Muratbay Nızanov Tańlamalı shıǵarmaları

—Sen oylama, barǵannan keyin húkimetke bildiremen, uslataman dep. Ol niyetińe jete almaysań. Úlgermeyseń!

Eger úlgereǵoyǵan jaǵdayıńda da, seni ekinshi bir adamımız qanjardan ótkeredi. Ol waqta pútkil tuqım teberigiń menen.

Men bir zamanda ekranlarda atıp ketip atırǵan, soyıp ketip atırǵan, qorqınıshlı kinolardıń qatnasıwshılarına aylanıp qaldım.

—Erteń ekewińiz de ketesizler, — dedi ol sózin dawam etip. — Qaltańızǵa bir jılǵa jetetuǵın pul salamız. Na-

bada, tawsılsa taǵı alıp ketesiz, sen keleseń, Sajida emes.

—Ol meniń kostyumımnıń jaǵasınan silkip tartıp, ózine qarattı. — Sonı esińde tut, oqıwdı pitkergennen keyin ekewińiz berman qaytasız. Bizde ata-ana dúnyadan ótpegenshe hesh perzent uzaqlap ketpeydi. Sajida aqılsızlıq penen saǵan kewil qoyǵan. Ketse onı da ólim kútedi.

Erteńine oqıwǵa qayttıq. Men sol qarańǵı, zimistan ójireden tiri shıqqanıma ele onsha isenińkiremes edim.

Biziń studentlik dáwirimizdiń keyingi jılları kewilsizlik penen ótti. Sajidaǵa názerim túskende kózabaǵa júzim ǵana jıltırar edi. Bunı ol da sezedi, lekin, zorlıq penen meniń kewlimdi kótere almasın biledi. Aramızdaǵı muhabbat óle baslaǵan, durısı, álle qashan ólip bolǵan, endigisi bolsa ápiwayı tirishilik, kún kóris edi.

Pitkeretuǵın jılı men qáyin jurtıma bes márte bardım. Hár barǵanımda qáyin atamnıń, Sajidanıń anasınıń hám ájaǵalarınıń aldında diz shógip, awılǵa qaytıwǵa ruqsat soradım. Eń keyninde olar Sajidanı qapa qılmaw shárti menen bir jıl islep qaytıwǵa, soń birgelikte usı shegaradaǵı qáwimde jumıs islewge kóndirip, ırazılıq berdi.

Mine, házir onnan beri aradan neshe jıl ótti. Hár jılı tórt-bes márte jalınıp, jalbarınıp, máwlet sorap

xat jazaman. Jaqında olar jáne bir jılǵa aqırǵı máwlet

berdi. Eger barmasam, ekewimiz de bul jaqtı dúnya menen xoshlasamız. Sen bilmeyseń, jora, meniń ishimnen qan ótedi, qan!

Ol usını ayttı da, jılap jiberdi. Oǵan qosıla kishem de jılaptı.

91

—Men organǵa xabarlayman, — dedi ájaǵam.

—Kerek emes! — dep Áset aǵa shır-pır boldı. — Organ

hesh waqta mafiyadan aldın háreket etpeydi. Olar j úz bergen jınayattı ashıw menen shuǵıllanadı. Oǵan deyin men topıraqqa aralasqan bolaman. Bálkim, maǵan járdem bergenler de sol kúyge túser.

Ájaǵama «sen de» dep ayta almadı. Men tuwılǵan kúnge barǵan adam emes, ájep táwir qorqınıshlı tús kórgendey, jelkemnen zil basıp qayttım.

Gulya aytıp bolıp suwıq demin aldı. Mende ún-tún joq.

—Qorqıp kettiń be? — dedi kúlip.

—Awa, — dedim jasıra almay. — Bir biygúna insandı

kórip-bilip otırıp dushpan qolına tapsırǵanǵa usap turmız.

—Tapsırǵan biz emes, ózin-ózi.

—Sajida haqıyqatında da sonday ma edi?

—Bılayınsha sezilmeydi. Biraq, onnan Áset aǵanıń

zirildep qorqatuǵının talay márte sezip qaldıq. Sajida geyde oylamaǵan waqta ordinatorskiyge kirip keledi. Sonda Áset aǵanıń sózleri bir-birine juwıspay qaladı. Ne haqqında aytıp atırǵanın umıtadı.

