- •II semestr 223
- •So’z boshi
- •Fan dasturi
- •I. Ўқув фанининг долзарблиги ва олий касбий таълимдаги ўрни
- •II. Ўқув фаннинг мақсади ва вазифалари
- •III. Асосий назарий қисм (маъруза машғулотлари) Сферик астрономия асослари
- •Амалий астрономия масалалари
- •Осмон механикаси элементлари: сайёралар ҳаракати
- •Астрофизика тушунчалари ва телескоплар
- •Қуёш ва унинг тизими физикаси
- •Юлдузлар физикаси асослари
- •Галактика астрономияси
- •Космогония ва космология
- •IV. Амалий машғулотларни ташкил этиш бўйича кўрсатма ва тавсиялар
- •V. Лаборатория ишларини ташкил этиш бўйича кўрсатмалар
- •VI. Мустақил таълимни ташкил этишнинг шакли ва мазмуни
- •Фойдаланиладиган адабиётлар рўйҳати Асосий дарсликлар ва ўқув қўлланмалар
- •Қўшимча адабиётлар
- •Ishchi o’quv dasturi
- •Тошкент – 2017
- •1. Ўкув фанини ўқитилиши бўйича услубий кўрсатмалар
- •2. Маъруза машғулотлари Сферик астрономия асослари
- •Амалий астрономия масалалари
- •Осмон механикаси элементлари: сайёралар ҳаракати
- •Астрофизика тушунчалари ва телескоплар
- •Қуёш ва унинг тизими физикаси
- •Юлдузлар физикаси асослари
- •Галактика астрономияси
- •Космогония ва космология
- •3. Амалий машғулотлар
- •4. Лаборатория ишларини ташкил этиш бўйича кўрсатмалар
- •5. Мустақил таълимни ташкил этишнинг шакли ва мазмуни
- •Мустақил таълим мавзулари
- •6. Фойдаланиладиган адабиётлар рўйҳати Асосий дарсликлар ва ўқув қўлланмалар
- •Қўшимча адабиётлар
- •Интернет сайтлари
- •Талабалар билимини баҳолаш мезонлари
- •I semestr Ma’ruza materiallari
- •§ 1. Astronomiya fani: vazifalari va amaliy ahamiyati
- •§ 2. Astronomiyaning zamonaviy bo’limlari
- •I bob. Sferik astronomiya asoslari
- •§ 1.1. Samo jismlari va yulduz turkumlari
- •§ 1.2. Yoritgichlarning ko’rinma harakati
- •§ 1.3. Osmon sferasi va uning elementlari
- •§ 1.4. Gorizontal va ekvatorial koordinatalar sistemalari
- •§ 1.5. Kuzatuvchi kenglamasi turlari va olam qutbuning gorizontdan balandligi
- •§ 1.6. Yerning sutkalik aylanish oqibatlari
- •§ 1.7. Ekliptika va unga bog’liq koordinatalar sistemasi
- •§ 1.8. Vaqtni kuzatuvdan aniqlash usullari
- •§ 1.9. Vaqt o‘lchash tizimlari
- •§ 1.10. Taqvim va uning turlari
- •§ 1.11. Yulian kunlari va sana o‘zgarish chizig‘I
- •§ 1.12. Sferik uchburchak: sferik trigonometriyaning asosiy formulalari
- •§ 1.13. Parallaktik uchburchak. Koordinatalar sistemalariaro o‘tish formulalari
- •§ 1.14. Refraksiya
- •§ 1.15. Parallaks
- •§ 1.16. Presessiya va nutatsiya
- •§ 1.17. Yoritgichlarning chiqish va botish momentlarini aniqlash
- •II bob. Astronomiyaning amaliy va astrometrik masalalari
- •§ 2.1. Yer radiusini aniqlash. Triangulyasiya usuli
- •§ 2.2. Kuzatuvchining geografik uzunlama va kenglamasini topish
- •§ 2.3. Quyosh sistemasi jismlarigacha bo‘lgan masofalarni aniqlish
- •§ 2.4. Quyosh sistemasi jismlarining o‘lchamlarini aniqlish
- •§ 2.5. Oy fazalari va tutilishi
