Kalbinizin sesini dinleyin

Bu öykü çiftlikten çiftliğe, yarıştan yarışa koşarak atları terbiye etmeye çalışan gezgin bir at terbiyecisinin genç oğlunun öyküsüdür. Orta ikideyken, büyüdüğü zaman ne olmak ve ne yapmak istediği konusunda bir kompozisyon yazmasını ister hocası. Çocuk bütün gece oturup günün birinde at çiftliğine sahip olmayı hedeflediğini anlatan 7 sayfalık bir kompozisyon yazar. Hayalini en ince ayrıntılarıyla anlatır. Hatta hayalindeki 200 dönümlük çiftliğin krokisini de çizer. Binaların, ahırların ve koşu yollarının yerlerini gösterir. Ertesi gün hocasına sunduğu 7 sayfalık ödev, tam kalbinin sesidir. İki gün sonra ödevi geri aldığında, kağıdın üzerine kırmızı kalemle yazılmış kocaman bir ‘sıfır’ ve ‘dersten sonra beni gör’ uyarısını görür. ‘Neden sıfır aldım?’ diye merakla sorar hocasına. ‘Bu ödev senin yaşında bir çocuk için gerçekçi olmayan bir hayal’ der hocası. ‘Paran yok. Gezgin bir aileden geliyorsun. At çifliği kurmak büyük para gerektirir. Önce araziyi satın alman lazım. Damızlık hayvanlar da almalısın. Bunu başarman imkansız.’ der ve ekler ‘Eğer ödevini gerçekçi hedefler belirledikten sonra yeniden yazarsan, o zaman notunu yeniden gözden geçiririm.’ Çocuk evine döner. Uzun uzun düşünür. Babasına danışır. ‘Bak, oğlum’ der babası, ‘bu konuda kararını kendin vermelisin. Bu senin için oldukça önemli bir seçim.’ Çocuk bir hafta kadar düşündükten sonra ödevini hiçbir değişiklik yapmadan geri götürür hocasına. ‘Siz verdiğiniz notu değiştirmeyin... Ben de hayallerimi...’ O orta iki öğrencisi, bugün 200 dönümlük arazi üzerindeki 1000 metrekarelik evinde oturuyor. Yıllar önce yazdığı ödev ise şöminenin üzerinde asılı... Kimsenin hayallerinizi çalmasına izin vermeyin. Ne durumda olursanız olun:

Kalbinizin sesini dinleyin.

Bakmayla usta olunsaydı köpekler kasap olurdu.

Türk Atasözü

A. Derse Hazırlık

1- Eleştiri yapmanın bireye ve topluma katkılarını tartışınız.

2- Eleştiri yapmanın yapıcı ve yıkıcı yönleri vardır.Siz eleştiri yaparken neye dikkat edersiniz?

3- Eleştiri yapanlara ne tavsiye edersiniz.

B. Okuma Parçası

RENKLERİN USTASI

Bir zamanlar Hindistan'da resimleri herkes tarafından çok beğenilen büyük bir ressam yaşardı. Ülkenin kra­lı bile başarıları nedeniyle onu madalyalarla ödüllendirirdi.

Halk, bu ressama "Renklerin Ustası" adını vermişti. Renk­lerin Ustası, adını hak ettiğini gösterircesine, yıllar içinde us­talığını daha da kanıtlayarak kendine özgü bir renk stili ge­liştirdi. Çok çalışması, ustaca yorumu onu kendisinden sonra gelecekler için örnek haline getirdi.

Renklerin Ustası bir sanat okulu açtı ve orada öğrencile­rine resim sanatının inceliklerini öğretmeye başladı. Okulun belli bir programı ve süresi yoktu. Öğrenci, kendi yetenek ve bilgisini değerlendiriyor, kendisini hazır hissettiğinde, okul onu sanat dünyasına takdim ediyordu, işte bu, okulu eşi benzeri bulunmayan bir okul yapıyordu. Bu okulun öğrencilerinden birisi de Raciv idi. Allah ver­gisi bir yeteneği vardı. Renkler Ustasının aradığı bütün özelliklere sahipti ve diğer öğrencilerden daha hızlı ilerliyor­du. Usta ondan memnundu, ama ondaki aceleciliğin de farkındaydı. Raciv, ustasından gördüğü takdir ve teşviklerden de ümitlenerek, ressam ilân edileceği ve sanatına profesyo­nel olarak devam edebileceği günü iple çekiyordu. Bir gün, Renklerin Ustası'na final sınavının ne zaman olacağını sor­du. Ustası gülümseyerek:

"Raciv, sen benim en çok gelecek vaad eden öğrencile­rimden birisin ve bu sanatın inceliklerini de kısa sürede öğ­rendin" dedi. "Sanırım sınav zamanın geldi. Senden haya­tının en iyi resmini yapmanı istiyorum. Sakın acele etme ve herkesin hayran kalacağı bir eser ortaya koymaya çalış."

