2. Tabigıy bulmagan revéş birüv, kıyşaytuv (avız, irénné h. B.).

ÇALŞAYUV f. 1. Nindi de bulsa yassılıkka karata avış xelge kilüv, kıyıgayuv; avışlanuv, kıyşayuv.

Aşalıp ışkılıp bér yakka kıyıgayuv, avışlanuv (ayak kiyémé turında).

Tabigıy bulmagan revéşke kilüv, kıyşayuv (avız, irén h. b.).

ÇALIM i. Kémge de bulsa bérkader, öléşçe oxşaşlıknıñ çagılışı; bérer kéşége oxşavnı kürsetken çak sizélérlék sıyfatlar, bilgéler. || Kémnéñ de bulsa tös-kıyafeté.

ÇALINUV I f. Bérer nersege élegüv, élegép uraluv, çiyelenüv, tartıluv (bav, kayış, arkan h. b. ş. turında). II Uraluv, çornaluv.

ÇALINUV II f. Kuru yeki işétüv organnarında ciñélçe çagıluv, şul organnar tarafınnan kabul itélüv (gadette „küz" hem „kolak" süzleré bélen kile).

ÇALIŞ s. 1. Tabigıy bulmagan revéştegé, kıy-şık, kıyık; kıyşaygan (kaybér egzalar turında).

Atlaganda ayak oçları éçke karap tora torgan.

söyl. Kıyşık, kıyıgaygan, kıyık bulgan. II rev. meg. Kıyık, kıyşık.

Küz karaları törlé yüneléşke karagan.

ÇALIŞAYTUV f. k. çalşaytuv.

ÇALIŞAYUV f. k. çalşayuv.

ÇALIŞLANDIRUV f. k. çalşaytuv.

ÇALIŞLANUV f. k. çalşayuv.

ÇALIŞLIK i. Çalış buluv, kıyşık buluv.

ÇALIŞMA s. mat. Bér yassılıkta yatmagan hem kiséşmi torgan (sızıklar turında).

ÇALIŞTIRUV f. Bérsén ikénçésé östéne arkılı kuyuv, bérsén ikénçéséne arkılı kitérüv.

ÇALIŞ-POLIŞ s. söyl. k. çalış -çolış.

ÇALIŞUV f. isk. 1. Urt. yün. k. çaluv I.

2. küç. Tırışuv, köç saluv.

ÇALIŞ-ÇOLIŞ s. Kıyşık-mıyşık, törlé yüneléşte, turı tügél.

ÇAM i. isk. Çırşı.

ÇAMA i. 1. Yakınça isep-xisap. II Bérer nersenéñ, kürénéşnéñ, éş-xereketnéñ gomumi xelé, torışı.

2. Nersenéñ de bulsa bilgélé bér norması, çigé.

3. Nersenéñ de bulsa yakınça zurlıgı, külemé.

4. Bérer zatnıñ éş-xereket başkarırga seleté. II Mémkinlék, xel.

5. Télek, uy, niyet.

beyl. funk. çama(sın)da. 1) bérer nersenéñ, éş-kürénéşnéñ yeki zatnıñ yakınça zurlıgın, mik-darın, sanın, ozınlıgın h. b. béldérüv öçén kullanıla. 2) yeşné yakınça béldérüv öçén kullanıla. 3) nindi de bulsa éş-xereketnéñ yakınça başkarıluv vakıtın béldére.

ÇAMALAV f. 1. Nersenéñ de bulsa külemén, mikdarın, avırlıgın, ozınlıgın h. b. ş. yakınça bilgélev.

Yakınça añlav, töşénüv; yakınça bélüv, sizémlev. || Uylav, uylap karav.

Télek buluv, isep totuv, niyetlenüv.

- 4. rev. meg. çamalap. Normasın bélép, saklap kına, çama bélen.

ÇAMALI/736. 1. Kéçkéne, az, béraz gına, zur tügél.

xeb. funk. Naçar, şepten tügél.

xeb. funk. Kéşéde nindi -de bulsa sıyfatnıñ kimçéléklé buluvın béldére.

xeb. funk. Yakınça tiñ, tigéz.

ÇAMAN s. dial. Yalkav, irénçek.

ÇAMASIZ s. 1. Çamadan tış, çikten tış, çikten aşıp kitken (zurlıgı, mikdarı, külemé h. b. yagınnan). 2. Köçé, çagılışı yagınnan zur, bik köçlé (xisler turında).

ÇAMBIR i. dial. k. çabır.

ÇAN i. Zur sıyışlık, bik zur miçke, küp sıyışlı zur savıt.