- •§ 2.6. Quyosh tutilishi. Saros
- •§ 2.7. Fundamental va fotografik astrometriya
- •§ 2.8. Yulduzlarning xususiy harakati
- •III bob. Osmon mexanikasiga kirish
- •§ 3.1. Olamning geliotsentrik sistemasi va osmon mexanikasi masalalari
- •§ 3.2. Sayyoralarning sirtmoqsimon ko‘rinma harakati
- •§ 3.3. Sayyoralar konfiguratsiyalari va aylanish davrlari
- •§ 3.4. Sayyoralar orbita elementlari
- •§ 3.5. Kepler va Nyuton qonunlari
- •§ 3.6. Keplerning umumlashgan 3-qonuni
- •§ 3.7. Uch jism masalasi va uning chegaralangan holi
- •§ 3.8. Ko‘tarilishlar va pasayishlar
- •§ 3.9. Quyosh sistemasining barqarorlik muammosi
- •IV bob. Astrofizika tushunchalari va teleskoplar
- •§ 4.1. Elektromagnit nurlanish spektri va uning astrofizik tadqiqoti
- •§ 4.2. Yoritgichlarning ko‘rinma va absolyut kattaliklari
- •§ 4.3. Nurlanish qonunlari
- •§ 4.4. Astrofizik obyektlar nurlanishining spektral tahlili
- •§ 4.5. Spektral chiziqlarning Dopler siljishi
- •§ 4.6. Spektral qurilmalar
- •§ 4.7. Astrofizik jismning temperaturasi turlari
- •§ 4.8. Astrofizik uskunalar va teleskoplar
- •§ 4.9. Optik teleskoplar va ularning asosiy ko‘rsatgichlari
- •§ 4.10. Radioteleskoplar
- •§ 4.11. Infraqizil astronomiya
- •Amaliy mashg’ulot materiallari
- •Uyga vazifa
- •Uyga vazifa
- •Dars davomida talabalarga beriladigan masalalar.
- •Uyga vazifa
- •Dars davomida talabalarga beriladigan masalalar.
- •Uyga vazifa
- •Laboratoriya mashg’ulot materiallari
- •Nazariy qism.
- •Umumiy ko’rsatmalar
- •Yulian sanani hisoblash
- •Nazariy qism.
- •II semestr Ma’ruza materiallari
- •§ 5.1. Quyoshning umumiy xarakteristikalari va ichki tuzilishi
- •§ 5.2. Quyoshning spektri, temperaturasi, tarkibi va yadrosi
- •§ 5.3. Fotosfera va uning aktiv sohalari
- •§ 5.4. Xromosfera va uning aktiv elementlari
- •§ 5.5. Quyosh toji va uning radionurlanishi
- •§ 5.6. Quyosh aktivligining davriy o‘zgarishi
- •§ 5.7. Yer tipidagi sayyoralar
- •§ 5.8. Gigant sayyoralar
- •§ 5.9. Asteroidlar va mitti sayyoralar
- •§ 5.10. Kometalar
- •§ 5.11. Meteorlar va meteoritlar
- •VI bob. Yulduzlar fizikasi asoslari
- •§ 6.1. Normal yulduzlar
- •§ 6.2. Yulduzlarning spektral sinflari
- •§ 6.3. Spektr-yorqinlik diagrammasi
- •§ 6.4. Yulduzlar massasi
- •§ 6.5. Yulduzlar o‘lchamlarini aniqlash
- •§ 6.6. Massa-yorqinlik-radius bog‘liqligi
- •§ 6.7. Yulduzlarning ichki tuzilishi
- •§ 6.8. Qo‘shaloq yulduzlar
- •§ 6.9. O‘zgaruvchan yulduzlar
- •§ 6.10. Yangi va o‘tayangi yulduzlar
- •§ 7.1. Somon Yo‘li Galaktikasi va uning ichki tuzilishi
- •§ 7.3. Quyosh sistemasining xarakati
- •§ 7.4. Yulduzlarning tarqoqsimon va sharsimon to‘dalari
- •§ 7.6. Spiral tarmoqlar
- •VIII-bob. Galaktikadan tashqi astronomiya
- •§ 8.1. Galaktikalarning Xabbl klassifikatsiyasi
- •§ 8.2. Galaktikalarning maxalliy guruxi
- •§ 8.3. Galaktikalargacha masofalarni aniqlash usullari
- •§ 8.4. Galaktikalar to’dalari
