
- •1 Прадмет і задачы дысцыпліны
- •11. Атрад Курападобныя (Galliformes)
- •52 Тэхналогія развядзення глушца, бажанау, качак
- •2Кароткі агляд гісторыі даследаванняў па біялогіі лясных звяроў і птушак
- •3. Роля дысцыпліны ў ахове і рацыянальным выкарыстанні фауны лясоў
- •13. Атрад Лялякападобныя (Caprimulgiformes)
- •54. Сезонныя змены складу кармоў звяроў. Сутачная норма харчу
- •14. Атрад Ракшападобныя (Coraciiformes)
- •10. Биотехнические мероприятия для зверей
- •63.Развядзенне дзиких звяроу (ласёу,дзикоу,аленяу)
- •5. Асаблівасці вонкавай і унутранай будовы птушак.
- •15. Атрад дзятлы (piciformes)
- •16. Атрад Свіргулепадобныя (Аpodiformes)
- •55. Роль хищных в лесных биоценозах.
- •56. Плямисты и высакародны алень як абьект для вальернага ўтрымання
- •8. Экалагічныя групоўкі птушак
- •18. Атрад Вераб’інападобныя (Passeriformes)
- •58. Тэхналогія вальернага развядзення звяроу
- •19. Атрад Гусепадобныя (Anseriformes)
- •20. Атрад Вусякаедныя (Insectivora)
- •21. Атрад сеўцападобныя (Charadriiformes).
- •22. Атрад Журавападобныя (Gruiformes)
- •23.Атрад сокалападобныя (falconiformes)
- •24.Атрад совападобныя (strigiformes)
- •25. Пашырэнне птушак у лесе: шчыльнасць, відавая разнастайнасць у залежнасці ад лясной фармацыі.
- •26. Ахова месцаў пражывання птушак
- •59.Аценка дзейнасци грызуноу у лесе
- •38. Атрад Зайцавыя (Lagomorfha)
- •39.Атрад Грызуны (Rodentia).
- •40.Сям’я сабакавыявыя (Canidae).
- •41.Сям'я Мядзведзевыя (Ursidae) .
- •60.Значнасць минеральнага страваварэння для жывёл
- •29.Уплыў птушак на раслінасць і іншых жывых істот.
- •27.Тэхнічнае прыцягненне птушак.
- •43.Сям’я Каціныя (Felidae).
- •44. Сям’я Янотавыя (Procyonidae).
- •45.Сям’я Дзікоў (Suidae).
- •46.Сям’я аленяу (Cervidae).
- •33.Лесагаспадарчае, эпідэмічнае і эстэтычнае значэнне птушак
- •64.Тыпы сховішчаў і тэрытарыяльнасць у звяроў.
- •65.Вопыт дзічнаразвядзення: замежны, краін снд і айчынны
- •30.Птушкі, якія занесены ў Чк рб.
- •47.Сям’я Пустарогіх (Bovidae)
- •67.Метад двухкратнага картавання слядоў на прасеках.
- •68.Улік звяроў метадам прагону.
- •51.Уздзеянне звяроў на пладаноскасць і натуральнае ўзнаўленне лесу.
- •70.Правілы перавозкі дзічыны ў іншыя мясціны пры расяленні.
- •35.Асаблівасці будовы звяроў.
- •36.Адносины памиж палами у звяроу
- •71.Спосабы адлову звяроў.
- •49.Уплыў звяроў на санітарны стан і біялагічную ўстойлівасць лесу,пашкоджванне лясных раслін смактунамі і абарона насаджэнняў.
- •48.Cучасны стан і перспектыва зубра ў рб.
- •72.Патрабавані да тэхнічных збудаваняў пры ферміркім развядзенні дзічыны.
- •31.Cучасны стан і перспектыва глушца ў рб.
- •50.Узаемаўплыў жывёл у лесе
- •73.Патрабаванні да вальера
- •32.Канструкцыя штучных гняздоўяў для птушак і спосабы развешывання іх у лесе
- •75. Прафілактыка захворванняў і барацьба з драпежнікамі ў вальерах
- •28. Ахоўны рэжым вядзення лясной гаспадаркі ў адносінах да птушак.
- •76. Фермерскае развядзенне дзікіх звяроў
- •36. Адносіны паміж паламі ў звяроў.
