванні да вальера
- •32.Канструкцыя штучных гняздоўяў для птушак і спосабы развешывання іх у лесе
- •75. Прафілактыка захворванняў і барацьба з драпежнікамі ў вальерах
- •28. Ахоўны рэжым вядзення лясной гаспадаркі ў адносінах да птушак.
- •76. Фермерскае развядзенне дзікіх звяроў
- •36. Адносіны паміж паламі ў звяроў.
- •34. Паходжанне і месца звяроў ў сістэме жывельнага свету.
18. Атрад Вераб’інападобныя (Passeriformes)
5000 в, аб’яднаны ў 57 сем’яў. Б. з 23 сям’і (жаўруковыя, ластаўкавыя, пліскавыя, амялушкавыя, аляпкавыя, валавокавыя, завірушкавыя, драздовыя), 111 в. Самы буйны– крумкач (1100–1500 г), самы дробны – каралёк (5–6 г).
Палавы дымарфізм часта выражаны ў афарбоўцы апярэння і ў голасе. Вераб’іныя – манагамы, жывуць парамі, для ўсіх характэрна складанае гнездабудаванне і ахова гнездавой тэрыторыі, якую займае самец. 4–6 яек, 11–14 дзён ,вусякаедныя, прыносяць вялізарную карысць лясной гаспадарцы.Сям’я драздовых (Turdidae). Дрозд рабіннік (Turdus pilarus) бліжэй да вільготных лугоў. У глухіх лясах не сустракаецца. расліннай і жавельнай ежай. Распаўсюджвае насенне. Яек 4-6 2-а разы у год. 13-14 дзен. Салавей звычайны (Luscinia luscinia). Сям’я сініцавых (Paridae). Сініца вялікая (Parus moior). У самца вялікая галава. 8-10 яек 2-а разы у год. 13-14 сутак. Сям’я попаўзневых (Sittidae). Попаўзень звычайны (Sitta eurapea). Змешаныя і ліставыя лясы. Аседлая ці часткова качуючая птушка. насякомыя, павукі, насенне сасны і елкі. Жалуды, арэшкі кедра. Гняздзяцца у дуплах. 5-7я. 13-16сут. Сям’я пішчухавых (Certhiidae). Пішчуха звычайная (Certchia fomiliaris). Раунакрылыя і дробня жукі, павукі, вусені, матылькі. 5-7 я. 13-15дз. Сям’я ўюрковых (Fringillidae). Крыжадзюб ялавік (Loxia curvirostra). Яловыя піхтавыя лясы. Насенне хвойных дрэў. 2-5я. 12-13дз. Зяблік (Fringila coelebs).-//- 4-6я. Сям’я шпаковых (Sturnidae). Шпак звычайны (Sturnus vulgaris). Насякомыя, чарвякі, вусені. 4-6я. 14дз. Сям’я івалгавых (Oriolidae). Івалга звычайная (Oriolus oriolus) стары паркі, сады, на дрэвах па берагах ручаёў, ліставыя лясы. вусені і павукі, раслінная ежа.Сям’я крумкочовых (Corvidae). Крумкач (Corvus corax) да 1,5кг. Усяядная птушка. Асноўная ежа падаль. Таксама грызуны, яйкі птушак, птушаняты і рыба. 3-7 я. 19-21дз. Шэрая варона (Corvus corone), сарока (pica pica), сойка (garrulous glandarius), кедроўка (nucifraga cariocatactex).
58. Тэхналогія вальернага развядзення звяроу
Выбар відаў жывёл. ад абставін: попыту на іх, фінансавых магчымасцей гаспадаркі, плошчы вальера, біялагічнай прадуцыйнасці жывёл, магчымасці іх набыцця і забяспячэння кормам.Выбар і памеры ўчастка. У вялікіх вальерах умовы жыцця звяроў максімальна набліжаны да прыродных, і яны лепш размнажаюцца і захоўваюцца..Агароджванне і абсталяванне участка. сеткай без заглыблення ў зямлю, але без прасветаў знізу, якія могуць выкарыстаць ваўкі і сабакі.Забяспячэнне жывёл кормам. стварыць кармавыя палі з шматгадовых культур: люцэрны, тапінамбура, канюшыны. Зернефураж захоўваецца ў бункерах, недасягальных для грызуноў, сена – у стагах, сакавітыя кармы – у склепах, сілас і сенаж – у траншэях. Непадалёку - падкормачныя пляцоўкі. Дазвол на завоз жывёл. атрымаць дазвол тэрытарыяльных або мясцовых ветэрынарных органаў. Набыццё племянных жывёл. Аленя высакароднага, дзіка, казулю - нацыянальныя паркі і паляўнічыя гаспадаркі, дзе высокая шчыльнасць гэтых жывёл. Еўрапейскі муфлон, плямісты алень, тарпанападобны конь і лань - за мяжой.Памер рэпрадуцыйнага статка і магчымы ўраджай. на 1 звера не менш 1–5 га угоддзяў (у залежнасці ад віду капытных і мноства натуральных і штучных кармоў).Ветэрынарна-прафілактычнае забеспячэнне.Дэгельмінтызацыя і вакцынацыя жывёл абавязковы. Пераломы і вывіхі шыйных хрыбетак - смяротныя. Жывёлы з адкрытымі пераломамі выбракоўваюцца. Закрытыя пераломы зрастаюцца, калі звяроў не турбаваць 2тыдніПраблемы інбрыдзінга. (блізкароднае крыжаванне) і магчымасці змяненняў генафонду і выраджэння малалікага замкнутага статка. Селекцыя. выбракоўка познанароджаных самак, якія адрозніваюцца запаздалай лінькай, і старых звяроў. познанароджаныя і слабыя сяголеткі, асобіны з прыкметамі хвароб, самцы са слаба развітымі і ўродлівымі рагамі і з нетыпічнай афарбоўкай.Выкармліванне дзіцянят. сухія малочныя сумесі, сумесь каровінага малака з аўсяным адварам у суадносінах 1 : 1, казінае малако, або каровінае малако з дабаўленнем кіпячонай вады (каля 100 г на 1 л)Барацьба з драпежнікамі.Меры бяспекі. У перыяд гону самцы капытных -небяспеку для людзей. ў самых агрэсіўных звяроў спільваць рогі.Перапрацоўка, захоўванне і рэалізацыя жывёльнай сыравіны.