Org administr specjalnej:

STRAŻ GRANICZNA: sprawy porządku i bezpieczeństwa na obszarach morskich RP oraz kontrolą graniczną st. morskich.

ADMINISTR SANITARNA: są to inspektorzy sanitarni (w portach), odprawa i insp. sanitarna na st., wydawanie świadectw wolności ruchu i zarządzeń sanitarnych dotyczących statku, nadzór i kierownictwo dezynfekcją, dezynsekcją i deratyzacją, wydawanie świadectw zdrowia dla statków i świadectw dla ładunków, badania lekarskie członków załogi, (Ust. 1985, kon. Paryska 26’).

ADMINISTRACJA CELNA: urz. celne- kontrola legalności obrotu towarami z zagranicą, kontrola celna statków masowych (Ust. 97’).

KONSULOWIE RP: urzędnik państwowy dział w zakresie swych kompetencji zagranicą na obszarze ustalonym za zgodą państwa na teryt. którego pełni on swą funkcję, mogą wykonywać czynności odp wobec statków morskich ( Konwencja Wiedeńska 63’): --kontrola statków, czy jest on uprawniony do podnoszenia bandery RP, --wystawia tymczasowe świadectwo polskiej przynależności statku, --przeprowadza inspekcje statku, --występuje do obcego org inspekcyjnego, --wydaje dokumenty bezpieczeństwa statku i przedłuża terminy ich ważności, --poświadcza dziennik okrętowy, --przesłuchania na temat wypadków.

MOŻE WYDAWAĆ DOKUMENTY: --tymczasowe świadectwa przynależności państwowej statku, --legalizuje um. o przeniesienie prawa własności statku na armatora polskiego, --dokument bezpieczeństwa statku/ przedłuża jego ważność, --protokół wypadku morskiego, --listy załogi i zmiany, --przyjmuje od kpt. statku protest, --książeczki żeglarskie (przedłuża, uzupełnia). Za swoje czynności pobiera opłaty.

IZBY MORSKIE: zaliczane do państw org. quazisądowych, są niezawisłe i samodzielne, zorganizowane na wzór sądów powszechnych, f. orzeczniczo-administ-prawne. Zgodnie z ust 61’ istnieją org. I instancji: --IZBA MORSKA w Szczecinie przy Sądzie Okręgowym w Szczecinie. –IZBA MORSKA w GDAŃSKU z siedzibą w Gdyni przy Sądzie Okręgowym w Gdańsku.

Organizacje II instancji: --Odwoławcza Izba Morska w Gdyni przy Sądzie Okręgowym w Gdańsku.

WŁAŚCIWOŚCI IZB MORSKICH: --Orzekanie w sprawach wynikłych z wypadków morskich, --Prowadzenie rejestru okręgowego, --Przyjmowanie protestów morskich, --Podział wynagrodzeń za ratownictwo, --Wydawanie postanowień dotyczących wydawania st. obcemu lub utraty polskiej czasowej przynależności, --Wyd. podst. o zawieszeniu polskiej przynależności st. stanowiącego polską własn. i ustaniu tego zawiesz. –Rozpoznawanie innych spraw przekazanych izbą.

ZAKRES POJ „WYPADKU MORSK”.: Są to wypadki, które powodują lub którym ulegają statki na morzu bądź wodach z nimi połączonych a uczęszczanych przez statki morskie. Są to wypadki w skutek których nastąpiło w związku z pracą na statkach lub dział. jego urz. ciężkie uszkodzenie ciała, rozstrój zdrowia lub śmierć. Są to wypadki: --st. polskich, -- st. obcych jeżeli nastąpił na polskich w. wew. lub m. teryt. albo jeśli z wnioskiem o wszczęcie postępowania wystąpił armator lub kpt. st. obcego, --z udziałem okr. wojennych lub straży granicznej za zgodą dc-twa tych jednostek. Wypadkami mor są: --ratownictwo morskie, --awaria wspólna, --wydobywanie mienia z morza, --zderzenia st., --zanieczyszczenie morza przez st.

