Добавил:
Опубликованный материал нарушает ваши авторские права? Сообщите нам.
Вуз: Предмет: Файл:

установочная по ист.бел / СТРУКТУРНА-ЛАГІЧНЫЯ СХЕМЫ

.pdf
Скачиваний:
30
Добавлен:
02.03.2019
Размер:
4.64 Mб
Скачать

Спецыялізацыя сельскай гаспадаркі

вытворчасць збожжа; вінакурэнне;

свінагадоўля; авечкагадоўля; вырошчванне бульбы; вырошчванне льну

Прамысловасць Беларусі другой паловы ХІХ ст. Асаблівасці развіцця:

спецыялізацыя на перапрацоўцы мясцовай сельскагаспадарчай, лясной і мінеральнай сыравіны (вінакурэнне, дрэваапрацоўка і інш.);

размяшчэнне пераважна ў сельскай мясцовасці;

вялікая доля рамеснай і мануфактурнай вытворчасці;

перавага дробных прадпрыемстваў.

У1900 г. на ад-

но прадпрыемства ў сярэднім прыходзілася каля 40 рабочых.

 

 

8,2%

Найбуйнейшае –

 

 

 

3,8%

4,2%

4,5%

тытунёвая фаб-

рыка Шарашэў-

 

 

 

 

 

 

скага ў Гродне.

1850-я гг.

1860-я гг.

1870-я гг. 1880-я гг.

 

 

 

 

 

Прырост

 

 

 

 

 

прадукцыі

31

Урбанізацыя

10,5%

 

800

 

 

 

 

 

10,0%

 

600

 

9,5%

 

 

 

 

 

 

9,0%

 

400

 

8,5%

 

200

 

8,0%

 

 

 

 

 

 

1858 г.

 

0

 

1897 г.

 

 

 

 

 

 

1858 г.

 

 

 

 

% ад колькасці жыхароў

 

 

1897 г.

 

 

гарадскі люд, тыс. чалавек

Асноўныя сродкі зносін у сярэдзіне ХІХ ст.

 

5399

6000

3816

5000

 

4000

 

3000

1109

2000

 

1000

 

0

 

Водныя шляхі Паштовыя

Шашэйныя

Аўгустоўскі канал

Шлях у верстах

дарогі

дарогі

 

 

Чыгуначная сетка ў Беларусі 1862–1902 гг.

32

Плыні ў паўстанні 1863–1864 гг.

Палітычныя

 

«Чырвоныя»

 

 

 

 

«Левыя» –

 

 

«Белыя»

накірункі

«Правыя» –

рэвалюцыянеры-

 

 

 

 

памяркоўныя

 

 

 

 

дэмакраты

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Нацыянальнае

Права народаў на са-

Аднаўленне

Рэчы

Аднаўленне

Рэчы

пытанне

мавызначэнне

Паспалітай і ВКЛ

Паспалітай

у ме-

 

 

 

у межах 1772 г.

жах 1772 г.

 

 

Ліквідацыя паме-

Захаванне

маёнт-

Сацыяльна-экана-

 

шчыцкага землеўла-

каў шляхты і апла-

мічныя

пераўтва-

Аграрнае

дання, надзяленне ся-

та за кошт дзяржа-

рэнні не прадугле-

лян зямлёй

без вы-

вы выдзеленай для

джваліся

 

 

пытанне

 

 

купу

 

сялян зямлі. Адме-

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

на часоваабавяза-

 

 

 

 

 

 

нага стану і вы-

 

 

 

 

 

 

купных плацяжоў

 

 

 

 

Сялянская (народная)

Арганізацыя

Мірныя сродкі (ка-

 

рэвалюцыя

Узброе-

агульнанацыя-

лектыўныя

заявы

Тактыка

нае паўстанне

 

нальнага польска-

на імя цара, мані-

(сродкі) ба-

 

 

га паўстання

фесты і інш.). Раз-

рацьбы

 

 

 

 

лік на падтрымку з

 

 

 

 

 

боку ўрадаў заход-

 

 

 

 

 

ніх краін

 

 

 

Дробная і беззямельная шляхта, гарадскія

Землеўласніцкая

Сацыяльны

нізы, афіцэры, інтэлігенцыя, студэнцтва,

шляхта,

сярэдняя

склад

часткова сялянства

 

 

буржуазія,

частка

 

 

 

 

 

інтэлігенцыі

 

 

Ход паўстання

 

 

Дата

Асноўныя падзеі

1

2

1861 г.

