Песні Беласточчыны (Беларуская народная творчасць) - 1997

104. Ой, долам, долам, то йшчэ даліною Ўсю краіну схадзіла.

Ой, няма, няма, падобна не будзе,* Каго верна любіла.

Разбіваецца, раскраяецца Маё сардэнька бедна.

—Ой, прыйдзі, прыйдзі, мілы кавалеру, Да мяне хоць на часок.

—Рад бы прыехаці — няма каня ўзяці.

60

То й накрыўся лістам, то й накрыўея лістам. Не хваліся, дзеўчынонька, чырвоным маністам, Чырвоным маністам, чырвоным маністам.

Бо прыдзецца — не мінецца: маніста збываці, Маніста збываці, тытунь купаваці.

Не хваліся, казачэньку, кучаравым чубам, Кучаравым чубам, кучаравым чубам.

Бо прыдзецца — не мінецца: твой чуб разаўецца, Твой чуб разаўецца, твой чуб разаўецца.

Учужую сторану замуж аддала,

Учужую сторану да й староначку — Да ліхога свёкера да й свякровачкі.

Тры лет я ў маманькі свае не была, А на чварты разок пташкай залячу. Залячу я, сяду ў вішнёвым саду — Беленькімі плечкамі ў яблыньку ўпру.

Беленькімі плечкамі ў яблыньку ўпру — Дробненькімі слёзкамі ўвесь садок залью: Ці не ўчуе маманька, рана ўстаючы, Да й свае нявестанькі пабуджаючы?

— Устаньце вы, нявестанькі, устаньце вы мае,

Кожны другі радок паўтараецца.

61

Устаньце вы мае, паслухайце, хто ў нашым садзе, Хто гэта за пташачка, за зязюленька — Ці не мая дочанька з чужой стараны?

А мне, маладому, не з кім размаўляці.

— Ой, на табе, сынку, рубля залатога —

Амне, маладому, славечка не скажа.

—Ой, на табе, сынку, рубля залатога — Паедзь на Украіну выбіраць дзяўчыну.

—А нашто мне, маці, чужая краіна, Калі ў суседа па душы дзяўчына?

— Ой, сівыя волы возьмуць паздыхаюць, А чорныя бровы ніколі не зліняюць.

62

109. — Чом ты, коню, вады не п’еш, ці дарожку чуеш? Чом ты, Ясю-Ясюленьку, ўдома не начуеш?*

— Ой, як жа ж, мая маці, удому начаваці —

110. — Чом ты, коню, вады не п’еш? Ці дарожку чуеш?

111. Ой, я ўстану раненька Да й ўмыюся беленька, Ой, я стану пад акном Да й вытруся палатном. Ой, я гляну ў садочак:

Аў садочку — вішанькі, Вішня з вішняй хіліцца, Лісток з лістком ліпнецца,

Амне, беднай сіраце, Прыхіліцца няма дзе: Сонца-месяц высако, Ойцец-маці далеко,

Ён не ўспомніць аба мне. Вырву зелля з травою — Застануся ўдавою.

Кожны другі радок паўтараецца.

63

Кожны другі радок паўтараецца.

64

Казачэнька грае — вочкамі маргае,

Ці на мае бела лічка ды на чорны бровы.

Асівыя волы возьмуць паздыхаюць.

114.За гародам курна, дымна,

Шчэ й шэльмаю, шэльмаю та й называці:

— Я вам, маці, прызнаюся, Я вам, маці, ой, маці, та й прызнаюся,

Што з Раманцём, Раманцём та й кахаюся.

Ён чарнявы, я бялява, Ён чарнявы, чарнявы, а я бялява —

Будзе з нас, будзе ладна пара.

116. Зязюля куе — лецейка чуе, Ой, рана-рана, лецейка чуе.

Дзяўчына плача — замуж не хоча, Ой, рана-рана, замуж не хоча.

Кожны другі радок паўтараецца.

66

Яе матуля цешыць — не ўцешыць, Ой, рана-рана, цешыць — не ўцешыць:

— Не плач, дзіцятка мае роднае, Ой, рана-рана, мае роднае, Не аддам цябе далёка ад сябе,

Ой, рана-рана, далёка ад сябе.

Аддам блізенька, цераз поле вузенька, Ой, рана-рана, цераз поле вузенька. Будзеш хадзіці штодзень да мяне, Ой, рана-рана, штодзень да мяне. Будзеш часаці косаньку у мяне, Ой, рана-рана, косаньку у мяне.

ЛЕТНІЯ ПЕСНІ

117. Ой, рана на Йвана,* Проці Йвана ночка мала.

—Дзе, Купалка, начавала?

—Начавала ў чыстым полі,

Учыстым полі сярод жыта.

—Чым, Купалка, вечарала?

—Варэнічкі ўсё ядала.

—Чым, Купалка, запівала?

—Гарэлачкай запівала,

Ой, рана на Йвана.

118. Ой, купальна ночка невялічка Ды й не выспалася дзявічка. Ягадкі рвала — дрымала, Як перабірала — заснула.

—Устань, мая дзеўка, будзе спаць, Ужо твае свацікі на дварэ стаяць: Пара табе парадак даваць.

—Няхай жа стаяць здаровы — Ужо мае парадачкі гатовы!

Першы і апошні радкі паўтараю цца.

67

Аў бор па ягадкі,

Аў лес па гарэшкі. Судосілі яе, Судосілі яе

Трое дзеваснубаў*,(2)

Аўсе добрыя людзі. Пытаюцца яе, Пытаюцца яе:

— Ці рада ты людзям, (2)

Нам, тром дзеваснубам? (2)

— Ой, не так я рада, (2) Як рад мой баценька.

—Ой, дзева-дзевулю, Ой, дзева-дзевулю,

Дзе скажаш нам сесці, (3) Што нам дасі есці?

—Ой, скажу вам сесці,

Ой, скажу вам сесці

Убары на пянёчку,

Убары на пянёчку,

Убары на пянёчку,

Улесе на яры. (2)

Аняхай надзіцца,

Аняхай надзіцца Пра паўтара года, Пра паўтара года

— сваты.