2. Tügélép törlé cirge barıp töşüv, tertipséz taralıp kitüv. II söyl. Bérem- bérem yıgıluv, yıgılıp töşép kaluv.

Térkémlep yeki béremlep törlé yakka kitüv, taraluv.

Törlé yüneléşte urnaşuv, urnaşkan buluv; törlé-törlé cirde buluv.

Nindi de bulsa sıyıklıknıñ bik vak kisekçékleré, tamçıları taraluv, çitke çeçrev.

küç. Törlé yakka yeki kaya da bulsa taraluv, ceyélüv (yaktılık, nurlar turında). II söyl. Küplerge bil gélé buluv, taraluv.

Bér éşke igtibarnı tuplamıyça, bér ük vakıtta törlé éşler bélen şögıllenüv.

ÇEÇÉLÜV-TUZILUV f. söyl. Törlé cirge taraluv, törlé cirde yatuv.

ÇEÇÉLÜV-TÜGÉLÜV f. söyl, Çitke çeçélüv, taraluv, taralıp kitüv.

ÇEÇÉMLÉK i. étn. Ülgen kéşéné kümgennen son kümüçélerge kabér östénde öleşéne torgan akça.

ÇEÇÉRGELENÉP rayı. dial. Bik usallanıp; açırgalanıp.

ÇEÇKAP i. étn. Xatın-kızlarnıñ çeçné hem tolımnarnı kaplav öçén tukımadan yasalgan baş kiyé-mé.

ÇEÇKÉN i. Orlıktan üstérélgen yeki üsken üsémlék (üséntélerden, utırtılgannardan ayırmalı bula-rak).

ÇEÇKÉRÇÉ i. isk. k. çeçtaraş.

ÇEÇKÉÇ i. Orlık çeçüv hem tufrak aşlav öçén kullanıla torgan avıl xucalıgı maşinası.

Çeçkéç maşina — k. çeçkéç.

ÇEÇKE i. söyl. k. çeçek.

ÇEÇKELENÜV f. söyl. k. çeçeklenüv.

ÇEÇLÉ s. Kaybér tös béldérüvçé sıyfatlar bélen kilép, kuşma sıyfatlar yasıy, meselen: ciren çeçlé, çal çeçlé, bvdre çeçlé.

Çeçlé gigrométr fiz. maysızlandırılgan çeçnéñ ozınayuvına karap havanıñ dımlılıgın ülçi torgan pribor.

ÇEÇME s. 1. Şigri bulmagan, proza bélen yazılgan.

2. maxé. Zur prostranstvoga tarala torgan, bér urınga tébelmegen, yüneldérélmegen (yaktılık turın-da).

ÇEÇREVÉK i. Kinet bergende, baskanda h. b. ş. oçraklarda çitke atılıp kitken sıyıklık tamçıları.

ÇEÇREME i. dial. k. çeçrevék.

ÇEÇRETÜV f. 1. Köç bélen çitke atıldıruv, siptérüv (sıyıklıknı). // küç. Sibüv, çeçüv (yaktılık turında).

2. Törlé yakka sibéldérüv, törlé yakka çeçéldérüv. 3. küç. gadi s. Ütérüv.

ÇEÇREV f. 1. Köç bélen çitke atıluv, sibélüv (sıyıklık turında). II küç. Kéçkéne géne yeki tar tişék aşa yaktılık ütüv, yaktılık ütép çeçélüv turında.

2. Törlé yakka barıp töşüv, çeçélép barıp töşüv; törlé yakka atılıp kitüv (vak kisekçékler turında).

küç. dial. ülüv, yukka çıguv.

rev. meg. söyl, çeçrep. Köç bélen, bik kinet; atılıp.

O Çeçrep kitim gadi s.— bérer süznéñ, fikérnéñ döréslégéne başkalarnı ışandıruv öçén ant itép eytéle.

ÇEÇTAMIR i. bot. Üsémlék tamırınıñ bik néçke üséntésé.

ÇEÇTARAŞ i. isk. Çeç aluvçı, parikmaxér,

ÇEÇTARAŞLIK i. isk. Çeç aluv héneré, parikmaxér xézmeté.

ÇEÇTEÑKE i. étn. Çeçné bizev öçén çulpıga oxşatıp tasmaga yeki bavga tézélgen kéméş yeki başka törlé métalldan yasalgan tenkeler.

ÇEÇEK I i. 1. Açık hem yabık orlıklı üsémléklernéñ tac yafrakçıklarınnan, sérkeç bélen ciméşlékten gıybaret ürçüv egzası.

2. Şundıy ürçüvorganı bulgan ülençél üsémlék.

Çeçek atuv — 1) çeçek (I) barlıkka kitérüv, çeçeklenüv (üsémlékler turında). 2) küç. üséşnéñ yugarı dereceséne citüv; küteréléş xeléne kilüv; bérer törlé xalet, xis barlıkka kilüv.

ÇEÇEK II i. Tiréde üléklé timgéller barlıkka kitére torgan (ul timgéller axırda şadraga eyle-neler) yogışlı katı avıruv — çir.

Çeçek avıruvı — k. çeçek II. Çeçek saluv — çeçek avı-ruvına kartı privivka yasav.

ÇEÇEKAŞAR i. zool. Üsémléklernéñ çeçekleré bélen tuyına torgan kort.

ÇEÇEKLÉ s. 1. Ciméş birüv egzaları çeçek re-véşénde bulgan, çeçek ata torgan (üsémlékler turında).

Çeçekler bélen kaplangan, çeçekler üsken (bolın, kır h. b. ş.).

Bizek itép çeçekler töşérélgen, çeçek resémé bélen bizelgen (tukıma, savıt-saba h. b. ş.).

küç. Artık bizelgen, çuvarlangan (stil, söylem turında).

Çeçeklé kebéste —ukmaş çeçekten gıybaret başı aşamlık itép kullanıla torgan kebéste.

ÇEÇEKLÉK i. Bakçada, parkta h. b. ş. cirde çeçek utırtılgan tütel; çeçek üse torgan ayırım bakça.

ÇEÇEKLENDÉRÜV f. 1. Yökl. yün. k. çeçeklenüv.