- •1. Цывілізацыйная і iнфармацыйная тэорыi развіцця грамадства. Перыядызація
- •3.Великое переселение народов. Расселение индоевропейцев. Балты и славяне на территории современной Белоруссии.
- •4. Станауленне сярэдневяковай еурапейскай цывілізацыі і характарыстыка яе палітычнай сістэмы.
- •5.Палітычны лад Полацкага княства і яго узаемаадносіны з Кіеускім княствам.
- •6. Станаўленне феадальных сац-экан адносін у Еўропе. Феадальныя адносіны у полацкім княстве і іх асблівасці.
- •7.Барацьба насельніцтва заходніх зямель Русі з іншаземнымі захопнікамі у 9-13 ст.
- •8. Хрысцiянізацыя Русі і беларускіх зямель.
- •9.Культура Беларусі у X – XIII стст.
- •10.Асноуныя палітычныя і эканамічныя тэндэнцыі у развіцці Заходняй Еуропы і Маскоускай дзяржавы у познім сярэдневеччы(13-16стст).
- •11.Перадумовы і утварэнне адзінай балцка-славянскай дзяржавы Вялікага княства Літоускага, Рускага і Жамойцкага.
- •12.Палітычны лад вкл і яго асаблівасці.
- •13.Сацыяльна-эканамічнае развіцце вкл. Аграрная рэформа і канчатковае запрыгоньванне сялян.
- •14.Дынастычная барацьба у вкл. Крэуская Унія. Пачатак распаусюджвання каталіцтва у вкл.
- •15.Знешняя палітыка вкл у час княжання Вітаута. Грундвальская бітва.
- •16.Сацыяльны і нацыянальны склад насельніцтва вкл. Фарміраванне беларускай народнасці.
- •17.Рэнесанс(Адраджэнне) у Еуропе і яго асаблівасці у Беларусі. Культура Беларусі у 14-16 стст.
- •18.Еуропа на шляху ад сярэднявечча да Новага часу. Стварэнне каланіяльная сістэмы.
- •19.Барацьба за гегемонію ва Усходняй Ууропе. Люблінская Унія і стварэнне рп.
- •20.Гуманізм і рэфармацыя у Еуропе і у Беларусі. Дзеячы Рефармацыі.
- •21.Контррэфармацыя у Еуропе і у Беларусі. Брэсцкая царкоуная нія.
- •22. Войны на тэррыторыі Беларусі у часы рп(17-18 стст.).
- •23. Асноуныя тэндэнцыі палітычнага і эканамічнага развіцця вядучых краін свету у 18 ст.
- •24. Палітычны крызіс і спроба реформ у рп у канцы 18 ст. Першы і другі падзелы дзяржавы. Канстытуцыя 3 мая 1791.
- •25. Паустанне пад кграуніцтвам т. Касцюшкі. Трэці падзел рп.
- •26. Палітычнае і сацыяльна-эканамічнае стнаовішча Беларусі у складзе Расійскай Імперыі.
- •27. Асноуныя тэендэнцыі палітычнага і сацыяльна-эканамічнага развіцця сусветнай гісторыі у 19 ст. Фарміраванне індустрыяльнай цывілізацыі.
- •28. Вайна 1812 г. І Беларусь у першай палове 19 ст. Паустанне 1830-1831 гг.
- •29. Палітыка расійскага урада на тэрыторыі Беларусі у першай палове 19 ст. Ліквідацыя уніяцкай царквы.
- •30. Грамадска-палітычны рух у Беларусі у першай палове 19 ст. Паустанне 1830-1831 гг.
- •31. Крызіс прыгонніцтва. Адмена прыгоннага права.
- •32. Буржуазныя рэформы 60-70-х гг. І асаблівасці іх правядзення на тэрыторыі Беларусі.
- •33. Паустанне 1863 г. Беларускі нацыянальны рух у другой палове 19 ст.
- •34. Развіцце капіталізму у Заходней Еуропе і Беларусі у другой палове 19 – пачатку 20 стст.
