
Grupa robocza Zespół roboczy
Cel wymiana informacji zbiorowa wydajność
Efekt synergiczny neutralny(czasem -) dodatni
Odpowiedzialność indywidualna indywidualna i wspólna
Umiejętności przypadkowe i zróżnicowane komplementarne
Etapy rozwoju zespołu
Formowanie (poznawanie się, powolna ewolucja i przejście do następnej fazy)
Ścieranie się (wybuch aktywności i przejście do następnej fazy)
Normowanie (powolna ewolucja i przejście do następnej fazy)
Działanie
Najważniejsze aspekty funkcjonowania zespołu
Cele i misja
Strategia (sposoby osiągania celów)
Polityka firmy
Przywództwo (lider)
Współpraca
Elastyczność (sposób myślenia)
Komunikacja
Kultura zespołu
Sprawność
Role w zespole
Rola to społecznie określony wzorzec zachowania.
Partytura roli to zestaw charakterystycznych zachowań możliwych do wyuczenia przez każdego z członków zespołu
Rodzaje zespołów:
Zespoły problemowe – średnio 5 osób, które są dobierane, rozwiązanie problemu, nie mają uprawnien decyzyjnych
Zespoły interpunkcyjne – około 12 – 15 osób z różnych miejsc w org. różne poziomy hierarchii, wymiana doświadczeń i wiedzy do nowych pomysłów
Zespoły samokierujące – nowy pomysł zespołów w Szwecji użyty pierwszy raz, przejmuje uprawnienia kierowników, sam decyduje jak będzie funkcjonował, ma duże możliwości, ustala liczę członków, może ich dobierać i usuwać, wewnętrzny system motywacyjny, rozdzielenie odpowiedzialności między członków
Zespoły wirtualne – grupa komunikująca się ze sobą przez media komputerowe.
Uwarunkowania powstania:
Globalny biznes
Biuro tam, gdzie znajduje się pracownik – praca mobilna
Wizja pracy i organizacji przestrzeni pracy – infrastruktura informatyczne (oprogramowania, połączenia, linie komunikacyjne do szybkiego przetwarzania i przekazywania dokumentów o wysokim stopniu złożoności)
Korzyści tego typu komunikacji:
Szybkość, elastyczność, większy zasięg działania
Wzmocnienia racjonalnego podejmowania decyzji i kierowania innowacji
Poczucie satysfakcji z pracy i dumy z osiągnięć (możliwość wykonania pracy przez wiele jednostek, bez ograniczeń czasowych czy geograficznych)
Poziom zaufania jest podobny do zespołów funkcjonujących w świecie realnym.
Zagrożenia związane z tego typu komunikacją:
Ograniczenie więzi społecznych
Brak bezpośrednich komunikacji między ludźmi
Słaba wpływ grupy na jej członków
31.03.10r.
Pojęcie przywództwa:
- kierownik
- menedżer
- przywódca
‘Problem obecnych organizacji tkwi w tym, że są nadmiernie zarządzane i zbyt mało w nich przywództwa. W organizacjach kładzie się przesadny nacisk na wykonywanie rutynowych czynności i rzadko zadaje pytania, czy czynności te w ogóle powinny być wykonywane. Zarządzać znaczy zorganizować, wykonać, opowiadać za coś. Przewodzić znaczy wpływać, wytyczać kierunek, działanie, opinię’ W. Bennis, B. Nanus (1997)
Przywództwo
Lata 80 – te ruch ‘pozbądźmy się zarządzania’ z hasłem ‘Ludzie nie chcą być zarządzani, lecz chcą żeby im przewodzić’
‘Ludzie nie mogą być zarządzani. Wynalazki mogą być zarządzane, ale ludziom trzeba przewodzić’
Doświadczenie praktyczne – ludzie lubią być zarządzani dopóki zarządzanie nie przekształca się w dyktaturę.
Przywództwo to relacja między przywódcami a ich zwolennikami i relacja ta odzwierciedla koniczne zmiany, będące wynikiem przyjęcia wspólnych celów. Rost (1998)
Zarządzanie to relacja władzy między co najmniej jednym menadżerem a jednym podwładnym, która to relacja koordynuje ich aktywność w celu wyprodukowania oraz sprzedaży poszczególnych dóbr i/lub usług.
Przywództwo: Zarządzanie
- relacja wpływu - relacja władzy
- przywódcy i zwolennicy - menedżerowie i podwładni
- zamierzone prawdziwe zmiany - produkcja i sprzedaż i/lub usług
- zamierzone zmiany odzwierciedlają - dobra/usługi są wynikiem
wspólne cele koordynowania działań
Władza w organizacji
Władza –zdolność wpływania na innych
Władza społeczna (związana jest z autorytetem osobistym) a autorytet formalny (wynika
z piastowania stanowiska)
Autorytety – formalny – osobisty
Władza (możliwość wpływu) a wpływ (realizacja potencjału wpływu)
Wpływ to siła, którą jedna osoba (agent wpływu) wydatkuje wobec innej osoby (adresat wpływu), aby uzyskać zmianę w zachowaniu adresata wpływu, jego opinii, postawie, cechach, potrzebach i wartościach.
