2. Mıyıknıñ bétérép kuygan oçı.

ÇILDIR(D)AV f. söyl. k. çıltırav 2.

ÇILDIRT avaz iyer. k. çıltırt.

ÇILDIR-ÇILDIR avaz iyer. Métall métallga berélgende barlıkka kilgen üzéne bértörlé tavışnı béldére.

ÇILT avaz iyer. Tél şartlatuv, suga balık çumuv tavışın h. b. ş. avazlarnı béldére.

ÇILTIR avaz iyer. Métall, farfor, pıñla h. b. ş. eybérler bér-béréne berélgende barlıkka kilgen néçke tavışnı béldére.

ÇILTIRAVIK s. Çıltırap aga torgan.

ÇILTIRATUV f. Métall, pıyala h. b. ş. nerselerné bérsén ikénçéséne berép yeki beréldérép çıltıragan (2 meg.) tavış, avazlar barlıkka kitérüv.

ÇILTIRAV f. 1. Çıltır-çıltır (1 meg.) itüv, şundıy tavışlar çıgaruv (inéşler, yılgalar, gérlevékler turında).

2. Métall, pıyala h. b. ş. eybérler berélép üzéne bértörlé yangıravıklı néçke tavış, avazlar barlıkka kitérüv.

ÇILTIRAVLI s. Çıltırıy torgan.

ÇILTIRDAV f. k. çıltırav 2.

ÇILTIR-KÉLTÉR avaz iyer. k. çıltır-çıltır 2.

ÇILTIRT avaz iyer. k. çıltır.

ÇILTIR-ÇILTIR avaz iyer. 1. Çişme, kéçkéne yılga taşlarga berélép akkanda barlıkka kilgen tavışnı béldére.

2. Katı nerseler, meselen, métallar bér-bérséne berélgende barlıkka kilgen tavışnı béldére.

ÇIM-KARA s. Art. der. söyl. k. Kara.

ÇIMIR: çımır buluv dial.— isérüv, layakıl isérüv.

ÇIMIRDATUV f. Tende ciñélçe géne çençéşüv, kaltırav toygısı barlıkka kitérüv.

ÇIMIRDAV I f. 1. Süz eytyılgan „şya avazın xetérlete torgan tavış barlıkka kitérüv (kamır, kaybér şerabler h. b. ş. turında).

2. Tende cinélçe géne çençéşüv, kaltırav toyuv.

ÇIMIRDAV II f. dial. İsérüv, isérék xelge kilüv,

ÇIMIRTKI i. dial. Bérer nersenéñ (meselen, katıknıñ) éçüvén kitérép çıgara torgan matde; oyıtkı.

ÇIMIR-ÇIMIR avaz iyer. Kaybér nerselernéñ éçüv-éçéşüv protséssında barlıkka kile torgan tavışnı béldére.

ÇIMITKI i. dial. 1. k. çımırtkı.

2. Kvas.

ÇIN s. 1. Çınbarlıktagıça bulgan, çınbarlıkka turı kilgen, réal. II i. meg. söyl. Çın-barlık. 2. Dörés, xakıykatke turı kilgen, xak. II i. meg. söyl. Xakıykat, döréslék.

Yasalma bulmagan, tabigıy.

Nek üzé bulgan; tiyéşlé taleplerge cavap bire torgan. II İn yaxşı ürnek, idéal bulıp torgan.

O Çın ixlastan //Çın küñélden (yörekten), çın küñél bélen — bérnindi ikéyözle-nüséz; yaxşı télekten çıgıp; éçkérséz revéşte. ÇINAGAÇ i. vrengé.

ÇINAYAK i. 1. Çey hem kaybér başka éçémlvkler éçüv öçén farfordan, fayanstan h. b. ş. yasalgan, zur bulmagan telinke hem totkalı tiren tügerek savıttan gıybaret esbap.

Şundıy esbapnın totkalı tiren tügerek savıtı.

s. meg. Üzéne bértörlé maxsus kéramikadan yasalgan, şundıy kéramikadan gıybaret.

ÇINAYAKLI: çınayaklı barométr fiz.—téréké-méş salıngan çınayak kébék savıttan Nem ozınça pıyala köpşeden gıybaret barométr.

ÇINBAR s. néol. Çınbarlıkta (1 meg.) bulgan, réal.

ÇINBARLIK i. 1. Bérer nersenéñ réal yeşevé, buluvı; réal, çın bulgan nerse.

