57. Тэхналогія правядзення двгк

Аналагічна тэхналогіям, схемам распрацоўкі лесасек, што прымяняюцца пры вядзенні паступовых высечак галоўнага карыстання, часткова пры прарэджваннях, прахадных высечках і выбарачных санітарных высечках. Валку дрэў, абрэзку суччаў і распілоўку хлыстоў на сартыменты выконвае харвестар. Збіранне і тралёўку сартыментаў на верхні склад ажыццяўляе фарвардар. Шырыня пасекі 21 м, шырыня пасечнага волаку – 4 м, магістральнага волаку – 5 м. Верхні склад – 15 м × 70 м. Каб паменьшыць уздзеянне лесанарыхоўчых машын на лясное асяроддзе, пашкоджанасць невысякаемых дрэў, устрайваюцца прамежкавыя калідоры для работы харвестара. Тады адлегласць паміж пасечнымі волакамі можа складаць да 30–40 м. Асаблівасцю данай тэхналогіі з’яўляецца тое, што харвестар пачынае распрацоўку пасекі з прамежкавага калідору. Рухаючыся па прамежкавым калідоры, харвестар выконвае толькі валку дрэў з наступнай іх укладкай да бліжэйшага пасечнага волаку. Прамежкавы калідор выкарыстоўваецца толькі аднаразова. Затым харвестар пераязджае на пасечны волак, ажыццяўляе з яго нарыхтоўку сартыментаў, а таксама апрацоўвае дрэвы, што былі нарыхтаваны з прамежкавага калідора. Сартыменты харвестар укладвае каля волаку. Побач з сартыментамі размяшчаюцца кучы суччаў, вяршынныя часткі ствалоў дрэў і распілаваныя на 3–4 м дрывяныя дрэвы. Пасля ўдалення харвестара на бяспечную адлегласць, фарвардар збірае і тралюе сартыменты на верхні склад. Пасля выканання на лесасецы асноўных лесасечных работ фарвардары выконваюць збіранне і транспарціроўку паліўнай сыравіны на прамежкавы склад, які размяшчаецца каля дарогі ўсегадовага дзеяння (адлегласць ад лесасекі ≤1000–1500 м). Паліўная шчапа выпрацоўваецца на прамежкавым складзе. Паралельна дарозе з боку лесасекі размяшчаюць вал нізкаякасная драўніны і парубачныя рэшткі. Вал мае памеры: 6 м × 50 м і вышынёй да 5 м. Рубільная машына барабаннага тыпу перамяшчаецца ўздоўж валу паліўнай сыравіны, гідраманіпулятарам захоплівае суччы і інш. і ўкладвае на прыёмны стол, па якім драўніна падаецца да рубільнага органа. Атрымоўваемая шчапа падаецца непасрэдна ў кузаў (прыцэп) аўташчапавоза, які перамяшчаецца разам з рубільнай машынай. Пры адсутнасці шчапавозаў рубільная машына нарыхтоўвае шчапу ў бурт, ствараючы тым самым рэзервовы запас драўнянага паліва. Адначасова са змяльчэннем выконваецца падвозка сыравіны фарвардарам з лесасекі і ўкладка яе ў вал.

58. Метады высечак лесу дауэрвальд, ворратспфлеге

А) Ва ўсім свеце, у тым ліку ў Германіі, здаўна ідзе дыскусія па пытанні, якія высечкі лепш – суцэльныя ці выбарачныя. Лесаводы Германіі звярнулі ўвагу на ДВ высечкі па так званай сістэме Дауэрвальд (у перакладзе «бесперапынна прадукцыйны лес»). Сістэма стала вядомай амаль ва ўсіх краінах. Аўтар тэорыі Дауэрвальд – прафесар Эберсвальдскай лясной акадэміі Мёллер (1920). Пад Дауэрвальдам Мёллер разумеў такі лес, дзе ўсе яго кампаненты знаходзяцца ў гарманічным стане (некрануты, першабытны лес): – змешаны па саставу, складаны па форме; – добраахвотна-выбарачныя высечкі асобных спелых дрэў, але ж дапускаліся паступовыя, вузкалесасечныя суцэльныя; – абавязковае пакіданне парубачных рэшткаў; – натуральнае ўзнаўленне лесу

Б) У 1951 г. у ГДР на нарадзе нямецкіх лесаводаў было вырашана адмовіцца ад суцэльных высечак і перайсці на выбарачныя. Была прапанавана сістэма гаспадарання Ворратспфлеге (запас-догляд), якая апісана Гегерам (1955). Адметныя асаблівасці сістэмы Ворратспфлеге: – лес павінен задавальняць шасці патрабаванням; 1) быць змешаным; 2) рознаўзроставым; 3) адпавядаць дадзеным лесараслінным умовам; 4) розныя пароды і ўзроставыя группы павінны размяшчацца курцінамІ; 5) запас драўніны быць найбольшым; 6) драўніна павінна быць найлепшай па якасці;

Лесагаспадарчыя мерапрыемствы ў гэтай сістэме павінны быць накіраваныя на паляпшэнне: 1) драўніннага запасУ; 2) ляснога мікраклімату; 3) глебы.