Bir kúni Áset aǵa menen Gúlshiyra bir-birine házil aytıp turǵanında kelip qaldı. Áset aǵanı bilesiz-ǵo, házilsiz sóylemeydi. Kewlindegi qayǵısın umıtayın dep sóyley me...

Sajida keldi de Gúlshiyranıń shashına pánje saldı. Hayal adamnıń asılatuǵın jeri shash. Xabarsız qalǵan biysharanı Sajida bir-eki ildirdi. Bizler jaqın barıwǵa qorıqtıq. Biraq, Gúlshiyra da erkek sıpat, qarıwlı nashar

ǵo. «Edigeniń qızı» deydi bizlerde onı. Ózin dárhal qolǵa aldı. Sajidanıń alqımınan buwındırıp diywalǵa tıq- tıq-tıq, urdı. Bir waqta ol sılq ete qaldı. Hámmemizdiń húreyimiz ushıp ketti.

—Jaqsı qılmadıń, Gúlshiyra! Jaqsı qılmadıń!

—dedi Áset aǵa hayalınıń betin jelpip atırıp.

Gúlshiyra ústi-basın jónledi de úyine qaytıp ketti.

Náwbetshiligin de tapsırmadı. Kóp kúnge deyin sol tóbelestiń gúwası bolǵan bizler korqıp júrdik. Biraq, izi hesh nárse bolmadı. «Jabıwlı qazan, jabılıwınsha qaldı».

92

—Negizinde, jaratılıstan bir jańılıs bolǵan eken, —

dedim men kúni menen uyıp qalǵan óńmenimdi tiklep. Gulya oqırayıp, betime qaradı.

—Gúlshiyranı erkek etip, Áset aǵanı hayal etip jara-

tıwı kerek edi.

— Kúlme, — dedi ol maǵan tik qarap. — Sen Áset aǵadan on márte juwassań! Áset aǵa qáytse de Sajidanı awılǵa alıp keldi-ǵo. Eger onıń ornında sen bolǵanda, ulıwma awıldıń qarasın kórmey keteseń! Endi bar, uyqıla! Járde-

miń ushın raxmet!

Bul waqıtları tawıq birinshi shaqırımın shaqırǵan edi. Men jańaǵı qorqınıshlı waqıyalardan keyin birazǵa shekem kózim ilinbey jattım. Soń qay máhálde uyqılap ketkenimdi bilmeymen, pol juwıp atırǵan sanitarkanıń krovatqa taq-taq tiygen shvabrasınıń dawısı menen oyandım. Basım meń-zeń edi.

12

Azanda jáne anakúngidey juwır-ha juwır baslandı.

Jáne kimdur ketip qaldı ma eken, dep edim, yaq, amanlıq eken. Qolında uwıslaǵan siylesi menen keshegi sanitarka Sholpan kirip keldi. Keldi de, bir shetten krovattıń erneklerin, aynanıń aldıların sıpırıwǵa tiyisti.

—Áynek jayǵa sháynek qoymasańız da, bereket tapqırlar! — Ol Aman menen Oraqbaydıń tusındaǵı paxta gúlli sháynekti julqınıp kelip alıp edi, shúndiginen, tura berip shayı shıǵıp ketken ashshı shay ayaǵınıń astına tógildi. — ishpeytuǵın nárseńizdi ne qılayın dep edińiz demlep!

Ol sháynekti shayı menen Amannıń tumbochkasına tıqtı da, berman — Oraqbaydıń, soń Jiyenǵaliydiń krovatınıń erneklerin sıpıra basladı. Olar sanitarkaǵa kesent etpew ushın tapochkaların káttiń astına ısırıp, uzınına túsip

jatıp aldı.

—Jeńge, nege hámmeńizge pırlas tiyip atır? — dedim men meniń krovatıma aylanısqan waqta.

—Bas vrach kelejaq!

—Palatalardı kóre me?

93

—Kim biledi! Úńilip júrse. Nashar adam mayda boladı-

ǵo. Burınǵımız jaqsı edi, keń adam edi. Kórse de kórmegendey bolıp ótip kete beredi.

—Nege keledi eken buyaqqa? — Jiyenǵaliy ornınan tikeyip qızıqsınıp soradı.

—Ásettiń ornına bólim baslıq qoyadı.

—Kim boladı eken?

—Qaydam. Bizlerge ayta ma onı?

—Bas vrachtıń atı kim degen? — Amannıń bul sorawına «saǵan ne keregi bar edi» degendey ájeplenip bir qaradı, soń juwap berdi. — Qarshıǵa!