2. Kéşélernéñ obéktiv yeşev şartları, kéşélerné çolgap algan şartlar.

ÇINBARLIKTA rev. Çınlıkta, asılda.

ÇINLAP rev. söyl. 1. k. çınnan.

2. Şayarmıyça, citdi revéşte.

Çınlap ta kér. süz.— eytéle torgan fikérnéñ döréslégéne basım yasav öçén kullanıla.

Çınlap torıp — k. çınnan (da).

ÇINLAV f. söyl. Çınlap bérer éş başkaruv, éş ütev. || Citdilenüv.

ÇINLIK i. 1. Çınbarlıkka turı kilüv. || Döréslék, dörés buluv.

2. söyl. k. çınbarlık (1 meg.).

3. Tabigıylék, yasalma bulmav.

ÇINLIKLI s. kit. Yasalma bulmagan, tabigıy.

ÇINLIKTA rev. k. çınbarlıkta.

ÇINNAN rev. Dörésten de, asılda (eytélgen süz-xebernéñ döréslégéne basım yasav öçén kullanıla).

Çınnan da kér. süz. funk.— Eytélgen süznéñ döréslégén, xakıykatke turı kilüvén raslav öçén kullanıla.

ÇIN-ÇINLAP rev. Bik yaxşılap, bik yaxşı itép. II Çın meg-nesénde, böténley bélen, tulısınça.

ÇIN-ÇINNAN rev. Bik nık, bik köçlé revéşte. II Dörésten, çın meg-nesénde.

ÇINIGUV f. 1. Bik yugarı témpératuvada kızdırgannan son, suvınıp, tagın da katırak, sıgılmalırak hem nıgrakka eylenüv (kaybér métallar hem métall eybérler turında).

2. küç. Avır, kıyın şartlarnı kiçére ala torgan, çıdamlı kéşége eylenüv. || Üz-üzén dörés fizik terbiye itüv yulı bélen fizik nık, avıruvlarga biréşmevçen kéşége eylenüv. II Çıdamlıga, tüzémlége eylenüv (kul h. b. ş. turında).

ÇINIKTIRUV f. 1. Bik yugarı témpératuarada kızdırgannan son, suvıtıp, tagın da katırak, sıgılmalırak hem nıgrakka eylendérüv (kaybér métall Nem métall eybérler turında).

2. Kémné de bulsa avırlıklarnı, kıyın şartlarnı cinép çıga torgan, çıdamlı kéşége eylendérüv. II Kémné de bulsa dörés fizik terbiye itüv yulı bélen fizik nık, çıdamlı kéşége eylendérüv.

ÇINIKTIRUVÇI i. maxé. Nindi de bulsa métall éşlenmené çınıktıruv (1 meg.) éşé bélen şögıllenüvçé éşçé.

ÇIPTA i. Munçala tasmalarınnan sugılgan tupas tukıma (nersené de bulsa térüv, tışlav, kaplav h. b. ş. öçén kullanıla). II s. meg. Şundıy tukımadan yasalgan, şundıy tukımadan tégélgen.

ÇIPTALAV f. söyl. Çıpta bélen tışlav, çıpta bélen kaplav.

ÇIPTALI: çıptalı çana—çıpta bélen tışlangan artı biyék tiren çana.

ÇIPTAÇI i. Çıpta suguçı.

ÇIPÇIK i. Gadette toraklar yanında yeşiy torgan kéren-sorı töstegé kéçkéne koş.

Çıpçık ayagı dial.— k. kaz ülené. Çıpçık borçagı bot.— kuzgalaklar sémyalıgınnan ülençél üsémlék. Çıpçık kuzgalagı bot.— kuzgalaknıñ bér téré, téçé kuzgalak; rusçası: şavélék. Çıpçık küzé dial. —k. kügerçén küzé. Çıpçık cilémé bot.— kanefér-sımannar sémyalıgınnan kuyı kızıl çeçeklé, bolında üse torgan ülençél üsémlék.

Çıpçık baş kims— angıra, tintek.

ÇIP-ÇIN s. Art. der. k. çın.

ÇIPILDATUV f. söyl. k. çapıldatuv 1, 2.

ÇIPILDAV f. söyl. k. çapıldav.

ÇIPIR s. dial. Çatg böténley (meselen, bérer nersenéñ bik nık maylı buluvın béldére).

