Літаратура:
Абавязковая:
Белазаровіч, В.А. Гістарыяграфія гісторыі Беларусі : дапаможнік / В.А.Белазаровіч ; пад агульн. рэд. І.П.Крэня, А.М.Нечухрына. – Гродна : ГрДУ, 2006. С.185 – 344.
Лінднэр Р. Гісторыкі і ўлада: нацыятворчы працэс і гістарычная палітыка ў Беларусі ХІХ – ХХ ст. /Пер. з ням. Л.Баршчэўскага; нав.рэд. Г.Сагановіча. Выд.2. СПб., 2005
Петриков,П.Т. Очерки новейшей историографии Беларуси (1990-е - начало 2000-х годов) / П. Т. Петриков; НАН Беларуси, Ин-т истории. - Минск: Белорусская наука, 2007. - 291 с.
Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. Т.1-6. - Мн. , 1993-2003.
дадатковая:
Академик В.И.Пичета: Страницы жизни. Мн.,1981.
Ботвинник М.Б. Н.М.Никольский. Мн.,1967.
Ён жа. В.П.Перцев. Мн.,1978.
Беларусь у гады Вялікай Айчыннай вайны: Праблемы гістарыянрафіі і крыніцы. Зб. арт. Мн.,1999.
Брыгадзін П.И., Мацяс І.Д. Усевалад Ігнатоўскі: Палітычны дзеяч, вучоны. Мн.,1998.
Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 2 т. Мн.,2005-2006.
Гісторыя Беларусі: У 6 т. Т.1, 3, 4, 5 Мн.,2000, 2004, 2005, 2006
Грыцкевіч В. Падчарка ідэалогіі: Беларуская гістарыяграфія з 30-х гг. ХХ ст. да нашых дзён // Чырвоная змена. 1992. 30 сакавіка – 5 красавіка. №14.
Достижения исторической науки в БССР за 50 лет (1919-1969 гг.): Краткий очерк. Мн.,1970.
Ігнаценка І., Кароль А. Усевалад Ігнатоўскі і яго час. Мн.,1991.
Институт истории АН Беларуси: Краткий очерк. Мн.,1992.
Інстытут беларускай культуры. Мн.,1993.
Историография истории СССР: Эпоха социализма. Учеб. для вузов. Мн.,1982.
Копысский З.Ю., Чепко В.В. Историография БССР: Эпоха феодализма. Мн.,1986.
Михнюк В.Н. Становление и развитие исторической науки Советской Белоруссии (1919 – 1941 гг.). Мн.,1985.
Михнюк В.Н., Петриков П.Т. Историческая наука БССР, 80-е годы. Мн.,1987.
Навука БССР за 50 год. Мн.,1968.
Очерки истории исторической науки в СССР. Т.1-5. М., 1955-1985.
Петрыкаў П. Асноўныя этапы гістарыяграфіі Беларусі // Беларускі гістарычны часопіс. 2003. №4. С.34-42
Сяргеева Г.Г., Петрыкаў П.Ц., Міхнюк У.М. Гісторыя славянскіх народаў ў працах беларускіх савецкіх даследчыкаў. Мн.,1988.
Пытанні да заліку
Прадмет і задачы курса “Гістарыяграфія гісторыі Беларусі”, яе месца ў сістэме гістарычных дысцыплін.
Гісторыя гістарыяграфіі гісторыі Беларусі. Перыядызацыя курса “Гістарыяграфія гісторыі Беларусі”. Асноўныя крыніцы і літаратура курса.
Гістарычная думка ў летапісах ранняга сярэдневякоўя. “Аповесць мінулых часоў” як помнік гістарычнай думкі ўсходнеславянскіх народаў. Полацкі летапіс і Галіцка-Валынскі летапісы.
Лацінамоўныя хронікі і скандынаўскія сагі аб раннесярэдневяковай гісторыі Беларусі
Эвалюцыя гістарычных поглядаў у беларуска-літоўскіх летапісах і хроніках.
Гістарычная думка ў помніках беларускай гісторыка-мемуарнай літаратуры.
Першыя гістарычныя працы, прысвечаныя гісторыі Вялікага княства Літоўскага. А.Гваньіні і М.Стрыйкоўскі.
Ідэі Адраджэння, Рэфармацыі і Контррэфармацыі і іх адлюстраванне ў гістарычнай думцы.
Асветніцтва XVIII ст. Змена парадыгм у гістарычнай свядомасці. І.Л. Храптовіч, А.С. Нарушэвіч, Г. Калантай, Т.Чацкі.
Зараджэнне гістарычнай навукі і гістарычнай адукацыі ў Беларусі. Дзейнасць вучоных-езуітаў. Віленская езуіцкая акадэмія.
Віленскі універсітэт і яго роля ў вывучэнні гісторыі Беларусі. І. Лелявель, І.С. Анацэвіч, І.М. Лабойка, І.Б. Ярашэвіч.
Пачатак фарміравання беларускай нацыянальнай плыні ў даследаваннях гісторыі Беларусі. М.К. Баброўскі і І.М. Даніловіч.
Вывучэнне гісторыі Беларусі ў ХІХ ст. мясцовымі даследчыкамі. М.П. Румянцаў, І.І. Грыгаровіч, З.Я. Даленга-Хадакоўскі, М.В. Без-Карніловіч, А. Кіркор, К. і Я. Тышкевічы, Т. Нарбут.
Пачатак вывучэння гісторыі Беларусі расійскімі гісторыкамі. В.М. Тацішчаў.
“Тэорыя афіцыйнай народнасці” і расійская дваранская гістарыяграфія аб гісторыі Беларусі. М.Г. Устралаў, М.М. Бантыш-Каменскі, П.Дз. Бранцаў, А.В. Турцэвіч.
