27. Moralność tłumu (Le Bon)

Tłum jest zbyt zmienny i nazbyt gwałtowny, by mógł być moralny.Niektórzy psychologowie, badając tłum z punktu widzenia jego czynów przestępczych i zwracając uwagę przede wszystkim na ich częstość, stwierdzili, że poziom moralny tłumu jest bardzo niski.Jest to powodem tego, że w duszy każdego człowieka drzemią instynkty burzycielskie i zdolność do okrucieństwa.

Tłum, będąć zdolny do mordu,podpalenia i każdej innej zbrodni rówbnocześnie jest w stanie wytężyć swe siły dla dokonania czynów wzniosłych i bezinteresownych, o wiele wspanialszych od tych na jakie może się zdobyć jednostka.

Ile tłumów zginęło bohatersko  w obronie wierzeń i ideii, haseł, których często prawie nie rozumiały.Tłum strajkujący czyni to raczej z posłudszeństwa wydanemu hasłu niż dla uzyskania podwyżki zarobków.Nawet największy nicpoń gdy stanie się cząstką tłumu staje się na ten czas zwolennikiem bardzo surowych zasad moralnych.

Ta moralność jednostki w tłumie wygląda na pozór fantastycznie, a jednak jest prawdziwa.Owo umoralnienie jednostki przez tłum nie jest regułą, nie mniej występuje i to nie raz w bardziej błahych wypadkach niż przytoczony powyżej.

Zatem tłum albo ulega niskim instynktom, albo błyszczy czynami nadzawyczaj moralnymi.Jeżeki bezinteresowność, bezwzględne oddanie się w służbie ideału rzeczewistego lub nierzeczywistego stanowią cnoty narodu, to musimy przyznać, że tłum często posiada te cnoty w takim stopniu, jaki rzadko osiągali najwięksi mędrcy.Moralność tłumu jest nieświadoma, co jednak nie zmienia postaci i rzeczy.Gdyby tłum rozumiał i kierował się swynm bezpośrednim interesem, to możliwe, że na ziemi nie powstałaby rzadna cywilizacja i ludzkośc nie miałaby swej historii.

28. Pojęcie wymiary globalnego (Urry)

-----------

28. Pojęcie społeczeństwa sieciowego (Urry)

Społeczeństwo sieciowe - jeden z typów społeczeństwa, którego istotą jest sieć relacji społecznych oraz swobodny dostęp do uczestniczenia w różnych organizacjach i grupach społecznych czy kręgach zainteresowań przez jednostkę.

28. Globalizacja jako występ (Urry)

Czerpiąc z pomysłu analizowania płci kulturowej jako odgrywanej, tworzonej i przedstawianej, Franklin et al. Argumentują, iż to, co globalne, jest w większym stopniu rezultatem aniżeli przyczynąszeregu procesów. To, co globalne społeczeństwa odgrywają i traktują jak pewną aspirację do czegoś, a nie w pełni możliwy do osiągnięcia cel; jako rezultat, a nie warunek do czegoś; jako potencjalną możliwość, a nie jako coś z gory danego. To, co globalne, jest postrzegane jako konstytuująca się odrębna całość. Jest to ciągły proces odtwarzania na rożnycj poziomach, w tym semiotyki. Law i Hetherington twierdzą, że „globalna przestrzeń powstaje w wyniku procesów semiotycznych. Jest to coś, co jest tworzone”

Stąd przedstawianie przez jednostki i organizacje tego, co globalne, odbywa się poprzez koncentrację wokół fenomenów spolecznych noszącychznamiona globalności. Dobrą ilustrację stanowi tutaj idea dotycząca globalnych zagrożeń dla świata przyrodniczego. To, co kiedyś było zbioremniezależnychwydarzeń, współcześnie jest uznawane za powiązane za sobą elementy prowadzące do powstania globalnego kryzysu ekologicznego. Globalny wymiar tego problemu jest rezultatem zlania się wielu ikon prezentowanych poprzez środki masowego przekazu. Wszystkie te ikony tworzą wizerunok „globalnego środowiska przyrodniczego” podlegającego zmianom, które muszą być natychmiast i w zdecydowany sposób zatrzymane.