2. Rodzaje ubezpieczeń morskich – casco, cargo, oc.

UBEZPIECZENIE CASCO (Hull and Machinery Insurance) – ubezpieczenie, którego przedmiotem są szkody własne na statku (takie, które statek sam doznaje) powstałe w wyniku zaistnienia zdarzeń zdefiniowanych w polisie ubezpieczeniowej jako ryzyka morskie, a ponadto zwyczajowo wynagrodzenie za ratownictwo morskie, udział statku w awarii wspólnej oraz odszkodowanie za całkowitą stratę statku. Przedmiotem ubezpieczeń CASCO może być również odpowiedzialność cywilna armatora za szkody wyrządzone przez statek w wyniku zderzeń ubezpieczonego statku z obiektami stałymi lub pływającymi.

UBEZPIECZENIE CARGO - ubezpieczenia ładunku jako wartość ładunku w miejscu i czasie załadowania łącznie z kosztami ubezpieczenia i dostarczenia ładunku do miejsca przeznaczenia.

UBEZPIECZENIA OC armatora (Owner’s Protection and Indemnity insurance) – ochrona armatora przed skutkami codziennej eksploatacji statku, która gwarantuje likwidacje roszczeń osób trzecich wobec statku i jego właściciela.

Ochronę taką zabezpiecza armatorowi klub P&I.

REASEKURACJA (reinsurance) – w uproszczeniu jest to ubezpieczenie ubezpieczenia, czyli rozłożenie odpowiedzialności, przyjętej przez ubezpieczyciela z tytułu zawartej umowy polisowej, na reasekuratora w zamian za jego udział w składce ubezpieczeniowej.

3. Znaczenie warunków ubezpieczenia zawartych w standardowej polisie sc Lloyda, klauzule instytutowe, znaczenie klubów p&I.

Standardowa polisa SC Lloyda związana z przewozem morskim podaje warunki ubezpieczenia statku na czas z pełnym pokryciem ryzyk (hull time, all risks). Określa następujące terminy:

• pokrycia zakresu pływania (np. w każdym czasie i w każdych okolicznościach)

• pokrycia niebezpieczeństw (np. przez niebezpieczeństwa morza, ogień, eksplozję lub trzęsienie ziemi)

• ryzyko zanieczyszczenia

• odpowiedzialność kolizyjna (zarówno dla statków obcych jak i tego samego armatora)

• zgłoszenie szkody

• awaria wspólna i ratownictwo

Klauzule instytutowe (Institute Clauses) – oparte na angielskich polisach morskich warunki, które są powszechnie przyjętą podstawą ubezpieczeń morskich statków oraz ładunków, np. w odniesieniu do ubezpieczeń statków handlowych – Institute Time Clauses Hulls, statków rybackich – Institute Fishing Vessels Clauses, statków portowych – Institute Time Clauses Hulls Port Risks, ładunków – Institute Cargo Clauses, itp.

Kluby P&I – organizacje zrzeszające armatorów, których celem jest wzajemna ochrona armatorów od ryzyk związanych z eksploatacją statków, wynikających z odpowiedzialności cywilnej w stosunku do osób trzecich oraz załóg zatrudnionych na statkach. Zakres ryzyk określają tzw. „Reguły Klubowe”. Celem klubów jest m.in. wypracowanie i stosowanie takich modeli reasekuracyjnych, aby likwidacja roszczeń odbywała się po najmniejszych kosztach. Armatorzy, jako członkowie klubu, wpłacają do klubu składki (calls) zależne od wielkości i rodzaju tonażu, które stanowią udziały w funduszach klubu. Ubezpieczenie w klubach nie ma na celu osiągania zysków. Jeżeli fundusz Klubu nie wystarcza na pokrycie odszkodowań, wówczas Klub może zażądać dodatkowych składek uzupełniających niedobory finansowe klubu.