IV. Fero, tuli, latum, ferre — носить, нести

Actīvum

Passīvum

Indicatīvus

Praesens

fero, fers, fert

ferĭmus, fertis, ferunt

feror, ferris, fertur

ferĭmur, ferimĭni, feruntur

Imperfectum

ferēbam, ferēbas etc.

ferēbar, ferebāris etc.

Futūrum I

feram, feres etc.

ferar, ferēris etc.

Perfectum

tuli, tulisti etc.

latus, -a,- um sum, es etc.

Plusquamperfectum

tulĕram, tulĕras etc.

latus, -a, -um eram, eras etc.

Futūrum  II

tulĕro, tulĕris etc.

latus, -a, -um ero, eris etc.

Conjunctīvus

Praesens

feram, feras etc.

ferar, ferāris etc.

Imperfectum

ferrem, ferres etc.

ferrer, ferrēris etc.

Perfectum

tulĕrim, tulĕris etc.

latus, a, um sim, sis etc.

Plusquamperfectum

tulissem, tulisses etc.

latus,-a,-um essem, esses etc.

Imperatīvus

sing.: fer plur.: ferte

 —

Infinitīvus

Praesens

ferre

ferri

Perfectum

tulisse

latus,-a,- um esse

Futūrum

latūrus, -a, -um esse

latum iri

Participium

Praesens

ferens, ferentis

 —

Perfectum

 —

latus, -a, -um

Futūrum

latūrus, -a, -um

 —

Gerundium

Gerundīvum

ferendi, ferendo etc.

ferendus, -a, -um

Таким же образом спрягается глагол fero с приставками:

aufĕro

(= ab+fero)

abstŭli

ablātum

auferre

уносить

confĕro

contŭli

collātum

conferre

вносить, сопоставлять

diffĕro

distŭli

dilātum

differre

отсрочивать, различаться

infĕro

intŭli

illātum

inferre

вносить

offĕro

obtŭli

oblātum

offerre

предлагать

praefĕro

praetŭli

praelātum

praeferre

предпочитать

refĕro

retŭli

relātum

referre

относить назад, докладывать

transfĕro

transtŭli

translātum

transferre

переносить

V. Fio, factus sum, fiĕri ― становиться, происходить, бывать

Важнейшие формы:

Indicatīvus

Conjunctīvus

Praesens

1. fio

2. fis

3. fit fiunt

1. fiam fiāmus

2. fias fiātis

3. fiat fiant

Imperfectum

1. fiēbam

2. fiēbas

3. fiēbat etc.

1. fiĕrem

2. fiĕres

3. fiĕret etc.

Futūrum I

fiam, fies, fiet etc.

Part. perf. pass. factus, -a, -um

Perfectum

factus sum, es etc.

Gerundīvum: faciendus, -a, -um

Plusquamperfectum

factus eram, eras etc.

§ 76. Образованиеinfinitīvusвсех времен и залогов

Латинский инфинитив (неопределенная форма глагола) имеет три времени: praesens, perfectum, futūrum обоих залогов (всего шесть форм):

1. Infinitīvus praesentis actīvi образуется от основы инфекта с помощью суффиксов -re-(I, II, IV спр.), -ĕre- (III спр.):

Iспр.

IIспр.

IIIспр.

IVспр.

accusā-re

docē-re

scrib-ĕre

audī-re

2. Infinitīvus praesentis passīvi образуется от основы инфекта (§ 45) с помощью суффиксов -ri- (I, II, IV спр.), -i- (III спр.):

Iспр.

IIспр.

IIIспр.

IVспр.

accusā-ri

docē-ri

scrib-i

audī-ri

3. Infinitīvus perfecti actīvi образуется от основы perfectum (§ 45) с помощью суффикса -isse-:

Iспр.

IIспр.

IIIспр.

IVспр.

accusav-isse

docu-isse

scrips-isse

audiv-isse

4. Infinitīvus perfecti passīvi образуется с помощью participium perfecti passīvi (§ 64) и инфинитива esse:

I спр.

IIспр.

IIIспр.

IV спр.

accusātus, -a, -um

doctus, -a, -um

scriptus, -a, -um

audītus, -a, -um

esse

esse

esse

esse

5. Infinitīvus futūri actīvi образуется с помощью participium futūri actīvi (§ 65) и инфинитива esse:

I спр.

IIспр.

IIIспр.

IVспр.

accusatūrus, -a, -um

doctūrus, -a, -um

scriptūrus, -a, -um

auditūrus, -a, -um

esse

esse

esse

esse

6. Infinitīvus futūri passīvi с помощью supīnum (§ 45) и формы iri:

accusātum iri

doctum iri

scriptum iri

audītum iri

Соседние файлы в папке [Гарник.А.В._Наливайко.Г.Р._Шевченко.Г.И.]_Латинский.Язык.с.Элементами.Римского.Права