- •История беларуси Предмет, значение и цели курса «Истории Белоруссии». Периодизация истории Белоруссии. Источники изучения курса.
- •Первобытное общество - общий этап в истории человечества. Заселение территории Белоруссии. Основные занятия первобытных людей, их общ строй.
- •Великое переселение народов. Расселение индоевропейцев. Балты и славяне на территории современной Белоруссии.
- •Зарождение гос-венности у вост славян. Полоцкое и Турово-Пинское княжества-первые гос образования на территории Белорусии.
- •Общественно-политический строй Полоцкого гос-ва, его взаимоотношения с Киевской державой.
- •Образование вкл и присоединение к нему белорусских земель.
- •Социально-экономическое развитие белорусских земель в составе вкл в 13-16ст.Аграрная реформа Жигимонта Августа.
- •Государственно-политический строй вкл.
- •Основные направления внутренней и внешней политики вкл в 13-16в.
- •Язычество на землях Белоруссии.
- •Введение христианства и его влияние на развитие белорусских земель.
- •Письменность и образование на Беларуси в 9-13 вв. Е. Полоцкая, к. Туровский, к. Смолятич.
- •Фармiраванне беларускай народнасцi. Станауленне старабеларускай мовы I развiцце лiтаратуры.
- •Архитектура, изобразительное и декоративно-прикладное искусство на Беларуси в 9 – 13 вв.
- •Распространение идей Возрождения на Беларуси. Ф. Скарина – перводрукар, асветник, гуманист.
- •Церковно-религийные отношения в вкл и рп.
- •Искусство Беларуси в составе вкл. 13 – 16 вв.
- •Идеология реформации. Мировоззрение и гуманистическая деятельность с. Будного, в. Цяпинского, м. Гусовского.
- •Люблинская уния и образование рп.
- •Государственный строй рп.
- •Знешняя палітыка рп. Войны.
- •Сац.-эканам. Становішча беларускіх зямель у другой палове XVI-XVIII ст.
- •Политический кризис рп, попытки реформирования. Разделы рп и присоединение Бел земель к Российской империи.
- •Развитие образования, лит-ры и науки в Беларуси в другой половине 16-18 ст.
- •Архитектура Беларуси во второй половине 16-18ст. Изобразительное искусство, театр, музыка.
- •Политика царизма в Белоруссии в конце 18-19 ст.
- •Общественно-политическое движение на б в 18-19. Восстания 1794 и 1830-31 гг.
- •Международные отношения в Европе в период Наполеоновских войн. Война 1812г.
- •Образование, наука и литература конца 18-нач 19в.
- •Искусство Белоруси в 18-19ст.
- •Промышленный переворот в странах Зап Европы. Отмена крепостного права. Буржуазные реформы 1860-1880г.
- •Особенности развития экономики б после отмены крепостного права во второй половине 19 в.
- •Восстание 1863-1864гг на б, его итоги и значение.
- •Фарміраванне бел. Нацыі. Адраджэнне бел. Мовы і літаратуры. Дэмакратычны і нацыянальна-вызваленчы рух на б. У другой палове 19 - пачатку 20 стст.
- •Основные тенденции развития экономики Европы в нач 20 в. Соц-эк состояние бел губерний в 1900-1914гг.Столыпинская аграрная реформа.
- •Общественно-политическая жизнь ри в нач 20 ст . Революционные события 1905-1907 гг на Бел.
- •Первая мировая война и б. Лютауская рэвалюция1917г.
- •Развитие культуры б в начале 20 в.
- •Обострение соц-эк и полит кризиса в России осенью 1917г. Кастрычницкая рэвалюция и установление советской власти.
- •Вопрос№43:Проблема белорусской гос-венности в общ- полит движении б. Первый всебелорусский съезд. Объявление бнр.
- •Вопрос№44:Создание бсср и л-бсср.
- •Вопрос№45:Война Польши и России. Второе объявление бсср.
- •Вопрос№46:нэп и его особенности проведения в Белаурси.
- •Вопрос№48: Политика белорусизации, осн направления и итоги.
- •Вопрос№52:Развитие образования ,науки и литературы на б в 1917-1941гг.
- •Вопрос№54:Международные отношения в начале 2 мир войны. Нападение фашистской Германии на ссср и оборонит бои на терр Беларуси.
- •Вопрос№55:Оккупационный режим на Беларуси. Развитие партизанского движения.
- •Вопрос№56 :Освобождение Беларуси от захватчиков. Окончание 2 мировой войны. Ее итоги.
- •Вопрос№58:Обновление и развитие нар хоз-ва бсср в 1945-1950гг
- •Вопрос№59: Общ-полит жизнь в условиях “оттепели”. Попытки реформирования экономики.
- •Вопрос№60:Соц-эк и полит развитие бсср в 1970-1980 гг.
- •Вопрос№61:Развитие образования и науки б в послевоенное время.
- •Вопрос№62: Развитие бел искусства в послевоенное время.
- •Вопрос№63: Обострение внутренних противоречий в ссср, усиление кризиса, политика перестройки.
- •Вопрос№64:Чернобыльская катастрофа.
- •Вопрос№65:Распад ссср.Независимость бсср. Создание снг.
Образование, наука и литература конца 18-нач 19в.
Асветніцтва і рамантызм - асноўныя напрамкі развіцця культуры Беларусі канца XVIII - першай паловы XIX ст. Перыяд з канца XVIII па 10-я гг. XIX ст. адносіцца да эпохі Асветніцтва ў Беларусі. Ідэйнай асновай дадзенай эпохі сталі працы філосафаў-асветнікаў, якія заклікалі да пераўтварэння грамадскага ладу на рацыянальных, гэта значыць разумных, пачатках. Яны лічылі, што прычына ўсіх пакут народа - не-вуцтва Прыкладна з 10-х гг. XIX ст. у культуры Беларусі ўзнікаюць парасткі новага ідэйнага і мастацкага напрамку - рамантызму. У Заходняй Еўропе рамантызм узнік раней. Ён адлюстраваў расчараванне тымі вынікамі, якімі скончылася французская буржуазная рэвалюцыя канца XVIII ст. Пераўтварэнне гра-мадства шляхам, прапанаваным філосафамі, не прывяло да стварэння «Царства розуму» на Зямлі. У процівагу асветніцкаму рацыяналізму светапогляд эпохі рамантызму прасякнуты сцвярджэннем перавагі духоўнага пачатку над розумам. Пад уплывам асветніцкіх ідэй адукацыя паступова пазбаўлялася царкоўнага ўплыву, пераходзіла ў пад-парадкаванне да дзяржавы і набывала свецкі характар. Гэ-та абумовіла правядзенне ў апошняй трэці XVIII - пачатку XIX ст. шэрагу рэформ у галіне адукацыі Расійскай імперыі. Да гэтага часу ў Беларусі склалася даволі заблытаная сетка навучальных устаноў, пазбаўленых адзінага кіраўніцтва і не звязаных паміж сабой. У 1802 г. было ўтворана Міністэрства народнай асветы. Еўрапейская частка Расіі дзялілася на 6 навучальных акруг, кожную з якіх узначальваў прызначаны царом папячыцель. Віцебская, Гродзенская, Мінская, Магілёўская губерні ўвайшлі ў склад Віленскай навучальнай акругі, якую ўзначаліў магнат Адам Чартарыйскі. Навуковым і адміністрацыйным цэнтрам акругі быў Віленскі універсітэт. У выніку рэформ павялічылася сетка школ, трывалае месца ў вучэбных планах занялі прыродазнаўчыя дысцыпліны. Станоўчымі вынікамі з''яўляліся адносная даступнасць пачатко-вых навучальных устаноў, адсутнасць абмежаванняў нацыя-нальнага, веравызнальнага і ўзроставага характару, забеспя-чэнне дзяўчынкам права наведваць школу. Важную ролю ў сістэме школьнай адукацыі працягвалі адыгрываць каталіцкія навучальныя ўстановы У шэрагу мерапрыемстваў, накіраваных на пашырэнне рускага ўплыву ў краі, было закрыццё ў 1832 г. Віленскага універсітэта і часовая ліквідацыя Віленскай навучальнай акругі (да 1850 г.). У школах у абавязковым парадку ўводзілася навучанне на рускай мове. Аб''яднанне уніяцкай царквы з праваслаўнай па-и скорыла закрыццё каталіцкіх манастыроў і іх навучальных устаноў.Адбывалася зараджэнне прафесіянальнай адукацыі на Бела-русі. У 1840 г. пачала дзейнічаць Горы-Горацкая земляробчая школа. У 1848 г. на яе базе адкрыўся Горы-Горацкі земляробчы інстытут - першая ў Расіі і адна з першых у Еўропе вышэйшых сельскагаспадарчых навучальных устаноў. Літаратура. Беларуская літаратура першай паловы XIX ст. адлюстравала перапляценне ідэй Асветніцтва і рамантызму, хаця вызначальнымі былі рамантычныя прынцыпы. Менавіта рамантычны светапогляд з яго ўвагай да нацыянальнай культу-ры спрыяў развіццю фалькларыстыкі, выкарыстанню ў мастац-кай творчасці народных песень, казак, паданняў, што і прывяло да ўзнікнення першых твораў на беларускай мове.
Варта адзначыць, што частка ўраджэнцаў Беларусі працава-ла на карысць польскай культуры. Найбольш вядомай постаццю сярод іх з''яўляецца Адам Міцкевіч. Свае творы ён пісаў на польскай мове, выкарыстоўваючы сюжэты беларускай гісторыі і фальклору. Ян Баршчэўскі амаль усё сваё жыццё прысвяціў збіранню народнай творчасці. Ён стварыў некалькі вершаў на беларускай мове і паэму «Рабункі мужыкоў». У сваім галоўным творы «Шляхціц Завальня, або Беларусь у фантастыч-ных апавяданнях», напісаным на польскай мове, аўтар літара-турна перапрацаваў фальклорны матэрыял. Паэт і драматург Вінцэнт Дунін-Марцінкевіч ажыццявіў пераход ад польскай літаратурнай традыцыі да ўласна беларус-кай.