Сураи мутаффифин1

(камфурӯшон)

Ба номи Худои бахшояндаи меҳрубон!

1.Вой бар камфурӯшон,

2.онон, ки чун аз мардум кайл (паймона) меситонанд, онро ба пуррагӣ мегиранд

3. ва чун барои мардум (паймона) мепаймоянд ё бармекашанд, аз он кам мекунанд

4.Оё инҳо намедонанд, ки ҳаройна, онҳо зинда мешаванд

5.дар он рӯзи бузург?

6.Рӯзе, ки мардум дар пешгоҳи Парвардигори ҷаҳониён меистанд.

7. На чунин аст (ки мепиндоранд), ҳаройна, аъмоли бадкорон навишташуда дар сиҷҷин аст.

8.Ту чӣ медонӣ, ки сиҷҷин чист?

9.Китобест навишта!

10.Дар он рӯз вой бар такзибкунандагон (дурӯғшуморандагон),

11.онон, ки рӯзи ҷазоро дурӯғ меҳисобанд!

12.Ва он рӯзро фақат аз ҳад гузарандаи гунаҳкор дурӯғ меҳисобад.

13.Чун оёти Мо бар ӯ хонда шуд, гуфт: «Афсонаҳои пешиниён аст!»

14.На чунин аст (ки мепиндоранд), балки ба сабаби корҳое, ки карда буданд, дилҳояшон занг бастааст.

15.На чунин аст (ки мепиндоранд), ҳаройна, онҳо дар он рӯз аз (дидори) Парвардигорашон маҳҷуб (маҳрум) бошанд.

16.Пас, онҳо ба ҷаҳаннам дароянд.

17.Ва онҳоро гӯянд: « Ин аст он чӣ дурӯғаш мешумурдед!»

18.На чунин аст(ки мепиндоранд), ҳаройна, аъмоли некон дар иллийин мактуб аст.

19.Ва ту чӣ медонӣ, ки иллийин чист?

20.Китобест навишташуда!

21.Ки муқаррабони Худо онро мушоҳида мекунанд.

22.Албатта, некон дар неъматанд,

23.бар тахтҳо нишаста ва наззора мекунанд.

24.Бар чеҳраашон таровати неъматро мешиносӣ.

25.Аз шаробе холис, ки бар сари он мӯҳр ниҳодаанд, сероб мешаванд.

26.Мӯҳри он аз мушк аст ва пешдастикунандагон дар он бар якдигар пешдастӣ мекунанд.

27.Омезаи он тасним аст,

28.чашмаест, ки муқаррабони (наздикони) даргоҳи Худо аз он меошоманд.

29.Ҳаройна, гунаҳкорон бар мӯъминон (дар дунё) механдиданд.

30.Ва чун бар онҳо мегузаштанд, бо чашму абрӯ ишора (масхара) мекарданд

31.ва чун назди касонашон (аҳлашон) бозмегаштанд, шодмона бозмегаштанд.

32.Ва чун ононро медиданд, мегуфтанд, ки инҳо, ҳаройна, гумроҳонанд.

33.Ва ҳол он ки ононро ба нигаҳбониву муҳофизати аъмоли мӯъминон нафиристода буданд.

34.Ва имрӯз мӯъминон ба кофирон механданд,

35.бар тахтҳо такя задаанд ва менигаранд.

36.Оё кофирон баробари аъмолашон ҷазо ёфтаанд?

84

Сураи ИНШИҚОҚ¹

(шикофта шудан)

Ба номи Худои бахшояндаи меҳрубон!

1.Чун осмон шикофта шавад

2.ва ба фармони Парвардигораш гӯш диҳад ва ҳақ бувад, ки чунин кунад

3.ва чун замин мунбасит (кашида ва паҳн) шавад

4.ва ҳар чиро, ки дар дарун дорад, берун афканад ва холӣ гардад

5. ва ба фармони Парвардигораш гӯш диҳад ва ҳақ бувад, ки чунин кунад.

6.Эй инсон, ҳаройна, ту дар роҳи Парвардигорат ранҷи фаровон мекашӣ, пас мукофоти онро хоҳӣ дид.

7.Ҳар кас, ки номаашро ба дасти росташ диҳанд.

8. Пас, ба зудӣ осон аз ӯ ҳисоб гиранд

9.ва шодмон назди касонаш (аҳлаш) бозгардад.

10.Аммо ҳар кас, ки номааш аз пушти сар дода шавад,

11.ба зудӣ, ки бигӯяд: «Вой бар ман, ки ҳалок шудаам».

12. Ва ба оташи афрӯхта дарояд.

13.Ҳаройна, ӯ дар дунё назди касонаш шодмон зиста буд.

14.Ва мепиндоштааст, ки ҳаргиз бознахоҳад гашт.

15.Оре, ҳаройна, Парвардигораш ӯро медидааст.

