L2TeoryiS
.pdf
6.Тэорыя канкурэнтных пераваг Портэра.
У аснове тэорыі ляжаць чатыры найбольш істотныя фактары, якія можна адлюстраваць у выглядзе ромба – дэтэрмінанты канкурэнтных пераваг.
Краіна валодае канкурэнтнай перавагай, калі валодае не адным, а некалькімі элементамі ромба.
Крыніцы лакальных канкурэнтных
перавагаў |
Грунт для |
|
стратэгіі |
||
|
||
|
фірмаў і |
|
|
спаборніцтва |
|
|
|
|
|
|
Мясцовыя ўмовы, |
|
|
|
|
якія заахвочваюць |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Умовы для |
|
інвестыцыі і |
|
|
|
|
пастаяннае |
|
Стан |
|
|
фактараў |
|
|
||
|
|
ўдасканальванне |
|
попыту |
|
|
вытворчасці |
|
|
||
|
|
Моцная канкурэнцыя |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
паміж мясцовымі |
|
|
|
|
|
спаборнікамі |
|
|
|
|
|
|
|
Колькасць фактараў вытворчасці і выдаткі: -прыродныя рэсурсы -людскія рэсурсы -рэсурсы капіталу -інфраструктура (фізічная,
адміністрацыйная, навуковая і тэхналагічная, інфармацыйная)
Фактар якасці
Фактар спецыялізацыі
|
|
|
Дасведчаныя і |
|
|
|
патрабавальныя |
|
|
|
|
|
|
|
мясцовыя спажыўцы |
|
Роднасныя і |
|
Патрэбнасці мясцовых |
|
сумежныя |
|
спажыўцоў апярэджваюць |
|
галіны |
|
патрэбнасці ў іншых месцах |
|
|
|
Нязвычны мясцовы попыт у |
|
|
|
спецыялізаваных |
|
|
|
|
|
|
|
сегментах |
Прысутнасць канкурэнтаздоль- |
|
||
ных мясцовых пастаўшчыкоў |
|
||
Прысутнасць канкурэнта- |
|
||
здольных роднасных галінаў |
|
||
6. Тэорыя канкурэнтных пераваг Портэра.
Асноўныя дэтэрмінанты канкурэнтных пераваг:
Фактарныя умовы – надзеленасць краіны (або фірмы) наступнымі фактарамі вытворчасці:
Людскія рэсурсы – колькасць, кваліфікацыя і вартасць працоўнай сілы, норма працоўнага часу, працоўная этыка;
Фізічныя рэсурсы – колькасць і якасць карысных выкапняў, вады, зямельных участкаў, лясных рэсурсаў, рэсурсаў гідраэнэргетыкі і г.д., геаграфічнае палажэнне і кліматычныя умовы краіны.
Інфраструктура – транспартная сістэма, сістэма сувязі, пошта, сістэма камунікцый, аховаздароўя.
Рэсурс ведаў – рэсурсы, якія канцэнтруюцца ў інстытутах і універсітэтах, а таксама ў навуковадаследчых інстытутах, банках дадзеных.
6. Тэорыя канкурэнтных пераваг Портэра.
Па ступені развіцця фактары падзяляюць на:
асноўныя – гэта ўмовы, якія існуюць (дадзеныя звыш), яны не маюць істотнага значэння для заваявання канкурэнтных перавагаў, яны ствараюць канкурэнтныя перавагі нізкага рангу (напрыклад, прыродныя рэсурсы, кліматычныя ўмовы, геаграфічнае палажэнне, некваліфікаваная і напаловукваліфікаваная праца, дэбетавы капітал і г.д.).
развітыя – гэта фактары, якія ствараюць устойлівыя канкурэнтныя перавагі высокага рангу (напрыклад, сучасная інфраструктура, абмен інфармацыяй, высокакваліфікаваныя кадры, даследчыя аддзелы і установы).
6. Тэорыя канкурэнтных пераваг Портэра.
Па ступені спецыялізацыі фактары падзяляюцца на:
агульныя – універсальныя фактары (напрыклад, сістэма транспартных камунікацый, персанал з вышэйшай адукацыяй, дэбітавы капітал і г.д.)
спецыялізаваныя – вузкакваліфікаваны персанал, інфраструктура спецыялізаваных галінаў і г.д.