—O o, qanday jaqsı at ya? — dedi Oraqbay zawıqlanıp. Jiyenǵaliy sanitarkanı sóyletip qalǵısı keldi.

—Kúyewi bar ma? — dedi kúlimsirep.

Hayal onıń qızıqqa sorap atırǵanın sezdi.

— Neǵılayın dep ediń, bar.

—Atı kim kúyewiniń?

Sanitarka shıǵıp baratır edi.

—Suńqar! — dedi qayrıla berip. Hámmemiz duw kúldik.

—Qalay, Jiyenǵaliy aǵa? Bapladı ma? — dedi Aman qolın sozıp. Lekin, oǵan hesh kim qolın bermedi.

—Suńqar degen iyttiń atı emes pe? — dedi Oraqbay.

—Qustıń atı.

—Sholpan Jiyenǵaliydi gápten utıw ushın ayttı-dá,

—dedim men. — Bálkim, qız shıǵar.

—Onda sizge jáne bir qalıńlıq tabıldı-ǵo!

—Áne, bular awzıńdı ashtırmaydı, — dedi Jiyenǵaliy

basqılaspanıń men tárepke awǵanına ózin jeńil sezip.

—Háy-háy, bul ne shawqım? — Esikte Gúlshiyra kórindi.

—Mámbetnazar aǵanı úylendireyin dep atırmız! — dedi

Aman.

— Oń bolsın! Bizler toydan qalıp qoymayıq! — Gúlshiyra házilge házil menen juwap bergen boldı da, izinshe túrin suwıttı. — Warsaqı aytqansha tóseklerińizdi ońlań. Aman, saǵan aytaman. Matraslarıńa qara, eshek awnaǵanday.

— Ústińnen arız etemen, — dedi Aman turıp atırıp.

— Meni eshekke teńediń!

94

Gúlshiyra pırq etip kúlip jiberdi.

—Jaz-jaz! Qarakeńniń sóziniń saltın bilmeseń. Soń ol Amannıń odeyalın qaǵıp-silkip, jıynap berdi. Keyin

Oraqbaydıń, Jiyenǵaliydiń tóseklerin jeńil-jelpi dúzestirgen boldı. Bul háreketlerdiń hesh qaysısı maǵan tiyisli emestey, biyparwa otıra berdim.

—Bul ne, «malaǵa mingen suwpıday», ún joq-tún joq.

—Piyrim kele bersin dep otırman, — dedim kúlip. Bul

gáp oǵan sál ızǵarlı túyildi.

— Tur, piyriń keldi!

Men ornımnan turıp, tumbochkaǵa bir qolımdı tayan-

ǵansha onıń háreketlerin gúzetip turdım.

Ol kópshikti, odeyaldı, prostinanı káttiń baldaǵına qıstırdı. Tumbochkaǵa qoymaqshı bolıp burılıp edi, meniń onı bántlep turǵanımdı sezdi de, dárhal solay isledi. Soń matrastı kóterip alıp, awdarıp tósedi. Neshe

kúnnen beri ornınan qıymıldamaǵan matras, kúnge kewip, qawsırıla jazlaǵan pálledey bola baslaǵan eken. Awdarıp tósegennen keyin kómpeyip shıǵa keldi. Prostinanı ústine tósep, diywalǵa qaraǵan tárepin uzınına matrastıń astına

tıqtı. Keyin bergi basın bir tegis tartıp, matrastıń astına qayırıp edi, tósek jańa ǵana qálipten shıqqan gerbishtey qırlanıp sup-sulıw boldı. Odeyaldı tórt búklep

ayaq ushqa jıynadı. Soń kópshikti oyaq-buyaǵınan dúmpishlep kómpeytti de, bir múyeshin joqarı qaratıp áste ǵana qoydı. Endi bul tósektiń ústine otırıw ya jatıw obal edi.

—Bul ne, kópshikti úsh múyesh qılıp qoydıń? — dedim men oǵan.

—He, sen qusap bárha «tórt múyesh» bola beriw kerek pe?!

—dedi Gúlshiyra pinhamı qaras penen.

Bul onıń «sol klizma ushın ele ókpeley bereseń be» degeni edi.

—Gúlshiyra, — dedi Jiyenǵaliy. — Áset aǵanıń ornına kim keleyin dep atır?

—Qutlımurat aǵa degen.

—Jaqsı doktor ma?