- •35. Роля марксісзму і сацыял-дэмакратычнага руху у грамадска-палітычным жыцці Еуропы і Беларусі у канцы 19- пачатку 20 стст.
- •36. Беларускі нацыянанальны рух у канцы 19 – пачатку 20 ст.
- •37. Фарміраванне беларускай нацыі.
- •38. Сталыпінскія рэформы і вынікі іх правядзення на тэрыторыі Беларусі.
- •39. Развіцце культуры Беларусі у 19 – пачатку 20 ст.
- •40. Рэвалюцыя 1905 – 1907 гг у Расіі і у Беларусі.
- •41. Першая сусветная вайна і Беларусь. Нацыянальны беларускі рух на акупаванай тэрыторыі.
- •42. Лютауская рэвалюцыя у Беларусі. Усталяванне дваеуладдзя.
- •43. Беларускі нацыянальны рух у сакавіку – кастрычніку 1917 г.
- •44. Кастрычніцкая рэвалюцыя і ўсталяванне савецкай улады ў Беларусі.
- •45.Праблема дзяржаўнага самавызначэння Беларусі. Усебеларускі з’езд (снежань 1917) і яго вынікі.
- •46.Утварэнне Беларускай Нацыянальнай Рэспублікі і яе дзейнасць на акупаванай немцамі тэрыторыі.
- •47.Утварэнне бсср і Літоўска-Беларускай рэспублікі.
- •48.Польска-савецкая вайна 1919 – 1920 гг. Рыжскі мір і яго вынікі.
- •49.Акупацыйны рэжым на тэрыторыі Беларусі ў часы польска-савецкай вайны (1919 – 1920 гг.) і яго вынікі.
- •50.Версальска-Вашынгтонская сістэма міжнародных адносін. Асаблівасці развіцця Еўропы і зша ў міжваенны перыяд.
- •51.Спробы мадэрнізацыі эканомікі ў 20-я гады. Нэп.
- •52.Нацыянальна-дзяржаўнае будаўніцтва ў бсср у 20 – 30-х гг.
- •53.Сацыяльна-эканамічнае становішча беларускай вёскі ў 20 – 30-х гг.
- •54.Індустрыялізацыя бсср і яе вынікі.
- •55.Палітыка беларусізацыі і яе вынікі. Развіццё культуры ў міжваенны перыяд.
- •56.Усталяванне таталітарных рэжымаў у Еўропе і ссср. Масавыя рэпрэсіі 1920 – 1930 гг. У ссср і бсср.
- •57.Палітычнае і сацыяльна-эканамічнае становішча Заходняй Беларусі пад уладай Польшчы (1921 – 1939 гг.)
- •58.Нацыянальна-вызваленчы рух у Заходняй Беларусі ў 1921 – 1939 гг.
- •59.Міжнароднае становішча пасля Другой сусветнай вайны. Удзел бсср у стварэнні аан. Пачатак “халоднай вайны”.
- •60.Эканамічнае аднаўленне Еўропы пасля Другой сусветнай вайны. Аднаўленне народнай гаспадаркі бсср у 1955 – сярэдзіне 1960-х гг.
- •61.Грамадска-палітычнае і культурнае жыццё бсср у часы аднаўлення народнай гаспадаркі ў 1955 – сярэдзіне 1960-х гг.
- •62.Беларусь у перыяд спроб дэмакратызацыі грамадства і эканамічных рэформ (сяр. 50 – сяр. 60-х гг.)
- •63.Асноўныя тэндэнцыі развіцця еўрапейскіх краін у 1970 – пачатку 1990 гг. Нарастанне крызісных з’яў у ссср.
- •64.Палітыка перабудовы і нацыянальна-дэмакратычны рух у Беларусі.
- •65.Крызіс ссср як унітарнай дзяржавы. Прыняцце Дэкларацыі аб дзяржаўным суверынітэце бсср і яго значэнне.
- •66.Дэнансацыя саюзнага дагавора 1922 г. І ўтварэнне снд.