Skład I inst.:--przewodniczący lub wice, --2 ławników.

Skład II inst.: --przewodniczący lub wice, --4 ławników.

Orzeczenia Izb morskich maja na celu dokładne ustalenie przyczyn wypadku mor. z określeniem jego rodzaju ze wskazaniem o ile jest to możliwe statku i osób, których wina spowodowała wypadek, określenie stopnia winny, stwierdzenia uzasadnionych wątpliwości co do przyczyny wypadku bądź stwierdzenie niemożności ich ustalenia, wskazanie ujawnionych wad i braków w budowie statku, jego wyposażenia, załad. lub obsadzeniu załogą, ocena prawidłowości zachowania się statku po wypadku oraz ocena w razie potrzeby, prawidłowości czynności ratow. Orzekając to może ona pozbawić członka załogi statku lub pilota prawa wykonywania określonych funkcji na czas oznaczony lub na zawsze. Jeżeli osoba ta w związku z wypadkiem morskim wykazała brak kwalifikacji niezbędnych do wykonywania zawodu albo przez rażące zaniedbanie przyczyniła się do powstania wypadku. Od orzeczenia izby morskiej I instancji służy odwołanie do odwoławczej izby morskiej. Może je wnieść delegat bądź osoba zainteresowana (ukarana- ma 14 dni). Oprócz ust. 61’ będzie również kodeks postępowania karnego z 97’.

Celem działalności Izby Morskiej jest zwiększenie bezpieczeństwa żeglugi. Orzeczenia izby morskiej nie przesądzają ewentualnego wyniku postępowania karnego i powództwa cywilnego osoby poszkodowanej przeciwko osobie winnej takiemu wypadkowi (która go spowodowała).

Izby Morskie są sądami powszechnymi i nie mogą rozstrzygać o roszczeniach majątkowych stron ( przed IM nie ma stron: powoda i pozwanego, są wyłącznie uczestnicy, postępowanie nie toczy się między osobami majątkowo zainteresowanymi i nie ma charakteru spornego).

PRZYNALEŻNOŚĆ PAŃSTWOWA STATKU (KODEKS MORSKI): --oznacza więź prawną statku z określonym państwem. CELE: --sprawowanie przez państwo zwierzchnictwa okręt. (jurysdykcja i kontrola nad statkiem), --możliwość określenia właściwych norm obowiązujących załogę statku i odnoszących się do zaistniałych na nim zdarzeń, -- objęcie statku ochroną prawną państwa, --określenie odpowiedzialności międzynarodowej- prawnej państwa za statek.

Zewnętrznym przejawem przynależności państwowej statku jest podnoszenie bandery.

ZASADY PRZYZNAWANIA PRZYNALEŻNOŚCI: 1) Każde państwo nadbrzeżne lub nie ma prawo uprawiać żeglugę na morzu otwartym statkiem podnoszącym jego banderę. 2) Z posiadaniem przynależności wiąże się prawo podnoszenia bandery państwa, któremu jest on przynależny. 3) Statek może mieć tylko jedną przynależność państwową i może podnosić tylko jedną banderę. 4) Statek nie może zmienić przynależności w czasie podróży lub podczas postoju w porcie zawinięcia poza przypadkami rzeczywistej zmiany właściciela lub rejestracji. 5) Każde państwo wydaje statkowi mającemu jego przynależność odpowiednie dokumenty.

Art. 5 konwencji

Art. 90 konwencji Montego Bay 82’.

Wg nich każde państwo samo ustala warunki rejestracji na własnym terytorium, przyznawania przynależności statkowej oraz podnoszenia bandery. Między państwem a statkiem podnoszącym jego banderę powinien istnieć rzeczywisty związek. Państwo w szczególności powinno skutecznie wykonywać jurysdykcję, kontrolę w sprawach technicznych, administracji i socjalnych nad statkiem noszącym jego banderę.