Фарміраванне дзвюх плыняў нацыянальна-вызваленчага

руху

 

 

 

чэрвень 1862 г. – май

Выданне К. Каліноўскім газеты «Мужыцкая праўда»

 

1863 г.

 

 

 

 

Утварэнне Цэнтральнага нацыянальнага камітэта (ЦНК)

1862 г.

у Варшаве і Літоўскага правінцыяльнага камітэта ў

Вільні

 

 

 

студзень 1863 г. – 1864 г.

Паўстанне ў Польшчы, Літве і Беларусі

 

 

 

 

Адозва ЛПК з заклікам да паўстання. Маніфест

студзень 1863 г.

Часовага правінцыяльнага ўрада аб надзяленні сялян

зямлёй. Узнікненне першых партызанскіх атрадаў у

 

 

заходніх паветах Беларусі

 

 

33

 

 

З а к а н ч э н н е

 

 

 

 

1

2

 

 

Захоп паўстанцамі г. Пружаны (люты), бітва каля в. Мі-

 

 

лавічы Слонімскага павета (22 мая). Дзейнасць К. Калі-

1863

г.

ноўскага. Процідзеянне «белых». Рэарганізацыя Часова-

 

 

га правінцыяльнага ўрада Літвы і Беларусі ў Аддзел кі-

 

 

раўніцтва правінцыямі Літвы

1863

г., вясна – лета

Найвышэйшы ўздым паўстання на тэрыторыі Літвы і

Беларусі

 

 

1863

г., восень

Затуханне паўстання

1864

г., студзень

Арышт К. Каліноўскага і пакаранне яго смерцю

Палітычныя партыі ў Расіі ў пачатку ХХ ст.

 

Дэмакратычны,

Буржуазна-

Кансерватыўны,

Назва лагера

манархічны

рэвалюцыйны

ліберальны

 

 

(урадавы)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Бунд, РСДРП (баль-

«Канстытуцыйна-

«Саюз рускага наро-

Палітычныя

шавікі,

меншавікі),

дэмакратычная

 

да», «Руская манар-

партыі і ар-

ПСР (эсэры), БСГ

партыя»

 

(кадэты),

хічная партыя»,

ганізацыі

 

 

 

 

«Саюз 17 кастрыч-

«Рускі

ўскраінны

 

 

 

 

 

ніка» (акцябрысты)

саюз»

 

 

 

 

Рэвалюцыйная

інтэ-

Ліберальная інтэлі-

Вышэйшыя ўрадавыя

Сацыяльны

лігенцыя,

рабочыя,

генцыя,

 

гарадскія

колы, памешчыкі, ду-

сяляне

 

 

сярэднія

слаі,

бур-

хавенства,

 

частка

склад

 

 

 

 

 

 

 

жуазія, частка па-

буйнай буржуазіі

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

мешчыкаў

 

 

 

 

 

 

 

Прызнанне права на-

Прызнанне

раўна-

Падтрымка

лозунга

Праграмныя

цый

на

самавызна-

праўя ўсіх народаў

«адзінай

і

недзялі-

чэнне.

Ліквідацыя

Расіі.

 

Увядзенне

май

Расійскай ім-

патрабаванні

 

прыватнай уласнасці

права

нацый

на

перыі». Захаванне па-

па нацыя-

(у першую чаргу па-

культурнае

сама-

мешчыцкага

землеў-

нальных і аг-

мешчыцкага землеў-

вызначэнне.

