Міністэрства культуры Рэспублікі Беларусь

Установа адукацыі

“Пінскі дзяржаўны каледж мастацтваў”

Спецыяльнасць:

“Народная творчасць

(народныя абрады і святы)”

Рэжысёрскі праект

свята Масленіца

“Наша Масленка гадавая, яна госцейка дарагая”

Выканаў:

навучэнец гр. ТР-41

Шыманскі Віктар

Выкладчык:

Якубчык А.С.

Пінск 2012

ЗМЕСТ

1. Творчая заяўка на правядзенне свята.

   1. Актуальнасць і сацыяльная значымасць адзначаемай падзеі.

   2. Мэта і задача пастаноўкі.

   3. Навізна альбо пераемнасць у адлюстраванні адзначаемай падзеі.

   4. Колькасць удзельнікаў і зацікаўленных арганізацый.

   5. Адрас і тэрмін правядзення свята.

   6. Праграмма свята.

   7. Дасье на творчыя калектывы.

   8. Палажэнне аб правядзенні свята. Пастанова па правядзенню свята.

   9. Склад аргкамітэта свята.

   10. Рабочы план падрыхтоўкі свята.

   11. Сцэнарны план свята.

2. Задума свята і яе кампаненты.

   1. Падзея, якое адзначае свята.

   2. Тэма.

   3. Ідэя – звышзадача.

   4. Форма ўвасаблення свята.

   5. Месца правядзення свята, яго архітэктурна - ландшафтныя асаблівасці.

3. Гісторыка-рэтраспектыўны аналіз свята.

Уводзіны.

1. Гісторыя станаўлення свята “Масленіцы”.

   1. Гісторыя ўзнікнення свята.

   2. Энтымалогія назвы.

1.2 Масленечны тыдзень.

1.3 Культ сонца.

1.4 Масленечныя гульні.

1.5 Масленечныя песні.

1.6 Сімволіка свята.

2. Свята “ Масленіца” на сучасным этапе.

2.1 Свята “Масленіца” у розных народаў.

2.2 Святкаванне Масленіцы на Беларусі.

2.3 Масленіца ў Нясвіжскім районе.

Заключэнне.

Спісак выкарыставаных крыніц.

4. Сцэнарна-рэжысерская распрацоўка свята.

   1. Структура свята.

   2. Кампазіцыйная пабудова свята.

   3. Сцэнарна - рэжысерскі ход свята.

   4. Мастацкі вобраз свята.

   5. Літаратурныя сцэнарыі свята.

   6. Мізансцэніраванне вузлавых фрагментаў свята.

5. Рэжысерскае увасабленне свята.

   1. Стварэнне святочнай і перадсвяточнай атмасферы свята.

   2. Работа з мастаком.

   3. Работа з музычным кіраўніком.

   4. Работа з харэографам.

   5. Рэжысерская службовая дакументацыя (графік пасяджэння аргкамітэта, графік правядзення рэпетыцый, выпіска на касцюмы, музычная партытура свята).

6. Арганізацыйна-вытворчы план свята.

   1. План матэрыяльна-тэхнічнага забеспячэння свята.

   2. План творчага забеспячэння свята.

   3. Эскізы мастацка-дэкаратыўнага афармлення свята.

   4. Рэклама свята.

   5. Графік работы дапаможных службаў свята.

   6. Графік работы аўтатранспарта.

   7. Прызавы фонд свята.

   8. Каштарыс свята.

Творчая заяўка на правядзенне свята Актуальнасць і сацыяльная значымасць

Беларускі народ знаходзіцца ў наш час на крытычным пераломе ў сваім гістарычным існаванні – сцвярджае і адраджае старажытную непаўторнасць і самабытнасць сваёй нацыянальнай культуры.

Адраджэнне народных свят у Беларусі – думка не новая, але надзвычай важныя і заўседы актуальная , бо гэта духоўная спадчына мінуўшчыны. Святы, як ход нацыі, нясуць нашчадкам магутную энергію продкаў, энергію роднай крыві,стваральнага накірунку і гістарычнай памяці.

Мой выбар паў на правядзенне свята Масленіца

Масленіца па народных павер'ях - самае вясёлае, вельмі шумнае і народнае свята. Кожны дзень гэтага тыдня мае свой назоў, якое кажа аб тым, што ў гэты дзень трэба рабіць. Вядома, сёння вельмі цяжка выканаць усе звычаі і абрады свята, бо масленічны тыдзень у нас сёння гэта не выходныя, а звычайны працоўны тыдзень. Але пазнаць аб традыцыях і абрадах будзе цікава. Масленіца, як правіла - гэта не толькі бліны хаты, у гасцях і ў карчме, і прама на вуліцы. У Масленіцу перш за ўсё абавязак кожнага чалавека быў - дапамагчы прагнаць зіму і абудзіць прыроду ад сну.

На гэта і накіраваныя ўсе традыцыі масленіцы.

Народ ва ўсе часы, як толькі мог, так і імкнуўся адсвяткаваць яе весялей, наедней, багатыру. Лічылася, што калі так адсвяткуеш масленіцу тады і ўвесь які мае быць год будзе настолькі жа шчасным і сытым. А танчылі на Масленіцу высока падскокваючы для таго, каб лён і каноплі раслі такімі жа высокімі. Усе у гэты час з чыстасардэчнай прастатой аддаваліся разнастайным пацехам, якія паўтараліся з года ў год, практычна не змяняючыся.

Яны з’яўляюцца ўзорнай крыніцай для пераймання, а таксама для захавання ў спадчыну нашчадкам. Бо, як вядома , без ведання мінулага, не будзе і будучыні. Гісторыя народа – гэта аповесть традыцый і сучастносці.

Без адрадження і ўкаранення духоўных набыткаў і гістарычнай памяці немагчыма ўсталяванне гуманістычных асноў у рэальнай сучаснасці і будучыні, дзеля гарманічнага развіцця асобы чалавека – у гэтым я бачу

сацыяльную значымасць народных свят у жыцці не толькі асобы але і грамадства.