- •34. Паходжанне і месца звяроў ў сістэме жывельнага свету.
5. Асаблівасці вонкавай і унутранай будовы птушак.
Функціі:абарона ад ахлоджвання і намакання, стварэнне нясучай паверхні крыла і абцякальнай формы. Пёры пакрываюць птушку на асобных участках скуры – птэрыліях, паміж імі знаходзяцца пазбаўленыя пераў участкі – аптэрыі. Пяро (penna) складаецца з пругкага ствала (rachis) і бакавых пласцінак – вонкавага і унутранага махалаў (pogonium). Верхняя частка ствала да якога прымацоўваецца махала, носіць назву стрыжня (scapus). Ніжняя частка называецца ачын (calamus). Кожнае махала утворана бародкамі 1-га і 2-га парадку. Пёры бываюць контурныя (рулевыя, махавыя, покрыўныя) і пуховыя (пуховае пер’е і пух). Пуховае пер’е – адсутнасць бародкі другога парадку. Асноўныя пігменты афарбоўкі пераў – меланіны (чорны, буры, серы) і ліпахромы (чырвоны, жоўты, зялёны). Пазваночнік птушак складаецца з 4-ох аддзелаў: шыйнага, груднога, кражавага, хваставога. Шкілет пярэдніх канечнасцяў складзены з 3-ох аддзелыў: кісці, перадплечча, пляча. Кісць мае усяго 3-ы пальцы. Грудзіна вельмі вялікая і мае выгляд шырокай пласцінкі – груднога кіля, да якога прымацоўваюцца вялікая і малая грудныя мышцы. Перадплечча складаецца з 2-ух касцей – больш тоўстай лакцявой і параўнальна тонкай прамянёвай. Сэрца птушак вялікае, 4-ох камернае. Легкія аданосна малыя, але вельмі прадуктыўныя за кошт навылетнай сістэмы трубачак і паветраных капіляраў, пазбаўленых альвіол. Наяўнасць танкасценных эластычных вырастаў лёгкіх – паветраных мяшкоў (падвоенае дыханне – абмен газаў пры удыху і выдыху). Страўнік у птушкі складзены з 2-ух аддзелаў: пярэдні – жалезісты (хімічная апрацоўка ежы) і задні - мускульны (механічная апрацоўка ежы). Спецыяльнае расшырэнне стрававода – валлё (для размягчэння і ператраўлення грубай ежы). Выдзяляльная сістэма уключае парныя 3-ох лопасцевыя ныркі, а таксама мачаточнікі, якія адкрываюцца у кедаку. Палавыя органы самцоў уключаюць парныя семяннікі, а таксама семяправоды, якія адкрываюцца у клааку. Самкі маюць правы (рэдукаваны) і левы (развіты) яечнікі з яйцаводамі, якія таксама адкрываюцца у клааку. Асабліва развіты паўшар’і пярэдняга мозгу , мазжачок, зрокавыя бугаркі прамежнага мозгу.
15. Атрад дзятлы (piciformes)
Сям’я дзятлавых (picidae). Гэта дрэвавыя лазальныя птушкі з моцнай рабрыстай, на канцы долатападобнай дзюбай, жорсткім хвастом. які абапіраецца ў ствол у час-лазання, кароткімі нагамі і загнутымі, вельмі вострымі ўчэпістымі кіпцюрамі. Ноздры прыкрытыя шчоткай густых шчацінападобных пёраў. Язык вельмі доўгі, ліпкі, з цвёрдым зазубраным вастрыём на канцы. манагамы. Вялікі пярэсты дзяцел (dendrocopus major) буйнейшы за шпака. насенне хвойных дрэў, жывельная ежа. Вясной п’юць сок дрэў. Яек 5-7. 12-13 дзен.Трохпалы дзяцел (picoides tridactylus) вельмі пражорлівы. у спелых лясах. лічынкі. Зялены дзяцел (picus veridis) у ліставым лесе. насякомыя(мурашы і іх лічынкі). Яек 5-9. 12-13 дзен. Чорны дзяцел (driocopus martius) старыя лясы з мохавы балотамі, ельнікі і сасновыя бары, гарэльнікі. Харч – лічынкі. Яек 3-5. 12-14 дзен.