- •12.Лівонская вайна.
- •14.Царква і рэлігія ў 14-16стст.Чорны
- •30.Паўстанне 1863г.У б.Каліноўскі.
- •33.Сталыпінская рэформа
- •57. Канстытуцыя рб
- •49.Партыязанская і падпольная барацьба на б.Супраць нямецка-фашысцкіх захопнікаў.
- •48.Акупацыйны рэжым намецка-фашысцкіх захопнікаў на б.
- •45.Заходняя б у складзе Польшчы (1921-1939 гг.).
- •44.Адукацыя,навука,,літаратура і мастацтва.
- •19Дзяржаўна-палітычны крызіс ў рп 17-18 стст.Б. У Паўночнай вайне.(1700-1721)
- •54.Б. На міжнароднай арэне 1940-1980гг.
- •22.Аднаўленне сельскай гаспадаркі ў 18ст.Становішча гарадоў…
- •41.Прамысловасць бсср у 20-30гг.20ст
- •46.Б.У пачатку Другой сусв.Вайны.Ўз’ядн.Зах.Б. З бсср.
- •51.Аднаўленне і развіццё прамысловасці б.40-80 гг.
- •56.Особенности народно-политического развития.Б. А нач.90-х20 ст.Суверэнитет.
44.Адукацыя,навука,,літаратура і мастацтва.
У комплексе праблем культурнага будаўніцтва важнае месца займала ліквідацыя непісьменнасці і малапісьменнасці дарослага насельніцтва.
Была створана Рэспубліканская надзвычайная камісія па ліквідацыі непісьменнасці.
Але ў канцы 30-х гадоў частка дарослага насельніцтва рэспублікі, асабліва на вёсцы і сярод жанчын, яшчэ заставалася неахопленай навучаннем.
Разам з ліквідацыяй непісьменнасці і малапісьменнасці дарослага насельніцтва праводзілася вялікая работа па стварэнні сістэмы народнай адукацыі.
Да сярэдзіны 20-х гадоў такая сістэма адукацыі была створана і складалася з наступных частак: 1) дашкольных устаноў; 2) масавых чатырохгадовых працоўных школ; 3) сямігадовых працоўных політэхнічных школ; 4) школ сялянскай моладзі; 5) рабфакаў; 6) тэхнікумаў; 7) вышэйшых навучальных устаноў.
Асаблівая ўвага надавалася ўвядзенню ўсеагульнага абавязковага навучання дзяцей.
Значнае развіццё атрымала сярэдняя спецыяльная адукацыя.
Кадры кваліфікаваных рабочых рыхтаваліся ў прафесійных школах.
20-я гады сталі часам нараджэння беларускай савецкай навукі.
Вучоныя займаліся даследаваннем рэсурсаў, праблемы прыкладнога характару.
Праводзіліся даследаванні і ў галіне гуманітарных навук.
Развіццё літаратуры і мастацтва адбывалася ў складаных умовах.
Беларуская паэзія вітала рэвалюцыю. Для яе характэрны былі аптымізм, дух змагання за новае жыццё. Гэта быў час агульнага духоўнага ўздыму, час надзей, веры і мар.
У другой палове 20-х гадоў развіццё беларускай савецкай літаратуры адбывалася ў вострай барацьбе ідэйна-эстэтычных тэндэнцый, розных літаратурных груповак.
У 30-я гады завяршыўся працэс стварэння адзінай пісьменніцкай арганізацыі Беларусі.
У вострай барацьбе розных мастацкіх школ і плыняў стваралася беларускае савецкае тэатральнае, музычнае і выяўленчае мастацтва.
У сярэдзіне 20-х гадоў першыя поспехі былі дасягнуты ў развіцці беларускага музычнага мастацтва, у якім усё яшчэ пераважала самадзейная творчасць музычных, харавых і танцавальных калектываў.
Значны крок наперад зрабіла музычнае мастацтва ў 30-я гады.
Паспяхова развівалася кінамастацтва. Ствараліся дакументальныя і мастацкія фільмы, кінахроніка.
Дасягненні ў сферы культурнай дзейнасці сведчаць аб сапраўдным ажыццяўленні культурнай рэвалюцыі ў рэспубліцы.
У 20-30-я гады паспяхова развіваліся жывапіс, скульптура, архітэктура.
20-я гады ў гісторыі беларускага жывапісу былі часам збірання творчых сіл, першых спроб засваення новай тэматыкі, актыўнага ўкаранення мастацтва ў жыццё шырокіх пластоў народа.
У 30-я гады мастацтва Беларусі ўзбагачалася новымі тэмамі і вобразамі.
Буйной падзеяй у культурным жыцці стаў Першы з'езд мастакоў Беларусі, які адбыўся 6 снежня 1938 г. у Мінску.
Багатыя і цікавыя традыцыі мае беларуская графіка.
У 20-30-я гады шэраг манументальных помнікаў стварылі беларускія скульптары.
У цэлым для прамысловай архітэктуры 20-х гадоў характэрна выкарыстанне жалезабетонных і металічных канструкцый.
У канцы 20-х гадоў рабіліся спробы распрацаваць тып дома з агульнымі бытавымі элементамі. Такія будынкі атрымалі назву дамоў-камун.
Галоўнымі задачамі архітэктуры Беларусі ў перадваенныя пяцігодкі (1933-1941) сталі рэканструкцыя і развіццё гарадоў.
Кожны твор архітэктуры ўяўляе сабой спалучэнне трох прынцыпаў: функцыянальнасці, трываласці і прыгажосці.
16.Беларускіяяя землі ў канцы 16-17ст.
У сярэдзіне 16 ст.на землях Б.,якія падзяляліся на ваяводствы і паветы,пражывала каля 2 млн. ч-к.Большасць з іх у 16 ст.называлі сябе рускімі.На рубяжы 16-17 стст.насельніцтва усх.Б. часам называла сябе беларусцамі.За насельніцтвам зах. Раёнаў Б.замацавалася назва ліцвіны.Жыхары паўд.тэр-ый называлі сябе палешукамі.Дзяржаўны лад ВКЛ у 16 ст.вызначаецца як саслоўна-прадстаўнічая манархія,дзе ўлада вялікага князя была абмежавана радай і соймам.Пачатак 16 ст.быў адзначаны ў ВКЛ выступленнем князя М.Глінскага супраць вярхоўнай улады.Немалая заслуга ва ўсталяванні сацыяльна-эканамічнай роўнасці шляхецкага саслоўя незалежна ад рэлігійнай прыналежнасці і этнічнага паходжання належыла вял.князю літоўскаму і каралю польскаму Жыгімонту 1 Старому.У 16 ст.у ВКЛ паўсталі новыя супярэчнасці-паміж магнатамі і шляхтай.Шляхта ВКЛ дамагалася заключэння уніі з Польшчай,каб заняць такое ж становішча ў дзяржаве.