ÇIPIRDAV f. söyl. k. çupırdav.

ÇIPIRMA s. dial. Manma, böténley yüvéş.

ÇIPIR-ÇIPIR avaz iyer. Sudan yeki yüvéş urınnan barganda, balık sikérgende h. b. ş. oçraklarda barlıkka kilgen tavışnı béldére.

ÇIR I i. İtlé aş yeki it péşérgende öske çıkkan may; öré.

ÇIR II i. isk. Maturlık, nefiyélék.

ÇIR III avaz iyer. k. çér.

Çır kilüv—k. çır-çu kilüv.

ÇIRA i. Kiptérélgen agaç pülenénnen cépsélleré buylap bik yuka itép télép alıngan kisek, bik yuka agaç télémé (ut.kabızıp ciberüv öçén kullanıla, e élék öy éçén yaktırtuv öçén de faydalanılgan).

Çıra agaçı, çıra agaç—k. çıragaç. Çıra pıçak, çıra pıçagı — öyde xucalık éşlerénde, meselen, çıra télüv, pıçrak kıruv h. b. ş. öçén kullanıla torgan zur, tupas pıçak.

O Çıraga kaluv — bik nık yabıguv.

ÇIRAG i. isk. k. çıra.

ÇIRAGAÇ i. Çıra télép aluv öçén kiptérélgen utın agaçı, utın pülené.

ÇIRAY i. Kéşédegé éçké xelnéñ çagılışı bularak yöz, tös-bit; kéşédegé fizik yeki ruxi xelnéñ yözde, tös-bitte çagılışı.

Çırayı kaçkan (kitken)— kinet kurku h. b. ş. xellerden bik nık agarıngan (yöz turında). Çırayı kvl kébék — avıruvdan h. b. ş. üzénéñ tabigıy tösén yugaltkan, agargan (yöz turında). // Çıray sıtuv — kanegatsézlék, rizasızlık béldérép, yöznéñ tabigıy kıyafetén üzgertüv.

ÇIRAYSIZ s. Yözé tabigıy tösén yugaltkan-agargan yözlé.

Çıraysız yabalak — yabalaklar sémyalıgınnan ténle avga çıga torgan kéren töstegé yırtkıç koş; /?us-çası: sıç.

ÇIRAK i. dial. k. çırag.

ÇIRAKÇI i. isk. Ténle köymede basıp torıp çıra (ut) yaktısı bélen balık avlavçı, çençép aluvçı.

ÇIRALANUV f. Çıraga eylenüv, çıralar barlıkka kitérép télgelenüv.

ÇIRALI: çıralı umarta —kort balnı umartanıñ sténasına cıymasın öçén, anın yugarı öléşéne çıralar kuyılgan bagana umarta (ramlı umartaga kader).

ÇIRALIK s. Çıra öçén yaraklı bulgan, çıra öçén bilgélengen. \\ i. meg. Çıra öçén bilgélengen utın, çıra öçén yaraklı yarka.

ÇIRK avaz iyer. Bérer agaç yeki agaçtan éşlengen eybér sınganda, bérer avır nerse cirge töşép vatılganda yeki anı bérer nersege kitérép bergende p. 6. ş. oçraklarda barlıkka kilgen tavışnı béldére.

ÇIRKILDATUV f. söyl. 1. Katı, kinet ögüv, cirge kitérép saluv.

2. rev. meg. çırkıldatıp. Télekke-ixtıyarga karamıyça, tupas revéşte; akırtıp.

ÇIRKILDAV f. 1. söyl. Bik yugarı yeki yangıravıklı tavış bélen söylev, kıçkıruv; çırıldav.

2. Üzéne bértörlé tavış bélen kıçkıruv, sayrav (kaybér koşlar turında). 3. r»v. meg. çırkıldap, çırkıldaşıp. Yangı-ravıklı yeki bik yugarı tavış bélen.

ÇIRKILDIK s. söyl. Çırkıldıy (1 meg.) torgan, yugarı yeki yañgıravıklı tavış bélen söyleşe, kéle torgan.

ÇIRKIN-ÇIRKIN: çırkın-çırkın kilüv dial.— uynav-kélüv, şayaruv (xatın-kızga hem bala-çagaga karata eytéle).

ÇIRLAV f. Tavık hem kaybér başka koşlarnıñ kıçkıruvın, cırlavın béldére.