Заха-

ладання

 

 

рарных пы-

 

 

ладання),

перадача

ванне

памешчыц-

 

 

 

 

таннях

 

 

 

 

ўсёй зямлі ва ўлас-

кага землеўладання

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

насць народа

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Звяржэнне самадзяр-

Абмежаванне

ма-

Захаванне

і

ўмаца-

Асноўныя

жаўя,

устанаўленне

нархіі

 

канстыту-

ванне самадзяржаўя

дэмакратычнай

рэс-

цыйнымі

межамі,

 

 

 

 

палітычныя

 

 

 

 

публікі шляхам склі-

прадстаўленне

гра-

 

 

 

 

мэты

 

 

 

 

кання

Устаноўчага

мадзянскіх правоў і

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

сходу (парламента)

свабод

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Рэвалюцыйная

(не

Парламенцкая

 

Барацьба з ліберала-

Тактыка

выключаючы ўзбро-

барацьба

 

 

 

мі і

рэвалюцыяне-

енага паўстання)

 

 

 

 

 

рамі ўсімі магчымы-

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

мі сродкамі

 

34

1

2

3

4

5

Рэвалюцыя 1905–1907 гг.

Прычыны

Супрацьстаянне самадзяржаўя і грамадства, выкліканае адсутнасцю палітычных свабод і парламента

Нявырашанасць аграрнага пытання: панаванне памешчыцкага землеўладання, малазямелле сялян, захаванне выкупных плацяжоў

Абвастрэнне сацыяльных супярэчнасцей паміж пралетарыятам і буржуазіяй

Імкненне прыгнечаных народаў да пашырэння сваіх правоў

Паражэнне Расіі ў руска-японс- кай вайне 1904–1905 гг.

Перыядызацыя

9 студзеня 1905 г. – верасень

1905 г. – перыяд нарастання рабочага, сялянскага руху, хваляванні ў арміі і на флоце

кастрычнік – снежань 1905 г.

перыяд кульмінацыі: кастрычніцкая ўсерасійская стачка, Маніфест 17 кастрычніка 1905 г., стварэнне ліберальных партый, снежаньскае ўзброенае паўстанне ў Маскве

студзень 1906 г. – 3 чэрвеня

1907 г. – перыяд спаду: выбары ў I і II Дзяржаўную Думу, законапраекты П. А. Сталыпіна, станаўленне новай палітычнай сістэмы

Вынікі рэвалюцыі 1905–1907 гг.

Стварэнне Дзяржаўнай Думы

Рэформа Дзяржаўнага Савета – пераўтварэнне яго ў вышэйшую палату парламента

Зацвярджэнне «Асноўных зако-

наў Расійскай імперыі»

Абвяшчэнне свабоды слова

Дазвол стварэння прафсаюзаў

Частковая палітычная амністыя

Сталыпінскія рэформы

Адмена выкупных плацяжоў для сялян

Пачатак руху Расіі да канстытуцыйнай манархіі і прававой дзяржавы

35

Дзяржаўныя Думы ў Расіі

Перыяд

Партыйна-палітычны

 

Кіраўніцтва

 

Асноўныя пытанні

 

працы

склад

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

24 красаві-

Усяго 499 дэпутатаў, з іх:

Старшыня

аграрнае пытанне;

ка – 8 ліпе-

161 – кадэты, 97 – тру-

С. А. Мурам-

 

праблема

 

стварэння

ня

 

давікі, 70 – партыя саюза

цаў (кадэт)

 

«адказнага перад Дзяр-

1906 г. –

аўтанамістаў (група за-

 

 

жаўнай Думай Мініс-

I Дзяржаў-

ходніх акраін, польская,

 

 

тэрства»; усё адхілена

ная Дума

літоўская і інш.), 17 –

 

 

вярхоўнай уладай, Ду-

 

 

сацыял-дэмакраты і інш.

