- •2 Тарау энзимология негіздері Ферменттер (энзимдер): құрылысы, қасиеттері, жіктелуі, номенклатурасы. Метаболизм процесстерін реттеуі.
- •2.2. Ферменттердің әсер ету жағынан бейорганикалық катализаторлармен ұқсастықтары:
- •2.3. Ферменттер мен бейорганикалық катализатор-лардың айырмашылықтары:
- •2.4. Ферменттің активті орталығы : әсер ету арнайлығы
- •2.5.Ферменттердің әсер ету механизмі
- •2.6. Кофакторлар және коферменттер
- •2.7. Ферменттердің жіктелуі мен номенклатурасы
- •2.8. Ферментативті катализдің кинетикасының негіздері
- •2.9.1. Температураның әсері
- •2 .6 Сурет – Ферментативті реакция жылдамдығының (V)температураға тәуелділігі
- •2.9.2. Орта рН-ның әсері
- •2.7.Сурет. Ферментативті реакцияның жылдамдығының ортаның рН на тәуелділігі.
- •2.9.3. Субстрат пен ферменттің концентрацияларының әсері.
- •2.9.4. Реттеуші заттардың әсері.
- •2.9.5.Фермент белсенділігінің ингибиторлары
- •2.7 Сурет. Фермент белсенділігін бәсекелес ингибирлеу сызбанұсқасы.
- •2. Конкурентті емес қайтымды ингибирлену
- •2.15. Сурет. Дфф-тің көмегімен химотрипсиннің белсенділігінің арнайылықты ингибирленуі.
- •2.16. Сурет. Фермент активтілігінің йод ацетатымен арнайылығы жоқ ингибирленуі
- •2.10. Ферменттер активтілігінің реттелуі
- •2.2. Кесте. Ферментативті реакциялар жылдамдықтарының реттелу жолдары
- •2. Белок-белокпен әрекеттесу көмегімен реттелуі
- •2.20 Сурет. Протеинкиназа а (пка) белсенділігін белок-белоктық әрекеттесу көмегімен реттеу.
- •3. Фосфорлану-дефосфорлану жолымен ферменттің каталитикалық белсенділігін реттеу.
- •4. Ферменттердің каталитикалық белсенділігін шектеулі протеолизбен реттеу.
- •2.11. Ферменттердің медицинада қолданылуы
- •2.11.1. Энзимодиагностика
- •2.11.2. Энзимотерапия
- •2.11.3. Энзимопатиялар
- •2.8 Кесте. Миокард инфарктісі ауруының креатинкиназа (кк), аспартатаминотрансфераза (аст) және лактатдегидрогеназа(лдг) ферменттерінің анализінің нәтижелері.
- •Квантталған текстер
- •Ферменттер
- •Ферменттердің формалары.
- •Ферменттердің активтілігіне әсер ететін факторлар
- •Ферменттердің 1- класы- оксидоредуктазалар
- •Дегидрогеназалар (дг)
- •Дегидрогеназалар Пиридиндік ферменттер (пф)
- •Флавиндік ферменттер (фп)
- •Убихинон – коферментQ (KoQ10)
- •Убихинон(KoQ10) химиялық табиғаты жағынан 6-жағдайында изопреннің қалдығы бар (10 молекуласы) 2,3-диметокси-5-метил-1,4-бензохинонға жатады. KoQ дың апоферменті жоқ.
- •Цитохромдық жүйенің ферменттері Цитохромдардың құрылысы
- •Гидроксилазалар мен оксигеназалар
- •2)Диоксигеназалар
- •Каталаза
- •Пероксидазалар
2.8. Ферментативті катализдің кинетикасының негіздері
2.8.1. Ферментативті реакциялардың кинетикасы – бұл ферменттермен катализденетін, химиялық реакциялардың жылдамдықтарының әрекеттесуші заттардың химиялық табиғатына және қоршаған орта факторларына тәуелділігін зерттейтін энзимологияның бөлімі. |
Ферменттердің каталитикалық белсенділігін анықтау үшін реакция жылдамдығы немесе ферменттің белсенділігі сияқты көрсеткіштерді қолданады.
Ферментативті реакция жылдамдығы уақыт бірлігінде субстрат молекуласының мөлшері азаюымен немесе өнім молекуласы мөлшерінің артуымен анықталады. Ферментативті реакция жылдамдығы ферменттің каталитикалық белсенділігінің өлшемі болып саналады және фермент белсенділігі деп белгіленеді.
Тәжірибеде фермент белсенділігін сипаттайтын шартты өлшемдер қолданылады: 1 халықаралық белсенділік бірлігі (ХБ) оптимальды жағдайда (температура 37°С, ерітінді рН-ның оптимальді мәні) 1 мкмоль субстраттың өзгерісін 1 минут ішінде катализдейтін фермент мөлшеріне сәйкес. Осы белсенділік бірліктері медициналық және фармацевтикалық тәжірибеде фермент белсенділігін анықтауға қолданылады:
|
1мкмоль субстраттың өзгерісі
1МЕ = ---------------------------------------------
1мин
Халықаралық бірлік жүйесінде (СИ) (1973 ж.) фермент белсенділігінің бірлігі – катал (кат) болып есептелінеді. Катал — 1 секунд ішінде субстраттың 1 молекуласын каталитикалық өзгеріске ұшырататын фермент-тің мөлшері, 1kat = 1 моль/с.
Меншікті белсенділік (зертханалық бірлік): белоктың моль/сек мг-ы. Ферменттің тазалық дәрежесі меншікті белсенділік бойынша қарастырылады: бөтен белоктар неғұрлым аз болса, меншікті белсенділік соғұрлым жоғары болады.
2.8.2. Ферментативті реакциялар кинетикасын энзимдік реакциялардың оптималды жағдайда өтуіне қарай зерттейді. Әрбір ферменттің өзіне тән оптимальды жағдайы, ең алдымен, реакция жүретін температура мен ерітіндінің рН мәнімен анықталады.
ФЕРМЕНТ БЕЛСЕНДІЛІГІНЕ ӘСЕР ЕТЕТІН ФАКТОРЛАР
2.9.1. Температураның әсері
Температураның 10° қа жоғарылауы химиялық реакция жылдамдығын 2-4 есе арттырады, мұндай қатынас белгілі температураға (37°—45°С) дейін сақталады, ары қарай температураның жоғарылауы реакция жылдамдығын тежейді (2.6 сурет). Ферменттің ең жоғарғы белсенділігін көрсететін температура оптимальды деп аталады. Көптеген ферменттер үшін оптимальды температура +35С — +45С арылығы болып саналады. Егер ферментті оптимальды температурадан төмен жағдайға орналастырса, ферменттің белсенділігінің төмендеуі байқалады. Бұл күй қайтымды инактивация деп аталады, өйткені температураны қайтадан оптимальдыға дейін көтерсе, фермент белсенділігі қалпына келеді. Егер ферментті оптимальды температурадан жоғары жағдайға орналастырса, онда ферменттің белсенділігі төмендейді. Бірақ, бұл жағдай қайтымсыз инактивация деп аталады. Егер температураны төмендетсе, фермент белсенділігі қалпына келмейді. Бұл фермент молекласының денатурацияға ұшырауымен түсіндіріледі. Максималды каталитикалық активтілік
Каталитикалық активтілік төмен- дейді
Каталитикалық актив-тілік арта-ды
|
