
- •Алгебра
- •1. Бінарныя дачыненні. Дачыненне эквівалентнасці і падзел на класы
- •2. Кольца. Прыклады кольцаў. Прасцейшыя ўласцівасці кальца. Падкольца. Гомамарфізмы і ізамарфізмы кольцаў
- •3. Сістэма натуральных лікаў
- •4. Кольца цэлых лікаў. Тэарэма аб дзяленні з астачай
- •5. Над і нак двух лікаў
- •Алгарытм Эўкліда
- •6. Поле кампл. Лікаў. Геаметр. Прадстаўленне кампл. Лiкаў
- •7. Рауназн-ыя с-мы лін-х р-няў. Раш-е с-мы лін-ых р-няў м-дам пасляд-га выключення нев-ых. Крытэрыі сумеснасці с-мы лін-ых раўнанняў
- •Рашэнне сістэмы лінейных раўнанняў метадам паслядоўнага вылучэння невядомых (м-д Гауса)
- •8. Ізамарфізм вектарных прастораў. Бaзіс і памернасць канечнамернай
- •9. Простыя лікі. Бясконцасць мноства простых лікаў. Кананічны расклад
- •10. Асноўныя ўласцівасці параўнанняў. Прыкметы падзельнасці. Тэарэма
- •11. Параўнанні з невядомымі. Лінейныя параўнанні
- •12. Пераўтварэнне простага дробу ў дзесятковы і вызначэнне даўжыні
- •13. Паліномы над полем. Найбольшы агульны дзельнік двух паліномаў і
- •14. Непрыводныя паліномы над полем камплексных I сапраўдных лікаў
- •Непрыв. Пал-ы над полем кампл. Лікаў
- •Непрыв. Палін-ы над полем сапр. Лікаў
- •15. Простае алгабраічнае пашырэнне поля. Вызваленне ад алгебраічнай ірацыянальнасці ў назоўніку дробу
- •Вызваленне ад ірацыянальнасці ў назоўніку
- •Геаметрыя
- •2. Вектарны здабытак вектараў ў трохмернай эўклідавай прасторы
- •Геаметрычны сэнс даужыни вектарнага здабытку
- •3. Група рухаў (перамяшчэнняў) плоскасці. Класіфікацыя рухаў
- •Класіфікацыя рухаў плоскасці
- •Група рухаў плоскасці і яе падгрупа
- •4. Група пераўтварэнняў падобнасці плоскасці і некат яе падгруппы
- •5. Група афінных пераутварэнняу пл-ці і некаторыя яе падгрупы
- •6. Узаeмнае размяшчэнне прамой I плоскасці ў трохмернай эўклідавай прасторы
- •7. Паняцце праектыўнай плоскасці
- •3. Паралелаграм: Відарысам дадзенага паралелаграма м.Б. Адвольны пар-м.
- •10. Відарысы прасторавых фігур у паралельнай праекцыі
- •11. Сістэма аксіём Вейля трохмернай эўклідавай прасторы і яе несупярэчлівасць
- •12. Сістэма аксіём Гільберта трохмернай эўклідавай прасторы
- •13. Плоскасць Лабачэўскага. Узаемнае размяшчэнне дзвюх прамых на плоскасці Лабачэўскага. Несупярэчлівасць сістэмы аксіём планіметрыі Лабачэўскага
- •14. Гладкія крывыя ў трохмернай эўклідавай прасторы. Формулы Фрэнэ
- •15. Гладкія паверхні ў трохмернай эўклідавай прасторы. Першая квадратычная форма паверхні
- •1. Ліміт лікавай паслядоўнасці. Існаванне дакладнай верхняй мяжы абмежаванага зверху мноства. Тэарэма аб ліміце манатоннай паслядоўнасці
- •2. Неабходная і дастатковая прыкмета збежнасці паслядоунасці
- •3. Ліміт лікавай паслядоунасці. Тэарэма Бальцана-Вейерштрасса
- •4. Розныя азначэнні функцыі. Тэарэма аб абмежаванасці функцыі, непарыўнай на адрэзку. Тэарэма аб дасягненні функцыяй, непарыўнай на адрэзку, свайго найменшага і найбольшага значэнняў
- •5. Азначэнне і ўласцівасці ступені. Ступеневая функцыя ў рэчаісным абсягу
- •6. Розныя азначэннi лiмiту I непарыунасцi функцыi у пункце. Тэарэма аб прамежкавых значэннях непарыўнай функцыі
- •Тэарэма аб прамежкавых зн-нях непар.Ф-цыi
- •7. Трыганаметрычныя функцыі ў рэчаісным абсягу. Расклад сінуса і косінуса ў ступеневы шэраг
- •Азначэнні камплексных функцый камплекснай зменнай
- •8. Лагарыфмічная функцыя і яе асноўныя ўласцівасці. Раскладанне у ступеневы шэраг
- •9. Паказнікавыя функцыі і іх асн. Уласцівасці. Расклад у ступеневы шэраг
- •10 . Экстрэмум функцыі. Умовы экстрэмума. Знаходжанне найбольшага и найменьшага значэнняу функцыі, дыферэнцыяльнай на адрэзку