ÇANA i. 1. Kış könénde at cigép yeki traktor bélen yök taşuv, kéşéler yörtüv öçén karda şuva torgan iké tabanga utırtılgan caylanmalarnıñ gomumi isémé. 2. Kış könénde tavdan şuvıp, bér-bérénné tartıp uynav öçén yeki kul bélen tartıp yök taşuv öçén kéçkéne çana.

ÇANAÇA i. Ozın yeki zur külemlé eybérlerné küçérgende çanaga tagıla torgan kıska çana; rusçası:podsanki.

ÇANAÇI s. söyl. Çana yasavçı; çana yasav ostası.

ÇANDIR s. Yabık, muskullarında mayı az bulgan. || Yabık gevdelé, yabık tenlé.

ÇANDIRLANUV f. Çandırga eylenüv, yabıguv.

ÇANDIRLIK i. Çandır buluv, yabıklık.

ÇAP i. isk. Dan, yaxşı isém. Yırakta—çap, yakın-da — çak. Mekal.

ÇAP, ÇAP-ÇAP avaz iyer. k. çapıl-çopıl.

ÇAPAK s. dial. Ütken téllé, matur hem şoma itép söylevçé.

ÇAPALAK I i. söyl. 1. Uç tébé bélen yañakka suguv.

2. küç. Bérer kéşége karata yasalgan katı udar.

ÇAPALAK II i. söyl. Berép çébén ütérüv öçén sapka bérkétélgen kün kisegénnen (rézinnan) gıyba-ret caylanma.

ÇAPALANUV f. dial. Çebelenüv (3 meg.).

ÇAPAN i. Cilbegey ciberép yörtéle torgan ozın çabulı xalat sıman kiyém; boxar xalatı.

ÇAPANLIK s. 1. Çapan tégüv öçén bilgélengen, çapanga yarıy torgan, şund citerlék.

2. i. meg. Çapan tégüv öçén matérial.

ÇAPKI i. Yeşélçenéñ kaybér térlerén yeki itné çabu, vaklav koralı.

ÇAPKILAV f. Yeşélçenéñ kaybér térlerén (meselen, kebéstené) çapkı bélen vaklav, turav.

ÇAPKIN i. 1. Nindi de bulsa aşıgıç xeber, yomış bélen ciberélgen kéşé.

2. söyl. Yögérék at.

ÇAPKIR s. 1. Yögérék, yaxşı çaba torgan.

2. küç. Vakıygalar bik tiz almaşınıp torgan, vakıt bik tiz üte torgan.

ÇAPKIÇ i. söyl. Péçen yeki igén çabu öçén avıl xucalıgı maşinası; péçen çapkıç.

ÇAPLI s. 1. Yatışlı, kiléşlé.

2. i. meg. fiz. isk. Rubilnik, saplı éléktr özgéç.

ÇAPRAK i. Atnıñ iyeré astına salına torgan sukno yeki xetfe kélem.

ÇAPRIŞ rev. dial. Şep tügél, naçar.

ÇAPTAR s. Yalı hem koyrıgı çal bulgan, aksıl ci-ren (at tösé turında). II i. meg. söyl. Şundıy töstegé at.

ÇAPTIRDATUV f. söyl. k. çapırdatuv.

ÇAPTIRDAV f. sval. k. çapırdav.

ÇAPTIRUV I f. 1. Çabıştıruv, çabışta uzdıruv.

2. Atnı kuvalap yögértüv, atta bik tiz baruv. II Bik tiz xereket itüv, bik tiz baruv.

ÇAPTIRUV II f. sval. Tuma aluv öçén xayvannarnı kaplatuv, atalandıruv.

ÇAPTIRUV III f. sval. Zur köç bélen aguv, siptérép çıguv (bérer sıyıklık agıntısı turında).

ÇAPTIR-ÇOPTIR avaz iyer. k. çapır-çopır.

ÇAPÇAK a. dial. Yuvan agaçnıñ éçén kuvışlap yeki taktalardan kırşavlap yasalgan, yassı téplé zur agaç savıt, kismek.

ÇAPÇAKÇI i. dial. Çapçak yasavçı, çapçak yasav ostası.

ÇAP-ÇOP avaz ayar. k. çapıl-çopıl.

ÇAPILDATUV f. 1. İrénnerné suvırıp, avıznı kinet açıp-yabıp h. b. ş. xereketler bélen üzéne bértörlé tavış barlıkka kitérüv.

Suga bérer nerse bélen berép yeise kulnı kulga berép h. b. ş. yul lar bélen üzéne bértörlé tavış barlıkka kitérüv.

rev. meg. çapıldatıp. Tavış barlıkka kitérép, çupıldatıp.

ÇAPILDAV f. 1. İrénnerné suvırganda, avıznı kinet açıp yapkanda h. b. ş. vakıtta üzéne bértörlé maxsus tavış, avaz barlıkka kilüv.