ÇIRLI I s. Çırı (I) bulgan, örélé.

ÇIRLI II s. dial. Matur, çiber.

ÇIRMAŞUV f. dial. Çornaluv, yabışuv; yabışıp üsüv.

ÇIRPALUV f. dial. Çatnav, vatıluv, tétélüv.

ÇIR-PIR avaz iyer. k. çır-çu.

ÇIRR a$az iyer. k. çır III. [Nurulla:]

ÇIRSIZ I s. Çırı (I) bulmagan, öréséz.

ÇIRSIZ II s. dial. Yemséz, şıksız, çiber bulmagan.

ÇIRT avaz iyer. Agaç sınganda, téş arasınnan tékérgende h. b. ş. vakıtta barlıkka kilgen kıska özéktavışnı béldére.

ÇIRTAN i. dial. k. saruvt.

ÇIRTLAV f. SFyl. Kıska, özék-özék tavışlar barlıkka kitérüv; çırt-çırt itüv.

ÇIRT-ÇIRT avaz iyer. Çıbık, ülen sabakları sınganda h. b. ş. vakıtlarda barlıkka kilgen özék-özék tavışlariı béldére.

ÇIR-ÇU i. söyl. 1. Küterénké tavış bélen kélüv, svyleşüv, kıçkırışuv.

2. Kaybér koşlarnıñ çırkıldaşuvı turında.

Çır-çu kilüv — 1) küterénké, yañgıravıklı tavış bélen söyleşüv-kıçkırışuv. 2) çırıldav, çırkıl-daşuv.

ÇIR-ÇIR avaz iyer. 1. Kaybér koşlar çırkıldagan, kıçkırgan tavışnı béldére.

2. Açı yeki küterénké tavış bélen söyleşüv, kıçkırışuvnı béldére.

ÇIRŞAYUV f. dial. Bérşeyüv, cıyırçıklanuv.

ÇIRŞI i. 1. Naratlar sémyalıgınnan yabaldaşı konus sıman bulgan meñgé yeşél ılıslı biyék agaç. II s. meg. Çırşıdan yasalgan.

2. Yana yıl beyreménde balalar küñél açsın öçén urmannan kisép kitérélgen hem bizep kaya da bulsa kuyılgan çırşı agaçı.

Çırşı beyremé — bizelgen çırşı tiresénde cır, biyüv hem törlé uyınnar bélen ütkeréle torgan balalar beyremé. // Çırşı utçılı zool.— çırşını zararlıy torgan böcek. Çırşı ülené bot.— yeşél sabaklı hem çırşı botagı sıman yafraklı, yugarı tézéléşlé sporalı üsémlék; rusçası: xvoşç.

ÇIRŞILIK i. Çırşı üse torgan urman, çırşı urmanı.

ÇIRŞIN i. Bal kort ları aşamlık itép kullana torgan, kerez küzenekleréndegé çeçek sérkesé, çeçek tuzanı; bal kortı ikmegé.

ÇIRIY: çırıy itép kıçkırıp ciberüv — k, çırıylav.

ÇIRIY L AV f. Açı néçke tavış bélen kıç-kıruv.

ÇIRIK avaz iyer. k. çırk.

ÇIRIK-ÇIRIK avaz iyer. Artık yañgıravıklı bulmagan üzéne bértörlé tavış bélen kélüvné béldére.

ÇIRILDAVIKLI s. Çırıldıy (1 meg.) torgan, açı néçke (tavış turında).

ÇIRILDATUV f. 1. Yökl. yün. k. çırıldav. 2. söyl. Sızgırtuv.

ÇIRILDAV f. 1. Açı néçke tavış barlıkka kitérüv çıgaruv (métall détaller ışkılganda h. b. ş. oçraklarda). II Açı néçke tavış bélen kıçkıruv.

2. Kaybér koşlarnın. néçke tavış bélen kıçkı-ruvın béldére.

ÇIT i. isk. Sitsı, bizeklé sitsı; mitkal.

ÇITAYUV f. dial. Çıray sıtuv, yvené bozu. II Çımırdav, şundıy toygı sizüv.

ÇITLANUV f. dial. k. çıtlıklanuv.

ÇITLIK I s. 1. Üz-üzén totuvı, kılanışı bélen irlerge oşarga tırışa torgan.

2. Kılanuvçan, sırlanuvçan.

ÇITLIK II i. dial. Yışlık, çıtırmanlık.