Kierownik ma następujące możliwości wpływu:
Władza oparta na autorytecie (legalność wpływu) legalne prawo kierownika do wydawania poleceń
Władza oparta na nagrodach – możliwość kontrolowania i korzystania z nagród cenionych przed podwładnych
Władza oparta na przymusie – kierownicza kontrola i możliwość stosowania kar
Władza oparta na kompetencjach – władza kierownika na tematy związane z zadaniami oraz jego kompetencje spostrzegane przez podwładnych
Władza oparta na identyfikacji – lojalność podwładnych w stosunku do kierownika i pragnienie zadowolenia go przez swoje zachowanie (sekty)
Władza oparta na informacji – może prowadzić do trwałych zmian w zachowaniu, postawach lub wartościach adresata wpływu, w porównaniu z innymi źródłami wpływu może ona zmieniać struktury poznawcze adresata wpływu i w ten sposób uniezależniać się od wywierającego wpływ.
7.04.10r.
Cechy osobowościowe przywódcy – inteligencja, skłonność do dominacji, pewność siebie, energiczność, wiedza profesjonalna
Typy przywódców:
1. siłacz – imponuje podwładnym zdecydowaniem i męskością, jest dominujący i pewny siebie
2. kontrahent – potrafi załatwić sprawy, konsekwentny, dotrzymuje słowa i tego samego oczekuje, inteligentny
3. wizjoner – uwodzi zwolenników, roztacza przed nimi atrakcyjne i silnie motywujące cele, posiada charyzmę
Substytuty przywództwa:
1. cechy podwładnych:
Doświadczenie, zdolności i kwalifikacje, są substytutem dla przywództwa instrumentalnego (wyznaczającego sposób zachowania podwładnych)
Orientacja profesjonalna – substytut zarówno przywództwa instrumentalnego jak i wspierającego (związane z motywowaniem)
Obojętność na organizacyjne nagrody - neutralizuje oba typy przywództwa
2. cechy zadania:
Wysoki stopień ustruktualizowania i rutynowości – substytut przywództwa instrumentalnego
Duża współzależność elementów zadania – substytut przywództwa instrumentalnego
Wywołanie poczucia satysfakcji u pracowników – substytut przywództwa wspierającego
3. cechy organizacji:
Wysoki stopień spójności zespołu pracowniczego – substytut zarówno przywództwa instrumentalnego jak i wspierającego
Wysoki stopień formalizacji – substytut przywództwa instrumentalnego
Niska pozycja organizacyjna przywódcy lub jego fizyczna izolacja od podwładnych – neutralizuje oba typy przywództwa
Nieelastyczność rozwiązań organizacyjnych – neutralizuje przywództwo instrumentalne
Funkcje kierownicze:
1. koordynacji:
- decydowanie (szeroko rozumiane, łącznie z formułowaniem celów i planowaniem
- komunikowanie (przekaz informacji zarówno w pionie jak i w poziomie struktury organizacyjnej)
- utrzymanie stanu równowagi (między organizacją i jej otoczenie, między elementami systemu organizacyjnego)
Funkcje przywództwa:
- motywowanie (istotne, gdy wśród członków zespołu dominuje motywacja zewnętrzna)
- formowanie (sposób formowania wzorców myślenia, rozwijanie motywacji zewnętrznej – indoktrynacja)
- wspomaganie kultury (stworzenie i rozwijanie warstwy symbolicznej uczestnictwa ludzi
w organizacji, symbole fizyczne, językowe, behawioralne, osobowe)
Kultura organizacyjna obejmuje:
- wartości cenione w organizacji (takie rzeczy lub stany rzeczy, do których członkowie organizacji dążą indywidualnie lub zbiorowo)
- normy i wzorce (gotowe schematy zachowań, które członkowie organizacji stosują
w określonych sytuacjach)
- symbole (podkreślają poczucie wspólnoty i stanowią zrozumiała dla wszystkich reprezentację zarówno wartości jak i norm i wzorców)
14.04.10r.
Kultura organizacyjna – zbiór dominujących norm i wartości postępowania charakterystycznych dla danej org., podbudowany założeniami co do natury rzeczywistości pojawiający się przez aftefakty – zewnętrzne, sztuczne wytwory danej kultury.
Przejawy kultury org.:
- symbole, sposoby postępowania
- rytuały, mity, tabu
- wartości, normy, postawy
- założenia
Proces akulturacji w org.
Akulturacja (socjalizacja)
Proces wpajania kultury jednostce przez grupę za pomocą systemu nagród i kar.