16.Пас, ба шафақ савганд мехӯрам

17.ва савганд ба шаб ва ҳар чиро фурӯ пӯшад

18.ва савганд ба моҳ, чун фурӯғаш (нураш) комил шавад,

19.ки ба ҳоле баъд аз ҳоли дигар хоҳем расид.

20.Чӣ шудааст онҳоро, ки имон намеоваранд?

21.Ва чун Қуръон бар онҳо хонда шавад, саҷда намекунанд?²

22.Балки кофирон такзиб мекунанд (дурӯғ мешуморанд).

23.Ва Худо барон чӣ дар дил доранд, огоҳ аст.

24.Пас, ононро ба азобе дардовар мужда деҳ,

25.ғайри онон, ки имон овардаанд ва корҳои шоиста кардаанд, ки мукофоташонро поёне нест.

85

Сураи БУРУҶ¹

(бурҷҳо)

Ба номи Худои бахшояндаи меҳрубон!

1.Қасам ба осмон, ки дорандаи бурҷҳост

2.ва қасам ба рӯзи мавъуд²

3.ва қасам ба шаҳодатдиҳанда ва он чӣ ба он шаҳодат диҳанд,

4.ки асҳоби ухдуд³ ба ҳалокат расиданд.

5.Оташе афрӯхта аз ҳезумҳо,

6.он гоҳ ки бар канори он оташ нишаста буданд

7.ва бар он чӣ бар сари мӯъминон меоварданд, шоҳид буданд.

8.Ва ҳеҷ айбе дар онҳо наёфтанд, ҷуз он ки ба Худои пирӯзманди лоиқи ситоиш, имон оварда буданд,

9.он Худое, ки фармонравоии осмонҳову замин аз они ӯст ва бар ҳар чизе нозир аст.

10. Албатта, онон, ки мардону занони мӯъминро шиканҷа кардаанд ва тавба накардаанд, азоби ҷаҳаннам ва азоби оташ барои онҳост.

11.Албатта, барои касоне, ки имон овардаанд ва корҳои шоиста кардаанд, биҳиштҳоест, ки дар он наҳрҳо ҷорист ва он комёбии бузургест!

12.Албатта, ба азоб гирифтани Парвардигори ту сахт аст.

13.Албатта, ӯст, ки нахуст меофаринад ва пас аз марг зинда месозад.

14.ӯ омурзандаву дӯстдоранда аст.

15.ӯст соҳиби арши бузург.

16.Ҳар чиро ирода кунад, ба анҷом мерасонад.

17.Оё достони лашкарҳоро шунидаӣ?

18.Лашкарҳои Фиръавну қавми Самуд,

19.Балки, онон, ки роҳи куфр пеш гирифтаанд, ҳамчунон дар дурӯғбарорӣ ҳастанд

20.ва Худо аз ҳама сӯ бар онҳо иҳота дорад.

21.Балки, ин Қуръони маҷид аст

22.дар лавҳи маҳфуз!

86

Сураи ТОРИҚ¹

(он чӣ дар шаб ояд)

Ба номи Худои бахшояндаи меҳрубон!

1.Савганд ба осмону ба он чӣ дар шаб ояд!

2.Ва ту чӣ донӣ, ки он чӣ дар шаб ояд, чист?

3.Ситораест дурахшанда.

4.Ҳеҷ кас нест, ки бар ӯ нигаҳбоне набошад.

5.Пас, одамӣ бингарад, ки аз чӣ офарида шудааст.

6.Аз обе ҷаҳанда офарида шудааст,

7.ки аз миёни пушту сина берун меояд.

8.ҳаройна, Худо ба бозгардонидани ӯ тавоност,

9.рӯзе, ки розҳо ошкор мешаванд.

10.ӯро на қувватест ва на ёваре.

11.Қасам ба осмони баргардонанда ( мавҷ ва бухори об)

12.Қасам ба замини рӯёни шикофхӯрда,

13.ки ҳаройна, ин китоб ҳақро аз ботил ҷудо кунад

14.ва сухани ҳазл нест!

15.ҳаройна, онон ҳилае меандешанд

16.ва Ман ҳам тадбире меандешам.

17.Пас, кофиронро мӯҳлат деҳ, мӯҳлате андак!

87

Сураи АЪЛО¹

(бартар)

Ба номи Худои бахшояндаи меҳрубон!

1.Номи Парвардигори бузурги хешро ба покӣ ёд кун,

2.он ки офарид ва дурустандом кард.

3.Ва он ки андоза муъайян кард. Сипас роҳ намуд.

4.Ва он чи чарогоҳҳоро рӯёнид,

5.сипас хушку сиёҳ гардонид.

6.Ба зудӣ барои ту бихонем, мабод, ки фаромӯш кунӣ,

7.магар он чи Худо бихоҳад. ҳаройна, ӯст, ки ошкору ниҳонро медонад.