ÇITLIKLANUV f. 1. Üz-üzén totuvı, kılanışı bélen irlerge oşarga tırışuv, kémde de bulsa üzéne karata kızıksınuv uyatırga tırışuv.

2. Kılanuv, sırlanuv; üz-üzén totuvda tabigıylék bulmav.

ÇITLIKLIK i. Çıtlık kéşé buluv.

ÇITUV f. dial. (dörés kullanılmıy). Tabigıy bulmagan tös-kıyafet birüv (yvege h. b. ş.).

ÇIT-ÇIT obr. iyer. k. çét-çét.

ÇITIY s. dial. Çıtlık, kılançık.

ÇITIYN-ÇOTIYN rev. söyl. Alpan-tilpen.

ÇITIK s. söyl. Tabigıy bulmagan tös-kıyafet çıkkan, bozılgan (çıray, yve h. b. ş.).

2. küç. Yavım-téşémlé, bozık (hava torışı turında).

Çıtık yözlé —yavım-téşémlé, bozık (hava, könner h. b. ş. turında).

ÇITIKLANUV f. Tabigıy tösén-kıyafetén yugaltuv, bozıluv (çıray h. b. ş. turında).

ÇITIKLIK i. Tabigıy tösén-kıyafetén yugalt-kan buluv, bozılgan buluv (çıray h. b. ş.).

ÇITILUV f. söyl, k. çıtıklanuv.

ÇITIR i. 1. Korı çıbık-çabık, korıgan botaklar.

2. Tarmaklanıp üsken kuyı botaklar, çıbık-çabıklar.

Çıtır arba dial.—k» çiten arba.

ÇITIRDATUV f. 1. Yökl. yün. k. çıtırdav.

2. rev. meg. söyl. çıtırdatıp, Bik nık, bik katı, bik nık ittérép.

ÇITIRDAV f. 1. Bérer nerse sınganda, utka suv tamganda h. b. ş. oçraklarda üzéne bértörlé tavış barlıkka kitérüv.

2. rev. meg. söyl. çıtırdap. Bik nık itép, bik nık (yabışuv, küzné yomu h. b. ş. turında).

ÇITIRLIK i. dial. k. çıtırmanlık 1.

ÇITIRMAN i. Bik kuyı bulıp tarmaklanıp, botaklanıp üsken agaç-kuvaklar. II s. meg. Botaklı-botaklı, bik nık botaklanıp-tarmaklanıp üsken.

Çıtırman (kébék) yabışuv — bik nık yabışuv, bik nık totınuv; bik nık beylenüv. ÇITIRMANLANUV f. 1. Agaç-kuvakları botaklanıp, tarmaklanıp çıtırman lık barlıkka kitérüv.

2. rev. meg. küç. söyl, çıtırmanlanıp. Bik kuyı bulıp.

ÇITIRMANLI s. Agaç-kuvakları botaklanıp, tarmaklanıp üsken.

ÇITIRMANLIK i. 1, Çıtırmanlı urın, agaçlar hem kuvaklar bik kuyı bulıp, botaklanıp-tarmaklanıp üsken urın. II Çıtırman.

2. küç. Nindi de bulsa katlaulı yeise avır añlayışlı nerse turında.

ÇITIRT avaz iyer. Korıgan botak sınganda, bé-rer nerse vatılganda barlıkka kilgen kıska özék tavışnı béldére.

ÇITIR-ÇATIR cıy. i. Korıgan çıbık-çabık, korıgan botaklar.

ÇITIR-ÇITIR avaz iyer. Bérer nerse sınganda, vatılganda İ. b. ş. oçraklarda barlıkka kilgen özék-özék tavışnı béldére.

ÇIÇILDAV f. söyl. „S" avazı urınına „ç" ava-zı kullanuv, „ç" avazı kullanıp söyleşüv.

ÇIŞİ-PIŞİ rev. söyl., sir. k. çış-pış II.

ÇIŞ-PIŞ I avaz iyer. Çi utın yangan vakıtta barlıkka kilgen tavışnı béldére.

ÇIŞ-PIŞ II rev. söyl. 1. İşétélér-işétélmes, pışıldap, tavış çıgarmıyça diyerlék.

2. i» meg. küç. Sér itép kolaktan kolakka söylene torgan süz-xeber.