- •§ 8.5. Yadrosi aktiv galaktikalar
- •§ 8.6. Koinot modeli va tuzilishi
- •Amaliy mashg’ulot materiallari
- •Uyga vazifa
- •Laboratoriya mashg’ulot materiallari
- •Назарий қисм
- •Ҳисобот
- •§ 1. Юлдузларнинг массаларини аниқлаш
- •§ 2. Юлдузларнинг ўлчамларини аниқлаш
- •§ 3. Зичлик
- •Mustaqil ta’lim mashg’ulotlari
- •Мустақил таълим мавзулари
- •Glossariy
- •Ilovalar Tarqatma materiallar
- •Testlar Test savollari
§ 1.13. Parallaktik uchburchak. Koordinatalar sistemalariaro o‘tish formulalari
Uchlari olam qutbi P, zenit Z va yoritgich M da joylashgan sferik uchburchak parallaktik uchburchak deyiladi. Ta’rifdan ko‘rinishicha, parallaktik uchburchakning tomonlari - osmon meridiani, yoritgichdan o‘tgan og‘ish va vertikal yarim aylanalaring yoylaridan iborat bo‘ladi (1.18-rasm). Sferik uchburchak formulalarini tatbiq etib, koordinatalarning almashtirish formulalarini keltirib chiqarish uchun parallaktik uchburchak tomonlari va burchaklarini yoritgichning ekvatorial (t, ) va gorizontal koordinatalar kattaliklari (A, z) va joyning geografik kenglamasi () orqali belgilaymiz. Shaklda NP yoy hR= bo‘lganida parallaktik uchburchakning PZ tomoni 90- ga, KM= bo‘lganidan MRsh yoy uzunligi 90- ga va uchinchi MZ tomoni yoritgichning zenit masofasi z ga teng bo‘ladi. Shuningdek SZL sferik burchak yoritgich A-azimutni berganidan parallaktik uchburchakning NZL sferik burchagi (1800-A) ni QPK sferik burchak esa yoritgichning soat burchagi t ni beradi.
1.18-rasm. Parallaktik uchburchak |
Parallaktik uchburchakdan foydalanib, bir astronomik koordinata sistemasidan boshqasiga o‘tish mumkin. Sferik uchburchakning (6) formulalariga ko‘ra
cos(900-)=cos(900-)cosz+ sin(900-)sinz= cos(1800-A),
keltirish formulalaridan foydalansak, u holda
sin=sincosz+cossinz(-cosA)=sincosz-cossinzcosA
besh elementli sferik uchburchakga ko‘ra:
sin(900-)cost=sin(900-)cosz-sinzcos(900-)cos(1800-A) (1.36)
yoki
coscost=coscosz+sinzsincosA (1.36’)
Sinuslar formulasiga ko‘ra:
(1.37)
yoki
sintcos=sinzsinA. (1.38)
Ushbu formulalar yoritgichlarning gorizontal koordinatalaridan ekvatorial koordinatalarga o‘tishga imkon beradi.
Ekvatorial koordinatalardan gorizontal koordinatalarga o‘tish esa quyida chiqariladigan formulalar yordamida bo‘ladi.
Kosinuslar formulasiga
cosz= cos(900-) cos(900-)+sin(900-)sin(900-)cost,
ixchamlashtirishdan keyin
cosz=sinsin+coscoscost (1.39)
sinzcos(1800-A)=sin(900-)cos(900-)-sin(900-)cos(900-)cost.
Keltirilgan formulalariga ko‘ra
-sinzcosA=cossin-coscoscost (1.40)
sinzcosA=-cossin+coscoscost.
Sinuslar teoremasiga ko‘ra yoki sinAsinz=sintcos.
Xususiy holda yoritgichning chiqayotgan yoki botayotgan paytida uning azimuti z=900 bo‘lganidan quyidagicha topiladi.
sinA= sintcos, (1.41)
ya’ni
A=arcsin(sintcos)
Bu yerda plyus yoritgichning chiqish momentiga, minus esa botish momentiga tegishli.
8-Ma’ruza. Refraksiya hodisasi. Sutkalik parallaks.
