85. Рэжым аховы і выкарыстанне запаведнікаў

Па стане на 01.01.2007 г. (згодна Пастановы СМ РБ «Аб зацвярджэнні Нацыянальнай стратэгіі развіцця і кіравання сістэмай прыродаахоўных тэрыторый да 1 студзеня 2015 г.», ад 20 снежня 2007 г. № 1920) у Рэспубліцы Беларусь налічваецца 1441 ААПТ плошчай 1723,8 тыс. га або 8,3% ад тэрыторыі краіны. Па відах ААПТ статыстыка наступная: – Бярэзінскі біясферны запаведнік (80,9 тыс. га); – 4 Нацыянальныя паркі («Белавежская пушча» – 152,2 тыс. га, «Браслаўскія азёры» – 71,5, «Прыпяцкі» – 82,2 і «Нарачанскі» – 94 тыс. га); – 99 заказнікаў рэспубліканскага значэння (936,3 тыс. га): – ландшафтныя – 26 (да 2015 г. яшчэ +8)– біялагічныя – 51 (да 2015 г. яшчэ +4) – водна-балотныя – 3 (да 2015 г. яшчэ +5) – гідралагічныя – 19 (да 2015 г. яшчэ +2)

Ёсць яшчэ 414 заказнікаў мясцовага значэння (292,4 тыс. га) – 337 помнікаў прыроды рэспубліканскага значэння. Ёсць яшчэ 586 помнікаў прыроды мясцовага значэння.

На тэрыторыі Беларусі створаны трансгранічны біясферны рэзерват «Прыбужскае Палессе». Пакрытыя лесам землі на ААПТ – 1085 тыс. га, або 62,9% ад агульнай плошчы ААПТ. Вядзенне лясной гаспадаркі на ААПТ мае шэраг асаблівасцей і абмежаванняў. На тэрыторыі запаведніка забараняецца любая не звязаная з яго прызначэннем дзейнасць, якая супярэчыць задачам запаведніка і прама ці ўскосна парушае натуральнае цячэнне прыродных працэсаў або стварае пагрозу шкоднага ўздзеяння на прыродныя комплексы і аб’екты.

На тэрыторыі запаведніка дапускаецца дзейнасць, якая накіравана на: – захаванне ў натуральным стане прыродных комплексаў і аб’ектаў; – падтрыманне ўмоў, якія забяспечваюць санітарную і супрацьпажарную бяспеку запаведніка; – прадухіленне стыхійных бедстваў; – ажыццяўленне экалагічнага маніторынга; – выкананне навукова-даследчых работ; – вядзенне эколага-асветніцкіх работ; – ажыццяўленне кантрольна-надзорных функцый.

На спецыяльна выдзеленых участках запаведніка, якія не ўключаюць прыродныя комплексы і аб’екты, дзеля якіх ствараўся запаведнік, дапускаецца дзейнасць, накіраваная на забеспячэнне функцыянавання запаведніка і жыццядзейнасці грамадзян, якія пражываюць на яго тэрыторыі.

86. Лесаводства ў нац. Парках

На тэрыторыі нацыянальнага парка забаронены высечкі галоўнага карыстання і нарыхтоўка жывіцы. Іншая лесагаспадарчая дзейнасць вызначаецца Палажэннем аб кожным нацыянальным парку і залежыць ад функцыянальнай зоны нацыянальнага парка. У межах нацыянальнага парка выдзяляюць наступныя зоны: – запаведная зона; – зона рэгулюемага выкарыстання, – рэкрэацыйная зона, – гаспадарчая зона.

Рэжым аховы запаведнай зоны нацыянальна парка той жа, што і для запаведнікаў. У зоне рэгулюемага выкарыстання правядзенне высечак догляду, іншых мер догляду за лесам, санітарных мерапрыемстваў ажыццяўляецца на падставе спецыяльна распрацаваных праектаў для канкрэтнага нацыянальнага парка. У рэкрэацыйнай зоне лесагаспадарчая дзейнасць акцэнтуецца на ахову і павышэнне рэкрэацыйнага патэнцыялу нацыянальнага парка, захаванне біялагічнай разнастайнасці лясоў. Гаспадарчая зона прызначана для забеспячэння функцыянавання нацыянальнага парка. Гаспадарчая і іншая дзейнасць тут ажыццяўляецца з выкарыстаннем прыродаахоўных тэхналогій, якія не супярэчаць захаванню прыродных комплексаў і аб’ектаў, турыстычных і рэкрэацыйных рэсурсаў.