5 Przyczyn celniczych nadużyć:

Inspektorzy, żeby dorobić do pensji mniej więcej 2-3 tys. hrn., podkopują biznes i żądają łapówkek

1. Przed urzędem celnym stawiają zadanie napełnienia budżetu jakakolwiek ceną, podczas gdy w UE tylko kontroluje dotrzymanie normy ustawodawstwa.

2. Rozmiary akcyz zmuszają biznesmenów zaniżać koszt towarów.

3. Istniejący kodeks nie odpowiada umowom pracy .

4. Niskie pensje inspektorów, ponieważ za 2-3 tyshrn⁴⁷. na miesiąc ciężko przeżyć.

5. Dawanie / branie łapówki nie uważa się za coś nieprzyzwoitego.

Kontrabanda w torbach:

Żeby lepiej zilustrować sytuację, która stworzyła się w urzędzie celnym w ciągu kilku lat można przyjrzeć się kilku epizodom, na podstawie opowieści Ukraińców i z własnego doświadczenia, obserwacji.

• Na granicy dwie kolejki. Pewien przedsiębiorca, który przewoził przez granicę części zamienne do auta na potrzeby własne, na punkcie przepustki “Czop” (niedaleko Uzhoroda) do wieczora zobaczył prawdziwe ogłoszenie - ustawiła się bardzo długa kolejka z samochodów osobowych. Przez swoją niewiedzę zaparkował na końcu ogona kolejki, oczekując odprawy, jednak samochody nie przesuwały się godzinami. Po kilku godzinach usłyszał zawolanie miejscowego „ Tak, Ty bez towaru, czego stoisz? Tobie nie tędy” Jak później wyjaśnił w tej kolejce ustawiają się krewni służby granicznej, którzy są wszystkim dobrze znani, czekają oni na chwilę, w której padnie rozkaz i szlaban otwiera się a oni przejeżdżają ciasną kolejką granicę w ciągu 15 minut bez nadzoru. Już w Użhorodzie zawożące nielegalny towar robią listy przewozowe, dalej oni całkiem legalnie idą do ukraińskich sklepów. A “cudze” samochody stoją w innej kolejce i wybiórkowo poddają się pełnego przeglądu. Analogiczną jest sytuacja i na innych punktach, jak na granicach z UE, tak i na punktach przejściachi z FR, - dla mieszkańców przygranicznych rejonów granica jest chlebodawcą, i o inną pracę cięzko. Celnikom i pogranicznikom pracować z swoimi też korzystnie: dzielą się dochodam pod warunkiem, że nie wożą broni czy narkotyków.

• Pobory z turystów. Praktycznie dla każdego Ukraińca, któremu zdarzyło się jeździć do międzynarodowego "rejsu" autobusem, najstraszniejszym słowem jest “zmiana”. Chodzi o to, że stać w kolejce w takim wypadku należy po 2 albo i 3 godziny. A w dodatku nowa zmiana z świeżymi siłami naturalnie zaczyna lepiej sprawdzać pasażerów, wtedy taki proces trwa ok godziny, a jeśli jeszcze znajdą coś niedozwolonego, to podróż na tym może się zakończyć. Żeby nie tracić czasu i nerwów, jeszcze przed podjazdem do granicy pasażerowie zrzucają się po 5 euro – i w takim wypadku autobus sprawdzają zaledwie w 10 minut. Naturalnie, wszyscy rozumieją, że w każdym autobusie obowiązkowo znajdzie się słabe ogniwo w wyglądzie pasażera z 2-3 blokami papierosów i torbą wódki (dla mieszkańców zachodnich regionów przewóz tych towarów jest głównym środkiem zarobku), i żeby uniknąć problemów zrzucają się na łapówkę. Cudzoziemscy celnicy na tyle zmęczyli się z tym zjawiskiem, że poprostu przymykają oko na drobnostki.

• Odeski port jest główną bramą morskąi Ukrainy i zarazem kłębkiem problemów i dla urzędu celnego i dla pograniczników. Chodzi o to, że technologiczna procedura załatwienia ładunków w nim jest na tyle zawiła i skomplikowana, że ciężarówki już z dociążonym towarem,muszą czekać na załatwnienie wszytskich formalnosci nawet i kilka dni, albo i tygodni. Znanym jest przypadek, kiedy kierowca przeżył w kabinie ciężarówki 3 miesięce, a później nie wytrzmał i rozpoczął bijatykę z personelem portu. Tym, którzy chcą szybciej, pomagają kręcący się tam i z powrotem brokerzy: za $ 50 proces przyśpieszają do 5-6 razy.Rozwiązanie problemu wcale nie jest takie skomplikowane, wystarczy dorobić terminal dla załatwienia ładunków, a urząd celny wyposażyć w skanery aby mogli przeprowadzać celnicze oczyszczenie jeszcze w kontenerze (do przeładunku na ciężarówki).Problem ten powtarza się z roku na rok. Kierowcy tirów uważają, że dzisiejszy schemat stymuluje korupcję, i dlatego jej nie zmieniają.