Akulturacja jest sterowana sygnałami z otoczenia:
Doświadczenia z bezpośredniego stanowiska pracy
Kultura szerszych społeczności
Działania i polityka kierownictwa organizacji
Uczestnictwo w komunikacji społecznej
Funkcje kultury organizacyjnej:
Określa tożsamość organizacji
Umożliwia szybką, sprawną i jednoznaczną komunikację
Standaryzuje zachowania ludzkie
Umożliwia podobną interpretacje i ocenę otaczającej rzeczywistości
Powoduje, że aspiracje, cele, dążenia, nadzieje i lęki uczestników org. stają się wspólne
Integracyjna (wspólne określenie i utrzymanie wszystkich składników kultury w danym środowisku
Percepcyjna (sposób postrzegania otoczenia grupy)
Adaptacyjna (stabilizowanie rzeczywistości przez wypracowanie gotowych schematów reagowania na zmiany zachodzące w otoczeniu)
Powstawanie kultury organizacji
Czynniki kształtujące kulturę org.:
1. Typy otoczenia:
- kultura narodowa
- system wartości społeczeństwa
- lokalny system wartości
2. Cechy organizacji:
- historia
- wielkość
- przywództwo
- system zarządzania
- struktura
3. Typy organizacji:
- sytuacja rynkowa
- produkty, technologie
- branża
4. Cechy uczestników:
- wartości
- postawy
- wykształcenie
- płeć
- wiek
- doświadczenie
Zmiana kulturowa:
- świadome i nieświadome oddziaływanie kierownictwa, uwarunkowania konkurencyjne, zamiany struktury społecznej, zamiany technologiczne, umiędzynarodowienie, partnerze, wymuszenia środowiskowe -> kultura -> zmiana kulturowa
21.04.10r
Zarządzanie zmianami w organizacji
Zmiana – to proces, konstatacja różnicy między jednym stanem a drugim, bez wskazania na jej przyczyny czy skutki; każda istotna modyfikacja części organizacji
Przyczyny zmian organizacyjnych:
- zewnętrzne:
Zmiany w systemie podatkowym
Zmiany przepisów celnych
Pojawianie się nowych produktów konkurencyjnych
Zmiana wymagań klientów
Kryzys polityczny
Zmiany demograficzne
Zmiany w polityce cen i polityce asortymentowej klientów
- wewnętrzne:
Nadmierne zapasy magazynowe
Wysoka fluktuacja załogi
Przestarzała załoga
Obniżenie się jakości wytwarzanych wyrobów
Konflikty wśród personelu
Etapy procesu zarządzania zmianą:
1. uznanie potrzeby zmiany
2. ustalenie celów zmiany
3. diagnoza istotnych zmiennych
4. opracowanie projektu zmiany
5. wdrażanie
6. kontrola efektów: bieżąca (poszczególne etapy) i po wdrożeniu (po wdrożeniu)
Obszary zmian organizacyjnych i ich konsekwencje dla pracowników:
Struktura organizacyjna (elastyczne, zmieniające się) mało stabilne miejsca pracy, potrzeba umiejętności radzenia sobie ze zmianami, potrzeba bycia elastycznym, gotowym do przekwalifikowania się
Hierarchia organizacyjna (spłaszczenie hierarchii, hierarchia pozioma) potrzeba umiejętności pracy w zespole, większa samodzielność, odpowiedzialność, profesjonalizm, fachowość, kreatywność
Cele organizacji (zarządzanie zasobami ludzkimi) umiejętność wykorzystania własnych zasobów przy wsparciu organizacji i motywowaniu przez nią, zaangażowanie, wysoka motywacja wewnętrzna, aktywna rola pracownika
Tożsamość organizacyjna (słaby związek z organizacją) silniejszy związek z wykonywaną pracą niż z organizacją, niezależność, możliwość/potrzeba częstej zmiany pracy
Otoczenie organizacji (zmieniające się wymagania i oczekiwania otoczenia) organizacja jest systemem otwartym, zdolność szybkiego i skutecznego reagowania na zmiany, umiejętność przystawania się do zmian, kreatywność
Decyzje kierownicze (decentralizacja, delegowanie uprawnień) umiejętność współpracy i samodzielność, partycypacja w zespołowym podejmowaniu decyzji
Zmiana modelu kariery (uczenie się przez całe życie) kariera jako pełne realizowanie aspiracji jednostki oraz planów organizacji, umiejętność/konieczność planowania kariery uwzględniającej potrzebę uczenia się, przekwalifikowania się, zmianę zasad
Opór wobec zmian i sposoby jego przezwyciężania
Nastawienia
------------------------------------------------------
Wrogość neutralność Entuzjazm
(ludzie przejawiają silne negatywny stosunek (akceptacja zmiany do zmian)
Zachowania
----------------------------------------------------
Opór obojętność współpraca
Przyczyny oporu: