85. Ішек диспепсиясы кезіндегі көріністер: іштің ауыруы, іш өту, іш қату, зәр ұстамауы, қара май тәрізді нәжіс

Ішектің ауруы асқазанның әртүрлі ауруларында кездеседі. Себебі, асқазан ж/е ұлтабардың түйіліп жиырылуынан б/ды. Кей жағдайда іштің ауруы асқазан қабырғасындағы нерв талшықтарының тітіркенуінен б/ды. Асқазан ауруларында болатын іш аурудың негізгі орны-эпигастрий аймағы, қарын төмен түскенде іш ауруы төменірек кіндік тұсында ж/е сол жағында б/ды. Асқ. Ауру-дағы іш ауруы ұстамалы ж/е тұрақты түрде бой көрсеті. Ұстамалы ауыру қарын қалтасының түйілуінен б/ды. Ұст-лы ау-ы тамақ қабылдаумен бай-ты. Тұрақты түрі асқ-ның кілегей қабығы зақымданғанда б/ды.

Іш өту – ішектің жиі босауы. – ішектің шырышты қабығының қабынуы; - асқ. сөлі-ң қыш-ң төмендеуі; - нерв жүйесінің қозуы; - қоректік зат-р мен судың нашар сіңуі. №4диет,стол, науқасқа дәрет ыдысы беріледі. Дәрет ыдысына отырған сайын зарар-дыру. Жыныс мүшелерін жуу.

Метеоризм –ішекте пат-лық газдың көп мөлшерде жиналу себебінен іштің кебуі.

Іш қату-ішектің босануы-ң бәсеңдеуінен нәжістің бөгелісі. Көбінесе б/е-і мен бүрлерінің әлсіреуіне б/ды. №3диет.стол

Зәр ұстамауы-артқы жол сфинктерінің босаңсынуының себептерінен п.б. сұйық нәжіс аз мөлшерде үнемі ағып тұрады, төсекті былғайды,артқы жол аймағындағы теріні тітіркендіріп ойылудың пайда болуына әсер етеді.

86. Дәрілік препараттарды сыртқа (парентеральды) және ішке (энтеральді) енгізу

Дәрілік препараттарды сыртқа (парентеральды) енгізу Дәрілік заттарды ас қорыту жүйесіне түспей енгізу жолын - парентеральдық деп атайды.  Парентеральдық енгізу жолдарының бірнеше түрлері бар: 1.Тіндерге - тері, тері астындағы май қабатына, бұлшық етке, сүйекке. 2.Тамырларға - көктамыр, артерия, лимфа тамырларына. 3.Қуыстарға - іш қуысына, плевра, жүрек, буын қуыстарына. 4.Субарахноидалдық кеңістікке. Парентеральдық енгізу жолы басқаша «инъекция» деп аталады, латын сөзінен «inectio» - енгізу деген мағына береді. Егулердің басқа енгізу жолдарынан артықшылықтары болғандықтан, медициналық тәжірибеде кеңінен қолданылады, себебі: -енгізген дәрі тез әсер етеді; -дәрінің нақты мөлшерде есептелуі, яғни дәріге ас қорыту ферменттерінің әсері болмайды; -бауырдың кедергі ролі жойылады; -жедел көмек көрсеткенде өте тиімді.  Егуді жасау үшін шприц пен инені қолданады. Кез-келген шприц келесі негізгі бөлектерден тұрады: шкаласы бар цилиндр, ине кигізетін конус, поршень. Парент-дық енгізу әдісі асептика ж/е антисептика ереже-ін қатаң сақтауды талап етеді, өйткені залал-дыру бұзылған жағдайда ағзаға ауыр асқынулар тудыратын патогенді микроағза-р түсуі мүм-н.

Дәрілік препараттарды ішкі (энтералды) енгізу-дәрі-дәрмекті асқазан ішек трактісі арқылы енгізу.

Пероральды енгізу – ауыз арқылы, дәріні ауыз арқылы қабылдағанда, ол ащы ішекте сіңіріліп, қан тамыр-ы арқылы бауырға түседі де, жалпы қан айналымына қосылады.

Сублигвальдық енгізу – дәрілік затты тіл астына қабылдау. Тіл асты шырышты қабаты арқылы тез ыдырап қанға араласып, бауырдан өтіп асқазанға әсер етпейд.

Ректаліды енгізу – дәрілік зат-ды тік ішек арқылы енгізу.

Ректальды жолмен сұйық (мысалы: қайнатпа, ерітінді, шырыштар) сонымен қатар қатты (ректалды суппозиторий) дәрілерді енгізеді.