8.Ва туро ба дини осон тавфиқ диҳем.

9.Агар панд доданат суд кунад, панд деҳ.

10.Он кӣ метарсад, панд мепазирад.

11.Ва бадбахт аз он дурӣ мегирад,

12. он ки ба оташи бузурги ҷаҳаннам дарафтад

13.ва дар он ҷо на бимирад ва на зинда бошад.

14.Албатта, покон растагор шуданд,

15.онон, ки номи Парвардигори худро бар забон оварданд ва намоз гузориданд.

16. Балки, шумо зиндагии ин ҷаҳонро ихтиёр мекунед,

17. ҳол он ки охират беҳтару пояндатар аст.

18. ҳаройна, ин сухан дар саҳифаҳои нахустин аст,

19. саҳифаҳои Иброҳиму Мӯсо!

88

Сураи ғОШИЯ¹

(пӯшида)

Ба номи Худои бахшояндаи меҳрубон!

1.Оё достони ғошия² ба ту расидааст?

2.Дар он рӯз ваҳшат дар чеҳраҳо падидор аст,

3. талошкардаву ранҷдида

4.дар оташи сӯзон дарафтанд,

5.аз он чашмаи бисёр гарм обашон диҳанд,

6.таъоме ғайри зареъ³ надоранд,

7.ки на фарбеҳ мекунад ва на дафъи гуруснагӣ.

8.Ва дар он рӯз чеҳраҳое тоза бошанд,

9.аз кори хештан хушнуд,

10.дар биҳиште олимақом,

11.ки дар он сухани беҳуда нашнавӣ

12.ва дар он чашмасорҳо равон бошад

13.ва тахтҳое баланд зада

14.ва кӯзаҳое ниҳода

15.ва болишҳое дар канори ҳам чида

16.ва фаршҳое густурда.

17.Оё ба шутур наменигаранд, ки чӣ гуна офарида шудааст?

18.Ва ба осмон, ки чӣ гуна барафрошта шудааст?

19.Ва ба кӯҳҳо, ки чи гуна баланд кашида шудааст?

20.Ва ба замин, ки чи сон густурда шудааст?

21.Пас, панд деҳ, ҳаройна, ки ту панддиҳандае ҳастӣ.

22.Ту бар онон фармонраво нестӣ.

23.Магар он кас, ки рӯй гардонд ва кофир шуд.

24.Пас, Худо ба азоби бузургтар азобаш мекунад.

25.Албатта, бозгашташон ба сӯи Мост.

26.Сипас, албатта, ҳисобашон бо Мост.

89

Сураи ФАҶР¹

(сапедаи субҳ)

Ба номи Худои бахшояндаи меҳрубон!

1.Савганд ба сапедаи субҳ

2.ва савганд ба шабҳои даҳгона (яъне, ашараи зулҳиҷҷа ё даҳҳаи охири моҳи Рамазон)

3.ва савганд ба ҷуфту тоқ

4.ва савганд ба шаб, чун рӯй ба рафтан ниҳад.

5.Оё дар ин зикркардашудаҳо хирадмандро савгандҳои кофист?

6.Оё надидаӣ, ки Парвардигори ту бо қавми Од чӣ кард?

7.Бо Ирам², ки сутунҳо дошт?

8.Ва монанди он дар ҳеҷ шаҳре офарида нашуда буд.

9.Ва қавми самуд, ки дар он водӣ сангро мебуриданд.

10.Ва қавми Фиръавн, он дорандаи мехҳо, (мурод, аҳромҳову қасрҳо ё чаҳормех кардани мӯъминони мазлум аст)

11.онҳо дар шаҳрҳо аз ҳад таҷовуз карданд

12.ва дар онҳо фасод афзуданд.

13.Ва Парвардигори ту тозиёнаи азобро бар сарашон фуруд овард.

14.ҳаройна, Парвардигорат ба камингоҳ аст.

15.Аммо одамӣ, чун Парвардигораш биёзмояд ва гиромиаш дорад ва неъматаш диҳад, мегӯяд: «Парвардигори ман маро гиромӣ дошт».

16.Ва чун биёзмоядаш ва ризқ бар ӯ танг гирад, мегӯяд: «Парвардигори ман маро хор сохт».

17.На чунин аст (ки мепиндоред). Шумо ятимро гиромӣ намедоред

18.ва якдигарро ба таъом додани мискин тарғиб намекунед

19.ва меросро ҳарисона мехӯред

20.ва молро фаровон дӯст доред.

21. На чунин аст (ки мепиндоред), чун замин шикофта шавад шикофташудане

22.ва Парвардигори ту биёяд ва фариштагон саф дар саф ҳозир оянд

23.ва дар он рӯз ҷаҳаннамро ҳозир оранд, одамӣ панд гирад. Ва чи ҷои панд гирифтан бошад?

