Lata 1918-21:

Powstanie władz centralnych: Przyjazd Piłsudskiego do Warszawy: 10.11.1918. Wszystkie stronnictwa polskie, nie licząc lewicy rewolucyjnej, zażądały od Rady Regencyjnej przekazania mu władzy. RR podporządkowała się Piłsudskiemu dekretem z 11.11.1918r oddała mu naczelne dowództwo nad tworzącym się wojskiem. Na ziemiach polskich w tym okresie istniało kilka ośrodków władzy: Rada Regencyjna, rząd lubelski, krakowska Polska Komisja Likwidacyjna i rady delegatów. Najsilniejszym oparciem dla Piłsudskiego był rząd Daszyńskiego w Lublinie. Utworzenie rządu Piłsudski powierzył socjaliście Jędrzejowi Moraczewskiemu. 22.11.1918r. Piłsudski i Moraczewski podpisali dekret stwierdzający, iż Polska jest republiką i że do zwołania sejmu Ustawodawczego najwyższa władzę sprawować będzie Piłsudski jako Tymczasowy Naczelnik państwa

21.11.1918r rząd Moraczewskiego ogłosił manifest akcentując ludowy charakter nowej władzy. Zapowiadając reformę rolną i nacjonalizację, 8 godz.dzień. Opracowano ordynację wyborczą, opartą na powszechnym, równym, bezpośrednim, tajnym i proporcjonalnym prawie wyborczym wszystkich obywateli powyżej 21 lat bez różnicy płci. Wybory rozpisano na 26.01.1919r.

Wybory do Sejmu Ustawodawczego: wybory zostały przeprowadzone 26.01.1919r. Największy sukces odniosła Narodowa Demokracja , na 2 miejscu PSL „Wyzwolenie”, na 3 PPS. W Galicji, PSL „piast”, PSL „Lewica”. Sejm Ustawodawczy liczył 394 posłów, z czego 36% było z ND.

Mała konstytucja: Z chwila zwołania Sejmu Ustawodawczego przejął on zwierzchnią władzę w państwie. 20.02.1919r. Piłsudski złożył swój urząd, jednak Sejm powierzył mu kontynuowanie obowiązków Naczelnika Państwa aż do uchwalenia konstytucji. Tego samego dnia Sejm przyjął też tymczasowe zasady funkcjonowania państwa, nazwane małą konstytucją. Władza ustawodawcza: Sejm, Naczelnik wraz z rządem był najwyższym wykonawcą uchwał sejmowych. Większość posłów dała wyraz zaufania do rządu Paderewskiego.

Powstanie Wielkopolskie: Pomimo kapitulacji Niemiec nie zamierzali ustępować z Wielkopolski, Pomorza i Górnego Śląska. Gdy 26.02.1918r do Poznania przybył Paderewski, grupy żołnierzy niemieckich zaczęły atakować ludność. Polacy rozpętali powstanie przeciw Niemcom. Walki przerwano 16.02.1919r obszar wyzwolony znalazł się pod kontrola NRL.

Inwazja Czeska na Śląsku Cieszyńskim: Przekreślając porozumienie o linii demarkacyjnej, podpisane w listopadzie 1918r pomiędzy czechami a polska, 23.01.1919 wojska czeskie weszły na Śląsk Cieszyński zajmując cały obszar dawnego księstwa Cieszyńskiego, aż po Wisłę. 3.02.1919 w Paryżu doszło do porozumienia o wytyczeniu nowej linii demarkacyjnej, dzielącej sporny obszar.

Front Wschodni: 26.02.1919 Rada Najwyższa konferencji pokojowej w Paryżu zatwierdziła projekt rozgraniczenia Polski i Litwy według Linii Focha., pozostawiając Wilno po str. Polskiej.

Konferencja Paryska: od stycznia 1919 trwały w Paryżu obrady zmierzające do podpisania traktatu pokojowego z Niemcami. Negocjacje w sprawie granicy polsko-niemieckiej prowadził Dmowski i Paderewski. Traktat wersalski ustalił granicę pol-niem przyznając Polsce pomorze Wschodnie bez Gdańska (liga narodów) i prawie całą Wielkopolskę, oraz plebiscyty na Górnym Śląsku Warmii i Mazurach.

Państwa Ententy a polska granica wschodnia: 21.11.1919r Rada Najwyższa konferencji pokojowej zatwierdziła statut autonomiczny dla Galicji Wschodniej. Polska otrzymała mandat Ligii Narodów na zarządzanie tym obszarem przez 25lat. 8.12.1919r ta sama rada podjęła drugą decyzję dopuszczając administrację polska jedynie na zachód od linii Bug-Kuźnica-Puńska ( linia Curzona). Nie była to granica etniczna, a w przybliżeniu granica zachodnia Rosji po III rozbiorze Polski.

Wojna polsko-bolszewicka 1919-1921, walki toczone przez Polskę przeciw Rosji Radzieckiej o kształt granicy wschodniej i utrzymanie niepodległości.