
- •Алгебра
- •1. Бінарныя дачыненні. Дачыненне эквівалентнасці і падзел на класы
- •2. Кольца. Прыклады кольцаў. Прасцейшыя ўласцівасці кальца. Падкольца. Гомамарфізмы і ізамарфізмы кольцаў
- •3. Сістэма натуральных лікаў
- •4. Кольца цэлых лікаў. Тэарэма аб дзяленні з астачай
- •5. Над і нак двух лікаў
- •Алгарытм Эўкліда
- •6. Поле кампл. Лікаў. Геаметр. Прадстаўленне кампл. Лiкаў
- •7. Рауназн-ыя с-мы лін-х р-няў. Раш-е с-мы лін-ых р-няў м-дам пасляд-га выключення нев-ых. Крытэрыі сумеснасці с-мы лін-ых раўнанняў
- •Рашэнне сістэмы лінейных раўнанняў метадам паслядоўнага вылучэння невядомых (м-д Гауса)
- •8. Ізамарфізм вектарных прастораў. Бaзіс і памернасць канечнамернай
- •9. Простыя лікі. Бясконцасць мноства простых лікаў. Кананічны расклад
- •10. Асноўныя ўласцівасці параўнанняў. Прыкметы падзельнасці. Тэарэма
- •11. Параўнанні з невядомымі. Лінейныя параўнанні
- •12. Пераўтварэнне простага дробу ў дзесятковы і вызначэнне даўжыні
- •13. Паліномы над полем. Найбольшы агульны дзельнік двух паліномаў і
- •14. Непрыводныя паліномы над полем камплексных I сапраўдных лікаў
- •Непрыв. Пал-ы над полем кампл. Лікаў
- •Непрыв. Палін-ы над полем сапр. Лікаў
- •15. Простае алгабраічнае пашырэнне поля. Вызваленне ад алгебраічнай ірацыянальнасці ў назоўніку дробу
- •Вызваленне ад ірацыянальнасці ў назоўніку
- •Геаметрыя
- •2. Вектарны здабытак вектараў ў трохмернай эўклідавай прасторы
- •Геаметрычны сэнс даужыни вектарнага здабытку
- •3. Група рухаў (перамяшчэнняў) плоскасці. Класіфікацыя рухаў
- •Класіфікацыя рухаў плоскасці
- •Група рухаў плоскасці і яе падгрупа
- •4. Група пераўтварэнняў падобнасці плоскасці і некат яе падгруппы
- •5. Група афінных пераутварэнняу пл-ці і некаторыя яе падгрупы
- •6. Узаeмнае размяшчэнне прамой I плоскасці ў трохмернай эўклідавай прасторы
- •7. Паняцце праектыўнай плоскасці
- •3. Паралелаграм: Відарысам дадзенага паралелаграма м.Б. Адвольны пар-м.
- •10. Відарысы прасторавых фігур у паралельнай праекцыі
- •11. Сістэма аксіём Вейля трохмернай эўклідавай прасторы і яе несупярэчлівасць
- •12. Сістэма аксіём Гільберта трохмернай эўклідавай прасторы
- •13. Плоскасць Лабачэўскага. Узаемнае размяшчэнне дзвюх прамых на плоскасці Лабачэўскага. Несупярэчлівасць сістэмы аксіём планіметрыі Лабачэўскага
- •14. Гладкія крывыя ў трохмернай эўклідавай прасторы. Формулы Фрэнэ
- •15. Гладкія паверхні ў трохмернай эўклідавай прасторы. Першая квадратычная форма паверхні
- •1. Ліміт лікавай паслядоўнасці. Існаванне дакладнай верхняй мяжы абмежаванага зверху мноства. Тэарэма аб ліміце манатоннай паслядоўнасці
- •2. Неабходная і дастатковая прыкмета збежнасці паслядоунасці
- •3. Ліміт лікавай паслядоунасці. Тэарэма Бальцана-Вейерштрасса
- •4. Розныя азначэнні функцыі. Тэарэма аб абмежаванасці функцыі, непарыўнай на адрэзку. Тэарэма аб дасягненні функцыяй, непарыўнай на адрэзку, свайго найменшага і найбольшага значэнняў
- •5. Азначэнне і ўласцівасці ступені. Ступеневая функцыя ў рэчаісным абсягу
- •6. Розныя азначэннi лiмiту I непарыунасцi функцыi у пункце. Тэарэма аб прамежкавых значэннях непарыўнай функцыі
- •Тэарэма аб прамежкавых зн-нях непар.Ф-цыi
- •7. Трыганаметрычныя функцыі ў рэчаісным абсягу. Расклад сінуса і косінуса ў ступеневы шэраг
- •Азначэнні камплексных функцый камплекснай зменнай
- •8. Лагарыфмічная функцыя і яе асноўныя ўласцівасці. Раскладанне у ступеневы шэраг
- •9. Паказнікавыя функцыі і іх асн. Уласцівасці. Расклад у ступеневы шэраг
- •10 . Экстрэмум функцыі. Умовы экстрэмума. Знаходжанне найбольшага и найменьшага значэнняу функцыі, дыферэнцыяльнай на адрэзку
- •11. Азначэнне даўжыні дугі і яе вылічэнне з дапамогай вызначанага інтэграла
- •12. Тэарэма Лагранжа. Прыкметы сталасці і маннатоннасці функцыі
- •13. Дыферэнцаванне функцый адной і некалькіх зменных. Геаметрычны і механічны сэнс вытворнай
- •Геаметрычны сэнс вытворнай
- •Паняцце вызн інтэграла, тэарэма аб інтэграв-ці непар. Функцыі
- •Азначэнне плошчы плоскай фігуры. Яе вылічэнне з дапамогай вызначанага інтэграла
- •16. Тэарэма аб вызначаным інтэграле са зменнай верхняй мяжой. Формула Ньютана-Лейбніца
- •17. Шэраг Тэйлара. Прыкметы раскладу рэчаісных функцый у ступеневы шэраг
- •Форма астачы формулы Тэйлара
- •18. Функцыянальныя паслядоўнасці і шэрагі. Раунамерная збежнасць і яе прыкметы. Тэарэма аб непарыунасці сумы функцыянальнага шэрагу
- •19. Абсалютная і ўмоўна збежныя лікавыя шэрагі
- •20. Звычайныя дыферэнцыяльныя раўнанні першага парадку. Раунанні з раздзяляльнымі зменнымі. Лінейныя раунанні
- •Таксама разглядаюць эквівалентныя раўнанні
- •Будзем разглядаць пытанне існавання і адзінасці рашэння
- •Існаванне і адзінасць рашэння дыферэнцыяльнага раўнання першага парадку
- •Агульнае, частковае і асаблівае рашэнні
- •Будзем палагаць, што раўнанне
- •Дыферэнцыяльныя раўнанні са зменнымі, якія падзяляюцца
- •Аднародныя дыферэнцыяльныя раўнанні
- •1. Паняцце аб лінейных дыферэнцыяльных раўнаннях (лдр)
- •21. Лінейныя аднародныя дыферэнцыяльныя раўнанні 2‑га парадку з нязменнымі каэфіцыентамі і выкарыстанне яго пры вывучэнні вольных ваганняу
- •1O. Задача аб вольных і вымушаных ваганнях
- •22. Паняцце метрычнай прасторы прыклады такіх прасторау. Адкрытыя і замкнутыя мноствы і іх уласцівасці
- •Прыклады метрычных прастораў
- •Класіфікацыя пунктаў і мностваў у метрычных прасторах
- •Тэарэмы аб адкрытых і замкнёных мноствах
- •23. Паняцце поўнай метрычнай прасторы. Паўната эўклідавай р– мернай прасторы і прасторы непарыўных функцый
- •Прыклады метрычных прастораў
- •24. Тэарэма Банаха аб сціскальным адлюстраванні. Скарыстанні тэарэмы Банаха аб сціскальным адлюстраванні
- •Асноўныя ўласцівасці сціскальных адлюстраванняў
- •25. Паняцце кубавальнасці і аб’ёмау целау
- •1) Аб’ём прамога цылиндра
- •26. Магутнасць мноства. Злічоныя мноствы і іх уласцівасці
- •27. Магутнасць мноства. Незлічонасць мноства сапраўдных лікаў
- •28. Показательная функция комплексной переменной. Эйлеровы формулы
- •29. Асноўная тэарэма алгебры
- •30. Вытворная функцыі камплекснай зменнай. Умовы дыферанцавальнасці. Паняцце аналітычнай функцыі
1. Ліміт лікавай паслядоўнасці. Існаванне дакладнай верхняй мяжы абмежаванага зверху мноства. Тэарэма аб ліміце манатоннай паслядоўнасці
Ф-я f наз лікавай, калі D(f) – мноства лікаў і E(f) – мноства лікаў.
Лікавай паслядоунасцю наз лікавая функцыя, якая вызначана на мностве натуральных лікаў, абазн {Xn}.(n=1,2,3,…)
Лік
а наз лімітам
паслядоунасці
{Xn}
калі
, калі для любога ε>0
існуе такі нумар
,
што для
нумароу
n>
выконваецца
няр-ць
,
.(па
Кашы)
Лік а наз лімітам паслядоунасці {Xn} калі , калі ў любым ε-наваколлі змешчаны амаль усе члены дадзенай паслядоўнасці пачынаючы з некаторага нумара (па Гейне)
Прыклад:
т/д:
.
Д-з:
Калі паслядоўнасць мае ліміт, то яна збежная.(збежная паслядошнасць – абмежаваная).
Мноства
рэчаiсных
лiкау
Х={x}
наз. абмежаваным
зверху
(знiзу),
калi
iснуе
рэчаiсны
лiк
М (m)
такi,
што
выконваецца няроунасць
.
