
- •1 Прадмет і задачы дысцыпліны
- •11. Атрад Курападобныя (Galliformes)
- •52 Тэхналогія развядзення глушца, бажанау, качак
- •2Кароткі агляд гісторыі даследаванняў па біялогіі лясных звяроў і птушак
- •3. Роля дысцыпліны ў ахове і рацыянальным выкарыстанні фауны лясоў
- •13. Атрад Лялякападобныя (Caprimulgiformes)
- •54. Сезонныя змены складу кармоў звяроў. Сутачная норма харчу
- •14. Атрад Ракшападобныя (Coraciiformes)
- •10. Биотехнические мероприятия для зверей
- •63.Развядзенне дзиких звяроу (ласёу,дзикоу,аленяу)
- •5. Асаблівасці вонкавай і унутранай будовы птушак.
- •15. Атрад дзятлы (piciformes)
- •16. Атрад Свіргулепадобныя (Аpodiformes)
- •55. Роль хищных в лесных биоценозах.
- •56. Плямисты и высакародны алень як абьект для вальернага ўтрымання
- •8. Экалагічныя групоўкі птушак
- •18. Атрад Вераб’інападобныя (Passeriformes)
- •58. Тэхналогія вальернага развядзення звяроу
- •19. Атрад Гусепадобныя (Anseriformes)
- •20. Атрад Вусякаедныя (Insectivora)
- •21. Атрад сеўцападобныя (Charadriiformes).
- •22. Атрад Журавападобныя (Gruiformes)
- •23.Атрад сокалападобныя (falconiformes)
- •24.Атрад совападобныя (strigiformes)
- •25. Пашырэнне птушак у лесе: шчыльнасць, відавая разнастайнасць у залежнасці ад лясной фармацыі.
- •26. Ахова месцаў пражывання птушак
- •59.Аценка дзейнасци грызуноу у лесе
- •38. Атрад Зайцавыя (Lagomorfha)
- •39.Атрад Грызуны (Rodentia).
- •40.Сям’я сабакавыявыя (Canidae).
- •41.Сям'я Мядзведзевыя (Ursidae) .
- •60.Значнасць минеральнага страваварэння для жывёл
- •29.Уплыў птушак на раслінасць і іншых жывых істот.
- •27.Тэхнічнае прыцягненне птушак.
- •43.Сям’я Каціныя (Felidae).
- •44. Сям’я Янотавыя (Procyonidae).
- •45.Сям’я Дзікоў (Suidae).
- •46.Сям’я аленяу (Cervidae).
- •33.Лесагаспадарчае, эпідэмічнае і эстэтычнае значэнне птушак
- •64.Тыпы сховішчаў і тэрытарыяльнасць у звяроў.
- •65.Вопыт дзічнаразвядзення: замежны, краін снд і айчынны
- •30.Птушкі, якія занесены ў Чк рб.
- •47.Сям’я Пустарогіх (Bovidae)
- •67.Метад двухкратнага картавання слядоў на прасеках.
- •68.Улік звяроў метадам прагону.
- •51.Уздзеянне звяроў на пладаноскасць і натуральнае ўзнаўленне лесу.
- •70.Правілы перавозкі дзічыны ў іншыя мясціны пры расяленні.
- •35.Асаблівасці будовы звяроў.
- •36.Адносины памиж палами у звяроу
- •71.Спосабы адлову звяроў.
- •49.Уплыў звяроў на санітарны стан і біялагічную ўстойлівасць лесу,пашкоджванне лясных раслін смактунамі і абарона насаджэнняў.
- •48.Cучасны стан і перспектыва зубра ў рб.
- •72.Патрабавані да тэхнічных збудаваняў пры ферміркім развядзенні дзічыны.
- •31.Cучасны стан і перспектыва глушца ў рб.
- •50.Узаемаўплыў жывёл у лесе
- •73.Патрабаванні да вальера
- •32.Канструкцыя штучных гняздоўяў для птушак і спосабы развешывання іх у лесе
- •75. Прафілактыка захворванняў і барацьба з драпежнікамі ў вальерах
- •28. Ахоўны рэжым вядзення лясной гаспадаркі ў адносінах да птушак.
- •76. Фермерскае развядзенне дзікіх звяроў
- •36. Адносіны паміж паламі ў звяроў.
- •34. Паходжанне і месца звяроў ў сістэме жывельнага свету.
70.Правілы перавозкі дзічыны ў іншыя мясціны пры расяленні.
Пры перавозцы ў іншыя месцы жывёл, памечаных на месцы адлову, адразу ж дастаўляюць на зборны пункт у спецыяльна абсталяванныя вальеры або адрыны. Тут яны ўтрымоўваюцца ўвесь той час, пакуль ідзе іх назапашванне. Перавозіць на вялікія адлегласці (звыш 3 сут) лепш маладых або ручных асобін, адлоўленых у раннім узросце і выгадаваных у няволі.Правільная транспарціроўка мае вялікае значэнне для захавання жывёл. Папярэдне праведзенай імабілізацыяй можна знізіць небяспеку стрэсу і траўміравання. У любым выпадку лепш перавозіць жывёл у цёмных зачыненых скрынях, абсталяваных двума высоўнымі дзверцамі і забяспечаных па баках вентыляцыйнымі адтулінамі. Калі патрабуецца транспарціроўка на вялікую адлегласць, то ў скрыню з боку галавы звера кладуць корм: сена, здробненыя яблыкі, бурак, бручку і інш. і ставяць ваду. Рогі самцоў абараняюць павязкамі або спільваюць, а верх скрыні зацягваюць шчыльнай тканінай.Памеры транспартных скрынь розныя ў залежнасці ад віду звяроў, які перавозяцца. Напрыклад, для казуль еўрапейскіх - 115 х 85 х 45 см. Сценкі скрынь, асабліва дзверцы, не павінны мець шчылін, выступаючых вострых вуглоў, планак, сучкоў, цвікоў і т. п., інакш звяры будуць моцна траўміравацца.Пры транспарціроўцы варта пазбягаць пераахаладжэння або перагрэву ў жывёл. Па прыбыцці на месца прызначэння скрыні адчыняюць з таго боку, дзе знаходзіцца галава звера, і даюць ім магчымасць выйсці самастойна.