§ 1.14. Refraksiya
Yorug’lik atmosferadan o’tganda sinishi hisobiga kuzatilayotgan obyektning yo’nalishi o’zining haqiqiy yo’nalishidan farq qiladi. Bu farq atmosfera holatiga bog’liq bo’ladi. Bu sinish atmosferaning bosimi hamda temperaturasiga bog’liqligi sababli uni oldindan aniq hisoblash juda qiyin. Lekin ba’zi amaliy holatlar uchun juda katta aniqlik bilan hisoblash mumkin. Agar obyekt zenit nuqtasiga yaqinroq nuqtada joylashgan bo’lsa, u holatda atmosferaning parallel qatlamlari uchun yutilish koeffisienti ni yordamida aproksimatsiyalash mumkin (1.19-rasm). Atmosferadan tashqarida n=1.
1.19-rasm. Atmosferadan o’tuvchi yorug’lik nurining refraksiyasi |
Ta’rif: Yoritgichdan kelayotgan nurlarni Yer atmosferasida sinish hodisasiga refraksiya deyiladi.
Kuzatuvchining zenitida bo‘lmagan ixtiyoriy yoritgich kuzatuvchiga haqiqiy o‘rnidan zenitga tomon siljigan xolda ko‘rinadi. Buning sababi M yoritgichdan kelayotgan nur ko‘zga tushishdan oldin Yer atmosferasining qatlamlaridan o‘tayotganda egiladi (1.19-rasm) Agar soddalik uchun atmosfera qatlamlarini zichliklari turlicha bo‘lgan 1>2>3>4>5>... alohida qatlamlardan iborat deb qaralsa, u xolda yoritgichdan kelayotgan nur bu qatlamlarning chegaralaridan o‘tayotib, mos ravishda, turli i1>i2>i3>i4>i5>... burchaklar ostida sinadi. Natijada kuzatuvchi M yoritgichni KM yo‘nalish bo‘yicha emas, balki vertikal aylana bo‘ylab zenitga siljigan KM holatda ko‘radi.
1.20-rasm. Refraksiya |
z=+ z
ifodadan topiladi.
Atmosferaning ma’lum qatlamlar chegarasiga tushayotgan va sinayotgan nurlar bir tekislikda yotganidan refraksiya yoritgichning ko‘rinma gorizontal diametrini o‘zgartirmaydi, ya’ni sinish vertikal aylana bo‘ylab kuzatiladi. Refraksiya tufayli yoritgichning har ikkala ekvatorial koordinatalari to‘g‘ri chiqishi va og‘ishi ham o‘zgaradi. Faqat yoritgich kulminatsiyasida bo‘lgan taqdirdagina vertikal aylana, yoritgichning og‘ish aylanasi bilan ustma-ust tushganida, uning og‘ishi, zenit masofasining o‘zgarish kattaligigacha o‘zgarib, to‘g‘ri chiqishi o‘zgarmaydi. Yoritgich zenitda bo‘lganda refraksiya nolga teng bo‘lib, gorizontda maksimumga erishadi (35).
Refraksiya kattaligini xisoblashning murakkab nazariyasi mavjud bo‘lib, maxsus kurslarda qaraladi. Refraksiya kattaligini taxminiy hisoblash, normal sharoitda, (R=760 mm.s.u, t=00S) quyidagi formula asosida bajariladi:
=60,25tgz
Agar bosim R mm.sim.ust., temperatura t0S bo‘lsa, refraksiya
(1.42)
ko‘rinishdagi ifoda orqali hisoblanadi. Bu formulalar, refraksiya kattaligini yoritgichlarning ko‘rinma zenitdagi uzoqligi 700 gacha bo‘lgandagina hisoblashga imkon beradi. z>700 bo‘lgan yoritgichlar uchun refraksiya kattaligi kuzatishlarga tayangan maxsus yo‘l bilan hisoblanadi. Yoritgich gorizontda bo‘lganda refraksiya kattaligi normal sharoitda 35 ni tashkil etadi. Binobarin yoritgichlarning (jumladan Oy va Quyoshning) chiqishi refraksiya tufayli hisoblangan vaqtdan ancha oldin sodir bo‘ladi, botish esa aksincha kech bo‘ladi.
Balandlik 15◦ atrofida bo’lsa, refraksiya burchagi uchun quyidagidan foydalanishimiz mumkin:
Bu yerda a- balandlik (graduslarda), T – temperatura (◦C), P – bosim (GPa). Balandlikning kichik qiymatlarida (a<300) bu formula kuchini yo’qotganligi sababli, atmosferadagi o’zgarishlarni hisobga olib quyidagini yozishimiz mumkin:
.
1.21-rasm. Turli balandliklarda refraksiyalanish |