Zarządzanie wolną przestrzenią:

• Wektor bitowy: każdy blok jest reprezentowany przez 1 bit: blok wolny -> bit=1, blok zajęty -> bit=0

• Zaleta: umożliwia proste i wydajne znajdowanie wolnych bloków na dysku; często wspierane sprzętowo

• Wady: mało wydajne dla dużych dysków

• Lista powiązana: powiązanie ze sobą wszystkich wolnych bloków i przechowywanie wskaźnika do pierwszego wolnego bloku

• Wady: mało wydajna – aby przejść przez listę trzeba odczytać każdy blok

• Grupowanie: powiązana lista bloków

• Zliczanie: dla przyległych n wolnych bloków przechowuje się adres pierwszego wolnego bloku i liczbę n wolnych bloków następujących po sobie

11. Od czego zależy efektywność systemu plików u jak można poprawić jego wydajność?

Efektywność zależy od algorytmów przedziału miejsca na dysku i algorytmów obsługiwania katalogów, oraz typów danych przechowywanych we wpisie katalogowym pliku

Metody poprawiania wydajności systemu plików:

• Pamięć podręczna bloków dyskowych

• Wczesne zwalnianie i czytanie z wyprzedzeniem

• Dyski wirtualne

12. Na czym polega rekonstrukcja systemu plików i co to są systemy plików ze strukturą dziennika?

Rekonstrukcja:

• Sprawdzanie spójności: Informacje w dyskowej pamięci podręcznej są na ogół nowsze niż odpowiadające im informacje na dysku. Awaria komputera może pozostawić system plików w stanie niespójnym. Program sprawdzania niespójności porównuje dane w strukturze katalogowej z blokami na dysku i próbuje usunąć napotkane niezgodności

• Składowanie i odtwarzanie: Aby nie utracić danych na skutek awarii można stosować systemowe programy do składowania informacji na innych urządzeniach. Aby zminimalizować kopiowanie, tylko pierwszego dnia wykonuje się składowanie pełne, a w kolejnych dniach tzw. składowanie przyrostowe. W celu zrekonstruowania utraconego pliku lub dysku można zastosować odtworzenie danych zawartych w kopii zapasowej

Systemy plików ze strukturą dziennika:

Dyskowe struktury danych mogą utracić spójność wskutek załamania systemu, rozwiązaniem jest uaktualnieniu metadanych systemu plików za pomocą technik odtwarzania opartych na dzienniku.

Wszystkie zmiany meto danych zapisuje się po kolei w dzienniku, z chwilą zapisania zmian uważa się je za zatwierdzone i może nastąpić powrót z wywołania systemowego do procesu użytkownika. Zarejestrowane wpisy są odtwarzane w rzeczywistych strukturach systemu. Po zakończeniu zmian uaktualniony jest wskaźnik pokazujący, które działania zostały zakończone, a które są jeszcze niekompletne. A następnie usuwa się ją z dziennika

13. Przedstawić strukturę dysku magnetycznego oraz omówić podstawowe kwestie planowania dostępu do dysku.

Struktura dysku:

• Dysk magnetyczny jest adresowany jako tablica bloków logicznych, który jest najmniejszą jednostką przesyłania, zazwyczaj ma rozmiar 512B

• Jednowymiarowa tablica bloków logicznych jest sekwencyjnie odwzorowania na sektory dysku

• Nowoczesne dyski są organizowane w grupy cylindrów

Planowanie dostępu do dysku:

• System operacyjny jest odpowiedzialny za wydajne użytkowanie sprzętu

• Główne składniki czasu dostępu do dysku to: czas wyszukiwania i opóźnienie obrotowe

• Szerokość pasma dysku- łączna liczba przesłanych bajtów podzielona przez łączny czas, jaki upłynął od pierwszego zamówienia na usługę do chwili zakończenia ostatniego przesłania