- •11. Азначэнне даўжыні дугі і яе вылічэнне з дапамогай вызначанага інтэграла
- •12. Тэарэма Лагранжа. Прыкметы сталасці і маннатоннасці функцыі
- •13. Дыферэнцаванне функцый адной і некалькіх зменных. Геаметрычны і механічны сэнс вытворнай
- •Геаметрычны сэнс вытворнай
- •Паняцце вызн інтэграла, тэарэма аб інтэграв-ці непар. Функцыі
- •Азначэнне плошчы плоскай фігуры. Яе вылічэнне з дапамогай вызначанага інтэграла
- •16. Тэарэма аб вызначаным інтэграле са зменнай верхняй мяжой. Формула Ньютана-Лейбніца
- •17. Шэраг Тэйлара. Прыкметы раскладу рэчаісных функцый у ступеневы шэраг
- •Форма астачы формулы Тэйлара
- •18. Функцыянальныя паслядоўнасці і шэрагі. Раунамерная збежнасць і яе прыкметы. Тэарэма аб непарыунасці сумы функцыянальнага шэрагу
- •19. Абсалютная і ўмоўна збежныя лікавыя шэрагі
- •20. Звычайныя дыферэнцыяльныя раўнанні першага парадку. Раунанні з раздзяляльнымі зменнымі. Лінейныя раунанні
- •Таксама разглядаюць эквівалентныя раўнанні
- •Будзем разглядаць пытанне існавання і адзінасці рашэння
- •Існаванне і адзінасць рашэння дыферэнцыяльнага раўнання першага парадку
- •Агульнае, частковае і асаблівае рашэнні
- •Будзем палагаць, што раўнанне
- •Дыферэнцыяльныя раўнанні са зменнымі, якія падзяляюцца
- •Аднародныя дыферэнцыяльныя раўнанні
- •1. Паняцце аб лінейных дыферэнцыяльных раўнаннях (лдр)
- •21. Лінейныя аднародныя дыферэнцыяльныя раўнанні 2‑га парадку з нязменнымі каэфіцыентамі і выкарыстанне яго пры вывучэнні вольных ваганняу
- •1O. Задача аб вольных і вымушаных ваганнях
- •22. Паняцце метрычнай прасторы прыклады такіх прасторау. Адкрытыя і замкнутыя мноствы і іх уласцівасці
- •Прыклады метрычных прастораў
- •Класіфікацыя пунктаў і мностваў у метрычных прасторах
- •Тэарэмы аб адкрытых і замкнёных мноствах
- •23. Паняцце поўнай метрычнай прасторы. Паўната эўклідавай р– мернай прасторы і прасторы непарыўных функцый
- •Прыклады метрычных прастораў
- •24. Тэарэма Банаха аб сціскальным адлюстраванні. Скарыстанні тэарэмы Банаха аб сціскальным адлюстраванні
- •Асноўныя ўласцівасці сціскальных адлюстраванняў
- •25. Паняцце кубавальнасці і аб’ёмау целау
- •1) Аб’ём прамога цылиндра
- •26. Магутнасць мноства. Злічоныя мноствы і іх уласцівасці
- •27. Магутнасць мноства. Незлічонасць мноства сапраўдных лікаў
- •28. Показательная функция комплексной переменной. Эйлеровы формулы
- •29. Асноўная тэарэма алгебры
- •30. Вытворная функцыі камплекснай зменнай. Умовы дыферанцавальнасці. Паняцце аналітычнай функцыі
Класіфікацыя рухаў плоскасці
Сцв.
1:
Кожны рух плоскасці есць кампазіцыя
паралельнага пераноса і руха з нерухомым
пунктам
=
1◦
2,
1-∥-ны
перанос,
2
–
рух з нерухомым пунктам.
Сцв. 2: Кожны рух пл-ці з нерухомым пунктам есць або паварот пл-ці вакол гэтага пункта, або восевая сіметрыя адносна прамой, якая праходзіць праз гэты пункт.
Сцв. 3: Кампазіцыя паралельнага пераноса і нетрывіяльнага павароту есць паварот. Калі 2 – паварот, то 1◦ 2 – паварот.
Сцв. 4: Кампазіцыя паралельнага пераноса і восевай сіметрыі есць або восевая сіметрыя або слізгаючая сіметрыя. Калі 2 - восев. сім., то 1◦ 2 – або восев. сім. або слізгаючая.( слізгаючая сіметрыя-здабытак нетрывіяльнага паралельнага пераноса і восевай сіметрыі адносна прамой паралельнай напрамку пераноса)
Тэарэма Шаля: Кожны рух плоскасці есць або паралельны перанос, або паварот, або восевая сіметрыя, або слізгаючая сіметрыя
Выкарыстанне. Задача: Пабудаваць правільны трохвугольнік, адна вяршыня якога знаходзіцца ў дадз. пункце А, другая на дадзенай прамой l , трэцяя на дадзенай акружнасці Ф. (паварот вакол п. А на 60˚ акр. супраць гадз. стрэлкі, калі прамую, то па гадз. стрэлкі ).