24.(Дар ҳолати ҳасрат ва пушаймонӣ) Мегӯяд: «Эй кош, ки барои ҳаёти ҷовидонаи хеш пешопеш чизе мефиристодам».

25.Дар он рӯз (ки чунин аҳвол ва авзоъ рух медиҳад) касе чун азоби Худо азоб накунад

26.ва монанди занҷири Худованд ба занҷир накашад (ва ҷазои халоиқи муҷрим (гунаҳкор) чунин аст ва аммо нафси пок мавриди истиқбол қарор гирифта ва ба он гуфта мешавад).

27.Эй рӯҳи оромишёфта (имрӯз ҳеҷ гуна ҳаросе надорӣ),

28.хушнуду писандида ба сӯи (ризо ва биҳишти) Парвардигорат бозгард (ва аз он чӣ ба ту ато кардааст хушнӯд ва розӣ бош)

29.ва дар зумраи бандагони (солеҳи) Ман дохил шав

30.ва ба биҳишти Ман (яъне, қароргоҳи родмардони солеҳ) дарой.

90

Сураи БАЛАД¹

(шаҳр)

Ба номи Худои бахшояндаи меҳрубон!

1.Қасам ба ин шаҳр (Макка)!

2.Ва ту дар ин шаҳр ҳалол хоҳӣ шуд².

3.Ва қасам ба падару фарзандони ӯ, (Одам ва насли ӯ )

4.ки одамиро дар ранҷу меҳнат биёфаридаем.

5.Оё мепиндорад, ки кас бар ӯ қодир нагардад?

6.Мегӯянд: «Моле фаровонро харҷ кардам!»

7.Оё мепиндорад, ки касе ӯро надидааст?

8.Оё барои ӯ ду чашм наёфаридаем?

9.Ва як забону ду лаб?

10.Ва ду роҳ (хайру шар) ба ӯ далолат накардем?

11.Ва ӯ дар он гузаргоҳи сахт қадам наниҳод.

12.Ва ту чӣ медонӣ, ки гузаргоҳи сахт чист?

13.Озод кардани банда аст,

14.ё таъом додан дар рӯзи қаҳтӣ,

15.хоса ба ятиме, ки хешованд бошад,

16.ё ба мискине хокнишин ( мӯҳтоҷ).

17.Баъд аз он касоне бошанд, ки имон овардаанд ва якдигарро ба сабр супориш карданду ба бахшоиш.

18.Ин ҷамоъат, эшонанд некбахтон.

19.Ва касоне, ки ба оёти Мо кофиранд, аз аҳли шақоватанд (бадбахтанд).

20.Насиби онҳост оташе, ки аз ҳар сӯ сараш пӯшида аст.

91

Сураи ШАМС¹

(офтоб)

Ба номи Худои бахшояндаи меҳрубон!

1.Савганд ба офтоб (ки манбаи нур аст) ва савганд ба партави он (ки сарчашмаи ҳаёт аст) ба ҳангоми чошт

2.ва савганд ба моҳ, чун аз паи он барояд

3.ва савганд ба рӯз, чун дунёро равшан кунад

4.ва савганд ба шаб, чун фурӯ пӯшадаш

5.ва савганд ба осмону он ки онро бино карда

6.ва савганд ба замину он ки онро бигустурда

7.ва савганд ба нафсу он ки некӯяш биёфарида,

8.сипас бадиҳову парҳезгориҳояшро ба ӯ илҳом карда,

9.ба таҳқиқ, ҳар кӣ дар покии нафс кӯшид, наҷот ёфт

10.ва ба таҳқиқ, ҳар кӣ дар палидиаш фурӯ пӯшид, зиён кард.

11.Қавми Самуд аз рӯи саркашӣ дурӯғ шумориданд.

12.Он гоҳ ки бадбахттаринашон бархост.

13.Паёмбари Худо ба онҳо гуфт, ки модашутури Худоро ва навбати оби ӯро бигузоред!

14.дурӯғгӯяш шумориданд ва шутурро куштанд. Пас, Парвардигорашон ба сабаби гуноҳашон бар сарашон азоб овард ва бо хок яксонашон сохт.

15. Ва Худо аз саранҷоми он бимнок нест.

92

Сураи ЛАЙЛ¹

(шаб)

Ба номи Худои бахшояндаи меҳрубон!

1.Савганд ба шаб, он гоҳ ки ҷаҳонро дар худ фурӯ пӯшад

2.ва савганд ба рӯз, он гоҳ ки ошкор шавад

3.ва савганд ба он зоте, ки нару модаро биёфарид.

4.ки ҳаройна, ҳосили кӯшишҳои шумо гуногун аст.

5.Аммо касе, ки бахшоишу парҳезгорӣ кард

6.ва он беҳтаринро тасдиқ кард (калимаи тайибаро),

7.пас, барои биҳишт омодааш мекунем.