—Bilgish pe?

Balalar izli-izinen sawaldı jawdırıp atır.

95

—Jaqsı emes, — dedi qız nemquraydılaw. — Áset aǵanıń ózi basqasha edi-dá. Qutlımurat aǵa mınanı jaqsı

kóredi. — Ol tamaǵın shertip kórsetti. — Azanda bir konyakti buzsa, qaytaman degenshe sonı tawısadı. Hesh kimdi mirát-ám etpeydi, tost-ám aytpaydı. Ádepki qadaqtıń kúshi qaytqan waqta qurttay taslap jiberip, kórmegendey júre beredi.

—Bilimi, tájiriybesi qalay? — dedim men.

—Oyaǵına gáp joq. — Táwipshilik jóninen de xabardar.

Palkerge de usap kete me-aw, kewil xoshı jaqsı waqta alaqanıńdı uslap, sızıqlarına qarap seniń keleshek táǵdirińdi de boljap bere beredi.

Onıń gápi awzında qaldı.

—Kiyatır! — dedi de esikke qaray oqtaldı. Biz aynadan qarap, ótkenlerdi baqlap turdıq. Kiyatırǵanlar tórt adam edi. Aldında sulıwshıq bir jas kelinshek. Onıń izinde orta jaslardan ótip júrgen bir kisi. Samayına azmaz aq aralaǵanı kórinip qaldı. Úshinshi bolıp kiyatırǵan kók kózli tatar hayaldı tanıdım. Ol maǵan jollama berip, usı jerge jibergen Raxima Fatxullina edi. Onıń izinde jáne

bir hayal bar.

—Dáw de bolsa bas vrach aldındaǵısı, — dedi Aman birinshi bolıp.

—Awa-dá, basshı qosshınıń izine erip júre me?!

Eki jas jigittiń boljawına biz Jiyenǵaliy ekewimiz jaqsı ya jaman dep sóz qospadıq.

Emlewxana ishi yarım saatqa deyin tım-tırıs boldı. Shaması, barlıq úlken hám kishi xızmetkerlerdiń bárin jıynap, taza bólim baslıqtı tanıstırıp atırǵan bolsa kerek. Álbette, alaqanday rayonnıń ishi, bul jerde birinbiri tanımaytuǵın adam joq. Lekin, rásmiyatshılıq solay.

Azdan keyin ǵawırlı qaytadan baslandı. Bas shıpakerdiń bir ózi aynanıń aldınan qaytıp ótti. Demek, bólim baslıqtıń bir ózi emes, qasındaǵı shıpakerlerdi de usı bólimge ordinator— vrach etip bekitip ketken bolsa kerek.

Emlewxananıń kúndelikli turmısı dawam etti. Shanshıw,

túski awqat. Tústen keyin vrachlardıń kózden ótkeriwi boldı. Ádette, bul hár kúni azanda, yamasa eki úsh kúnde bir márte azanǵı máhálde bolatuǵın edi. Taza doktorlar erteńge

96

deyin qol qawsırıp otırıwdı qolaysız kórgen bolsa kerek.

«Tixiy chas»tan aldın taza bólim baslıq Gúlshiyranı ertip kirip keldi. Gúlshiyranıń qolında bizlerdiń kartalarımız bar edi. Dáslep Amannıń krovatınıń ernegine otırdı. Soń onıń kartasın aldı. Onı dıqqat penen oqı-

dı.

— Kóylegińdi kóter, — dedi soń.

Amannıń kókiregin hám arqasın tıńlap kórdi.

—Azanǵı waqta jótelmeyseń be?

—Yaq.

—Sizge ruqsat. Zatlarıńdı jıynastırıp qayta berseń boladı.

izinshe Oraqbayǵa da usınday juwap aytıldı. Jiyenǵaliyge «bir-eki kún jatasań» dedi. Keyin maǵan ótti.

—Keyingi sapar qashan analiz tapsırdıń?

—Ótken birinshi kúni.

Ol qaytadan kartadan meniń analizimdi izledi. Tapqan bolsa kerek:

—Erteń azanǵa hámme analizlerdi alasız, — dedi Gúlshiyraǵa. — Jaqsı bolsa, tústen keyin ruqsat beremiz.

—Áset aǵa aytıp edi...

—Newe, Áset, Áset! — Gúlshiyraǵa gápiniń izin ayttır-

madı. — Bunnan bılay men Áset, bildiń be?

