Komunikacja społeczna

II. WPROWADZENIE DO KOMUNIKACJI SPOŁECZNEJ

S.P.Morreale, Komunikacja między ludźmi, s. 28-57.

1. KOMUNIKOWANIE

   • sposób organizowania wiadomości w celu stworzenia znaczenia

   • przekazywanie informacji, umiejętności, uczuć itp. za pomocą obrazów, słów, gestów

   • proces

   • tworzy świat społeczny

   • ogranicza

   • funkcjonalne

   • adaptuje

   • jest holistyczne

   • wymaga koordynacji (kompetencji komunikacyjnej)

2. Komunikowanie jest procesem:

   • społecznym

   • kreatywnym

   • dynamicznym

   • ciągłym

   • symbolicznym

   • nieuchronnym

   • interakcyjnym

   • nieodwracalnym

3. Modele komunikacji:

   • transfer informacji  komunikacja jako jednostronny proces, nadawca koduje wiadomość, przekazuje ją przez kanał do odbiorcy, który wiadomość dekoduje

   • Uzgadnianie znaczenia

 interakcyjny model komunikacji: na zmianę uczestnicy zamieniają się rolami nadawcy i odbiorcy

 transakcyjny model komunikacji: nadawca i odbiorca kodują i dekodują informacje jednocześnie, przy czym każdy uczestnik ma osobisty obszar znaczeń, które nakładając się na siebie tworzy obszar wspólny

• perswazja  wzmacnianie, zmienianie, modyfikacja

• tworzenie społeczności  komunikacja międzykulturowa

B. Dobek-Ostrowska, Podstawy komunikowania społecznego, s. 11-38

1. DEFINICJE KOMUNIKOWANIA:

   • Ch. Cooley  komunikowanie jako mechanizm, dzięki któremu stosunki międzyludzkie istnieją i rozwijają się, a wytworzone przez umysł ludzki symbole są przekazywane w przestrzeni i zachowywane w czasie

   • J. Dewey  społeczeństwo istnieje nie tylko dzięki przekazywaniu informacji i komunikowaniu się, ale że jego istnienie polega na procesach przekazu i komunikowania

   • W. Schramm  komunikowanie jest narzędziem, które pozwala społeczeństwom egzystować i ze względu na swój charakter wyróżnia ludzi od innych istot żywych.

   • M. Defleur  komunikowanie jako akt, który jest środkiem, przez który wyrażane są normy grupowe, sprawowana kontrola społeczna, przydzielane role, osiągana koordynacja wysiłków

   • R. Verdeber  komunikowanie jest transakcyjnym procesem kreowania znaczenia przez jego uczestników, zarówno na poziomie interpersonalnym jak i publicznym

   • G. Jowett & V. O’Donnel  komunikowanie jako sytuacja, w której jednostka A mówi do jednostki B o X.

   • definicja uniwersalna

Komunikowanie jest procesem porozumiewania się jednostek, grup lub instytucji. Jego celem jest wymiana myśli, dzielenie się wiedzą, informacjami i ideami. Proces ten odbywa się na różnych poziomach, przy użyciu zróżnicowanych środków i wywołuje określone skutki.

2. Cechy procesu komunikowania:

   • jest procesem społecznym

   • zachodzi w określonym kontekście społecznym

   • proces kreatywny

   • ma charakter dynamiczny

   • proces ciągły

   • proces symboliczny

   • proces interakcyjny

   • jest celowe i świadome

   • jest nieuchronne

   • jest procesem złożonym

   • jest nieodwracalne