35.Асаблівасці будовы звяроў.
валасяным покрывам. Волас – гэта рагавое ўтварэннеВаласяное покрыва абараняе звера ад неспрыяльных экалагічных уздзеянняў, садзейнічае рэгуляцыі тэмпературы цела, маскуе жывёлу. Скура звяроў складаецца з двух асноўных слаёў: паверхневага эпідэрмісу і больш глыбокага корыуму. Апорай усяго арганізма звера з'яўляецца шкілет. Мазгавая каробка адрозніваецца вялікім аб’ёмам у адпаведнасці з моцным развіццём галаўнога мозгу. Вонкавая будова звера:1 – галава; 2 – шыя; 3 – тулава; 4 – пярэднія канечнасці; 5 – заднія канечнасці; 6 – грудзі; 7 – жывот; 8 – пах; 9 – бок цела; 10 – спіна; 11 – карак; 12 – крыж; 13 – лапатка; 14 – плячо; 15 – перадплечча; 16 – запясце; 17 – кісць; 18 – сцягно; 19 – галёнка; 20 – ступняЗубная сістэма звяроў складаецца з зубоў рознага тыпу. Пярэднія зубы называюцца разцамі (incisivi). За імі размешчаны ў кожнай палове сківіцы па адным іклу (canini), далей – перадкарэнныя (praemolares) і карэнныя зубы (molares). Шкілет звера:1 – чэрап; 2 – ніжняя сківіца; 3 – - шыйныя хрыбеткі; 4 – грудныя хрыбеткі; 5 – паяснічныя хрыбеткі; 6 – крыж; 7 – хваставыя хрыбеткі; 8 робры; 9 – грудзіна; 10 – лапатка; 11 – плячавая костка; 12 – лакцявая костка; 13 – прамянёвая костка; 14 – косткі запясця; 15 – косткі пясці; 16 – фалангі пальцаў пярэдняй канечнасці; 17 – таз; 18 – сцягно; 19 – вялікая бярцовая костка; 20 – малая бярцовая костка;21 – косткі запясця; 22 – косткі плюсны; 23 – фалангі пальцаў задняй канечнасці; 24 – каленная рэпкаХарактэрная асаблівасць будовы хрыбта звяроў – плоскія сучленныя паверхні хрыбетак, дакладны падзел хрыбетніка на аддзелы, пастаянны лік шыйных хрыбетак (7 шт)Спецыфічная для звяроў грудабрушная перагародка (дыяфрагма), якая аддзяляе грудную поласць ад брушной. Яна выконвае важную ролю ў працэсе дыхання.Стрававальны тракт пачынаецца з рота, які мае аблямоўку губамі, уласцівымі толькі звярам. У ротавай поласці мускулісты язык. Страўнік большасці звяроў складаецца з некалькіх аддзелаў. Асабліва складаная яго будова ў жвачных капытных, страўнік якіх мае 4 хуй хуй хуйсиаддзелы: рубец, сетку, кнігу і сычуг. Са страўніка страва рухаецца ў дванаццаціперсную кішку, у якую адкрываюцца вывадныя пратокі падстраўнікавай залозы і пячонкі; іх сокі выконваюць важную ролю ў працэсе стрававання. Кішэчнік падзяляецца на тонкі, тоўсты і прамы аддзелы. Кішэчнік заканчваецца прамой кішкой.Лёгкія ўяўляюць сабой два губчатыя мяшкі, у якіх складана разгаліноўваюцца паветраносныя шляхі – бронхі. Апошнія заканчваюцца агромністай колькасцю танкасценных пузыркоў (альвеол), аплеценых крывяноснымі капілярамі. Сэрца чатырохкамернае; маецца толькі адна – левая дуга аорты, якая адыходзіць ад левага жалудачка. Органамі выдзялення служаць ныркі. Ад кожнай з дзвюх нырак адыходзіць па адным мачаточніку. Мачаточнікі ўпадаюць у мачавы пузыр, які адкрываецца ў мочавыпускальны канал, у самцоў сюды ж выходзіць семяносны праток палавога члена.Палавыя залозы самцоў – семяннікі – маюць выгляд парных органаў авальнай формы. Палавыя органы самцоў маюць залозістыя прыдаткі, выдзяленні якіх увільгатняюць семянную вадкасць (сперму) і выконваюць іншыя функцыі.Палавыя органы самак – парныя яечнікі – ляжаць у брушной поласці. Ад кожнага яечніка адыходзіць па яйцаводзе, яйцаводы адкрываюцца ў матку, дзе развіваецца зародак. Галаўны мозг адносна буйных памераў, складаецца з 5 аддзелаў: пярэдні мозг, прамежкавы, сярэдні, мазжачок і прадаўгаваты. Найбольш моцна развіты пярэдні мозг, або вялікія паўшар’і. Яны маюць кару з шэрага нервовага рэчыва.