Doktor ashıwlı túrde esikke qaray betledi. Ol xızmetkerlerin ózine qarata almay atırǵanına qáhárli edi. Gúlshiyra bir dáste kartalardı qushaqlap izine erdi. Esikke barıp muńlı kózleri menen maǵan bir názer tasladı.

Sezdim, ol meniń menen aranı jumsarta almay atırǵanına qıylanıp barar edi. «Erteń ruqsat beremiz» degen doktordıń sózi maǵan da awır tiydi. Adamlar emlewxanada jatsa shı qqansha asıǵadı, lekin, meni ń bul jerden shıǵıw qıyalımda joq edi. Aqırı, men bul dárgayǵa kórinbes, júrek tarlarım menen baylanǵanman-ǵo. Onı úzip kete almayman. Ol úzilse maǵan ómirdiń qızıǵı joq. Men Nigarsız bul jerden bir adım da uzaqlap kete almayman. «Lekin, ol ele on altıda ǵoy» bir oyım oǵan qarsı shıǵadı. «Bolsa ne bolıptı» deymen men. «Qamalıp keteseń». «Írazıman!»

«Tixiy chas»tan keyin altınshı palatanıń aldına bardım. Perde qıymıldamadı. Arı kettim. Jáne qaytıp

óttim. Esik ashılıp, bir hayal shıqtı. Sonda qıya ashılǵan esikte kitap oqıp atırǵan Nigarǵa kózim tústi. Esik ashılǵan waqıtta ol da kitaptan bas kótergen edi. Ím menen shıǵıp ketiwin ótindim. Negedur ol bul ret tartınbadı, shıqtı.

—Seni doktor kórdi me? — dedim oǵan.

—Awa.

—Kim doktor kórdi?

—Úlken bir tatar hayal.

—Ne dedi?

—Qayta-qayta tıńladı, soń «arman, tórde bir bala pı-

shıq uyqılap atır, onı túrgeltip shıǵarıp jiberiwimiz kerek» dedi. — Ol usını aytıp, nazlı kúlimsiredi.

—Sol pıshıǵıńdı maǵan-ám berip alǵanıńda?

—Yaq, bermeymen. Ózimniń pıshıǵım ol.

Onıń qaymaqtay erinlerinen, kúlip turǵan kózlerinen názerimdi ala almas edim.

—Saǵan ne dedi? — dedi ol meniń telmirip qaray bergenimnen tartınıp.

—Erteń ruqsat beretuǵın qusaydı.

—Qanday jaqsı, ya?! — Ol maǵan bul gápti quwanıp

aytqanday bolıp kórinbekshi boldı. Lekin, kózleriniń túpkir-túpkirinde muń payda boldı. Bul sonday jarasıqlı

muń edi. Ol meniń júregime lázzet baǵıshlaytuǵın muń edi. Aqırı, ol meni erteń keshte kóre almaytuǵınına qapa bolıp atırǵan edi. Demek, ol meni jaqsı kóredi. Ol meni súyedi. Qız namısına bola ayta almaydı. Al, men...

Emlewxanada ekewimiz pútkil ómirimizdi ótkeretuǵınday arqayı nman. Ózi mde joq sab ır -taqat penen sh ı dap kiyatırman. Onıń bir zamanlıq sáwbetine más bolıp, keleshegimiz haqqında hesh nárse aytpadım oǵan. Mine, endi waqıt júdá az qaldı. Asıq! Asıq Mámbetnazar, asıq!

—Keshte ushırasayıq! — dedim oǵan. Koridorda tura beriwimiz qolaysız edi.

—Búgin Gúlshiyra apa-ǵo.

—Bola bersin. Endi meniń kózime hesh kim kórinbeydi.

Hesh kim bizge tosqınlıq ete almaydı.

98

Meniń tásirlenip aytqan sózlerimnen ol qolaysızlanıp, basın iyzep maqulladı da, ishke kirip ketti.

Sol kúni kún júdá keshigip battı. Awızasharǵa asıqqan

ǵarrılarday, bir neshe márte sırtqa shıǵıp, kún batıs tárepke qarap qayttım. Negedur terekler kem-kem jerge kirip baratırǵanday, quyash bolsa hawa toltırılǵan sharday hawada qalqır edi.

13

Ay súttey jarıq edi. Bul biziń sońǵı ushırasıwımız bolatuǵının sonda bilmegenmen. Erteńgi analizimnen álbette, bir shiykishilik shıǵıwın úmit penen kútetuǵın edim.