 

 

 

ма распушчана

 

 

 

 

 

 

 

20 люта-

Усяго 518 дэпутатаў, з іх:

Старшыня

аграрнае

 

пытанне

га – 2 чэр-

104 – трудавікі, 98 –

Ф. А. Галавін

 

(праекты

трудавікоў,

веня

кадэты, 65 – сацыял-дэ-

(кадэт)

 

кадэтаў, сацыял-дэмак-

1907 г. –

макраты, 37 – эсэры, 76 –

 

 

ратаў);

 

 

II Дзяржаў-

нацыянальныя

групы

і

 

 

адказ

падтрымаць

ная Дума

інш.

 

 

 

 

Сталыпінскія

аграрныя

 

 

 

 

 

 

 

рэформы;

 

 

 

 

 

 

 

 

 

3 чэрвеня 1907 г. –

 

 

 

 

 

 

 

уводзіцца новы выбар-

 

 

 

 

 

 

 

чы закон

 

 

 

 

 

 

 

 

1

лістапа-

Усяго 442 дэпутаты, з іх:

Старшыні:

 

зацверджана аграрнае

да 1907 г. –

136 – акцябрысты, 90 –

М. А. Хамякоў

заканадаўства

па рэ-

9

чэрвеня

нацыяналісты, 51 – пра-

(акцябрыст,

 

форме Сталыпіна

1912 г. –

выя, 53 – кадэты, 19 –

1907–1910);

 

(1910);

 

 

III

Дзяр-

сацыял-дэмакраты, 26 –

А. І. Гучкоў

 

прынята рабочае зака-

жаўная

нацыянальныя

групы

і

(акцябрыст,

 

надаўства;

 

 

Дума

інш.

 

 

1910–1911);

 

абмежавана аўтаномія

 

 

 

 

 

М. У. Радзянка

Фінляндыі

 

 

 

 

 

 

 

(акцябрыст,

 

 

 

 

 

 

 

 

 

1911–1912)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

15 лістапа-

Усяго 442 дэпутаты, з іх:

Старшыня

падтрымку ўдзелу Ра-

да 1912 г. –

98 – акцябрысты, 88 –

М. У. Радзян-

 

сіі ў Першай сусветнай

6

кастрыч-

нацыяналісты, 65 – пра-

ка (акцябрыст,

вайне;

 

 

ніка

 

выя, 52 – кадэты, 14 –

1912 –1917)

 

стварэнне т. зв. «Пра-

1917 г. –

сацыял-дэмакраты, 21 –

 

 

грэсіўнага блока»

IV Дзяржаў-

нацыянальныя

групы

і

 

 

(1915) і яго канфран-

ная Дума

інш.

 

 

 

 

тацыя з урадам

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

36

Сталыпінская аграрная рэформа

Прычыны:

нявырашанасць аграрнага пытання, існаванне феадальных перажыткаў;

актывізацыя сялянскага руху, падтрымка сялянамі рэвалюцыі

1905–1907 гг.

Мэты і задачы рэформы:

эканамічныя: забяспечыць умовы паскоранага развіцця краіны, вырашыць праблему малазямелля сялян, пераадолець адсталасць расійскай вёскі;

палітычныя: раскол вёскі на беднае і заможнае сялянства, ліквідацыя агульнасялянскага «фронту» барацьбы супраць памешчыкаў, паскарэнне стварэння з ліку заможнага сялянства сельскай буржуазіі як апоры самадзяржаўя;

разбурэнне

Ініцыятар рэформы: Прэм’ер-Міністр і Міністр Унутраных Спраў П. А. Сталыпін (з 1906 г., у 1902–1903 гг. Гродзенскі губернатар).

Пачатак рэформы: указ Мікалая I ад 9 лістапада 1906 г. аб зменах у сялянскім землеўладанні. Праводзілася на працягу 1906–1911 гг.

Шляхі вырашэння сялянскага пытання

разбурэнне сялянскай абшчыны;

 

стварэнне хутароў і водрубаў;

атрыманне сялянамі права на надзел

 

перасяленне

без-

і малазя-

зямлі ў асабістую уласнасць;

 

мельных сялян

на

ўскраінныя

прадстаўленне крэдыту

 

раёны Расійскай імперыі

Асаблівасці рэформы ў Беларусі

разбурэнне сялянскай абшчыны праходзіла больш хуткімі тэмпамі, чым у Расіі;

больш высокі працэнт хутарызацыі (12 % супраць 10 % ва ўсёй Расіі);

у Беларусі два тыпы землеўладання: абшчыннае (Віцебская і Магілёўская губ.)