- •67.Дзяржаўнае будаўніцтва ў канцы XX ст. Прыняцце канстытуцыі 1994 г. Рэарганізацыя ўладных структур.
- •68.Сацыяльна-эканамічнае жыццё Рэспублікі Беларусь у пачатку XXI ст., асноўныя напрамкі і вынікі.
- •69.Незалежная Беларусь на міжнароднай арэне. Утварэнне саюза Беларусі і Расіі.
- •70.Развіццё культуры Беларусі ў канцы XX – пачатку XXI ст.
27. Асноуныя тэендэнцыі палітычнага і сацыяльна-эканамічнага развіцця сусветнай гісторыі у 19 ст. Фарміраванне індустрыяльнай цывілізацыі.
В Европе и Северной Америке XIX век - это век окончательного утверждения западного типа цивилизации в качестве техногенной цивилизации. Техногенная цивилизация - это особый тип цивилизационного развития, основанный на ускоряющемся прогрессе науки и технологии, быстром изменении предметного мира и социальных связей, на доминировании в культуре научной рациональности, которая выступает как самодовлеющая ценность. Индустриальное общество- это общество, в котором машинная индустрия (техника и технология) занимают ведущее место, определяя его экономическое благополучие, военный потенциал, международный статус. Главную роль в культуре данного общества занимает научная рациональность. Развитию естественных и технических наук придается приоритетное значение.
1. Быстрое изменение техники и технологии благодаря систематическому применению в производстве научных знаний. Сформировавшийся в XVIII веке союз науки и производства в XIX веке оформляется окончательно, создав принципиально новые возможности для наращивания темпов развития производства. В аграрной доиндустриальной цивилизации важнейшее значение имела повторяемость, усвоение опыта предшествующих поколений. Орудия труда и технология изготовления изделий не менялось столетиями. В техногенной цивилизации происходит непрерывное технологическое обновление.
Вследствие узкой специализации и жесткой организации труда человек превращается в придаток машины, он становится как бы частью технологического процесса.
4. Индустриальный характер производства, формирование развитой прослойки технических специалистов, культ научной рациональности обусловливают распространение идеологии технократизма. 5. Вместе с тем техногенная цивилизация внедряет на производстве корпоративный коллективизм. Разделение труда обусловливает
Развитие частнособственнических капиталистических отношений углубляло социально-классовую дифференциацию общества. С одной стороны, осознает общность своих социальных интересов буржуазия, класс капиталистов, с другой стороны, рабочий класс, пролетариат. Переход от ручного труда, от мануфактуры к фабрике и заводу привел к массовой пролетаризации населения, образованию постоянно растущего класса неимущих людей: фабрично-заводских рабочих, пролетариев.
В результате классообразующих процессов XIX век в Европе - это век обострения классовой борьбы, развернувшихся социальных революций. Начало классовым битвам было положено еще в XVII - XVIII веках. Великая английская (1640 - 1660) и Великая французская революции (1789 - 1794) положили начало процессу утверждения буржуазии в качестве господствующего класса в политической организации европейского общества. В XIX веке буржуазные революции охватили другие европейские страны. В 1820 - 1821, 1848 гг. революции произошли в Италии. В 1830 г. вспыхнула революция в Бельгии. Целая серия революций 1854 - 1856 гг. сотрясала Испанию. В 1848 г. произошли революционные выступления в Германии. В 1849 г. революция в Венгрии. Роль лидера социальных революций в Европе играла Франция. После Великой буржуазной революции 1789 - 1794 гг. она пережила еще три - в 1830, 1848 и 1871 гг. Наряду с буржуазией в социальных революциях XIX века активно выступает пролетариат. В форме крупных восстаний он стремится отстоять свои права. Восстание лионских ткачей во Франции (1830 и 1839), 1839 восстание силезских ткачей в Германии, чартистское движение в Англии свидетельствуют о растущей силе рабочего класса. К середине XIX века организуется политическая организация рабочего класса Европы - Первый Интернационал.
