14. Istota wymiany społecznej (Blau)

Więź społeczna według Homansa to wymiana działań, materialna lub niematerialna, oraz mniej lub bardziej nagradzająca, pomiędzy co najmniej dwiema osobami.

Mauss – zwracał uwagę na powszechność i doniosłość wymiany darów i usług w społeczeństwach pierwotnych.

Podstawowe zasady leżące u podłoża wymiany koncepcji wymiany:

• Człowiek, który wyświadcza drugiemu korzystne usługi, zobowiązuje go.

• By wywiązać się ze zobowiązania, ten drugi musi z kolei odwzajemnić się pierwszemu.

• Znaczenie wymienianych „dóbr” społecznych nigdy nie jest całkowicie niezależne od stosunków międzyludzkich łączących partnerów wymiany.

• Zyski z wymiany maleją wraz z liczbą aktów wymiany – użyteczność krańcowa rosnących korzyści w końcu zmniejsza się.

14. Warunki wymiany społecznej (Blau)

Na proces wymiany spoecznej wpływa szereg różnorodnych czynników, jak np. Stadium rozwoju i charakter związku między partnerami wymiany, natura korzyści podlegających transakcjom, jak również koszta poniesione dla ich dostarczania, a także społeczny kontekst, w jakim zachodzi wymiana.

Na proces wymiany społecznej społecznej wpływają różnorodne czynniki: stadium rozwoju i charakter związku między partnerami wymiany, natura korzyści podlegających transakcjom, koszta poniesione dla ich dostarczenia, społeczny kontekst, w jakim zachodzi wymiana. Ustanowienie stosunków wymiany wymaga poczynienia inwestycji stanowiących dla drugiej strony zobowiązanie. Wymiana społeczna wymaga zaufania, iż druga strona odzwajemni się. Zaufanie jest niezbędnym warunkiem stabilnych stosunków społecznych i ponieważ wynikająca z wymiany zobowiązania przyczyniają się do wzrostu zaufaniem istnieją specjalne mechanizmy służące podtrzymywaniu zobowiązań, a tym samym umacnianiu więzów wzajemnych zobowiązań i zaufania (przykład: jeżeli dostaniemy na Gwiazdkę niespodziewany prezent od kogoś, możemy odwzajemnić się obdarowującemu nas dopiero za rok, w następne swięta).

14. Typy nagród w ramach wymiany społecznej (Blau)

Nagrody, które jednostki mogą sobie wzajemnie dostarczać odróżnić można od takich, które są z konieczności jednostronne, przejawiają się w ogólnym szacunku dla kogoś oraz powszechnej uległości wobec jego życzeń, co zwiększa jego prestiż i władzę.

	WEWNĘTRZNE	ZEWNĘTRZNE	JEDNOSTRONNE
OCECNY SPONTANICZNE	SYMPATIA OSOBISTA	APROBATA SPOŁECZNA	SZACUNEK – PRESTIŻ
DZIAŁANIA PRZEMYŚLANE	AKCEPTACJA SPOŁECZNA	USŁUGI INSTRUMENTALNE	ULEGŁOŚĆ - WŁADZA

Osoba, dla której związek z inną ma charakter nagradzający, zyskuje bodźce do dostarczania dalszych zachęt mających sprzyjać kontynuowaniu związku, a jest tak również, gdy nagrody są reakcjami spontanicznymi, których nie można oferować do wymiany. Jest to ta sama zależność, jaką Homans tłumaczył behawioralnym wzmocnieniem.