Калi
ж выконваецца няроунасць
,
то лiкав.
пасл-ць наз. абмежаванай.
Лiк
М наз. верхняй мяжой. Лiк
m
наз. нiжняй
мяжой.
Напрыклад мноства натуральных ликау N неабмежавана зверху, а мноства адмоуных цэлых лика неабмежавана знизу.Абмежаванае зверху мноства мае многа верхнiх межау. Нам цiкава знайсцi самую меньшую верхнюю мяжу. Аналагiчна самую большую нiжнюю мяжу.
Самая меньшая верхняя мяжа наз. дакладнай верхняй мяжой i абазн. sup X (супрэмум Х). Аналагiчна дакладная нiжняя мяжа абазн. inf X (iнфiнум Х).
Тэарэма: Калі мноства Х={x} абмежавана зверху(знізу), тады яно мае і дакладна верхнюю(ніжнюю) мяжу.
Доказ:
Правядем развагу па стаўленні да верхняй мяжы. Разгледім два выпадка:
Выкажам
здагадку спачатку, што сярод лікаў х
мноствы Х
знойдзецца
найбольшае
.
Тады
усе лікі мноства будуць здавальняць
няроўнасці
,
г.зн.
будзе верхняй мяжой для Х.
З іншага боку,
;
такім чынам, для адвольнай верхняй мяжы
М выкрнваецца няроўнасць
Адсюль складаецца, што
есць дакладная верхняя мяжа мноства Х.
Няхай зараз сярод лікаў х мноства Х няма найбольшага. Правядём сячэнне ў вобласці ўсіх спраўдных лікаў наступным чынам. Да верхняга класу
аднясём усе верхнія межы
мноства Х, а да ніжняга класу А – усе астатнія сапраўдныя лікі α. Пры гэтым разбіцці усе лікі х мноства Х трапяць у клас А, ці ні адно з іх – па дапушчэнні – не будзе найбольшым. Такім чынам, оба класа А, непустыя. Гэта разбіццё сапраўды з’яўляецца сячэннем, так як усе сапраўдныя лікі размеркаваны па классам, і кожны лік з класа большы за кожны лік з класа А. Па асноўнай тэарэме Дедікінда (Для всякого сечения
в множестве вещественных чисел существует вещественное число β, которое производит это сечение. Это число β будет: 1) либо найбольшим в нижнем классе А, 2) либо найменьшим в верхнем классе
), павінен існаваць сапраўдны лік β, які праводзіць сячэнне. Усе лікі х, якія належаць класу А, не пераўзыходзяць гэтага “памежнага” ліку β, г.зн. β з’яўляецца верхняй мяжой для х, значыцьсам лік належыць класу і з’яўляецца там найменьшім. Такім чынам, β, як найменьшая з усіх верхніх межаў, і ёсць шуканая дакладна верхняя граніца мноства Х={x}.
Калі
ёсць дакладна верхняя мяжа лікавага
мноства Х={x},
то для усіх х
будзе
.
Возьмем
цяпер адвольны лік α
<
.
Так
як
- найменьшая з верхніх граніц, тады лік
α
мабыць не будзе верхняй мяжой для мноства
Х,
г.зн. знойдзецца такі лік
з Х,
што
.
Гэтымі двумя нароўнасцямі характырызуецца
дакладна верхняя мяжа
мноства Х.
Аналагічна,
дакладна ніжняя мяжа m*
мноства Х
характарызецца тым, што для усіх х
,
і які б ні быў лік β,
большы за
, знойдзецца лік
з Х,
такі што
.
АЗН. Лiкавая паслядоўнасць (аn) наз. збежнай да лiку а, калi паслядоўнасць (аn-а) ёсць бясконца малая паслядоўнасць (lim(аn-a)=0, пры n→ ). У такiм разе лiк а наз. лiмiтам паслядоўнасцi (аn) i пiшуць а=lim an пры n→ .
Калi
ёсць БМП (lim
=0
пры n→
),
то яна збежная да лiку
0, гэта значыць lim
n=0
пры n→ .
АЗН.
Лiкавая
паслядоўнасць (аn)
наз. збежнай
да лiку
а,
калi
такi,
што для
выконваецца няроўнасць
,
дзе М – сталы лiк.
Збежная паслядоўнасць можа мець толькi адзiн лiмiт.
Прыклады:
пры n→
–
п-ць збежная,
пры n→
–
п-ць разбежная.
Тэарэма аб ліміце манатоннай паслядоўнасці: Усякая ўзрастальная абмежаваная зверху паслядоўнасць збежная (Усякая спадальная паслядоўнасць абмежаваная знізу збежная)
Доказ:
{Xn},
.
Т/д:
Т.як
паслядоунасць абмежавана зверху, то
яна
мае дакладную верхнюю мяжу
.
Па уласцівасці
дакладнай мяжы:
.
Так
як паслядоўнасць
манатонная, то