Група рухаў плоскасці і яе падгрупа
Азн:
групай наз. пара (G;0),
якая склад. з мн-ва G
і бінарнай алгебраічнай аперацыі
і здавальняе умовам:
ассацыят-ці (a◦ b)◦ c=a◦ (b◦ c);
нейтрал. элемент e , такі што "a
G выкон.роўнасць: a◦e=e◦a=a.
"a G існуе сіметр. элемент а' такі, што а◦а'=а'◦а= e.
Дадзенае мн-ва R і аперацыя складання утвар. групу.
Тэарэма 1: Мноства ўсіх пераутв-яў пл-ці ўтварае групу.
Няхай
мн-ва
(N
– падмн. мн-ва G).
Калі мн-ва N
з’яўл. таксама групай адносна кампаз.
пераутвар. пл-ці, то N
наз.падгр. групы G.
Тэарэма 2: Мн-ва N з зададзенай аперац. кампазіцыі пераутварэння з’яўл. падгрупай групы (G;0), калі: 1. "а, b N, b◦ а N; 2. "a N а-1 N
Падгрупы групы рухаў: група ∥ -ных пераносаў, група паваротаў вакол дадзенага пункта. Мноства восевых сіметрый пл-ці падгрупы не ўтвараюць.
4. Група пераўтварэнняў падобнасці плоскасці і некат яе падгруппы
Азн.
Пер-не пл-ці наз пераўтварэнне
падобнасці,
калі ўсе адлегласці паміж пунктамі
змяняюцца ў к
разоў.
к
-канстанта>0 (каэфицыент падобнасци).
Азн. Пераўтварэнне плоскасці называецца пераўтварэнне падобнасці, кали яно з’яуляецца аффинным пераутв. и усе адлегл. памиж пунктами змяняе у к-разоу.
Пр-д: 1. Кожны рух ёсць пер-не пад-ці з каэф=1 и наадварот. 2.Гаматэтыя – пер-не пад-ці
Азн.
Гамат-й
наз.кожн
рух – пер-не пад-сці з к
=1.Інакш: пер-не пл-ці, якое перав кожны
п М у такі п Мˈ,
што вектар
ˈ=
.
Камп-я гам-и і руха есць такс пер-не
пад-сці.
Сцв.: Кожная гаматэтыя з каэф. – есць падобнасць з каафіц. к=│ │ хˈ= х
уˈ= у – формулы афіннага пер-ня .
Сутнасць метада гаматэтыі – для дадзенай або шукаемай фігуры існуе цэнтр гаматэтыі, які зададзены або м. знайсці. Выкон. гаматэт. пераутвар., атрым новыя эл-ты, - звязаныя з шукаемай або ладзенай фігурай, якія і дазв-ць выконваць неабход.пабудавані.
Гамат. з цэнтрам О і каэф. k наз. такое пераутв., якое п. А ставіць у адпавед. п. А', што
ОА'=│ k│ОА;2.п. О, А, А' належ адной прамой; 3.калі k >0, п. А' ляжыць на прамені ОА, а калі k <0, то А' ляжыць на прамені, які дапаўняе ОА.
Уласцівасці:
1) Пры гаматэтыи прамая перах у прамую (т.я. гаматэтыя з’яуляецца падобнасцю, а кожная падобнасць – афиннае пераутварэнне, то гаматэтыя – афиннае пераутварэнне).
2) Кожн прамая, як прах праз цэнтр гам-и, перах сама у сябе.(гэта вын з азн. Гам-и).
3) Кожная прамая пераходзиць у паралельную ей прамую.
Д
оказ:
Няхай
гэта не так и прамыя не нарал-ныя, тады
яны перас-ца па пункту.
Няхай
4) Гаматэтыя адназначна вызначаецца сваим цэнтрам и парай пунктау. F: О, А, А’.
Задача: зададзена гамат. Н0(А)=А'. Пабуд. вобраз пункта В.
а)
пункт
В
ОА
б)
пункт
В
ОА
Сцв
1.
Калі
-
пер-не пад-ці з каэф. к,
то
-
пре-не пад-ци з каэф. 1/к.
Замечание: Т.к.
-
аф.пер-не, то
-
аф.пер-не
Сцв
2.
Калі
-
пер-не пад-ци з каэф. к1
і к2,
то
кампазицыя
- таксама пер-не пад-ці з к=к1*к2
Т1. Мн-ва ўсіх аф. пер-няў утварае группу пер-няў пл-ці. Д-з: вынікае з сцв1, сцв2