іпадворнае (Віленская, Мінская, Гродзенская губ.)

37

Прычыны Першай сусветнай вайны

(28 ліпеня 1914 г. – 11 лістапада 1918 г.)

Імкненне да паслаблення

 

Паўсюднае ўзмацненне

дзяржаў-канкурэнтаў у эка-

 

нацыяналістычных на-

намічным і ваенным развіцці

 

строяў

 

 

 

Супярэчнасці з-за калоній, сфер уплыву і рынкаў збыту

Імкненне вырашыць з дапамогай вайны ўнутраныя праблемы

Антанта – ваенна-палітычны

Траісты саюз – ваенна-палітыч-

ны блок Германіі, Аўстра-Венг-

блок Расіі, Англіі і Францыі,

рыі і Італіі, склаўся ў 1879–1882

склаўся ў 1904–1907

 

Наступствы Першай сусветнай вайны ў Беларусі

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ваеннае становішча

 

Баявыя дзеянні

 

Нямецкая акупацыя

 

Масавае бежанства

 

Рэквізіцыі

 

Мабілізацыя ў армію

 

Эканамічны заняпад

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Агульныя вынікі вайны

спынілі сваё існаванне чатыры імперыі: Расійская, Аўстра-Венгерская, Асманская і Германская;

краіны-ўдзельніцы страцілі каля 12 млн. чалавек забітымі (з улікам мірных

жыхароў), каля 55 млн. былі паранены

38

Раздзел 3 . САВЕЦКАЯ МАДЭЛЬ МАДЭРНІЗАЦЫІ Ў ГІСТОРЫІ БЕЛАРУСІ

Рэвалюцыйныя пераўтварэнні ў лютым – кастрычніку 1917 г.

 

 

 

 

Люты 1917 г.

 

 

 

Кастрычнік 1917 г.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Звяржэнне самадзяржаўя, уз-

 

Пераход улады да Саветаў у

 

 

нікненне двоеўладдзя (Часовы

 

выніку ўзброенага паўстання

Пытанне аб

 

ўрад і

Савет рабочых і сал-

 

ва ўмовах няздольнасці Часо-

уладзе

 

дацкіх

дэпутатаў),

скліканне

 

вага ўрада пераадолець кры-

 

 

Устаноўчага сходу, абвяшчэ-

 

зіс,

абвяшчэнне

рэспублікі

 

 

нне Расіі дэмакратычнай рэс-

 

Саветаў

 

 

 

публікай

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Пазіцыя Часовага ўрада весці

 

Патрабаванне

бальшавікоў

Пытанне аб міры

 

вайну да пераможнага канца

 

заключыць мір без анексій і

 

 

 

 

 

 

 

 

кантрыбуцый

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Пытанне аб зямлі

 

Захаванне памешчыцкага зем-

 

Перадача зямлі ў рукі Саветаў

 

леўладання

 

 

 

 

сялянскіх дэпутатаў

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Часовы

ўрад

падтрымліваў

 

Роўнасць і суверэннасць на-

 

 

ідэю «вялікай і непадзельнай

 

родаў Расіі, іх права на сама-

 

 

Расіі». Права на дзяржаўнае

 

вызначэнне аж да аддзялення

Нацыянальнае

 

аддзяленне было прызнана па

 

і ўтварэння самастойнай дзяр-

 

знешнепалітычных

меркава-

 

жавы

 

пытанне

 

 

 

 

ннях толькі за польскім на-

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

родам. Канчатковае выра-

 

 

 

 

 

 

шэнне

пытання

адкладвалася

 

 

 

 

 

 

да рашэння Устаноўчага сходу

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Фарміраванне дзяржаўнасці Беларусі

 

 

 

 

 

 

 

Напрамкі нацыянальнага

 

Патрабаванні па

 

