5. Эпізоды гісторыі Полацкага княства ў люстэрку летапісання.

+ наплесці чаго-небудзь пра існаванне (форму, асаблівасці) летапісання на Беларусі з пытання 4

У “Аповесці мінулых гадоў” – звесткі пра першых полацкіх князёў: Рагвалода і Рагнеду, брачыслава і Усяслава. Канцэпція агульнасці паходжання гэтага твора садзейнічала зараджэнню летапісання на землях старажытнай нашай краіны.

У Кіеўскім летапісе змяшчаюцца звесткі ад 50-60 гг ХІІ ст – быццам фрагменты згубленага Полацкага летапісу. Ад 1159 г там размяшчаецца падрабязнае апавяданне пра паўстанне палачан супраць князя Расціслава Глебавіча і вяртанне ў Полацк пасля пяцігадовага выгнання князя Рагвалода Брачыслававіча.

У Галіцка-Валынскім летапісе змяшчаюцца звесткі пра станаўленне ВКЛ, пра жыццё і дзейнасць Міндоўга, Войшалка, інш князёў. Гэты летапіс быў шырока вядомы на Беларусі ў складзе Іпацьеўскага. Ён паслужыў узорам і крыніцай для “Хронікі Вялікага княства Літоўскага і Жамойцкага” і “Хронікі Быхаўца”

6.Кірыла Тураўскі.

Нарадзіўся каля 1110-1113. Каля 1143 прызначаны настаяцелем Свята-Нікольскага тураўскага манастыра.

Спадчына- 32 малитвы, што складаюць цыкл «Малитваў на ўсю сядміцу», тры каноны( На Успенне княгіні Вольгі, Малітоўны і пакаяльны), урачыстыя і павучальныя пропаведзі, аповесці і прапавесці аб інацтве, павучальныя настаўленні, словы (аь зыходзе душы, аб страху Божым). Усяго каля 70.

Растоўскі епіскап Федарец- душа(сляпы)\скінулі\Багалюбскі- цела( кульгавы)\забілі

7. Еўфрасіня Полацкая.

Нарадзілася каля 1101\памерла 23 мая 1173. У 12 год адмовілася ад свецкага жыцця і пайшла ў манастыр.1164 крыж. \Вобраз твора- з жыцця Еўфрасіні Александрыйскай.\Напісаны- другая палова 12ст.\\Духоўны свет раскрываецца праз пералічэнне подзвігаў. Антыпод- цётка раманава. Больш мудрая. Гарачая пропаведзь адукацыі, пісьменства, агульначалавечай маралі і самаахвярнасці ў служэнні хрэсціантскай ідэі спалучаюцца ў творы з не менш выразным матывам- ўслаўленнем Еўфрасінні як патронкі роднага краю, які не абмінула Божая ласка.\\Князья Георгій і Вечаслаў(браты). Забрала Гарыславў да сябе.

8.Аўрамій Смаленскі. (каля1146-пасля1219)

Дзейнасці мела шматгранны характар: у маладыя годы прыняў пострыг., перапісваў свяшчэнныя кнігі, здзяйсняў духоўны подзвіг юродства, аддаляўся ў скіт, маляваў іконы, быў выдатным прамоўцам і меў вучня і паслядоўніка, вылучаўся суровай аскетыкай. З-за сваёй папулярнасці і абразованасці быў выгнан са Смаленска. Пачалася засуха і Смаленскага вярнулі. Стаў ігуменам Багародзіцкага манастыра. “Жыціе”напісаў яго вучань-Яфрэм. Ён пісаў твор, прызначаючы яго да набажэнства, для чытання ў манастыры. Таму ён будаваў красамоўныя рытарычныя фігуры, абапіраючыся на традыцыі агіяграфіі ранейшага часу, і шырока выкарыстоўваў жыціі Феадосія Пячорскага, Савы асвяшчэннага, Іаана Златавуста м Антонія Вялікага, а таксама зборнік “Залаты ланцуг”. Як вынік- згубленне сапраўдных дат, змена фактычных звестак на прыцяглыя цытаты –аналогіі. Канфлікт з духавенствам-“падкопы д’явала”. Першы ва усхожнеславянскай літаратуры партрэт.