Пытанні да заліку

1. Аб’ект і прадмет крыніцазнаўства. Тэарэтычнае і прыкладное крыніцазнаўства.

2. Азначэнне гістарычнай крыніцы. Паняцці “гістарычная крыніца”,“гістарычны дапаможнік”, “гістарычнае даследаванне”.

3. Прырода гістарычнай крыніцы. Гістарычная крыніца як аснова міждысцыплінарнага сінтэзу.

4. Роля і месца крыніцазнаўства ў сістэме гістарычных навук. Узаемадзеянне крыніцазнаўства, археаграфіі, архівазнаўства і музеязнаўства.

5. Выкарыстанне метадаў дыпламатыкі і сфрагістыкі для аналізу актавых крыніц.

6. Выкарыстанне дадзеных гістарычнай метралогіі пры вывучэнні гістарычных крыніц.

7. Метады палеаграфіі ў даследаванні гістарычных крыніц.

8. Выкрыстанне навуковага патэнцыялы нумізматыкі і фалерыстыкі для аналізу гістарычных крыніц.

9. Геральдыка і генеалогія ў вывучэнні гістарычных крыніц.

10. Гісторыя крыніцазнаўства. Перадумовы ўзнікнення крыніцазнаўства як навукі.

11. Распрацоўка тэорыі і методыкі крыніцазнаўства ў другой палове ХІХ ст. Э.Бернгейм. Ш.-В.Ланглуа і Ш.Сеньобас.

12. Развіццё крыніцазнаўства ў Расійскай імперыі. Зараджэнне расійскай школы крыніцазнаўства. А.А.Шахматаў. А.С.Лаппо-Данілеўскі.

13. Развіццё крыніцазнаўства ў навейшы час. Дыскуссіі аб сутнасці гісторыі і ролі гістарычных крыніц. Школа “Анналаў”. “Суб’ектыўная філасофія гісторыі” і “крытычная філасофіі гісторыі (Р.Дж.Коллінгвуд і П.Рыкер).

14. Распрацоўка тэорыі крыніцазнаўства савецкімі гісторыкамі.

15. Колькасныя метады і новыя інфармацыйныя тэхналогіі ў даследаванні гістарычных крыніц.

16. Распрацоўка крыніцазнаўства гісторыі Беларусі.

17. Класіфікацыя гістарычных крыніц, яе сутнасць і мэты. Крытэрыі класіфікацыі.

18. Сістэматызацыя гістарычных крыніц. Віды сістэматызацыі.

19. Выяўленне гістарычных крыніц. Задачы крыніцазнаўчай эўрыстыкі.

20. Пошук апублікаваных крыніц. Бібліяграфічная эўрыстыка.

21. Тыпы і віды публікацый. Праблемы, якія ўзнікаюць у працэсе работы з апублікаванымі крыніцамі.

22. Выяўленне крыніц у архівах. Архіўная эўрыстыка. Сетка архіўных устаноў Рэспублікі Беларусь.

23. Пошук гістарычных крыніц у глабальнай кампьютарнай сетцы Internet.

24. Знешняя крытыка пісьмовых крыніц. Агульная характарыстыка.

25. Азначэнне паняцця “тэкст”. Гістарычныя тэксты. Вызначэнне арыгінала.

26. Вызначэнне складанага характару тэкста. Паняцце рэдакцыі, спіса, ізвода. Інтэрпаляцыі і глосы.

27. Этапы стварэння дакументаў: чарнавікі, белавікі, копіі, дублікаты.

28. Рэканструкцыя тэкстаў пісьмовых крыніц.

29. Інтэрпрэтацыя гістарычных крыніц. Крыніцазнаўчая герменеўтыка.

30. Выяўленне часу ўзнікнення крыніцы. Прадмет гістарычнай храналогіі.

31. Летазлічэнне. Тыпы і віды календароў.

32. Методыка даціроўкі гістарычнай крыніцы. Аналіз прамой інфармацыі аб часе стварэння гістарычнай крыніцы.

33. Аналіз ускоснай інфармацыі аб часе стварэння гістарычнай крыніцы. Сінтэз інфармацыі аб часе стварэннія гістарычнай крыніцы.

34. Лакалізацыя гістарычных крыніц. Прадмет гістарычнай геаграфіі. Гістарычныя карты.

35. Выкарыстанне дадзеных тапанімікі для лакалізацыі гістарычных крыніц.

36. Выяўленне месца ўзнікнення гістарычнай крыніцы з дапамогай дадзеных лінгвістыкі.

37. Методыка лакалізацыі гістарычных крыніц. Аналіз прамой інфармацыі аб месцы стварэння гістарычнай крыніцы.

38. Аналіз ускоснай інфармацыі аь месцы стварэння гістарычнай крыніцы. Сінтэз інфармацыі аб месцы стварэння гістарычнай крыніцы.

39. Атрыбуцыя гістарычных крыніц. Прамая інфармацыя аб аўтары гістарычнай крыніцы: імя, імя па бацьку, прозвішча, мянушка. Выкарыстанне дадзеных генеалогіі і генеалагічных табліц пры ўстанаўленні інфармацыі аб аўтары крыніцы.

40. Ускосная інфармацыя аб аўтары гістарычнай крыніцы: тытул, пасада, псеўданім, сацыяльны статус.

41. Аўтарскі стыль і яго структура. Колькасныя метады і інфармацыйныя тэхналогіі выяўлення аўтарства.

42. Выяўленне падлогаў і падробак.

43. Мэты і задачы ўнутранай крытыкі крыніц.

44. Паняцце аб верагоднасці інфармацыі гістарычнай крыніцы. Паўната і дакладнасць інфармацыі гістарычнай крыніцы.

45. Фактары, якія ўплываюць на паўнату і дакладнасць інфармацыі гістарычнай крыніцы.

46. Сінтэз гістарычнай інфармацыі крыніц, яго сутнасць і мэты. Паняцце рэпрезентатыўнасці гістарычнай крыніцы. Выяўленне навуковай каштоўнасці інфармацыі крыніц.

47. Дакументальныя крыніцы, іх роля ў вывучэнні гісторыі. Асноўныя віды дакументальных крыніц і асаблівасці іх вывучэння: