L2TeoryiS

Выйгрыш ад гандлю – (gains from trade) –

гэта эканамічны эфект, які атрымлівае кожная з краін, якія ўдзельнічаюць у гандлі, калі кожная з іх спецыялізуецца на гандлі тым таварам, у вытворчасці якога яна мае адносны перавагі.

Выйгрыш ад гандлю ўзнікае ў выніку таго, што краіна у стане атрымаць за свае тавары больш неабходных ѐй замежных тавараў з-за мяжы, чым у сябе на ўнутраным рынку.

Выйгрыш ад гандлю адбываецца з двух бакоў: за кошт эканоміі выдаткаў працы і за кошт павелічэння спажывання.

Краіна І за адзінку часу можа вырабіць 1/А1 тавару 1 і 1/А2 тавару 2, адносная цана тавару 1, выражаная праз цану тавару 2 складае Р1/ Р2.

Таму за адзінку часу краіна можа імпартаваць 1/А1 * Р1/ Р2 тавару 2. Набываць тавар за мяжой ѐй будзе больш выгадна, чым на ўнутраным рынку да тае пары, пакуль з-за мяжы можна атрымліваць больш тавару 2 чым ад сваіх пастаўшчыкоў:

1/ А1 * Р1/ Р2 > 1/ А2,

Або падзелім на 1/А1:

Р1/ Р2 > А1 / А2,

Таму для краіны І найбольш эфектыўны спосаб атрымліваць тавар 2 у тым , каб вырабляць больш тавару 1 і абменьваць яго на тавар 2.

Для краіны ІІ, наадварот, найбольш рацыянальны спосаб атрымаць больш тавару 1 у тым, каб вырабіць больш тавару 2 і абмяняць яго на тавар 1.

Аб’ѐм выйгрышу ад гандлю вызначае таксама памер, на які павялічыцца спажыванне тавараў 1 і 2 у кожнай краіне.

2. Тэорыя міжнароднага гандлю Э. Хекшера- Б. Оліна. Тэарэма Рыбчынскага. ―Парадокс Лявонцьева‖.

Тэарэма Столпера-Самуэльсона (factor price equalization theorem )

міжнародны гандаль прыводзіць да выраўноўвання абсалютных і адносных цэнаў на гамагенныя фактары вытворчасці ў гандлѐвых краінах.

Гамагенны капітал – капітал, які характарызуецца аднолькавай прадуктыўнасцю і рызыкай;

Гамагенная праца – гэта праца з аднолькавым узроўнем падрыхтоўкі, адукацыі і прадукцыйнасці.

У выпадку аднастайнасці (гамагеннасці) фактараў вытворчасці, ідэнтычнасці тэхнікі, дасканалай канкурэнцыі і поўнай мабільнасці тавараў міжнародны абмен выраўноўвае цэны фактараў вытворчасці паміж краінамі.

У канцэпцыях У.Столпера і П.Самуэльсона, заснаваных на

мадэлі Д.Рыкарда з дадаткамі Э.Хекшера і Б.Олина,

гандаль разглядаецца не проста як узаемавыгадны абмен, але як сродак, які дазваляе скараціць разрыў ва ўзроўні развіцця паміж краінамі.

Фактаранасычанасць (factor abundance)

—паказчык, які вызначае адносную забяспечанасць краіны фактарамі вытворчасці.

Тэарэма Хэкшара-Оліна (HeckscherOhlin Theorem) - кожная краіна экспартуе тыя фактараінтэнсіўныя

тавары, для вытворчасці якіх яна валодае адносна залішнімі фактарамі вытворчасці, і імпартуе тыя тавары, для вытворчасці якіх яна мае адносны недахоп фактараў вытворчасці.

Змена адносных цэнаў на тавары ў выніку лібералізацыі уплывае на даходы уладальнікаў фактараў вытворчасці.

Столпер і Самуэлъсон даказалі, што пры пэўных умовах вонкавы гандаль сапраўды дзеліць грамадства на тых, хто ў выніку застаецца ў чыстым выйгрышы, і тых, хто нясе страты.

 Тэарэма :

пры пэўных умовах устанаўленне гандлѐвых адносін і вольны гандаль непазбежна вядзе да росту даходаў фактара, які інтэнсіўна выкарыстоўваецца

ўвытворчасці тавараў, цэны на які растуць (зямля), і паніжэнню даходнасці фактара, які інтэнсіўна выкарыстоўваецца

ўвытворчасці тавараў, цана на якія зніжаецца (праца), незалежна ад таго, якую структуру спажывання гэтых тавараў маюць уладальнікі фактараў вытворчасці.