Jerdegi iyne kórinetuǵın bul keshe biz sıyaqlı talay ashıqlarǵa kesent bergen shıǵar. Bunnan aldınǵı aqsham da onsha qarańǵı bolmaǵan. Lekin, búgingisi basqasha,

«Keliń, Nigar menen Mámbetnazar buyaqta» dep turǵanday, ay sáwlesindegi kóleńkemiz de sozılıp, biraz jerden kózge taslanadı. Yarım beline deyin sıydamlanǵan daraqlar ashıqlardı jat kózlerden tasa qıla almas edi. Sońǵı márte

orıp alınǵan jońıshqa túbirler, tapochkamızdıń ultanına tebendey shanshılıp tesip óteyin deydi.

—Ana jaqqa barayıq, — dedim men jap boyındaǵı tamır quwalap ósken qaramanlar tárepti kórsetip.

—Uzaqlay bermeyik, — dedi Nigar meyilsoqlaw.

—Bul jerde taqır jerde buqqanday tasırayıp qalamız.

Jaǵasında sıǵasıp qaraman ósken japtan sońǵı márte qashan suw aǵıp ótkeni belgisiz. Ultanı tegis, hár jerhár jerde suw ishinde janbawırlap ósken urıqlar jaǵaǵa jabısıp atır edi.

—Nege bunsha qorqasań? — dedim men Nigardıń iynine qol salıp. Ol meniń qolımdı iyninen ısırıp túsirdi.

Nigarda qanday da bir qorqınısh bar sıyaqlı, onı pútkil denesi sezdirip turar edi.

—Bileseń be, kimnen tasalanıp júrmiz? — dedi soń.

—Kimnen?

—Gúlshiyra bizlerdi izlep shıǵadı. Ol meniń shıqqa-

nımdı kórip qaldı.

99

Men úndemey qaldım. «Gúlshiyranıń ne jumısı bar?» dewim múmkin edi. Negedur shınlıqtı shın kewilden sezinip turǵan ishki sezimim, bul gápti sırtqa shıǵarmadı. Nigar mennen sol sózdi kútken edi.

—Sizden bir zat sorayın ba? — dedi Nigar.

—Sora.

—Gúlshiyra ne ushın bárha ekewmizdi ańlıydı?

—Meni emes, sizdi ańlıydı.

—Nege?

—Qız bala bolǵan soń qorqadı, erteń bir gáp bolsa juwap beremen dep oylaydı.

Nigar úndemey qaldı.

—Taptım ba? — dedim onıń eki iyninen uslap ózime jaqın tartıp. Ol jáne de meniń qollarımdı tómen túsirdi.

—Taba almadıńız, — dedi soń muńlı túrde. — Ol seni qızǵanıp ańlıydı.

Nigar kóziniń qıyıǵın salıp, maǵan sın názeri menen qaradı. Men hayran bolǵan adamday oǵan tigildim.

— Ol seni qızǵanadı, — dedi dawısı kem-kem páseyip.

—Seni mennen qızǵanadı.

—Bilmedim... — dep shubalańqı juwap berdim, sózimniń izin jutıp jiberdim. Meniń onıń menen avtoklabqa barǵanımdı sezip qaldı ma eken degen bir qáweterli sezim

kewlimnen ótti. Qurı ótip qoyǵan joq, ol keshe ǵana iyinleri dirildep qushaǵımda turǵan, búgin de meni sol baxıtqa miyasar etetuǵın baxıt qusımdı úrkitip jiberejaqtay qorqınısh payda etti mende.

— Nigar, qoyayıq sol Gúlshiyra temasın. Onısız da waqtımız az. Ózlerimiz haqqında, ózlerimizdiń keleshegimiz haqqında sóyleseyik.

Onı bawırıma tarttım. Onıń qáler-qálemes qarsılı-

ǵın jeńip qushaǵıma aldım. Qızdıń júreginiń tıpırlap urısı meniń deneme ótip atırǵanday edi. Onıń kóksi meniń kóksime tiydi. Kem-kem jaqınnan, kem-kem qattıraq

qushaqlaǵan sayın táni, tana múyiz kókiregi meniń denemdi qıtıqlaǵanday, jaǵımlı qıtıqlaǵanday boldı.

— Kerek emes! Qoyıń, kerek emes! — dep sıbırlandı ol qushaǵımda turıp.

100