PAŃSTWO POWINNO: --Prowadzić rejestr okrętowy zawierający nazwy i dane statków podnoszących jego banderę, --Poddawać jurysdykcji swojego prawa krajowego każdy statek podnoszący jego banderę, kapitana, oficerów i załogę. –Podejmować wobec statków swojej bandery konieczne środki dla zapewnienia bezpieczeństwa na morzu (budowa, wyposażenie, itp.), --Stosować ww. środki dla zapewnienia inspekcji prowadzonej przez wykwalifikowanego inspektora, --Przestrzegać powszechnie przyjętych międzynarodowych przepisów, procedur i praktyk oraz podejmować wszelkie środki konieczne do zapewnienia ich przestrzegania.

Statkiem o polskiej przynależności jest statek stanowiący polską własność, uważany za stanowiący polską własność, statek nie stanowiący polskiej własności, który uzyskał czasową polską przynależność.

STATEK STANOWIĄCY POLSKĄ WŁASNOŚĆ: statek będący własnością skarbu państwa, osoby prawnej mającej siedzibę w Polsce lub obywatela polskiego zamieszkałego w Polsce.

STATEK UWAŻANY ZA POLSKĄ WŁAŚNOŚĆ: ----statek o własności mieszanej, będące min w połowie własnością os. wymienionych wyżej, jeżeli armator ma w Polsce miejsce zamieszkania lub siedzibę swojego zakładu głównego lub oddziału a statek na wniosek wszystkich współwłaścicieli zostanie wpisany do Polskiego Rejestru Okrętowego. ---będący własnością spółki kapitałowej mającej siedzibę za granicą, której osoba prawna (fizyczna ma udział kapitałowy), jeżeli armator ma w Polsce miejsce zamieszkania, lub siedzibę, a statek na wniosek właścicieli zostanie wpisany do Polskiego Rejestru Okrętowego do księgi rejestru stałego.

STATKI NIE MAJĄCE ALE UZYSKAŁY CZASOWĄ: Uzależnione to jest od spełnienia określonych warunków przez armatora: --przedstawić um. najmu lub dzierżawę statku, --zobowiązać się, że będzie prowadził działalność armatorską w Polsce oraz że kpt. Statku będzie Polakiem. –złożyć urzędowe potwierdzony odpis lub wyciąg ze stałego rejestru statków, --wskazać port macierzysty statku w Polsce, --przedstawić pisemną zgodę właściwych org. państwa rej. stałego statku.—zapewnić, ze statek nie będzie podnosił bandery państwa rejestru stałego.

Statek nabywa czasową polską przynależność w momencie wpisu statku do rejestru okrętowego na podstawie postanowienia Izby Morskiej.

OBOWIĄZKI TAKIEGO STATKU: --obsadzenie załogi zgodnie polskimi przepisami i poddanie statku polskim przepisom pomiarów statku, bezpieczeństwa żeglugi i ochrony środowiska. ---podnoszenie polskiej bandery.

UTRATA CZASOWEJ POLSKIEJ PRZYNALEŻNOŚCI: --Przestanie być spełniany którykolwiek z warunków, --Upłynie okres na jaki statek uzyskał tą przynależność i nie zostanie on przedłużony, --O pozbawienie statku czasowej przynależności wniesie armator, --Armator nie będzie przestrzegał przepisów Kodeksu Morskiego dotyczące warunków uprawiania żeglugi, --MTiGM wyda decyzję o utracie tej przynależności z uwagi na interes państwa (gospodarki morskiej).

ZAWIESZENIE POLSKIEJ PRZYNALEŻNOŚCI PAŃSTWOWEJ: --na wniosek właściciela i wszystkich wierzycieli hipotecznych, powinien on zawierać okres zawieszenia oraz rejestr do jakiego będzie w tym czasie wpisany st., --W tym momencie st. nie może podnosić polskiej bandery, --Ustaje po upływie okresu zawieszenia; na wniosek właściciela przed upływem okresu zawieszenia; wskutek utraty przez statek czasowej przynależności obcego państwa; w wyniku decyzji MTiGM o ustaniu zawieszenia ze względu na interes państwa (gosp. morskiej).