Літаратура:

1. Запорожец, Татьяна Ивановна. Логика сценической речи : учебное пособие для театральных и культурно-просветительных учебных заведений / Т. И. Запорожец. - Москва : Просвещение, 1974. - 125, [3] с. - Библиогр.: с. 127 (15 назв.), библиогр. в подстроч. примеч.

2. Петрова, Анна Николаевна. Сценическая речь / А. Н. Петрова. – Москва, 1981. – 191 с.

3. Промптова, Ирина Юрьевна. Воспитание речевой культуры режиссера. Словесное действие : лекция для студентов режиссерских вузов / И. Ю. Промптова. – Москва : [б. и.], 1978. – 92 с. – Библиогр.: с. 91, библиогр. в подстроч. примеч.

4. Сценическая речь : учебник для студентов театральных учебных заведений / Российская академия театрального искусства ; [науч. ред. И. П. Козляниновой, И. Ю. Промптовой]. - 5-е изд., испр. и доп. - Москва : ГИТИС, 2009. - 556, [1] с. : ил. - Библиогр. в конце частей и в подстроч. примеч.

5. Шагидевич, Альбина Александровна. Искусство сценической речи / А. А. Шагидевич. – Минск, 1999. – 284 с.

Тэма. 3. Выхаванне элементаў знешняй тэхнікі моўнага дзеяння.

Пытанні:

1.Тэхніка мовы ў моўным майстэрстве рэжысёра свята і выканаўцы.

2. Элементы знешняй тэхнікі:

а) дыханне

б) голас

в) дыкцыя

г) арфаэпія

Мэта: Раскрыццё сутнасці і практычнага значэння элементаў знешняй тэхнікі моўнага дзеяння.

Ключавыя паняцці: элементы знешняй тэхнікі, фанацыйнае дыханне, голас, дыкцыя, арфаэпія.

Тэкст лекцыі.

1. Тэхніка мовы ў моўным майстэрстве рэжысёра свята і выканаўца.

Практыкамі святочных дзей на сучасным этапе ў галіне майстэрства тэхнікі мовы рэжысёра і выканаўца распрацоўваецца новае, пераасэнсоўваецца тое, што на працягу доўгага часу складалася і развівалася магутнымі дзеячамі мастацтва – дзеячамі, якія паклалі пачатак сапраўднаму, вобразнаму, непаўторнаму.

Працы К.С.Станіслаўскага, яго паслядоўнікаў дазваляюць нам сцвярджаць, што рэжысёру і выканаўцу неабходна “навучыцца майстэрству гаварыць – дзейнічаць словам”. [22,с.356]

Паслядоўнік сістэмы К.С.Станіслаўскага А.Д.Папоў заўважаў, што валодаць шырокай мовай, дапамагаючай акцёру весці псіхалагічную лінію думкі – амаль самая актуальная праблема тэхнічнага ўзбраення акцёра,

Нельга гаварыць аб прафесійным выхаванні рэжысёра свята і выканаўца, не звярнуўшы ніякай увагі на тэхніку маўлення. На жаль, у святочнай практыцы яшчэ захоўваецца тэндэнцыя ціхага, невыразнага, недынамічнага слова. Тэхніка набывае ролю неабавязковай, увогуле спрошчваецца прызначэнне тэхнікі мовы як у майстэрстве рэжысёра, так і ў майстэрстве выканаўцы.

Пад мовай разумеецца не толькі жаданне і ўменне гаварыць, але і вынік працэса гаворкі. Таму, каб слова аказала дакладнае ўздзеянне на гледача, выканаўцу і рэжысёру трэба не толькі ясна разумець думку, але і ўмець выразна перадаць яе слухачам.

Авалодаць тэхнікай выразнасці мовы, стаць пачутым,можна толькі пры штодзённым асваенні сукупнасці сродкаў і прыёмаў майстэрства мовы. Гэта сукупнасць сродкаў і прыёмаў, неабходных для здзяйснення майстэрства мовы і складае тэхніку мовы. Тэхніка “Techne” ў перакладзе з грэчаскай мовы азначае: мастацтва, майстэрства.

2. Элементы знешняй тэхнікі

Асноўнымі элементамі знешняй тэхнікі моўнага дзеяння з’яўляюцца: дыханне, голас, дыкцыя, арфаэпія, логіка. .