10 Клас

сусветная гісторыя са старажытных часоў да к. 18 ст.

1 раздз.: цывілізацыі старажытнага ўсходу і антычнасці

2 раздз.: цывілізацыі сярэднявечча

3 раздз.: гіст. свету ў новы час

11 Клас

1 раздз.: свет у 19-п. 20 ст.

2 раздз.: краіны свету 1918-1945

3 раздз.: свет у 2п. 20ст.

Асноўная ўвага: выяўленне асноўных рыс перўабыт. грамадства, цывіліз. старажыт. усходу і антычнасці, асаблівасці развіцця цывіліз. у сярэднявеччы.

Праблема вайны і міру.

Неабходна выкарыстаць такія формы арганізацыі вучэбнага працэсу як самастойная творчая пазнаваўчая дзейнасць вучняў, практыка правядзення семінараў, дыскусій, дыспутаў, канферэнцый, напісанне дакладаў, рэфератаў, самаст. пісьмовых работ.

Методыка

13. Хар-ка курса “Айчынная гіст.” у сярэдняй школе.

Абагульняючы тэарэтычны курс, асэнсаванне асноўных этапаў гіст.развіцця Бел. народа, важных падзей і працэсаў, якія працякалі на тэрыторыі Бел. з мэтай ўсвядоміць іх у кантэксце сусв. гіст.

Азнаямленне вучняў з рознымі гістар. канцэпцыямі развіцця бел. гіст.

У змесце курса гіст. Бел. 2 раздзела.

10 Клас

1 раздз.: старажытнае грамадства і асноўныя праблемы гіст. Бел. ў 6-сяр. 13 ст.

2 раздз.: сяр. 13-да к. 18ст.

11 Клас

1 раздз.: к. 18-к. 50-ых 19 ст.

2 раздз.: 60-ыя 19 ст.-- 1917

3 раздз.: 1917-1945

4 раздз.: Бел. пасля 2 сусв. вайны

Курс не істотна адрозніваецца ад курсу гіст. у базавай школе, у ім адсутн. матэр., звязаны з асэнсаваннем розных канцэпцый гіст. Бел, розных падыходаў па вывучэнню важнейшых праблем, што абядняе тэарэтычны курс.

Методыка

15. Стр-ра гіст. ведаў школьнікаў, хар-ка іх асноўных кампанентаў.

Гісторыя займае адно з вядучых месцаў, яна раскрывае перад школьнікамі гісторыю развіцця чалавеч. грамадства з моманту станаўлення і да нашых дзён.

Гістарычныя веды адлюстроўваюць усе бакі развіцця грам-ва (эканаміч., класав. барацьба, развіц. культуры).

Гістарыч. веды дазваляюць чалавеку разумець заканамер. развіцця грам-ва і ўсвядоміць сваё месца ў ім.

Галоўны элемент ў гістарыч. адукацыі – гістарычныя факты. Іх вывучэнне і абагульненне дазваляюць сфарміраваць у вучняў паняцці і гістарычныя заканамернасці.

Факты са школьнага курсу маюць сваю іерархію:

• галоўныя факты, падзеі

• факты другога парадку (канкрэтызацыя галоўнага факта)

• прыватна-гістарычныя факты (без іх немагчыіа асэнсаваць галоўныя факты)

У стр-ры гіст. ведаў методыка вызначае наступныя элементы:

1. гістарычныя ўяўленні – адлюстраванне ў свядомасці вучняў вобразаў гіст. фактаў і падзей. Гэта перўая ступень пазнання гіст. – суб’ектыўныя гіст. уяўленні. Роля ўяўлення ў фарміраванні гіст. ведаў выключна вялікая, бо яна – гэта шыфр, з дапамогай якога кадзіруецца гіст. інфа ў нашай памяці.

2. гістарыч. паняцці – адлюстраванне ў свядомасці вучняў найбольш істотных і вызначальных прыкмет, якія ўяўляюць сабой родавыя і відавыя адрозненні гіст. фактаў. Раскрыв. сутнасць гіст. падзей, яе вызначальныя прыкметы, таму яны заўсёды аб’ектыўныя.

3. заканамернасці гіст. развіцця – адлюстр. у свядомасці як устойлівыя, паўтараючыяся, лакальныя, часавыя, прычынна-выніковыя, якія ў пэўным спалучэнні даюць вядомы гіст. вынік (феад. раздробл., утварэнне цэнтралізав. дзяржавы, НТР). Заканамернасці – аснова ўсведамлення сутнасці гіст. працэсу.

4. спосабы дзейнасці з гіст. матэрыялам – адлюстр. дзейнасны змест гіст. адукацыі і ўключ. у сябе ўменні, навыкі. неабходныя д/засваення, пошуку і выкарыстання гіст. інфа. З пач. 80-ых гг. гэты кампанент пачын. вывучаць у школьнай праграме пад рубрыкай “уменні і навыкі”.

Методыка