Raciv, gecesini gündüzüne katıp çalıştı; o zamana dek yaptıklarından kat kat güzel bir resim yapıp ustasına getir­di. Resmi eline alıp bir süre inceleyen Renklerin Ustası:

"Bunu şehir meydanında herkesin görebileceği bir yere asmanı istiyorum" dedi. "Resmin altına bir yazı yazıp bu re­simdeki hataların üzerine çarpı (x) işareti koymalarını iste."

Raciv sevinçle istenileni yaptı. Ustası birkaç gün sonra resmi kendisine geri getirmesini söyledi. Genç sa­natçı meydana doğru giderken kalbi küt küt atıyordu. Ama resmini gördüğünde büyük bir hayal kırıklığına uğradı. Resmin her ye­ri x işaretleriyle doluydu! İçini derin bir ümitsizlik kapladı. Belli ki başarısız olmuştu. Resmi alıp ustasına götürdü. Us­tası resme şöyle bir baktıktan sonra şöyle dedi:

"Sakın ümitsizliğe kapılma, şimdi yeniden güzel bir re­sim yap."

Raciv yine günlerce çalıştı. Bu yaptığı resim de önceki kadar güzel olmuştu. Ama içindeki endişeyi bir türlü bastıramıyordu. Resmi götürdüğü ustası ona bunu da şehir meydanına asmasını ve altına yine bir yazı yazmasını söyledi. Ancak, bu defaki yazı "Bu resimdeki hataları lütfen düzel­tin" şeklinde olacaktı. Resmin yanına boya ve fırça da ko­nulacaktı.

Raciv söylenilenleri yaptı ve birkaç gün sonra resminin yanına gittiğinde büyük bir şaşkınlık yaşadı.Çünkü, ne res­me ne de boya ve fırçaya kimse dokunmamıştı! Kendisi de biliyordu ki, bu resim öncekinden daha güzel sayılmazdı. Buna rağmen kimse resimde bir hata bulmamış görünüyor­du. Resmi sevinçle ustasına sundu. Ustası resme bakıp:

"Raciv, bu son dersle birlikte eğitimini tamamladın. Sa­nırım, son dersini de anlamışsındır. İnsanlar ellerine fırsat geçtiğinde hiçbir şey bilmedikleri konularda bile başkalarını eleştirmekten çekinmezler. İlk resimde sadece hataya çarpı koymak kolaydı ve herkes kolay olanı yaptı. Ama iş hem eleştirip hem de doğrusunu göstermeye geldiğinde, buna cesaret edebileceklerin sayısı çok ama çok azdır. İkinci res­minde gördüğün gibi, bazen kimse cesaret edemez. Çünkü kendi yeteneksizliklerinin ortaya çıkacağından korkarlar.

"İşte Raciv, eğer sanatında ilerlemek ve yükselmek isti­yorsan sadece ustalığın yetmediğini bilmelisin. Aynı za­manda başkalarının dar görüşlü tenkitlerine de göğüs ger­mesini bilmelisin. Asla başkalarının seni yargılamasına izin verme. Seni yargılayacak şey sadece vicdanın, adalet ve hakkaniyet duygun olsun."

C-KELİMELERİN DİLİ

Madalya:……………………………………………………………………………………………

Teşvik:…………………………………………………………………………………………….

Vicdan:…………………………………………………………………………………………….

Meydan:……………………………………………………………………………………………

Usta:………………………………………………………………………………………………

Takdir etmek:………………………………………………………………………………………

Vaad etmek:……………………………………………………………………………………….

Takdim etmek:……………………………………………………………………………………

Eşi benzeri bulunmamak:………………………………………………………………………

İple çekmek:………………………………………………………………………………............

Göğüs germek:...................................................................................................................................

D-OKUMA-ANLAMA

1-Ressama “Renklerin ustası” adını kimler, niçin vermişti?........................................................

.....................................................................................................................................................

2-Raciv’ in hangi özellikleri ustasının dikkatini çekmiştir?.........................................................

......................................................................................................................................................

3-Ustası Raciv’i sınav yaparak neyi amaçlamıştır?.....................................................................

...................................................................................................................................................

4- Yazar, hikâyede vermek istediğini hanği cümlede özetlemiştir?............................................

....................................................................................................................................................

5-Yazara göre yargılama nerede ve hangi duygularla yapılmalıdır?................................................

..........................................................................................................................................................

6-Siz yazarın yargılama konusundaki düşüncelerine katılıyor musunuz? Niçin?............................

...........................................................................................................................................................

...........................................................................................................................................................

KISSADAN HİSSE

BOŞ KALMAYA GELMEZ

Uzun ömür süren ve hayatının her anını çalışıp eser vererek oldukça verimli geçiren

Süheyl Ünver Hoca’ya ileri bir yaşta iken bazı dostları latife kabilinden sormuşlar:

—Hocam, Azrail sizi unuttu mu yoksa?

Süheyl Ünver’in cevabı şöyle olmuş:

—Hayır, Azrail’le yakında görüştük. Bana dedi ki:

—Boş bulursam götürürüm