2. Küç. Bik akrın éşlev, bik akrın kıymıldav.

ÇOKIR I i. I. Cirde kazıp yasalgan urın. // Nindi de bulsa maksatlar öçén (bérer nersené salıp kuyuv, saklav h. b. ş. öçén) maxsus kazılgan urın, baz.

Cir östénde yañgır yeki kar suları tufraknı yuvıp barlıkka kitérgen ozın, téke yarlı tiren urın, tiren iñkülék; yırıntı.

Artillériye snaryadı, mina yeki bomba şartlaganda cirdegé tufrak çitke ırgıtılıp barlıkka kilgen, avızı kiñ, tiren batınkı urın.

Nersede bulsa da (meselen, kéşé tenénde) kéç-kéne géne batınkı urın. II Téşte bozılıp barlıkka kilgen tişék, kuvış urın.

Çokır tup(lı), çokır tup uyını — cirde kazılgan kéçkéne çokırlarga tup berép kértüvden hem çokırsız kalgan kéşé kötüv kötüvden gıybaret balalar uyını.

ÇOKIR II i. söyl. Çınayak.

ÇOKIRAYTUV f. söyl. k. çokırlandıruv.

ÇOKIRAYUV f. söyl. k. çokırlanuv.

ÇOKIRLANDIRUV f. Batınkı xelge kitérüv, çokır {evéşén birüv; çokır yeki çokırçıklar xasil itüv.

ÇOKIRLANUV f. Batınkı xelge kilüv, çokır revéşén aluv; çokır yeki çokırçık barlıkka kilüv.

ÇOKIRLI s. 1. Çokırları bulgan.

2. Éçé kuvış, tişék (téş turında).

ÇOKIRLIK i. Çokır, çokırlı urın.

ÇOKIRLI-ÇAKIRLI s. k. çokır-çakırlı.

ÇOKIR-ÇAKIR cıy. i. 1. Çokırlar bélen kaplanıp alıngan tigézséz cir.

2. Yulda tegermeçler, yañgır suvı İ. b. ş. teesirénde barlıkka kilgen kazılmalar, sikelteler.

ÇOKIR-ÇAKIRLI s. 1. Çokırlardan (1,2 meg.) gıybaret, çokırları küp bulgan.

2. Sikelteleré, kazılmaları bulgan (yul h. b. ş. turında).

ÇOKIRÇIK i. Kéçkéne, say çokır I (1,2 meg.). // Nersede de bulsa kéçkéne batınkı urın.

ÇOLAN i. Avıl hem kaybér iské şeher yortlarında kéşé yeşiy torgan bülmeler bélen boldır arasındagı korılma (gadette anda kirek-yarak eybérler saklana).

ÇOLGAVIÇ i. söyl. k. çolgav I.

ÇOLGANUV f. Téş. yün. k. çolgav II.

ÇOLGANUVÇI s. isk. mat. Kamaluvçı (figüvra).

ÇOLGANIŞ i. 1. Kémné yeki nersené de bulsa çolgap algan şartlar.

2. Dogaman gaskerleré bocrasında kaluv.

ÇOLGAV I i. Kaybér ayak kiyémneré (meselen, iték) éçénnen ayakka urav öçén tukıma kisegé.

ÇOLGAV II f. 1. Bérer nerse (çüprek, tukıma h. b.) bélen urav, çornav, térüv. // Uratuv, uratıp aluv.

Bérer kéşé yeki nerse tireséne kilép tuplanuv, anın yanına kilép basuv; anı eylendérép aluv.

Bérer nerse tiresénde urnaşuv. II Bérer prédmétnı bérer nerse uratıp aluv, basuv, kaplap aluv.

küç. Kém öçén de bulsa yakın kéşége eylenüv, yakın kéşé bulıp toruv.

Bar yaktan da kaplav, kaplap aluv, tomalav.

küç. Tulısınça (böténley) üzéne tartuv, üzéne buysındıruv; bilep aluv (fikér, xis h. b. ş. turında).

Ceyélüv, taraluv.

ÇOLGAVLIK s. Çolgav (çolgav I) öçén bilgélengen, çolgavga yarıy torgan. // i. meg. Çolgavga yarıy torgan tukıma, çolgav öçén bilgélengen tukıma.

ÇOLGAVÇI s. isk. mat. Kamavçı (figura).

ÇOLIK i. Üsép utırgan agaçka yeki yuvan bürenege çokıp yasalgan bik gad i umarta.

ÇOLIKÇI i. Çolıkçılık bélen şögıllenüvçé, kırgıy bal kortlarınıñ balın cıyuv bélen şögıllenüvçé.

ÇOLIKÇILIK i. Urmandagı kırgıy bal kortlarınıñ balın cıyuv hem alarnı bérkader karavdan gıybaret bik gadi umartaçılık.

ÇOMBÜRİ i. Grüzinnarnıñ muzıka koralı (bérkader mandolinanı xetérlete).

ÇOMBIRAK i. dial. Bik yırak cir, ara.

ÇONTAY i. isk. dial. Kéçkéne kunkapçık, yançık.

ÇONTIK s. dial. Kıska koyrıklı; kisélgen koyrıklı (bérer xayvan turında).

ÇOR i. 1. Nerse bélen de bulsa (mes, ictimagıy-politik şartlar bélen) çiklengen vakıt aralıgı, bér protséss, vakıyga bargan vakıt.