10. Teesir itü kéçé, kuveté tüben bulgan,.

P. Tiyéşlé derecede tügél, naçar. // Az, citerlék tügél. // Kimçé-léklé, citéşséz. // Ékonomik yaktan naçar, xelséz.

Üz éşén, xézmetén naçar bélüçé, xezérlégé citerlék bulmagan, xezérlékséz.

Sostavında minéral tozları az bulgan, sabın-nı yaxşı yuvıp ala torgan (su turında).

rev. meg. Ekrén, sülpen (üséş, témp turında).

rev. meg. gadette «kına» kisekçesé bélen kilép. Cdayılçe géne, sizélér-sizélmes köne, ekrén géne.

YOMŞAK II i. 1. dial. Kalaç, boday ikmegé.

tart. form. Kéşé yeki xayvan tenénéñ itleç, mus-kullı urını.

tart. form. Yeşélçelernéñ, cilek-ciméşlernéñ tışça éçéndegé itleç öléşé.

YOMŞAKLANU f. 1. Yomşak I (1, 2 meg.) xelge kilü; yomşaru.

2. Küç. R1omşaklık kürsetü.

YOMŞAKLIK i. 1. yomşak (1—14 meg.) bulu sıyfatı, xelé.

küç. Téşénkélékke, xiske birélüçenlék; keyéfséz-^ék.

Tecribe, selet citép bétmegenlék.

heveslék, mavıguçanlık, nersege de bulsa artık birélü gadeté (éş kına yaçar, xuplanmıy torgan éşke).

YOMŞAKTENLÉLER i. zool. yomşak tenlé umırtkasız xayvannar, mollyusklar.

YOMŞANU f. sir. Buşanu, kiyérénké xelden çıgu.

YOMŞARTKIÇ s. Nersené de bulsa yomşarta, yom­şak xelge kitére torgan.

YOMŞARTU f. 1. Rkşşagrak xelge kitérü; katı-lıgın kimétü. // Képşek-lendérü, kabartu (tufraknı, balçıknı).

Yazu, sıgılmalırak, xereketçenrek xelge kitérü.

Tartıp, kısıp torunı kimétü, buşaytu, cibere toşu.

küç. Kırıslıgın, açuvın kimétü; kündemrek, yuvaş-rak itü.

Gazapsızrak itü, ciñéleytü, kiskénlégén kimétü.

Nersenéñ de bulsa kéçén, derecesén, kiyérénkélé-gén kimétü. // Ménesebetlerde kiyérénkélékné kimétü turında. // Tupaslıgın, kiskén­légén kimétü (süznéñ, tenkıytnéñ, tonnıñ h. b.), yom-şagrak itép eytü, söylev.

Kimétü, akrınaytu (nindi de bulsa éşnén. barı-şın, témpın).

Fizik xelsézlendérü, arıtu.

Salkınlık kimü, cılıtu (hava, klimat turında).

10. Yomşak (13 meg.) xelge kitérü (su turında).

YOMŞARU f. 1. Yomşagrak xelge kilü. // İzrep bétü, xere-kat itü öçén caysız bulu (yul turındı).

Yazılu, sıgılmalırak, xereketçenrek xelge kilü.

küç. Kırıslıgı, talepçenlégé kimü; kündemlenü, yuvaşlanu. // yılav dereceséne citü, küñél tuluv.

4. Cdayıleyüv, kimü; basıla téşü.

Kimü, akrınayu (niıdi de bulsa éşnén barışı, gémpı).

Nersenéñ de bulsa kéçé, éşçenlék derecesé, kiyé-rénkélégé kimü. // Ménesebetlerdegé kiyérénkélék kimü. // Tupaslıgı, kırıs­lıgı kimü (süznéñ, tenkıytnéñ, tavışnıñ).

Fizik xelsézlenü; aru.

Salkınlık kimü, cılınu (pava, cil, klimat turında).

YOMŞATU f. k. yomşartu.

YOMŞAV f. söyl. k. yomşaru.

YOMIK s. 1. Yabık, yomılgan.

küç. Aralaşmavçan, söyleşmevçen, artık tıynak, basınkı. // Añ derecesé tüben. // Ayırımlangan, başkalar bélen beylené-şé bulmagan.

Oçları bélen totaşkan, yalgangan (eylene, şuña xşaşlı marşrut h. b.).

Çıgar yulı bulmagan. 5. lingv. Üpkeden kile torgan pava téşlernéñ yeki irénnernén totkarlıgına oçrap, şartlav neticesénde yasalgan. Yomık tartıklar (mes, b, p, d, t avazları).

YOMIKLANU f. Yomık (2 meg.) kéşége eylenü.

YOMIKLIK i. yomık (1, 2 meg.) bulu xelé.

YOMIKIY s, 1. söyl. Kéşé küzéne taşlanmıy yeşe-gen, aralaşmavçan; yomık. // Üz éçéne biklengen, artta kalgan (an derecesé bélen).