2. Yözü sportı bélen şögıllenüçé.

YÖK I i. 1. Nindi de bulsa eybér töyelgen olav (arba, çana, avtomobil h. b.).

Şundıy olavga sıyışlı eybérnéñ, avırlıknın., mikdarı.

Avırlık, avır eybér.. // Bér urınnan ikёnçé urınga küçéréle, ciberéle torgan nindi de bulsa külemlé eybér; tovar. // s. meg. Yök yörtü, taşu h. b. öçén bilgé-lengen.

Éş, xézmet. // Vazifa, yökleme.

küç. Kıyınlık, avırlık; nindi de bulsa éşnén in küp kéç sorıy torgan öléşé. // Meşekat, borçu, maza. // Törlé gazaplı, küñélséz xisler turında.

YÖK II i. Ana karınıidagı bala.

Yökke uzu (kalu)—k. balaga uzu.

YÖKLÉ I s. yök töyelgen.

YÖKLÉ II s. Avırlı, balaga uzgan.

YÖKLÉLÉK i. yöklé II bulu xelé.

YÖKLEME i. A. Kémge de bulsa taşpırılgan, yök-letélgen éş; zadaniyé.

0Ske alıngan hem ütelüvé mecburi bulgan burıç, vegde.

tar. isk. Kréstyannarnıñ alpavıt yeki devlet faydası öçén tülevséz mecburi éşlev vazifası.

res. Gracdannarnıñ devlet yeki urındagı ceme-gatçélék kirekleré öçén mecbfi tertipte éşlengen éşé, xézmeté.

Nindi de bulsa éşke celép itélü derecesé, şul éşnéñ mikdarı.

YÖKLEP rev. k. yégé bélen.

YÖKLETÜ I f.Yökl.yün. k. yöklev I.

YÖKLETÜ II f. k. yöklev II (1, 2 meg.).

yvkletü yüneléşé lingv.— figıl yüneléşlerénéñ bér" töré (grammatik subyektnıy, éşné başka bérevge yeki başka bér nersege kuşuvın, yöklevén béldére).

YÖKLEV I f. sir. Töyev (atka, maşinaga h. b.).// Tabışmak.. // Bérer törlé avır nersené küterü, arkaga asu (kaya da bulsa alıp baru öçén).

YÖKLEV II f. 1. Nindi de bulsa éş, yomış h. b. ş. üterge kuşu. // küç. Birü (éş, ceza h. b. ş.).

Nindi de bulsa yomış, éş başkarunı öske, ca-vaplılıkka alu. // Bérer isémge layık bulu, şundıy isémge xas éşné başkaru.

küç. Kabul itü, urtaklaşu.

YÖKÇÉ i. 1. İék yörtüçé, yök taşuçı; olavçı.

2. İék töyevçé, buşatuçı.

YÖNDEV f. isk. Yabaga yonın yolku (sıyırnın, döyenéñ h. b.).

YÖNTEY s. dial. k. yéntes.

YÖNTES s. k. yonlaç.

YÖNTESLEV f. Téklendérü, yéntes itü. YÖNTEÇ s. k. yonlaç.

YÖRGÉZÜ f. isk. k. yörtü.

YÖRGÉSÉZ s. Çıgıp, ütép yöri almaslık.

YÖRÉLÜ f. z-sız. k. yörü.

YÖRÉM i. söyl. Yörüge çıdamlılık.

YÖRÉMSÉZ s. söyl. sir. Akrın, naçar yöréşlé.

YÖRÉMSEK s. Bér urında gına torırga, yeşerge, éşlerge yaratmıy torgan; küp yörüçen, küp yörérge> yaratuçan.

YÖRÉMSEKLÉK i. Küp yörérge yaratuçanlık.

YÖRÉMTÉK s. sir. Yış kabatlana torgan, herkémge-bilgélé.

YÖRÉMTEL s. söyl. 1. Kızu yöréşlé, yul yörüge çıdamlı (at turında). // Bér urında gına torırga yaratmıy torgan, küp yörüçen.

2. söyl. k. yörémçé.

YÖRÉMÇÉ i. söyl. Bér urında téplenmegen, bér cirden ikénçé cirge yörép kesép itüçé; yörérge, gizer-ge yaratuçan kéşé.

YÖRÉMÇEK s Éşléksézlenép yeki tıngısızlanıp, anda-monda yörérge yaratuçı (éş urınında utırmıy-ça).

YÖRÉMÇEN s. k. yörémtel 1.

YÖRÉNÜ f. Arlı-birlé yörü, tuktavsız yörép toru.

YÖRÉŞ i. 1. Adım, atlam. // Yörgende ayaklarnı törléçe ba-sıp atlav gadeté, yörü revéşé.

2. Nindi de bulsa yüneléşte bér urınnan ikénçé urınga küçéş, xereket. // Xereket itü tizlégé.// Tégé yeki bu tér transportnıy, bilgélé bér marşrut hem raspisaniyé buyınça xereketé. // her- térlé méxanizmnarnın éş xereketleré. // Sıyıklıknıñ (néçke trubalar, kan ta- mırları h. b. ş. buyınça) xereketé, taraluı.

Şaxmat uyınında figuralarnı bér urınnan ikénçé urınga küçérü.

Kaya da bulsa barıp yörünéñ, bérer kayda bulunıñ kürsetkéçé.

// s. meg. İéréşné bilgéli torgan.

YÖRÉŞ-KİLBET cıy. i. k. yvréş-torış.

YÖRÉŞLÉ s. 1. Tiz hem alımlı yöri torgan.

Yöri, üte ala torgan.

yard. f. funk. Tézme figıl sostavında «yérér-lék, yöri torgan» megnesén béldére.

YÖRÉŞ-T0RIŞ cıy. i. Kéşénén, ayak-kullarnı :xereketlendérü hem buy-sınnarın totu revéşé.

YÖRÉŞÜ f. 1. Bér-béréde bargalap toru, eléden-elé bér-bérénde bulu, yakınnan aralaşıp yeşev.

2. söyl. Mexebbet totu.

YÖRTÜ f. 1. Yardem itép, ekiteklep, ozatıp^ yeki xereketéne yüneléş birép kém bélen bulsa da yörü. // Nerse de bulsa kürsetép, tamaşa kıldırıp, kém bélen de bulsa yörü. // Xalıkka kürsetü öçén kaya da bulsa alıp çıgu, alar aldında yörérge mecbur itü (éyre-télgen cenléklerné, gayıplé kéşélerné h. b.). // «Üzén» yeki «üzén üzé» süzé bélen kilgende: yörérlék xelde bulu.

Kaya da bulsa alıp baru, alıp kaytu (ceyev, yeki atta, maşinada p. B.). // Törlé yüneléşte xereket ittérü (yal tstu, küñél açu, nersege d^» bulsa künéktérü, öyretü h. b. maksatlar bélen). // Tanéñ biyégen-de ipteşénné üz biyüv xereketleréñe iyertü, anıñ xere-ketleréne tiyéşlé yüneléş birü.

Nersenéñ de bulsa (poyızd, samolét, paroxod, ma­şina, atnıñ h. b.) xereketéne idare itü.

Tartıp alıp baru, taşu. // Taşu, tar atu (ceyev yeki atta, maşinada).

Karav, kétü (térlékné).