8.Аммо он кас кӣ бухлу бениёзӣ кард

9.ва он беҳтаринро такзиб кард (дурӯғ шумурд),

10.ӯро барои дӯзах омода месозем.

11.Ва ҳаройна, чун ҳалокаташ даррасад, дороияш ба ҳолаш суд набахшад.

12.Ва ҳаройна, он чӣ, бар Мост, роҳнамоист.

13.Ва он чӣ аз Мост он ҷаҳону ин ҷаҳон аст.

14.Пас, шуморо аз оташе, ки забона мезанад, метарсонам,

15.ҷуз бадбахттарин (инсонҳо) ба он дар наяфтанд,

16.он ки дурӯғ шуморид ва рӯй гардонид.

17.Ва парҳезгортарин мардумро аз он (дӯзах) дур доранд,

18.он ки моли хеш мебахшояд ва покӣ меҷӯяд.

19.Ва ҳеҷ касро бар ӯ ҳаққе набошад, ки инак, подош хоҳад,

20.магар ҷустани хушнудии Парвардигори волои хеш.

21.Ва ҳаройна, ба зудӣ хушнуд шавад.

93

Сураи ЗУҲО¹

(оғози рӯз)

Ба номи Худои бахшояндаи меҳрубон!

1.Савганд ба вақти чошт,

2.ва савганд ба шаб, чун бипӯшад (бо торикии худ аторфро),

3. ки Парвардигорат туро тарк накарда ва душман ҳам нагирифтааст.

4.албатта, охират барои ту беҳтар аз дунёст.

5.Ва ҳаройна, ба зудӣ Парвардигорат туро ато хоҳад дод, то хушнуд шавӣ.

6.Оё туро ятим наёфт ва паноҳат дод?

7.Оё туро гумгашта наёфт ва ҳидоятат кард?

8.Оё туро дарвеш наёфт ва тавонгарат гардонид?

9.Пас, ятимро маёзор

10. ва гадоро марон

11. ва неъматҳои Парвардигоратро бозгӯ намо.

94

Сураи ИНШИРОҲ¹

(кушудан)

Ба номи Худои бахшояндаи меҳрубон!

1.Оё синаатро накушудем?

2.Ва бори гаронатро аз пуштат бар надоштем?

3.Боре, ки бар пушти ту вазнинӣ мекард?

4.Оё туро баландовоза насохтем?

5.Пас, ҳаройна, аз паи душворӣ осонист!

6.Албатта, аз паи душворӣ осонист.

7.Чун аз кор фориғ шавӣ, ба ибодат кӯш

8. ва ба Парвардигорат рағбат намо (рӯй биёр).

1.Номи ин сура аз ояти нахустини он гирифта шуда, дар Макка нозил шудааст ва ҳашт оят дорад.

95

Сураи ТИН¹

(анҷир)

Ба номи Худои бахшояндаи меҳрубон!

1. Савганд ба анҷиру зайтун²

2. савганд ба Тури муборак³,

3. савганд ба ин шаҳри эмин⁴,

4. ки ба таҳқиқ, Мо одамиро дар некӯтарин сурате биёфаридем.

5. Он гоҳ ӯро фурӯтар аз ҳамаи фурӯтарон гардонидем,

6. ғайри онон, ки имон овардаанд ва корҳои шоиста кардаанд, ки подоши бепоён доранд.

7. Пас, чист, ки бо ин ҳол туро ба дурӯғ шуморидани қиёмат вомедоранд?

8. Оё Худо довартарини доварон нест?

96

Сураи АЛАҚ¹

(хунлахта)

Ба номи Худои бахшояндаи меҳрубон!

1.Бихон ба номи Парвардигорат, ки (ҳамаи ҷаҳонро) биёфарид,

2.Одамиро аз лахтаи хуне биёфарид.

3.Бихон! Ва Парвардигори ту арҷмандтарин аст.

4.Худое, ки ба воситаи қалам омӯзиш дод,

5.Ба одамӣ он чиро, ки намедонист, биёмӯхт.

6.На чунин аст (ки мепиндоред), ҳаққо, ки одамӣ нофармонӣ мекунад,

7.ҳар гоҳ ки хештанро тавонгар бинад.

8.ҳаройна, бозгашт ба сӯи Парвардигори туст.

9.Оё дидаӣ он касро, ки манъ мекунад,

10.бандаеро ки намоз мехонад?

11.Чӣ мебинӣ, агар он мард бар тариқи ҳидоят бошад?

12.Ё ба парҳезгорӣ фармон диҳад?

13.Чӣ мебинӣ, агар дурӯғ шуморад ва рӯй гардонад?

14.Оё надонистааст, ки Худо мебинад?