Çış-pış kilüv—bik akrın gına, işétélér-işétélmes söylev, söyleşüv; pışıldav.

ÇIŞTIN-PIŞTIN rev. k. çışın-pışın.

ÇIŞTIRDAV f. Çıştır-çıştır kilüv, çıştır-çıştır itüv.

ÇIŞTIR-PIŞTIR I avaz iyer. Üzéne bértörlé sañgırav tavışnı béldére.

ÇIŞTIR-PIŞTIR II rev. k. çıştın-pıştın.

ÇIŞTIR-ÇIŞTIR avaz iyer. Vak taş östénnen barganda, bérer nerse bik katı ışkılganda h. b. ş. oçraklarda barlıkka kilgen üzéne bértörlé tavışnı béldére.

ÇIŞ-ÇIŞ avaz iyer. Agaçnı ışkılaganda İ. b. ş. vakıtta barlıkka kilgen tavışnı béldére.

ÇIŞILDAV f. Parovoz, paroxod par çıgargan-da h. b. ş. oçraklarda üzéne bértörlé tavış barlıkka kilüv.

ÇIŞIN-PIŞIN rev. söyl. k. çış-pış II.

Çışın-pışın kilüv — k. çış-pış kilüv.

ÇIÑ avaz iyer. i. meg. Métall, pıyala eybér bér-bérséne berélgende barlıkka kilgen tavışnı béldére.

ÇIÑGILDAV f. Métall métallga berélgende h. b. ş. oçraklarda üzéne bértörlé néçke tavış barlıkka kitérüv. II Métall métallga berélgendegé kébék tavış işétélüv.

ÇIÑGILDAVIK i. dial. Kéçkéne kıñgırav, şéldér.

ÇIÑGIL-ÇAÑGIL avaz iyer. k. çıñgıl-çıñgıl.

ÇIÑGIL-ÇIÑGIL avaz iyer. Métall métallga berélgende h. b. ş. oçraklarda barlıkka kilgen tavışnı béldére.

ÇIÑGIR i. dial. Çılbır.

ÇIÑGIRAV f. Métallga bérer nerse berélgende yeise métall métallga berélgende h. b. ş. oçraklarda üzéne bértörlé tavış barlıkka kilüv.

ÇIÑGIR DATUV f. 1. Yökl. yün. k. çıngırdav.

2. rev. meg. çıñgırdatıp. Yangıratıp, yangıragan tavış barlıkka kitérép.

ÇIÑGIRDAV f. k. çıñgırav.

ÇIÑLAVIK s. Çıñlap (2 meg.) torgan, yañgıravık. II i. meg. Çıñlav avazı.

ÇIÑLAV f. 1. Métall métallga berélgende h. b. ş. oçraklarda üzéne bértörlé tavış barlıkka kitérüv; métall tavışı çıgaruv.

Yañgırav, işétélüv.

3. Kagıyde bularak, „kolak", „çige" süzlerénnen son kilép, kolakta, çigede bérer törlé avırtulı tavış sizémlev, toyuvnı béldére.

ÇIÑLI s. soyl. Çıñlıy torgan, çıñlav avazları çıgara torgan.

ÇIÑ-ÇIÑ avaz iyer. Métall métallga, pıyala pı-yalaga berélgende h. b. ş. oçraklarda barlıkka kil-gen yañgıravık tavışnı béldére.

ÇEBÉ I dial. Çıbıknı yatkırıp ürgen çiten, arkılı çiten.

ÇEBÉ II: çebé agaçı (çıbıgı) —- sugıla torgan buy cép ayırılıp torsın öçén, anıñ arasına kéré-den soñ kuyıla torgan çıbık, tayakçık.

ÇEBÉGÜV f. dial. Yıgılıp çuvalıp bétüv (igén turında).

ÇEBÉRÇÉK s. Koş basıp utırganda bala çık-mıyça bozılgan (yomırka turında).

ÇEBÉRÇÉKLÉK i. Çebérçék buluv, bozılgan buluv.

ÇEBÉRÇÉKLENÜV f. Çebérçékke eylenüv (yomırka turında).

ÇEBE ı. Étné kuvıp cibergende yeki bérer nerse-den tıy ganda kullanıla torgan süz.

ÇEBEY: çebey kuzna — kuzna uyınınıñ bér téré.

ÇEBEYKE: çebeyke ét — beylençék, usal ét.

ÇEBEK i. \. k. çebek-çebek.