Ідэалогія заходнерусізму і гістарычныя даследаванні Беларусі. К.А. Гаворскі і «Вестник Западной России». М.В. Каяловіч. А.П. Сапуноў. У.К. Стукаліч.
Кіеўская гістарычная школа : М.Ф. Уладзімірскі-Буданаў, Ф.І. Леантовіч, М.А. Максімейка. І.А. Маліноўскі, М.В. Доўнар-Запольскі.
Маскоўская навуковая школа: І.Д. Бяляеў, В.В. Ключэўскі, М.К. Любаўскі.
Пецярбургская школа ў гістарыяграфіі: В.І. Сергеевіч, А.Я. Праснякоў, І.І. Лапа.
Гісторыя Беларусі ў польскай гістарыяграфіі: П.І. Шафарык, В.А. Мацяеўскі, С. Кутшэба, Я. Адамкус, О. Бальцар, А. Халецкі, Ю. Бардах, Г. Лаўмянскі.
Гісторыя Беларусі ва ўкраінскай нацыянальнай гістарыяграфіі пачатку ХХ ст.: М.С. Грушэўскі і А.С. Грушэўскі, Ф.В. Кліменка, І. Агіенка.
Станаўленне беларускай нацыянальнай гістарыяграфічнай канцэпцыі ў ХІХ – пачатку ХХ ст.
Гістарыяграфія гісторыі Беларусі першабытнага перыяду ў 1920 – 1930-я гг.: К.М. Палікарповіч, А.М. Ляўданскі, С.А. Дубінскі, А.Д. Каваленя.
Даследаванні матэрыяльнай культуры і грамадскага ладу старажытнага насельніцтва Беларусі ў другой палове ХХ – пачатку ХХІ ст.: А.Г. Калечыц, М.М. Чарняўскі, А.Р. Мітрафанаў, У.Ф. Ісаенка, М.М. Крывальцэвіч, У.П. Ксяндзоў, Э.М. Зайкоўскі, В.І. Шадыра.
Праблемы этнагенезу старажытнага насельніцтва Беларусі ў даследаваннях другой паловы ХХ – пачатку ХХІ ст. В.В. Сядоў, Э.М. Загарульскі, М.Ф. Піліпенка, Г.В. Штыхаў, А.П. П’янкоў, М.Я. Грынблат, В.К. Бандарчык.
Вывучэнне беларускімі гісторыкамі ранняга сярэдневякоўя ў 1920-я – першай палове 1980-х гг.
Пытанні гісторыі ранняга сярэдневякоўя ў даследаваннях беларускіх гісторыкаў другой паловы 80-х гг. ХХ – пачтатку ХХІ ст.
Гістарыяграфія гісторыі Беларусі ХІV-ХVІІІ ст. ў даследаваннях 1920 – 1940-х гг.: У.І. Пічэта, У.М. Ігнатоўскі, Дз.І. Даўгяла, Т.І. Забела, К.І. Кернажыцкі, В.Д. Дружчыц.
Роля У.І.Пічэты ў станаўленні гістарычнай навукі і гістарычнай адукацыі ў Беларусі.
М.В.Доўнар-Запольскі і даследаванне сярэдневяковай і новай гісторыі Беларусі.
Гісторыя Беларусі ХІV-ХVІІІ ст. ў даследаваннях беларускіх гісторыкаў 1950 – першай паловы 1980-х гг.
Змены ў тэматыцы даследаванняў гісторыі Беларусі ХІV-ХVІІІ ст. з канца 1980-х гг. (М.І. Ермаловіч, Я.К. Анішчанка, В.Ф. Голубеў, П.А. Лойка, У.П. Емельянчык, В.Л. Насевіч, Г.М. Сагановіч, М.А. Ткачоў і інш.).
Гістарыяграфія новай гісторыі Беларусі. Пераходны этап 1918 - канец 1920-х гг. Працы гісторыкаў- прафесіяналаў "старой" школы (У.І. Пічэта, М.В. Доўнар- Запольскі, М.К. Любаўскі, У.М. Ігнатоўскі).
У.М. Ігнатоўскі і даследаванне сярэдневяковай і новай гісторыі Беларусі.
Уплыў усталяваўшыхся марксісцка-ленінскай метадалогіі і таталітарнага рэжыму на даследаванні новага часу ў 1930- сярэдзіне 1950-х гг .
Даследаванні новага часу ў гісторыі Беларусі ў 1956-1980-х гг.
Змены даследаванняў новага часу ў беларускай гістарыяграфіі ў другой палове 1980-х гг. – пачатку ХХІ ст.
Станаўленне гістарычнай навукі і гістарычнай адукацыі ў 1920 – 1930-х гг.
Стан гістарычнай навукі і гістарычнай адукацыі ў 1940-х – першай палове 1980-х гг.
Гістарычная навука і гістарычная адукацыя Рэспублікі Беларусь.
Даследаванні гісторыі Кастрычніцкай рэвалюцыі і грамадзянскай вайны ў 1920 – 1930-х гг. Ідэалагізацыя гістарычных даследаванняў і абсалютызацыя класавых падыходаў. Рэпрэсіі супраць беларускіх гісторыкаў.
Паглыбленне і дыферэнцыяцыя тэматыкі даследаванняў навейшага часу ў 1950 - 1980-я гг. Стварэнне абагульняючых прац па гісторыі Беларусі.
Новы этап у асвятленні гісторыі Беларусі савецкага перыяду з другой паловы 1980-х гг.
Гістарыяграфія беларускай эміграцыі ў міжваенны перыяд.
Гістарыяграфія беларускай эміграцыі ў 1950-х гг. – пачатку ХХІ ст.