15.На чунин аст (ки мепиндоред), ҳаққо, ки агар боз наистад, аз мӯйи пешониаш мегирему мекашем,

16.мӯйи пешонии дурӯғгӯи хатокорро.

17.Пас, ҳамдамони худро даъват кунад.

18.Мо низ коргузорони дӯзахро даъват мекунем!

19.На, ҳаргиз, аз ӯ пайравӣ макун ва саҷда куну ба Худо наздик шав!

97

Сураи ҚАДР¹

(тақдир)

Ба номи Худои бахшояндаи меҳрубон!

1.Мо дар шаби қадр² нозилаш кардем! (Қуръонро)

2.Ва ту чӣ донӣ, ки шаби қадр чист?

3.Шаби қадр (шабест, ки) беҳтар аз ҳазор моҳ аст³.

4.Дар он шаб фариштагону рӯҳ⁴ ба фармони Парвардигорашон барои анҷом додани корҳо нозил мешаванд.

5.Он шаб то тулӯи бомдод ҳама салому эминӣ аст!

98

Сураи БАЙЙИНА¹

(бурҳони равшан)

Ба номи Худои бахшояндаи меҳрубон!

1.Кофирони аҳли китоб ва мушрикон даст барнадоранд (аз куфри худ), то барояшон ҳуҷҷате равшан биёяд-

2.паёмбаре аз ҷониби Худо, ки саҳифаҳои покро мехонад,

3.дар онҳо навиштаҳоест росту дуруст.

4.Ва аҳли китоб пароканда нашуданд, магар аз он пас, ки барояшон бурҳоне равшан омад.

5.Ва ононро фақат ин фармон доданд, ки Худоро бипарастанд, дар ҳоле ки дар дини ӯ ихлос меварзанд. Ва намоз гузоранду закот диҳанд. Ин аст дини дурусту рост!

6. Ҳаройна, аз аҳли китоб онҳо, ки кофиранд ва низ мушрикон дар оташи ҷаҳаннаманд ва дар он ҳамеша хоҳанд буд. Инҳо бадтарини офаридагонанд.

7.Ҳаройна, касоне, ки имон овардаанд ва корҳои шоиста мекунанд, беҳтарини офаридагонанд.

8.Подошашон дар назди Парвардигорашон биҳиштҳоест ҷовид, ки дар он наҳрҳо ҷорист. То абад дар он ҷоянд. Худо аз онҳо хушнуд аст ва онҳо аз Худо хушнуданд. Ва ин хоси касест, ки аз Парвардигораш битарсад.

Сураи ЗИЛЗоЛ¹

(ларзиш)

Ба номи Худои бахшояндаи меҳрубон!

1.Он гоҳ замин ларзонда шавад ба сахтарин ларзаҳояш

2.ва замин борҳои вазнинашро берун резад

3.ва одамӣ бигӯяд, ки заминро чӣ расидааст?

4.Дар ин рӯз замин хабарҳои хешро ҳикоят мекунад,

5.аз он чӣ Парвардигорат ба ӯ ваҳй кардааст.

6.Дар он рӯз мардум пароканда аз қабрҳо берун меоянд, то аъмолашонро ба онҳо (Худо) бинамоёнад.

7.Пас, ҳар кас ба вазни заррае некӣ карда бошад, онро мебинад

8.Ва ҳар кас ба вазни заррае бадӣ карда бошад, онро мебинад.

100

Сураи ОДИЁТ¹

(аспони даванда)

Ба номи Худои бахшандаи меҳрубон!

1.Савганд ба аспони тездав,

2.савганд ба аспоне, ки бо сум аз санг оташ меҷаҳонанд

3.ва савганд ба аспоне, ки бомдодон ҳуҷум оваранд

4.ва дар он ҷо ғубор барангезанд.

5.Ва ҳаройна, дар он ҷо дар миён дароянд,

6.ки одамӣ Парвардигори худро, албатта, сипос намегӯяд

7.ва ҳаройна, ӯ худ бар ин, албатта, гувоҳ аст.

8.Ҳаройна, ӯ молро фаровон, албатта, дӯст дорад.

9.Оё намедонанд, ки чун он чӣ дар гӯрҳост, зинда гардад

10.ва он чӣ дар дилҳо ниҳон аст, ошкор карда шавад,

11.Албатта, Парвардигорашон дар он рӯз аз ҳолашон огоҳ аст.

101

Сураи ҚОРИЪАҲ¹

(кӯбанда)

Ба номи Худои бахшояндаи меҳрубон!

1. Қориъаҳ². (қиёмат)

2. Чист қориъаҳ (қиёмат)?

3. ва ту чӣ донӣ, ки қориъаҳ (қиёмат) чист?

4. Рӯзест, ки мардум чун парвонагон пароканда бошанд

5. ва кӯҳҳо чун пашми задашуда (ҳалоҷишуда).