Вынікі дзейнасці

руху

 

 

 

нацыянальным пытанні

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Нацыянальна-дэмакраты-

 

Стварэнне

самастойнай,

Скліканне

Усебеларус-

чны (А. Луцкевіч, А. Смо-

 

незалежнай

ад

савецкай

кага з’езда, абвяшчэнне

ліч, Я. Лёсік, Я. Варонка,

 

Расіі, беларускай дзяржавы

незалежнасці БНР

В. Ластоўскі)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Сацыялістычны на савец-

 

Самавызначэнне

(аўтано-

Утварэнне ССРБ,

кай аснове (А. Чарвякоў,

 

мія) Беларусі ў складзе

ЛітБелССР

З. Жылуновіч, В. Кнорын)

 

РСФСР

 

 

 

 

 

 

 

39

Этапы станаўлення беларускай дзяржаўнасці

З’езды бела-

I Усебеларускі

Рада і

Выка-

I з’езд КП(б)Б,

Сход

кірую-

рускіх нацы-

з’езд

наўчы

камітэт

I Усебелару-

чых

работні-

янальных

ар-

 

Усебеларускага

скі з’езд Са-

каў

партый-

ганізацый

 

 

з’езда

 

ветаў

ных

і савец-

 

 

 

 

 

 

кіх органаў

сакавік,

 

снежань

люты – сакавік

студзень –

ліпень

ліпень 1917 г.

1917 г.

1918 г.

 

люты 1919 г.

1920 г.

Рашэнне

да-

Утварэнне

Абвяшчнне

Утварэнне

Другое абвя-

бівацца дзяр-

Усебеларускага

БНР і яе неза-

ССРБ, стварэ-

шчэнне неза-

жаўна-тэры-

Савета сялян-

лежнасці

нне

лежнасці

тарыяльнай

скіх, рабочых і

 

 

ЛітБелССР

СССРБ

аўтаноміі

Бе-

салдацкіх дэпу-

 

 

 

 

 

ларусі ў скла-

татаў

 

 

 

 

 

дзе Расійскай

 

 

 

 

 

 

дэмакратыч-

 

 

 

 

 

 

най рэспуб-

 

 

 

 

 

 

лікі

 

 

 

 

 

 

 

1 студзеня 1919 г. – абвешчана Сацыялістычная Савецкая Рэспубліка Беларусь (ССРБ) у складзе Віцебскай, Гродзенскай, Мінскай, Магілёўскай губерняў, часткі паветаў Віленскай, Ковенскай і Смаленскай губерняў;

16 студзеня 1919 г. – па рашэнні ЦК РКП (б) Віцебская, Магілёўская і Смаленская губерні адышлі да РСФСР;

люты 1919 г. – астатняя частка тэрыторыі ССРБ была аб’яднана

зСацыялістычнай Савецкай Рэспублікай Літвы ў Літоўска-Беларускую Савецкую Сацыялістычную Рэспубліку (ЛітБелССР). У яе ўвайшлі Віленская, Мінская, частка тэрыторыі Гродзенскай і Ковенскай губерняў;

да канца лета 1919 г. – практычна ўся тэрыторыя ЛітБел была занята польскімі войскамі, і рэспубліка фактычна спыніла існаванне;

31 ліпеня 1920 г. – была адноўлена Беларуская Савецкая Сацыялістычная Рэспубліка (БССР) у складзе 6 паветаў былой Мінскай губерні: Бабруйскага, Барысаўскага, Ігуменскага (з 1923 г. Чэрвеньскі), Мазырскага, часткова Мінскага і Слуцкага;

сакавік 1924 г. – I узбуйненне БССР у выніку вяртання ўсходнебеларускіх тэрыторый са складу РСФСР. У яе склад увайшлі паветы Віцебскай, Гомельскай і Смаленскай губерняў, у якіх пераважала беларускае насельніцтва;

снежань 1926 г. – II узбуйненне БССР. У склад рэспублікі з РСФСР перададзены Гомельскі і Рэчыцкі паветы Гомельскай губерні.

40