6. Пас, ҳар киро гарон ояд (вазнин бошад) паллаҳои амалҳои некаш (дар тарозу)

7. Пас, он шахс дар ҳаёти хушу босаъодат аст.

8. Аммо ҳар киро паллаи тарозуяш (аъмоли некаш) сабук бошад,

9. ҷойгоҳаш дар ҳовияҳ аст.

10.Ва ту чӣ донӣ, ки ҳовияҳ чист?

11.Оташест дар ниҳояти гармӣ

102

Сураи ТАКОСУР¹

(афзунхоҳӣ)

Ба номи Худои бахшояндаи меҳрубон!

1.Ба ғафлат кашид шуморо фахр кардан ба бисёрии молу фарзанд,

2.то ба гӯрҳо расидед.

3.На чунин аст (ҳаққо), ки ба зудӣ хоҳед донист

4.Боз ҳам на чунин аст (ҳаққо), ки ба зудӣ хоҳед донист.

5.Ҳаққо, агар аз рӯи яқин бидонед,

6.На чунин аст, ҷаҳаннамро хоҳед дид.

7.Сипас, албатта, ба чашми яқин мебинедаш,

8.ки ҳатман, дар он рӯз шуморо аз неъматҳои дунявӣ бозхост мекунанд.

103

Сураи АСР¹

(замон)

Ба номи Худои бахшояндаи меҳрубон!

1.Савганд ба ин замон,

2.ки ҳаройна, одамӣ дар зиён аст,

3.ғайри онҳо, ки имон оварданд ва корҳои шоиста карданд ва якдигарро ба ҳақ супориш карданд ва якдигарро ба сабр супориш карданд.

1. Номи ин сура аз нахустин ояти он гирифта шуда, дар Макка нозил шудааст се оят дорад.

104

Сураи ҲУМАЗА¹

(айбҷӯ)

Ба номи Худои бахшояндаи меҳрубон!

1.Вой бар ғайбаткунандаи айбҷӯе,

2.он ки моле ҷамъ кард ва ҳисоби он нигаҳ дошт.

3.Мепиндорад, ки дороияш ҷовидонаш гардонад.

4.На чунин аст, ки албатта, ӯро дар ҳутамаҳ андозанд.

5.Ва ҳаройна, ту чӣ донӣ, ки ҳутамаҳ чист?

6.Оташи афрӯхтаи Худост,

7.ки бар дилҳо ғалаба меёбад.

8.Ва ҳаройна, аз ҳар сӯ (оташ) дар миёнашон гирифтааст,

9.дар (ҳоле, ки онҳо ба) сутунҳои дарози оташин баста мешаванд.

1. Номи ин сура аз нахустин ояти он гирифта шуда, дар Макка нозил шудааст ва нуҳ оят дорад.

105

Сураи ФИЛ¹

Ба номи Худои бахшояндаи меҳрубон!

1.Оё надидаӣ, ки Парвардигорат бо асҳоби фил² чӣ кард?

2.Оё макрашонро ботил насохт?

3.Ва бар сари онҳо паррандагоне села-села фиристод,

4.То онҳоро бо сиҷҷил³ сангборон карданд.

5.Ва ононро чун коҳи пасмондаи дар охур сохт.

1. Номи ин сура аз нахустин ояти он гирифта шуда, дар Макка нозил шудааст ва панҷ оят дорад.

2. Сипоҳи Абраҳа аст. Абраҳа, подшоҳи Ҳабаша ба қасди вайрон кардани каъба ба Макка омад. ҳамроҳи сипоҳи ӯ филҳое ё филе буд. Солеро, ки ин ҳодиса иттифоқ афтод, «ъому-л-фил» (соли фил) хонанд ва он сол мабдаи таърих шуд.

3. Муъарраби калимаҳои форсии сангу гил, кулӯх ё гиле, ки дар он резаҳои санг бошад.

106

Сураи ҚУРАЙШ¹

Ба номи Худои бахшояндаи меҳрубон!

1.Барои шукри улфату амни қурайш;

2.Улфату амнашон дар сафари зимистониву тобистонӣ

3.Пас, бояд Парвардигори ин хонаро (Каъбаро) бипарастанд:

4.Он ки ба ҳангоми гуруснагӣ таъомашон дод ва аз бим дар амонашон дошт.

1. Номи ин сура аз нахустин ояти он гирифта шудааст. Ин сура дар Макка нозил шуда ва чаҳор оят дорад.

107

Сураи МОЪУН¹

Ба номи Худои бахшояндаи меҳрубон!

1.Оё онро, ки рӯзи ҷазоро дурӯғ мешумурад, дидӣ?

2.ӯ ҳамон касест, ки ятимро ба иҳонат (хорӣ) меронад

3.ва мардумро ба таъом додан ба бенаво тарғиб намекунад.

4.Пас, вой бар он намозгузороне,

5.ки дар намози худ саҳлангоранд (дар ғафлатанд),

6.онон, ки риёкорӣ мекунанд

7.ва аз додани закот саркашӣ мекунанд.

1. Моъунаро, ки киноя аз закот донистаанд, дар ояти ҳафтуми он омадааст. Ин сура дар Макка нозил шуда ва ҳафт оят дорад.

108

Сураи КАВСАР¹

Ба номи Худои бахшояндаи меҳрубон!

1.Албатта, Мо кавсарро² ба ту ато кардем.

2.Пас, барои Парвардигорат намоз бихон ва қурбонӣ кун,

3.ки албатта, бадхоҳӣ ту худ абтар³ аст.

1. Номи ин сура аз нахустин ояти он гирифта шудааст. ва он дар Макка нозил шуда, се оят дорад.

2. Кавсар номи ҳавзест, ки дар охират солеҳони уммати Муҳаммад аз он хоҳанд ошомид.

3. Абтар- марде, ки наслаш идома наёбад.

109

Сураи КОФИРУН¹

Ба номи Худои бахшояндаи меҳрубон!

1.Бигӯ: «Эй кофирон!

2.Ман чизеро, ки шумо мепарастед, намепарастам

3.ва шумо низ чизеро (зотеро), ки ман мепарастам, намепарастед

4.ва ман парастандаи чизе, ки шумо мепарастед, нестам

5.ва шумо парастандаи чизе (зоте), ки ман мепарастам , нестед.

6.Шуморо дини худ ва маро дини худам!».

110

Сураи НАСР¹

Ба номи Худои бахшояндаи меҳрубон!

1.Чун ёрии Худову пирӯзӣ ояд

2.ва мардумро бубинӣ, ки гурӯҳ- гурӯҳ ба дини Худо медароянд,

3.пас ба ситоиши Парвардигорат тасбеҳ² гӯй ва аз ӯ омурзиш бихоҳ, ки албатта, ӯ тавбапазир аст!

1. Номи ин сура аз нахустин ояти он гирифта шудааст ва он дар Мадина нозил шуда, се оят дорад.

2. Яке аз намунаҳои ситоиш бо тасбеҳ, «субҳоналлоҳӣ ва биҳамдиҳӣ» аст.

111

Сураи ЛАҳАБ¹

(оташ)

Ба номи Худои бахшояндаи меҳрубон!

1.Дастҳои Абулаҳаб (киноя аз худи ӯст)² ҳалок бод ва ҳалок бод Абулаҳаб.

2.Дороӣ ва он чӣ ба даст оварда буд, ба ҳолаш суд накард.

3.Ба зудӣ ба оташе шӯълавар дарафтад

4.ва занаш низ дарояд (ҳамроҳи ӯ), ки ҳезумкаш аст (яъне, суханчин аст)

5.ва бар гардан ресмоне аз лифи (пӯсти) хурмо дорад (яъне, ба хаффа кардан азоб карда шавад).

1. Номи дигари ин сура «Ал-масад» аст. Номи он аз ояи саввум гирифта шуда, «масад» ба маънии лифи хурмо дар ояти панҷуми он омадааст. Дар Макка нозил шуда ва панҷ оят дорад.

2. Абулаҳаб, кунияи Абдулуъзо- амаки Паёмбар аст. Ва зани ӯ дар озурдани Расули Худо сахт мекӯшид.

112

Сураи ИХЛОС¹

Ба номи Худои бахшояндаи меҳрубон!

1.Бигӯ: «ӯст Худои якто,

2.Худое, ки дар ҳоҷат ба ӯ рӯ оранд,

3.на зодааст ва на зода шуда

4.ва на ҳеҷ кас ҳамтои ӯст!».

113

Сураи ФАЛАқ¹

(субҳгоҳ)

Ба номи Худои бахшояндаи меҳрубон!

1.Бигӯ: «Ба Парвардигори субҳдам паноҳ мебарам,

2.аз шарри он чӣ биёфаридааст

3.ва аз шарри шаб чун дарояд

4.ва аз шарри ҷодугароне, ки дар гиреҳҳо медаманд

5.ва аз шарри ҳасуд чун ҳасад меварзад!».

1. Номи ин сура аз нахустин ояи он гирифта шудааст. Он дар Макка нозил шуда ва панҷ оят дорад.

114

Сураи НОС¹

(мардум)

Ба номи Худои бахшояндаи меҳрубон!

1.Бигӯ: «Ба Парвардигори мардум паноҳ мебарам,

2.фармонравои мардум,

3.Худои мардум,

4.аз шарру васвасаи васвасагари ниҳонӣ (бозпас- равандааст, вақте ки аз Худо кумак талаб карда шавад),

5.он кӣ дар дилҳои мардум васваса мекунад,

6.хоҳ аз ҷинниён бошад ё аз одамиён!».

271